공유

บทที่ 851

작가: จิ้งซิง
“เมืองสกุลฟ่านจะจัดการอย่างไร?”

ยามนี้คนสกุลฟ่านเหลืออยู่น้อยนิด มีเพียงซากศพกองใหญ่กับเมืองเล็กแห่งนี้ ซึ่งเป็นสิ่งยุ่งยากเช่นกัน

“ไม่ต้องยุ่งยาก จุดไฟเผาก็สิ้นเรื่อง”

เป่ยเฉินหยวนเอ่ยทันที

“เผาทั้งหมดเลยหรือ?”

เวินซื่อแปลกในครู่หนึ่ง จากนั้นรู้สึกว่าจัดการเช่นนี้ก็ไม่เลว เมืองนี้จะได้ไม่ต้องอยู่ที่นี่ตลอดไป ซึ่งถือเป็นภัยซ่อนเร้นอีกอย่างหนึ่ง

แต่นางฉุกคิดถึงบางอย่าง

“ใช่สิ ยาอายุวัฒนะเหล่านั้นในเมืองนี้ยังคงอยู่”

ยาอายุวัฒนะมากมายที่กองเป็นภูเขา

ล้วนถูกบรรจุลงขวดลงกล่องแล้ว เห็นได้ชัดว่าเตรียมส่งไปที่ไหนสักแห่ง

อีกทั้งคาดการณ์ว่าท่ามกลางรายชื่อที่จะส่ง หนึ่งในนั้นคือเมืองหลวง

“เผาไปพร้อมกันเลย”

ยาอายุวัฒนะเหล่านี้ แต่ละเม็ดเสมือนตัวแทนของชีวิตและเลือดของแต่ละคน

เขาไม่สามารถปล่อยให้สิ่งเหล่านี้เล็ดลอดออกไป

แต่เรื่องบางอย่างยังต้องสืบค้นต่อไป ต้องสืบให้กระจ่างชัด

“ฟ่านจงยังอยู่ พวกคนต้นคิดหลายคนของสกุลฟ่านก็ยังอยู่ ง้างปากพวกเขาออก ไม่เชื่อว่าจะสืบไม่พบสิ่งที่พวกเราต้องการ”

สายตาเย็นเยียบของเป่ยเฉินหยวนกวาดมองพวกฟ่านเจินซื่อ จากนั้นสั่งให้คนคุมตัวพวกเขาไปให้หมด

“ทางเมื
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 1104

    หลานซื่อและคนอื่น ๆ ยืนตากแดดรออยู่นอกตำหนักได้ครู่หนึ่งแล้วฟังจากท่าทีในการสนทนาระหว่างราชาต่างเผ่ากับบรรดาองค์ชายองค์หญิงข้างในแล้ว หลานซื่อคาดว่าคงอีกสักพักกว่าจะออกมาขณะที่กำลังคิดว่าจะส่งฝูงแมลงพิษให้แพร่กระจายออกไปสำรวจส่วนอื่น ๆ ของวังหลวงอย่างเงียบ ๆ เพื่อเตรียมเส้นทางถอยในกรณีที่เกิดเหตุไม่คาดฝันหรือไม่นั้น...บังเอิญอย่างยิ่งในขณะนั้นเอง เงาร่างที่คุ้นเคยสวมชุดหรูหราของชาวต่างเผ่า ท่ามกลางการแวดล้อมของกลุ่มผู้ติดตามชาวต่างเผ่า ก็มาถึงหน้าตำหนักใหญ่นี้“นายน้อย คนที่เราต้องการจับตัวมาถึงแล้ว”เกาหยางกระซิบเตือนหลานซื่อ น้ำเสียงแฝงความตื่นเต้นไว้เห็นได้ชัดว่าในสายตาของเขา นี่คือโอกาสครั้งหนึ่งคนที่ต้องการจับตัวมาอยู่ตรงหน้าเสียเอง อีกทั้งเวลานี้สมาชิกราชวงศ์ต่างเผ่าเหล่านั้นก็ไม่อยู่แล้ว ถ้าเป็นไปได้ ทำไมไม่ฉวยโอกาสนี้จับกุมแล้วหนีไปเลยเล่า?สายตาหลานซื่อไม่ได้ทอดออกไป แต่ให้อวิ่นซิงที่อยู่ข้างหูจับจ้องไปทางนั้นแทน“สังเกตการณ์ไปก่อน”แน่นอนว่าหลานซื่อก็มีความคิดเช่นนี้แต่นางไม่ได้วู่วามออกคำสั่งประการแรกคือมีองครักษ์วังหลวงรายล้อมมากเกินไป ประการที่สองคือนางไ

