เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 682
บทล่าสุด
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 686
เวินอวี้จือจะกล้าหรือ?แน่นอนว่าเวินอวี้จือไม่กล้าเพราะก่อนหน้านี้เขาโกรธจนแทบคลั่งเรื่องที่ชุยเส้าเจ๋อแต่งน้องหกเป็นอนุภรรยา ดังนั้นด้วยความโกรธ เขาจึงเตรียมยาพิษร้ายแรงให้กับชุยเส้าเจ๋อ!คนที่ร่างกายแข็งแรงอย่างชุยเส้าเจ๋อ ถึงแม้จะถูกทรมานอย่างเจ็บปวด ก็ยังสามารถทนได้เป็นเวลาหนึ่งก้านธูปแต่ถ้าเปลี่ยนเป็นร่างกายที่อ่อนแอของเขา เกรงว่าหลังจากดื่มยาพิษเข้าไปแล้ว คงจะเสียชีวิตทันทีสีหน้าของเวินอวี้จือซีดเผือดแม้ว่าปกติแล้วใบหน้าของเขาก็ซีดเซียวเพราะความเจ็บป่วยอ่อนแอ แต่ในเวลานี้เขากลับดูซีดเซียวยิ่งกว่าเดิม ซีดจนราวกับว่าไร้เลือดฝาดครู่ต่อมา เวินอวี้จือเข็นเก้าอี้รถเข็นเคลื่อนไปข้างหน้าอย่างช้าๆ พอมาถึงตรงกลางจึงค่อยเอ่ยออกมาหนึ่งประโยค “สิ่งที่ท่านอาเขยกล่าว...ไม่เหมาะสม”“ไม่สมควร หรือว่าเจ้ากลัว?”จงหย่งโหวกล่าวอย่างเย็นชาเวินอวี้จือส่ายหน้า ดูท่าทางราวกับสงบนิ่งจริงๆ ไม่มีความหวาดกลัวแม้แต่น้อย “ไม่ใช่กลัว เพียงแต่ท่านอาเขยก็รู้ว่า ร่างกายของข้าเจ็บป่วยมาตั้งแต่เด็ก อ่อนแอไร้เรี่ยวแรงมาตลอด ตั้งแต่ครั้งที่เฉียดตายเพราะพี่เส้าเจ๋อ ร่างกายของข้าก็ยิ่งอ่อนแอลง แม้แต่ยาน
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 685
สายตาของพวกเขา นอกจากหลานชายคนโตอย่างฉางอวิ้นแล้ว คนอื่นๆ ล้วนเหมือนหมาป่าดุร้ายที่คอยเฝ้ากับดัก จ้องมองเหยื่อข้างบนที่ดูเหมือนจะไม่รู้ตัวเลยแม้แต่น้อย ราวกับกำลังดูว่านางจะกระโดดลงไปในกับดักหรือไม่กับดัก...คำพูดเมื่อครู่นี้ของนางมีกับดักอะไรซ่อนอยู่หรือ?เหตุใดนางถึงไม่รู้?เวินหย่าลี่หันไปมองสามีของตนด้วยความตื่นตระหนกเล็กน้อยทันทีจงหย่งโหวตบมือของนางเบาๆ ไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่มองไปยังตำแหน่งประธานเหมือนคนอื่นๆ “ท่านธิดาศักดิ์สิทธิ์ ชาเย็นแล้วขอรับ”“องครักษ์” ที่อยู่ข้างหลังเวินซื่อพลันเอ่ยแทรกบรรยากาศเช่นนี้ขึ้นมา ยื่นมือไปคว้าถ้วยชาที่เพิ่งเติมและวางทิ้งไว้ครู่หนึ่งในมือของเวินซื่อ เสียงนี้...?เวินซื่อเบิกตากว้างขึ้นเล็กน้อย แต่นางไม่ได้หันไปมองด้านหลัง เพียงแต่ส่งถ้วยชาให้เขา “เช่นนั้นก็เปลี่ยนถ้วยใหม่เถิด”“องครักษ์” คนนั้นยกยิ้มมุมปากเล็กน้อย ตอบรับด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ “ขอรับ ท่านธิดาศักดิ์สิทธิ์โปรดรอสักครู่”รอจนกระทั่งเขาเติมชาร้อนถ้วยใหม่ให้เวินซื่อด้วยมือของตนเองแล้ว จึงวางถ้วยชานั้นไว้ข้างมือของเวินซื่ออีกครั้งส่วนเวินซื่อยกถ้วยชาขึ้น นั่งจิบชาอย่างเงียบ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 684
