แชร์

บทที่ 850

ผู้เขียน: จิ้งซิง
ฟ่านเจินซื่อพูดพลางดึงศรทะลวงเมฆาดอกหนึ่งออกมาจากแขนเสื้อทันที แล้วปล่อยออกไปในอากาศโดยตรง

หลังจากศรทะลวงเมฆาดอกนั้นพุ่งออกไป ภายนอกรั้วสกุลฟ่านดูเหมือนว่าจะมีการเคลื่อนไหวอะไรบางอย่าง

ในไม่ช้า ความเคลื่อนไหวนั้นได้ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ

เสียงฝีเท้ามากมายหลากหลายนับไม่ถ้วนมาถึง ฟ่านเจินซื่อและคนอื่น ๆ ยังนึกว่าผู้คนในรั้วสกุลฟ่านถูกเรียกตัวมา

แต่ในขณะนี้ ใบหน้าของเวินซื่อได้มีการเปลี่ยนแปลง

“ท่านอ๋อง มาแล้ว!”

เป่ยเฉินหยวนเข้าใจทันทีว่านางหมายถึงอะไร

ในไม่ช้า ก็มีทหารสวมชุดเกราะสีดำบุกเข้ามาจากภายนอกราวกับพายุที่ยากจะต้านทาน

“ลุย!”

“ช่วยเหลือท่านอ๋องและธิดาศักดิ์สิทธิ์ออกมา!”

ในขณะเดียวกัน เงาดำเล็กบางสูงชะลูดราวกับเสือเลี่ยเป่าก็พุ่งเข้ามาในกองกำลังสกุลฟ่านและยกดาบขึ้นฟาดฟัน หลังจากเก็บเกี่ยวได้หลายชีวิตอย่างรวดเร็ว ก็กระโจนออกมาจากฝูงชนด้วยการเคลื่อนไหวที่อ่อนช้อย ลงสู่พื้นอย่างแม่นยำไม่พลาด คุกเข่าลงตรงหน้าเวินซื่อ

“จู๋เยวี่ยมาช้า นายหญิงโปรดให้อภัย!”

“จู๋เยวี่ย?!”

เมื่อเวินซื่อเห็นนางก็ดีใจมาก “เยี่ยมมาก เจ้ามาทันเวลาพอดี ไม่ช้าเลยสักนิด ลุกขึ้นเร็วเข้า”

หล
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 850

    ฟ่านเจินซื่อพูดพลางดึงศรทะลวงเมฆาดอกหนึ่งออกมาจากแขนเสื้อทันที แล้วปล่อยออกไปในอากาศโดยตรงหลังจากศรทะลวงเมฆาดอกนั้นพุ่งออกไป ภายนอกรั้วสกุลฟ่านดูเหมือนว่าจะมีการเคลื่อนไหวอะไรบางอย่างในไม่ช้า ความเคลื่อนไหวนั้นได้ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆเสียงฝีเท้ามากมายหลากหลายนับไม่ถ้วนมาถึง ฟ่านเจินซื่อและคนอื่น ๆ ยังนึกว่าผู้คนในรั้วสกุลฟ่านถูกเรียกตัวมาแต่ในขณะนี้ ใบหน้าของเวินซื่อได้มีการเปลี่ยนแปลง“ท่านอ๋อง มาแล้ว!”เป่ยเฉินหยวนเข้าใจทันทีว่านางหมายถึงอะไรในไม่ช้า ก็มีทหารสวมชุดเกราะสีดำบุกเข้ามาจากภายนอกราวกับพายุที่ยากจะต้านทาน“ลุย!”“ช่วยเหลือท่านอ๋องและธิดาศักดิ์สิทธิ์ออกมา!”ในขณะเดียวกัน เงาดำเล็กบางสูงชะลูดราวกับเสือเลี่ยเป่าก็พุ่งเข้ามาในกองกำลังสกุลฟ่านและยกดาบขึ้นฟาดฟัน หลังจากเก็บเกี่ยวได้หลายชีวิตอย่างรวดเร็ว ก็กระโจนออกมาจากฝูงชนด้วยการเคลื่อนไหวที่อ่อนช้อย ลงสู่พื้นอย่างแม่นยำไม่พลาด คุกเข่าลงตรงหน้าเวินซื่อ“จู๋เยวี่ยมาช้า นายหญิงโปรดให้อภัย!”“จู๋เยวี่ย?!”เมื่อเวินซื่อเห็นนางก็ดีใจมาก “เยี่ยมมาก เจ้ามาทันเวลาพอดี ไม่ช้าเลยสักนิด ลุกขึ้นเร็วเข้า”หล