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 1103

    หลานซื่อกับพวกเดินทางมาถึงวังหลวงในฐานะข้ารับใช้ส่วนตัวขององค์ชายใหญ่และองค์ชายรองเมื่อเผชิญหน้ากับสถานที่ที่เรียกได้ว่าเป็นพระราชวังอร่ามทอง หลานซื่อกับพวกต่างอดประหลาดใจเล็กน้อยไม่ได้เดิมทีขณะที่พวกนางเพิ่งเข้ามาในราชสำนัก ก็พบว่าเมืองนี้หรูหราผิดปกติแต่ไม่คิดว่านอกจากความหรูหราแล้วยังมีความหรูหราขั้นกว่าอีกพระราชวังอร่ามทองที่เปล่งประกายภายใต้แสงอาทิตย์เบื้องหน้าแห่งนี้ แม้จะเทียบไม่ได้กับความยิ่งใหญ่ของวังหลวงต้าหมิง แต่ในดินแดนต่างเผ่าแห่งนี้ เมื่อเทียบกับชนเผ่าที่แห้งแล้งและมืดมนที่หลานซื่อกับพวกเคยเห็นมาแล้ว เรียกได้ว่าต่างกันราวกับฟ้ากับดิน เป็นความหรูหราที่ไม่อาจมีใครเทียบอย่างสิ้นเชิงราวกับว่าความมั่งคั่งทั้งหมดของดินแดนต่างเผ่าแห่งนี้ ได้รวมตัวกันอยู่ที่ราชสำนักและวังหลวงแห่งนี้แล้วความแตกต่างที่มากมายเช่นนี้ทำให้หลานซื่อกับพวกรู้สึกประหลาดใจแต่คนอื่น ๆ ที่อยู่รอบข้าง รวมถึงประชาชนทั่วไป ดูเหมือนคุ้นเคยกับเรื่องนี้มานานแล้ว ไม่เพียงแต่ไม่เผยความไม่พอใจให้เห็นแม้แต่น้อย แต่หลังจากก้าวเข้าไปในวังหลวงแล้ว แต่ละคนก็แสดงสีหน้าเคารพนบนอบจู่ ๆ หลานซื่อก็รู้สึกว่าตนเ

