บทที่ 6

“ไอ้ขยะแกนี่!”

ฉาวซวนเฟยโกรธทันที เธอดึงศาสตราจารย์จางขึ้นแล้วตะโกนว่า "ฉันบอกว่าไม่ให้ดึงเข็มออกมา แต่คุณก็ยังจะดึงมันออก ตอนนี้เกิดเรื่องขึ้นแล้ว คุณแม่งกลับตอบฉันมาแบบนี้งั้นหรอ?!"

“ไม่...ไม่เกี่ยวอะไรกับผม ผมได้ทำอย่างเต็มที่แล้ว”

ศาสตราจารย์จางส่ายหัวเรื่อยๆ และเขาเริ่มบ่ายเบี่ยงความรับผิดชอบ "โอ้ มันเป็นปัญหาของหมอคนนั้นแน่ๆ เป็นเพราะเขาฝังเข็มแบบสุ่มๆนั่นแหละ ถึงจะฆ่าตาเฒ่าฉาว!"

"ปัง!"

ฉาวซวนเฟยตบหน้าศาสตราจารย์จางอย่างแรง "ไอ้สารเลว! คุณเองที่โง่เขลาแต่ยังจะไปโทษคนอื่นเขาอีกงั้นเหรอ? ฉันเตือนคุณเลยนะ ถ้าคุณปู่ของฉันไม่รอด ฉันก็จะฆ่าคุณอย่างอนาถเอง!"

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้พูดออกมา ใบหน้าของศาสตราจารย์จางก็ซีดลง

ด้วยพลังของตระกูลฉาว ที่ทำให้เขาหายไปจากโลกนั้นเป็นเรื่องที่ง่ายมาก

"เกิดอะไรขึ้น?"

ในเวลานี้ ลู่เฉินเดินเข้ามาอีกครั้ง

แต่เมื่อลู่เฉินเห็นตาเฒ่าฉาวที่สีหน้าเป็นสีดำและมีเลือดออกจากปากและจมูกเขา ลู่เฉินก็ขมวดคิ้วทันที

“ผมบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าห้ามดึงเข็มออกน่ะ? ทำไมพวกคุณไม่ฟัง?” ลู่เฉินดูไม่พอใจมาก

"คุณลู่คะ เมื่อกี้..."

ก่อนที่ฉาวซวนเฟยจะอธิบาย ศาสตราจารย์จางก็ก้าวไปข้างหน้า เขาจับคอเสื้อของลู่เฉินแล้วตะโกนว่า "คุณเป็นคนที่ฝังเข็มเหรอ?คุณรู้ไหมว่ามันเป็นเพราะการรักษาตามอำเภอใจของคุณ มันถึงจะทำให้อาการของตาเฒ่าฉาวหนักขึ้น ผมจะดูสิว่าคุณจะรับผิดชอบเรื่องนี้ยังไง!”

กว่าจะเจอแพะรับบาป แน่นอนว่าเขาไม่ปล่อยโอกาสนี้ไปง่ายๆแน่

“ดูเหมือนว่าคุณเป็นคนที่ดึงเข็มออกมาใช่ไหม?” ลู่เฉินยักคิ้ว

“แล้วไงล่ะ?”

“ไม่มีอะไร ผมแค่สงสัยว่า คนที่ไม่มีความสามารถ ชอบโยนความรับผิดชอบ และไร้ยางอายอย่างคุณ มันเป็นหมอได้ยังไงกัน?”

"แก--"

"หุบปาก!"

ฉาวซวนเฟยผลักศาสตราจารย์จางออกไปและดึงลู่เฉินไปที่ข้างเตียงอย่างรวดเร็ว "คุณลู่คะ ตอนนี้สถานการณ์เร่งด่วนมาก โปรดช่วยคนไข้ก่อน!"

"คุณฉาวครับ เขาเป็นแค่คนหลอกลวง เขาจะไปมีความสามารถอะไรได้? คุณอย่าได้ถูกเขาหลอกเชียวนะครับ! " ศาสตราจารย์จางกล่าวด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจ

“เขารักษาไม่ได้ งั้นคุณมารักษาเองสิ” ฉาวซวนเฟยขึงตาใส่เขาอย่างเย็นชา

“ผม——” ศาสตราจารย์จางพูดไม่ออกทันที

ถ้าเขามีวิธี เขารักษาไปนานแล้ว จะรอถึงตอนนี้ได้ไง?

