บทที่ 983

คนแก่ที่อยู่ตรงหน้าคนนี้ เป็นเพราะเห็นว่ารับประโยชน์ได้ ก็ทำอะไรโดยไม่คำนึงถึงศีลธรรม เขาเกิดความโลภ อยากเอาดาบเป็นของตนเอง

"ชายหนุ่ม คุณต้องทำความเข้าใจก่อน ผมไม่ได้ถามความคิดเห็นของคุณอยู่"

หานเจิ้งจื๋อทำหน้าเย็นลง "ตามที่เล่ากันว่าคนมีความสามารถจะถูกทำลาย ดาบเล่มนี้ไม่เหมาะกับคุณ มอบให้ผม คุณถึงจะอยู่อย่างปลอดภัยได้"

"หัวหน้าหาน คุณพูดแบบนี้ กําลังขู่ผมอยู่เหรอ" ลู่เฉินหรี่ตร

"ผมกําลังให้คําแนะนําแก่คุณอยู่ ผู้เข้าใจสถานการณ์คือผู้เฉลียวฉลาด คุณยังเด็กอยู่ ในวันหลัง โอกาสยังมีอีกมากมาย ไม่จำเป็นต้องทำลายอนาคตของตัวเองเพื่อดาบเล่มหนึ่ง ไม่ใช่หรือ" หานเจิ้งจื๋อเตือนต่อ

ดาบเล่มนี้ เขามุ่งมั่นที่จะได้รับ

ถ้าไม่ใช่เพราะคำนึงถึงชื่อเสียง เขาคงจะแย่งไปนานแล้ว

"อาจารย์ ดาบจะใช้ด้วยคนที่ถูกกำหนดไว้เท่านั้น น้องลู่มีวาสนากับดาบเล่มนี้ ที่ท่านทำแบบนี้ มันไม่ดีใช่ไหม" เสิ่นเหยาขมวดคิ้ว

เธอไม่ได้คาดคิดว่าอาจารย์ที่ซื่อตรงมาเสมอ จะแสดงสีหน้าโมโหโดยไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้นเพื่อดาบเล่มหนึ่ง

ถึงขั้นพูดจาข่มขู่

"หุบปาก!"

หานเจิ้งจื๋อจ้องด้วยความโกรธ "คุณรู้อะไร แต่เดิมดาบเล่มนี้ก็เป็นของที่ไม