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 1102

    เผ่าต้ารื่อคือราชวงศ์ของราชสำนักองค์ชายใหญ่ องค์ชายรอง รวมถึงอ๋องชาง ชางชิงหลาน ล้วนเป็นคนของเผ่าต้ารื่อเรื่องนี้หลานซื่อรู้ดี ดังนั้นจึงไม่ได้เก็บคำข่มขู่ของเขามาใส่ใจไม่ต้องพูดถึงเรื่องอื่น ขอเพียงองค์ชายใหญ่และคนอื่น ๆ ไม่หักหลัง นางก็จะไม่หลอกพวกเขา แต่หากสถานการณ์เช่นนั้นเกิดขึ้นจริง นางคงจะพาคนไปแลกตัวเสี่ยวหานกลับมา จากนั้นก็กลับจงหยวนทันทีส่วนคนของเผ่าต้ารื่อหากกล้าข้ามผ่านด่านจูหยาง ไม่เพียงแต่จะหนีไม่รอดสักคนเดียว แต่ยังอาจเรียกกองทัพทหารม้าอันแข็งแกร่งของต้าหมิงมาสู่พวกเขาด้วยดังนั้นคำพูดขององค์ชายใหญ่จึงมีประโยชน์ในการข่มขู่คนของพวกเขาเอง แต่ไม่มีประโยชน์เลยแม้แต่น้อยในการข่มขู่หลานซื่อกับพวกแต่หลานซื่อยังจำได้ว่าตอนนี้พวกนางปลอมตัวเป็นชาวต่างเผ่าอยู่ จึงพยักหน้าตอบรับอย่างจริงจัง......ในขณะเดียวกัน ณ จวนอ๋องชางมีผู้ใต้บัญชารายงานเรื่องที่องค์ชายใหญ่และองค์ชายรองนำคนไปสกัดขบวนเล็ก ๆ ที่ประตูเมืองในวันนี้ให้ชางชิงหลานรับรู้อย่างรวดเร็วเยี่ยนจือกล่าวว่า “มีคนเห็นไม่น้อยว่าในขบวนเล็ก ๆ นั้นมีชายหนุ่มรูปงามยิ่งนักคนหนึ่ง ว่ากันว่าหน้าตาเหมือนกับ ‘คนในใจ’ ที่

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 1101

    “เรื่องนี้พวกท่านไม่จำเป็นต้องรู้ พวกท่านแค่ต้องตอบคำถามของข้าต่อไป”แน่นอนว่าหลานซื่อไม่สามารถบอกไพ่ตายของตนเองให้พวกเขารู้ได้นางกวาดตามององค์ชายใหญ่ แล้วติดต่อกับอวิ่นซิงในใจ [พิษในร่างกายของพวกเขายังควบคุมต่อไปได้อีกหรือไม่?]กายาต้านร้อยพิษอะไรของสองคนนี้ค่อนข้างแปลกประหลาด นางกังวลว่าหากพิษไม่ออกฤทธิ์ แผนการของนางก็คงต้องเปลี่ยนเสียแล้วโชคดีที่คำตอบของอวิ่นซิงเป็นผลลัพธ์ที่ดี [นายหญิงวางใจเถิด กายาต้านร้อยพิษของพวกเขาหลังจากถูกพิษของท่าน ได้ถูกทำลายลงแล้ว]หลานซื่อถอนหายใจด้วยความโล่งอกเช่นนั้นก็ดีแล้วหากยังสามารถใช้พิษควบคุมคนสองคนนี้ต่อไป ย่อมดีกว่าการฆ่าพวกเขาทันทีท้ายที่สุดแล้วสถานะของคนทั้งสองนี้ในราชสำนักก็ไม่ได้ต่ำต้อยเลย หากฆ่าพวกเขาตอนนี้ ย่อมก่อให้เกิดปัญหาตามมาไม่รู้จบเป้าหมายของนางตอนนี้มีเพียงสิ่งเดียว นั่นคือจับตัวเวินเยวี่ย จากนั้นใช้นางไปแลกตัวเสี่ยวหานกลับมาดังนั้นหลานซื่อไม่อยากให้เกิดเหตุไม่คาดฝันอื่นใดขึ้นเห็นได้ชัดว่าองค์ชายใหญ่ก็รู้ดีว่า ร่างกายของพวกเขาสองพี่น้องถูกทำลายลงแล้วดังนั้นจึงให้ความร่วมมือตอบคำถามของหลานซื่อเป็นอย่างดีหลังจา