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 849

    “บุกเข้าไปพร้อมกันทั้งหมด!”ท่ามกลางเสียงคำรามด้วยอารมณ์ตื่นเต้นของฟ่านเจินซื่อ เยว่กงเอาฝ่ามือตบเป่ยเฉินหยวน หลังจากเอาร่างของฟ่านชิงเฟิงออกจากเท้าของเป่ยเฉินหยวนแล้ว ก็หันหลังนำกองกำลังสกุลฟ่านทั้งหมดแย่งกรูขึ้นไปในขณะนี้เวทีประลองยุทธเต็มไปด้วยผู้คน แน่นอนว่ามีศพมากขึ้นเรื่อย ๆเป่ยเฉินหยวนและทหารกองทัพธงดำทั้งหลายยังเข่นฆ่ากันไม่หยุดเข่นฆ่าจนคนสุดท้ายเลือดท่วมตัว เข่นฆ่าจนแทบจะถือดาบไม่ไหวเยว่กงรู้ว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเป่ยเฉินหยวน ดังนั้นเขาจึงเจ้าเล่ห์ไม่ประมือกับเป่ยเฉินหยวน แต่กลับพุ่งเป้าไปที่หนึ่งในทหารกองทัพธงดำที่บาดเจ็บสาหัสที่สุดคนหนึ่งอย่างรวดเร็ว ฉวยโอกาสแทงอีกฝ่ายในขณะที่ไม่ทันตั้งตัว...“สวบ!”คมดาบเข้าไปในร่างกายแต่ร่างกายของทหารกองทัพธงดำคนนั้นแข็งแกร่งกว่าที่เขาคาดไว้แม้ว่าจะถูกลอบโจมตีแทงเข้าที่หน้าท้อง ก็ไม่ได้ล้มลงในทันที แต่กัดฟันจับดาบของเยว่กงไว้โดยตรง แล้วยกมือขึ้นสะบัดดาบฟันใส่เขาน่าเสียดายที่อาการบาดเจ็บของทหารกองทัพธงดำคนนี้รุนแรงเกินไป ส่งผลกระทบต่อเขาอย่างมาก การเคลื่อนไหวไม่รวดเร็วเหมือนก่อนอีกต่อไป“รนหาที่ตาย!”เยว่กงตอบสนองทัน