“ไม่ต้องพูดอะไรมากแล้ว ข้าต้องการให้ไอ้เด็กสารเลวสองคนนี้ชดใช้ด้วยชีวิต!”เวินหย่าลี่เป็นคนแรกที่พุ่งออกมา ชี้ไปที่เวินจื่อเยวี่ยและเวินอวี้จือแล้วตวาดอย่างโกรธเกรี้ยว“ปัง!”เวินเฉวียนเซิ่งตบโต๊ะเสียงดังลั่น จ้องมองเวินหย่าลี่ด้วยสายตาเย็นชา “ลูกชายของเจ้ายังไม่ตาย”หากเป็นเมื่อก่อน เมื่อถูกพี่ใหญ่ของตนจ้องเช่นนี้ เวินหย่าลี่จะต้องตกใจกลัวจนไม่กล้าพูดแต่ตอนนี้ ความรักที่เวินหย่าลี่มีต่อลูกชายและความโกรธที่มีต่อเวินเฉวียนเซิ่งได้เข้าครอบงำสติปัญญาของนาง ทำให้นางไม่สนใจสิ่งเหล่านี้อีกต่อไปนางเคียดแค้นจนกัดฟันกรอด “พยายามฆ่าคนแต่ไม่สำเร็จ ก็ไม่นับว่าเป็นการฆ่าคนแล้วหรือ?!”“พี่ใหญ่! ไอ้เด็กสารเลวสองคนนี้ของท่านคิดจะวางยาพิษฆ่าเส้าเจ๋อของข้า! ในเมื่อพวกเขาทำเรื่องเลือดเย็นไร้หัวใจเช่นนี้ได้ การให้พวกเขาชดใช้ด้วยชีวิตมันไม่สมควรหรอกหรือ?!”“ดูท่าว่าเมื่อก่อนข้าจะตามใจเจ้ามากเกินไป จนกระทั่งเจ้าแต่งงานไปแล้วก็ยิ่งไม่รู้จักขอบเขตความเหมาะสม!”เวินเฉวียนเซิ่งเอ่ยปากตำหนิเขาเพิ่งจะพูดจบ วินาทีต่อมา จงหย่งโหวที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามเวินซื่อในที่นั่งรองลงมาก็เอ่ยปากขึ้น “เจิ้นกั๋วกง ใ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 683
“ช่างกล้ายิ่งนัก เวินซื่อ เจ้ากล้าดีอย่างไรถึงสวมใส่ลายเมฆาสีม่วงซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของเชื้อพระวงศ์...”“หุบปาก!”เวินจื่อเยวี่ยราวกับคนพาลใจร้อนที่จ้องจะจับผิดผู้อื่น พอพบจุดนี้ก็เอ่ยปากตำหนิเวินซื่อทันทีแต่เขายังไม่ทันพูดจบ ก็ถูกบิดาของตนตวาดขัดจังหวะเสียงดังลั่นเจ้าโง่เรื่องที่ใครๆ ก็รู้กันดี นางเวินซื่อมีหรือจะไม่รู้ว่าลายเมฆาสีม่วงเป็นสัญลักษณ์ของเชื้อพระวงศ์?แต่การที่เวินซื่อกล้าทำทั้งที่รู้ และยังทำอย่างเปิดเผยเช่นนี้ ย่อมเป็นการบ่งบอกถึงความจริงอันน่าตกตะลึงอย่างหนึ่งแล้วความจริงนี้ทำให้เวินเยวี่ยอิจฉาริษยาจนแทบเก็บซ่อนสีหน้าบิดเบี้ยวไว้ไม่อยู่ไปชั่วขณะเวินซื่อมีคุณธรรมความสามารถอันใดกัน?!เกียรติยศอันสูงส่งเช่นนี้ ความสูงศักดิ์เช่นนี้ สิ่งเหล่านี้ไม่ควรเป็นของนางหรอกหรือ?!เวินเยวี่ยก้มหน้าลงคิดอย่างเคียดแค้นหากเวินซื่อรู้ถึงสิ่งที่นางคิดในใจ เกรงว่าคงจะหัวเราะเยาะในความเพ้อฝันลมๆ แล้งๆ ของนางแค่บุตรนอกสมรสคนหนึ่ง ไม่ต้องพูดถึงว่าตอนนี้ชีวิตน้อยๆ ของนางยังอยู่ในกำมือของเวินซื่อ แค่ฐานะของนาง กับความคิดที่ทั้งชั่วร้าย โหดเหี้ยม และโง่เขลาของนาง แม้แต่การจะเป็น
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 682