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 1100

    ดูเหมือนว่าท่าทีขององค์ชายรองในที่สุดก็ทำให้คนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้รู้สึกพอใจหลานซื่อยิ้มเล็กน้อย เอนกายพิงไปด้านหลัง แล้วถามด้วยน้ำเสียงแฝงความเกียจคร้าน “ถ้าอย่างนั้นไม่ทราบว่าองค์ชายใหญ่และองค์ชายรองจะช่วยข้าได้อย่างไร?”สมองขององค์ชายรองไม่เฉียบแหลมเท่าองค์ชายใหญ่ แม้จะจับประเด็นสำคัญได้แล้ว แต่ก็ยังต้องใช้ความคิดอย่างหนักอยู่นาน กว่าจะเอ่ยขึ้นมาอย่างตะกุกตะกัก “ข้ากับพี่ใหญ่จะพาเจ้าไปงานเลี้ยงในคืนพรุ่งนี้ ช่วยเจ้าฆ่าเขาในงานเลี้ยงดี เป็นอย่างไร?”หลานซื่อเลิกคิ้ว “ฆ่าเขาในงานเลี้ยง? องค์ชายรองคงไม่ได้กำลังล้อข้าเล่นใช่ไหม หากข้าฆ่าอ๋องชางในงานเลี้ยง เกรงว่าจะไม่ได้ออกจากราชสำนักง่าย ๆ แล้วกระมัง?”องค์ชายรองรีบส่ายหน้า “ไม่ใช่ ๆ ไม่ใช่ให้พวกเจ้าฆ่าตรงนั้นเลย แต่เป็นลานประลองสัตว์!”หลังจากที่องค์ชายรองอธิบายอย่างเหน็ดเหนื่อย หลานซื่อถึงเข้าใจว่า ราชาองค์ปัจจุบันของราชสำนักต่างเผ่าเป็นคนที่คลั่งไคล้ความรุนแรงและการนองเลือด ชื่นชอบการล่าสัตว์เป็นพิเศษดังนั้นในงานฉลองวันเกิดของเขาทุกปีจะจัดการแสดงการต่อสู้ของสัตว์เสมอผู้ที่มาร่วมงานเลี้ยงสามารถลงสนามด้วยตนเอง หรือจะส่งลูกน้

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 1099

    องค์ชายรองตวาดลั่น ชักดาบออกมา กำลังจะลงมือเอง แต่ถูกองค์ชายใหญ่คว้าไว้“น้องรองช้าก่อน!”แทบจะทันทีที่สิ้นเสียงขององค์ชายใหญ่ การเข่นฆ่าในสนามก็รู้ผลทันใดจอมพลังสองคนนั้น เกาหยางและจู๋เยวี่ยรับหน้าที่จัดการคนละหนึ่งเกาหยางฟันศีรษะจอมพลังที่อยู่ตรงหน้าเขาขาดในดาบเดียวจู๋เยวี่ยตัดคอของจอมพลังที่คิดจะฆ่าหลานซื่อขาดในกระบี่เดียวสองคนที่ถูกเรียกว่ายอดนักรบต่างเผ่า เพิ่งเข้าร่วมการต่อสู้ได้ไม่นานก็ถูกฆ่าตายทันทีทั้งยังไม่ใช่ถูกรุมฆ่า แต่ถูกคนเพียงคนเดียวบดขยี้!เมื่อองค์ชายใหญ่และองค์ชายรองเห็นภาพนี้ ก็เพิ่งจะเข้าใจในที่สุดว่าพวกไก่อ่อนที่ดูไม่มีอะไรโดดเด่นรอบกาย ‘หนุ่มหน้าขาว’ นั่น ที่แท้เป็นยอดฝีมือที่แข็งแกร่งเช่นนี้!โดยเฉพาะชายหญิงที่สังหารจอมพลัง เรียกได้ว่ามีความสามารถเหนือใคร!ในทันใดที่องค์ชายใหญ่และองค์ชายรองรู้ตัวว่าสถานการณ์ไม่สู้ดีก็แอบย่างเท้าเงียบ ๆ ค่อย ๆ ก้าวถอยหลังในขณะที่หลานซื่อเงยหน้ามองพวกเขา ทั้งสองก็หันหลังพร้อมกัน แล้วพุ่งไปยังประตูอย่างฉับพลัน“พี่ใหญ่หนีเร็ว!”เดิมทีองค์ชายใหญ่กำลังดึงแขนองค์ชายรอง แต่พอจะหนีองค์ชายรองก็พลิกฝ่ามือดึงองค์ชายใหญ่แ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status