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 848

    ทันทีที่เสียงของฟ่านเจินซื่อเงียบลง ก็พูดขึ้นว่า “มัวยืนอยู่ตรงนั้นทำไม ชิงเฟิง เจ้านำทีมไปฆ่าพวกเขา!”“ขอรับ!”ฟ่านชิงเฟิงพากองกำลังนับร้อยคนที่อยู่ใกล้กับเวทีประลองยุทธมากที่สุดบุกเข้าไปหาเวินซื่อและเป่ยเฉินหยวนทันทีเวทีประลองยุทธไม่ถือว่าใหญ่โตมากนัก คนนับร้อยกรูกันเข้ามา แทบจะกินพื้นที่ส่วนใหญ่ของเวทีแล้วเป่ยเฉินหยวนและกองทัพธงดำหลายนายยังคงเฝ้าอยู่รอบกายเวินซื่อเมื่อเทียบกับทหารชั้นยอดอย่างกองทัพธงดำที่เคยผ่านการสู้รบน้อยใหญ่มานับครั้งไม่ถ้วนแล้ว กองกำลังสกุลฟ่านเหล่านี้ก็เทียบอะไรไม่ได้เลย แทบจะตายทุกคนที่บุกเข้าไปภายในช่วงเวลาสั้น ๆ บนเวทีประลองยุทธก็เต็มไปด้วยศพเข่นฆ่าจนกองกำลังสกุลฟ่านเหล่านั้นที่บุกเข้ามาอย่างไม่ขาดสายอดไม่ได้ที่จะหวาดกลัว เข่นฆ่าจนคนสกุลฟ่านขวัญหนีดีฝ่อ และเข่นฆ่าจนทำให้ฟ่านเจินซื่อหน้าถอดสีเวลาเพิ่งผ่านไปนานแค่ไหนกันเชียว?มีแค่เพียงไม่กี่คนเท่านั้นแต่กลับสังหารกองทัพใหญ่นับร้อยที่กรูเข้าไปในเวทีประลองยุทธพร้อมกับฟ่านชิงเฟิง จนเหลือเพียงยี่สิบสามสิบคนแล้ว!เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?!ฟ่านเจิ้นรู้สึกยอมรับไม่ค่อยได้ทั

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 847

    “โอ๊ย!”“ระวัง!”“เหตุใดผึ้งนักฆ่าถึงมาโจมตีพวกเราได้?”“เกิดอะไรขึ้น? พวกปรมาจารย์กู่เหมียวกำลังทำอะไรอยู่?!”ระหว่างที่ผึ้งนักฆ่ากำลังเกิดความวุ่นวาย สกุลฟ่านก็ถูกโจมตีจริงๆและในเวลานี้เอง จู่ ๆ พวกเขาก็ได้ยินเสียงแมลงร้องแสบแก้วหู“นั่นคืออะไร?!”พวกเขาเงยหน้ามองออกไป เห็นผีเสื้อสีทองสลับแดงตัวหนึ่งบินอยู่กลางอากาศเหนือศีรษะของเวินซื่อ เสียงแมลงร้องนั้นมาจากมันนั่นเองขณะที่สกุลฟ่านกำลังสับสน ก็เห็นผึ้งนักฆ่าเหล่านั้นที่โจมตีเวินซื่อและเป่ยเฉินหยวนบนเวทีประลองยุทธหยุดโจมตีในทันใด“ทำไมผึ้งนักฆ่าถึงหยุดโจมตีแล้วล่ะ?”“หรือว่าพวกปรมาจารย์กู่เหมียวจะเกิดเรื่องขึ้นทางด้านนั้น?”“แปลก ๆ พวกที่โจมตีเราก็ยังไม่หยุด!”“บ้าเอ๊ย ข้ารู้แล้ว ผีเสื้อตัวนั้นคือราชากู่ มันสามารถควบคุมผึ้งนักฆ่าเหล่านั้นได้!”ฟ่านหลิงชางที่ผ่อนคลายลมหายใจลงเล็กน้อยในตอนนี้ได้กัดฟันพูดว่า “เมื่อก่อนข้าเคยเห็นผีเสื้อตัวนั้นบนศีรษะของธิดาศักดิ์สิทธิ์ นางอาจจะเป็นปรมาจารย์กู่คนนั้นที่ท่านอ๋องซ่อนไว้ก็ได้”“อะไรนะ?!”ฟ่านชิงเฟิงและคนอื่น ๆ ต่างก็ตกตะลึงไม่มีใครคาดคิดว่า ปรมาจารย์กู่ที่เป่ยเฉินหยวนเก็บ