ขณะที่ลู่เฉินกำลังจะลงมือนั้น ศาสตราจารย์จางก็พูดอย่างกะทันหันว่า "ไอ้หนุ่ม! อย่าหาว่าผมไม่ได้เตือนคุณนะ ตาเฒ่าฉาวมีสถานะที่โดดเด่น หากคุณรักษาเขาแล้วเกิดปัญหาอะไรขึ้น ผมว่าชีวิตน้อยๆของคุณคงไม่รอดแน่! "

“ถ้าอย่างงั้น ผมจะไม่รักษาแล้ว คุณจัดการเองเถอะ”

ลู่เฉินขี้เกียจที่จะพูดเรื่องไร้สาระ เขาหันหลังกลับและพร้อมที่จะจากไปทันที

“ไอ้ชาติหมานี่! ใครให้แกพูดมากแบบนี้!”

ฉาวซวนเฟยโกรธมาก เธอยกมือขึ้นและตบหน้าศาสตราจารย์จางอย่างแรงอีกครั้ง

ตบเขาโซเซจนแทบจะล้มลงเลย

เมื่อลู่เฉินมองดูศาสตราจารย์จางที่แก้มแดงและบวม แม้ว่าลู่เฉินจะไม่มีการแสดงออกอะไร แต่ในใจเขาก็รู้สึกสบายใจมากขึ้น

"คุณลู่คะ โปรดยื่นมือเข้ามาช่วยเราด้วยเถอะค่ะ ตระกูลฉาวของเราจะขอบคุณคุณมากๆเลย!"

ฉาวซวนเฟยเปลี่ยนสีหน้าของเธออีกครั้ง

“มันยุ่งยากนิดหน่อยครับ ตอนนี้แหล่งที่มาของพิษถูกกระตุ้น มันได้รุนแรงยิ่งขึ้น การฝังเข็มเพียงอย่างเดียวไม่สามารถมีบทบาทชี้ขาดได้อีกต่อไป ผมยังต้องการของบางอย่างเพื่อใช้เป็นแนวทางในการนำร่องตัวยาครับ” ลู่เฉินกล่าว

“คุณลู่คะ คุณบอกมาสิ ไม่ว่าคุณต้องการอะไร ฉันก็จะหาให้คุณ” ฉาวซวนเฟยกล่าว

“ผมต้องการหนอนผีเสื้อ150กรัม แมงมุม150กรัม และแมลงสาบ150กรัม แล้วทอดพวกมันจนมีกลิ่นหอมเสร็จแล้วปิดผนึกไว้ในขวดโหล”

“อุ๊ย – คุณต้องการสิ่งเหล่านี้มาทำไม? ไม่ขยะแขยงบ้างหรือไง” ฉาวอานอานฟังแล้วขนหัวลุกซู่

“หยุดพูดเรื่องไร้สาระ รีบไปทำซะ!” ฉาวซวนเฟยขึงตาใส่

ฉาวอานอานได้แต่นำบอดี้การ์ดไปรวบรวม

ภายในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง แมลงทอดสีทองขวดหนึ่งก็ถูกส่งไปที่วอร์ด

“คุณฉาวครับ หลังจากที่ผมฝังเข็มเสร็จแล้ว คุณก็เปิดขวดแล้ววางไว้ระหว่างปากและจมูกของคุณปู่ของคุณนะครับ” ลู่เฉินกำชับ

“โอเค!” ฉาวซวนเฟยพยักหน้า

"ผมจะเริ่มแล้ว"

ลู่เฉินหยิบเข็มเงินออกมาแล้วหายใจเข้าลึกๆ

จากนั้นเขาก็กระตุ้นพลังงานภายในร่างกาย และฝังเข็มไปที่ช่องท้องส่วนล่างของตาเฒ่าฉาวอย่างรวดเร็ว

เข็มแรก - จุดกวานเหยฺวียน!

"ปริง~!"

จากการดีดของลู่เฉิน หัวเข็มก็เริ่มหมุนอย่างยากที่จะควบคุม

อากาศสีเงินที่สังเกตได้ยากได้ไหลเข้าสู่ร่างกายของตาเฒ่าฉาวอย่างรวดเร็ว

เข็มที่สอง - จุดชี่ไห่!

ลู่เฉินไม่ได้ลังเลและฝังเข็มลงอีกครั้ง

เข็มที่สาม จุดเสินเชวีย!

เข็มที่สี่ จุดจงหว่าน!

เข็มที่ห้า จุดจวี้เชวี่ย!