“เวินซื่อ? นางมาทำอะไร?”เวินจื่อเยวี่ยได้ยินดังนั้นก็เป็นคนแรกที่เอ่ยปากขึ้น กล่าวด้วยความไม่พอใจเวินเฉวียนเซิ่งจึงหันไปมองจงหย่งโหว “ท่านเรียกนางมาหรือ?”ถึงแม้จะเป็นคำถาม แต่น้ำเสียงมั่นใจอย่างยิ่งจงหย่งโหวไม่สนใจเขาเลยแม้แต่น้อย ลุกขึ้นเตรียมพาภรรยาและบุตรชายของเขาออกไปต้อนรับในขณะนั้นเอง กลับมีร่างหนึ่งเดินออกไปนอกประตูเร็วกว่าเขาจงหย่งโหวเหลือบมอง นั่นมิใช่เวินฉางอวิ้นหรอกหรือ?เขาไม่ได้มองผิดไปใช่หรือไม่?ตอนนี้คนของสกุลเวินล้วนมีอคติกับเวินซื่อมิใช่หรือ?เหตุใดฉางอวิ้นผู้นี้ พอได้ยินว่าเวินซื่อมาถึง กลับรีบร้อนยิ่งกว่าเขาเสียอีก?ถึงขั้นที่มองเยื้องไปทางด้านหลัง มุมปากของฉางอวิ้นนั่น ดูเหมือนจะประดับไปด้วยรอยยิ้มยินดี?เวินฉางอวิ้นคาดไม่ถึงจริงๆ ว่า น้องห้านางจะมาที่จวนเจิ้นกั๋วกงของพวกเขาในวันนี้?!เป็นเพราะน้องรองหรือ? หรือว่าเพื่อชุยเส้าเจ๋อเจ้านั่น?ช่างเถอะ ไม่ว่านางจะมาด้วยเหตุผลใดก็ตาม แค่ได้พบน้องห้า เขาก็ดีใจแล้ว“คุณชายใหญ่ ช้าหน่อยขอรับ ร่างกายท่านยังไม่หายดี อย่าวิ่งเร็วขนาดนั้น”เวินฉางอวิ้นรีบร้อนวิ่งออกไป อันเซิ่งที่อยู่ข้างหลังเขารีบตามไปติดๆ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 681
“ท่านแม่ ไม่ใช่ความผิดของท่าน เป็นความผิดของลูกเอง ลูกผิดเองที่ไม่เชื่อฟังท่าน”ชุยเส้าเจ๋อก็กอดมารดาของเขาพลางร้องไห้โฮสองแม่ลูกยังคงนั่งร้องไห้อยู่บนพื้นเช่นนั้น ร้องห่มร้องไห้เสียงดังจนทำให้เวินเฉวียนเซิ่งและคนอื่นๆ ฟังแล้วปวดหัวไปตามๆ กันเวินเยวี่ยที่เป็นคนกลางรู้สึกกระอักกระอ่วนใจเป็นอย่างยิ่งนางไม่คาดคิดจริงๆ ว่า เวินจื่อเยวี่ยและเวินอวี้จือพวกเขาจะลงมือกับชุยเส้าเจ๋อ ในวันที่นางกลับบ้านเดิมเช่นนี้แถมยังโหดเหี้ยมถึงเพียงนั้น ทั้งหักขา ทั้งวางยาพิษ แก้แค้นเขาถึงเพียงนี้ หรือคิดจะให้นางใช้ชีวิตอยู่ในจวนจงหย่งโหวไม่ได้อีกต่อไปแล้ว?!ไอ้โง่สองคนเมื่อวานเวินเยวี่ยดีใจมากเพียงใดตอนที่ได้กลับบ้านเดิม วันนี้นางก็เสียใจมากเท่านั้นหากนางรู้ตั้งแต่แรกว่าเวินจื่อเยวี่ยและเวินอวี้จือจะลงมือกับชุยเส้าเจ๋อ นางยอมที่จะไม่ให้ชุยเส้าเจ๋อกลับมากับนางเสียยังดีกว่า!ก็คงจะไม่ถูกไอ้โง่สองคนนั้นก่อเรื่องวุ่นวายใหญ่โตเช่นนี้ แถมยังลากนางเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย!แต่ตอนนี้เรื่องมันเกิดขึ้นไปแล้ว เวินเยวี่ยทำอะไรไม่ได้ ทำได้เพียงคิดหาวิธีมาชดเชย“ฮูหยิน บนพื้นเย็นนัก มิเช่นนั้น ท่านกับท่านพี่
บางทีคุณอาจจะชอบ
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป
ป่าดอกท้อ22.0K viewsสวรรค์ส่งข้ากลับมาทวงแค้น
Lailafun / เฉิงเอ๋อร์ / มอ.อาร์.ยอ20.7K viewsบุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง
หิมะที่ปลิดปลิว52.2K viewsทะลุมิติมาเป็นฮูหยินท่านแม่ทัพลูกติด
วริษา11.9K viewsย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา
กระต่ายน้อยใต้ดวงจันทร์65.2K viewsชายาไร้พ่ายแห่งจวนแม่ทัพ
JAOTUNTEE2.7K viewsทะลุมิติไปเป็นตัวละครลับของท่านอ๋องอำมหิต
zuey1.2K viewsเกิดใหม่มาเป็นภรรยาตัวประกอบของท่านนายพล ยุค80
BBNanz2.6K views