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 846

    เวินซื่อหลับตาแน่น หลังจากที่ความปวดใจปรากฏขึ้นบนใบหน้า ก็ใช้ความคิดบังคับตะขาบพิษทั้งหมดให้บุกเข้าไปในผงพิษขับไล่กู่เหล่านั้นใช้ร่างกายยาว ๆ ของพวกมันเรียงรายกันบนผงพิษ เพื่อสร้างเส้นทางชั่วคราวสายหนึ่งให้กับฝูงแมลงพิษที่อยู่ข้างหลังจนกระทั่งฝูงแมลงพิษเข้ามาแล้ว ตะขาบพิษเหล่านั้นของเวินซื่อก็ตายไปแล้วหลายสิบตัว ครั้งนี้การสูญเสียนั้นมากกว่าครั้งก่อน ๆ ของนางรวมกันมากเพียงชั่วครู่เดียวนางก็เจ็บปวดใจจนไม่อาจทนไหวได้อีกแล้วบ้าเอ้ย นางยังต้องสยบฝูงแมลงพิษที่สามารถบินได้จริง ๆ ไม่เช่นนั้นต่อไปทุกครั้งที่พบเจอผงพิษชนิดนี้ เหล่าแมลงพิษของนางจะถูกควบคุมพอดีกัน ฝูงผึ้งนักฆ่าที่อยู่ตรงหน้าก็คือเป้าหมายของนาง“บุกเข้าไป!”หลังจากเวินซื่อออกคำสั่ง แมลงพิษทั้งหมดก็เคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว เคลื่อนไหวส่งเสียงดังสวบสาบรายล้อมเรือนหลังนั้นไว้ จากนั้นก็บุกรุกอย่างบ้าคลั่ง“เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงมีแมลงมากมายขนาดนี้?!”“เป็นฝีมือของปรมาจารย์กู่หนุ่มผู้ใต้บัญชาของท่านอ๋อง ‘เขา’ ต้องมาแล้วแน่ ๆ แมลงกู่เหล่านี้เป็นแมลงกู่ของ ‘เขา’ ทั้งหมด!”“บัดซบ ปรมาจารย์กู่เหมียวเคยตรวจสอบแล้ว คนผู้นั้นไม่ได้

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 845

    เวินซื่อยกมือขึ้นโยนอวิ่นซิงขึ้นไปกลางอากาศ ขณะเดียวก็ปล่อยแมลงพิษจำนวนนับไม่ถ้วนออกมา แล้วบอกกับเป่ยเฉินหยวนที่หันหลังชนกันว่า “ท่านอ๋อง คุ้มกันข้าด้วย!”“มั่นใจหรือ?”“มีจำนวนไม่น้อย แต่ใช่ว่าจะใช้ไม่ได้ แค่ต้องการเวลาสักหน่อย”“ตกลง ท่านจดจ่อได้เต็มที่ ข้าจะไม่ปล่อยให้ท่านได้รับบาดเจ็บเลย”เป่ยเฉินหยวนไม่ได้พูดจาโอ้อวดทันทีที่เขาพูดจบ มีดเล่มใหญ่ในมือขวาก็ฟาดฟันออกไป ทันใดนั้นก็มีร่างของผึ้งนักฆ่าจำนวนมากขาดออกเป็นสองส่วน ร่วงหล่นลงมาจากกลางอากาศวินาทีต่อมา กริชเล่มหนึ่งได้ร่วงหล่นจากแขนเสื้อข้างซ้ายของเขา กวาดล้างผึ้งนักฆ่าตัวเล็กตัวน้อยที่กำลังเข้าใกล้เวินซื่อออกไปจนหมดในทันทีทันใดทหารธงดำคนอื่น ๆ ก็เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วเช่นกันพวกเขาถูกเป่ยเฉินหยวนพามาที่นี่ได้ ก็เพราะร่างกายของพวกเขาที่แข็งแกร่งเป็นอย่างยิ่ง เป็นยอดฝีมือในบรรดายอดฝีมือ หนึ่งคนมีค่าเท่ากับสิบคนเมื่อมีพวกเขาและเป่ยเฉินหยวนอยู่ด้วย เวินซื่อจึงไม่ต้องกังวลเรื่องความปลอดภัยของตัวเองอย่างสิ้นเชิง เพียงแค่จดจ่ออยู่กับการควบคุมแมลงพิษ ค้นหาผึ้งนางพญาของผึ้งนักฆ่าเท่านั้นถูกต้องแล้ว ตอนนี้สิ่งที่เวินซื่อต

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status