ลู่เฉินฝังเข็มอีกสามเข็มติดต่อกันอย่างรวดเร็วและแม่นยำ

เข็มเงินของเขาเริ่มต้นจากช่องท้องส่วนล่างขึ้นไปทีละน้อย

และทุกครั้งที่ฝังเข็มลง ผิวหนังของท่านฉาวจะเต้นครั้งหนึ่ง ราวกับว่ามีบางอย่างอยู่ข้างใน

"แสร้ง แกล้งทำ!"

ศาสตราจารย์จางเบ้ปากอย่างเหยียดหยาม "เข็มเงินฝังตามจุดเป็นเพียงวิธีการที่ต่ำต้อยมาก!"

“นั่นน่ะสิ! ไอ้แค่การแพทย์แผนจีน? มันจะดีเท่ากับการแพทย์แผนปัจจุบันของเราได้อย่างไร? เดี๋ยวฉันจะรอดูว่าเขาจะขายหน้าอย่างไร”

แพทย์ไม่กี่คนในห้องเริ่มกระซิบกระซาบกัน

ในฐานะแพทย์แผนปัจจุบัน พวกเขาดูถูกวิธีการแพทย์แผนจีนอย่างเห็นได้ชัด

"เฮ้อ......"

เมื่อลู่เฉินฝังเข็มสุดท้าย เขาก็เหงื่อออกท่วมตัวแล้ว

ฝีมือที่เขาเพิ่งทำไม่ใช่เทคนิคการฝังเข็มธรรมดา แต่เป็นเทคนิคการฝังเข็มพิเศษที่ห่างหายไปนาน

วิธีการฝังเข็มแบบนี้มีความสามารถในการทำให้คนตายกลับมามีชีวิตได้ แต่ต้องใช้ พลังงานร่างกายภายในเป็นพื้นฐานการฝังเข็ม

อีกทั้งมันต้องใช้พลังเป็นจำนวนมาก เขาไม่เคยใช้มันอย่างง่ายๆเว้นแต่ว่าจะจำเป็นจริงๆ

“คุณฉาวครับ เปิดฝาขวดได้เลย” ลู่เฉินเตือน

ฉาวซวนเฟยไม่ได้พูดอะไร เธอรีบเปิดขวดแมลง

ทันใดนั้น กลิ่นหอมที่แปลกๆก็เริ่มแพร่กระจายไปทั่วห้อง

ส่วนใหญ่ถูกดูดโดยตาเฒ่าฉาว

“เสแสร้งซะจริงๆ!”

ศาสตราจารย์จางตะคอกอย่างเหยียดหยาม "คุณคิดว่าการที่ฝังเข็มไปไม่กี่เข็ม แล้วหาขวดแมลงมาหนึ่งขวดก็สามารถทำให้คนตายกลับมามีชีวิตงั้นเหรอ?"

“การที่คุณทำมันไม่ได้ มันไม่ได้หมายความว่าคนอื่นจะทำไม่ได้ด้วยหรอกนะ” ลู่เฉินตอบอย่างใจเย็น

“ฮึ่ม! ถ้าคุณทำได้จริงๆ วันนี้ผมจะกินแมลงไอ้ขวดนี้ลงไปเลย!” ศาสตราจารย์จางพูดอย่างเย่อหยิ่ง

ทันทีที่เขาพูดจบ——

ตาเฒ่าฉาวที่หมดสติมาตลอด อยู่ๆก็เริ่มขยับปาก

แล้วแมลงหลายขาสีดำตัวหนึ่งก็ถูกกลิ่นหอมดึงดูดและคลานออกมาจากปากของเขา

หลังจากลังเลอยู่สองวินาที ในที่สุดมันก็ตกลงไปในขวดและเริ่มกินแมลงเหล่านั้นอย่างบ้าคลั่ง

“ตะขาบ? มันเป็นตะขาบเลยงั้นหรอ!”

“โอ้พระเจ้า! ทำไมมีตะขาบอยู่ในร่างของตาเฒ่าฉาว?”

"โอ้ก~!"

ทุกคนมองดูอย่างจริงจัง แล้วสีหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไปด้วยความกลัว

โดยเฉพาะฉาวอานอาน เธอเริ่มอาเจียนทันที

น่ากลัวจัง!

ใครจะคิดว่าตะขาบจะคลานออกจากปากคนได้?

“แค้กๆๆ…”

ในเวลานี้มีเสียงไอดังขึ้น

ตาเฒ่าฉาวที่หมดสติ ในที่สุดก็ลืมตาขึ้น!