แชร์

บทที่ 7 เธอเป็นถึงสปอนเซอร์เชียวนะ

ผู้เขียน: ทานตะวันหลากสี
ทันทีที่ซูหรานกลับมาถึงวิลล่าจิ่งหยวน เธอก็ถูกล็อกไว้ที่นอกประตูใหญ่

"มันยังมีหน้ากลับมาอีกเหรอ ซุนฉิน คุณรีบไล่ตะเพิดมันออกไปเดี๋ยวนี้!" เสียงตะคอกของซูจี้ไห่ดังออกมาจากด้านในของประตู

"จี้ไห่ คุณอย่าโกรธไปเลยนะ เดี๋ยวจะเป็นผลเสียต่อสุขภาพเอาได้…"

"คุณพ่อคะ ให้พี่สาวเข้ามาเถอะค่ะ การที่พี่สาวได้ทำเรื่องทรยศต่อคุณชายลู่นั้น อาจจะเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบก็ได้นะคะ ผู้ชายที่อยู่ในสถานที่แบบเย่หลินบาร์นั้นต่างก็ทำ...อาชีพแบบนั้นอยู่แล้วนะคะ เรื่องแบบนี้ พี่สาวให้เงินไป คนคนนั้นก็คงไม่ไปป่าวประกาศเรื่องไปทั่วหรอกนะคะ…"

ในห้องนั่งเล่น ดูเผินๆแล้ว ซุนฉินและซูอินเหมือนจะออกหน้ามาพูดแทนซูหราน แต่ทุกคำกลับเหมือนราดน้ำมันลงบนเปลวไฟอย่างไงอย่างงั้น

ทันใดนั้น คำด่าทอของซูจี้ไห่ก็ยิ่งรุนแรงมากยิ่งขึ้น

"มันไม่รักดี! คนอย่างซูจี้ไห่ไม่มีที่สำหรับลูกสาวที่ไร้ยางอายแบบมันอยู่หรอกนะ! ต่อไปอย่าให้มันก้าวเข้ามาเหยียบบ้านหลังนี้ได้อีก จะได้ไม่ต้องเอากาลกิณีมาแปดเปื้อนบ้าน อินอิน ลูกจิตใจดีและไร้เดียงสา อย่างได้เอามันเป็นเยี่ยงอย่างเด็ดขาด"

ซูหรานอดไม่ได้ที่จะจุกในหัวใจ เธออดกลั้นเอาไว้จนรู้สึกเจ็บ

เธอรู้ดีว่าพ่อของเธอไม่เคยชอบเธอเลย ตั้งแต่เล็กจนโต ไม่ว่าเธอจะทำอะไร พ่อของเธอก็ไม่เคยมาดูดำดูดีแต่อย่างใด

แต่ทว่าในวันนี้ เขาได้หันมาสนใจ "นิสัยของเธอ" และมันก็ยังเป็นครั้งแรกอีกด้วย!

พ่อของเธอไม่ชอบเธอ แต่กลับไปให้ความรักความเอ็นดูกับซูอิน ลูกสาวที่ภรรยาคนที่สองพามาด้วยเสียต่างหาก

เมื่อคิดถึงสถานะที่แท้จริงของซูอิน ซูหรานก็กระตุกมุมปากอย่างประชดประชันขึ้นมา

ทันใดนั้น ผ่านหน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดาน เธอก็ได้เห็นซูอินหลับสายตาจากซูจี้ไห่ และสบสายตาเธอด้วยความภาคภูมิใจ ราวกับจะบอกเป็นนัยถึงชัยชนะของตัวเอง

ดวงตาของซูหรานเริ่มมีความเย็นชา แต่ในช่วงเวลาต่อมา รอยยิ้มที่สดใสก็ปรากฏบนใบหน้าของเธอ และเธอก็โบกมือไปทางซูอิน

รอยยิ้มของซูอินแข็งค้าง เพราะไม่คิดว่าซูหรานจะยังคงยิ้มได้ นี่เธอควรจะร้องไห้ไม่ใช่เหรอ?

ในขณะนี้ จู่ๆ มือที่โบกมือของซูหรานก็กำเอาไว้แน่น และชูนิ้วกลาง "อย่างสุภาพ" ให้เธอ...

"..."

จู่ๆ ใบหน้าของซูอินก็ตึงเครียดขึ้นมาทันที

ซูหรานหันหลังกลับและจากไป ซูอินจ้องมองไปที่แผ่นหลังของเธอ ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้น

จากนั้นเธอก็รีบส่งข้อความถึงหลินเยว่เยว่อย่างไม่เต็มใจทันที พร้อมกับหันมาออดอ้อนซูจี้ไห่ว่า "คุณพ่อคะ งานเลี้ยงแซยิดของคุณย่าลู่ในวันพรุ่งนี้ หนูไปกับคุณพ่อได้ไหมคะ หนูก็อยากไปเปิดหูเปิดตาเหมือนกัน!"

งานเลี้ยงแซยิดของตระกูลลู่วันพรุ่งนี้ เธอจะต้องทำให้ซูหรานอับอายขายหน้าอย่างแน่นอน!

ตอนเที่ยงคืน ซูหรานกำลังเดินเตร็ดเตร่ไปตามท้องถนน

ข้อความจากกลุ่มไลน์เพื่อนนักเรียนมัธยมปลายได้เด้งขึ้นมาในโทรศัพท์อย่างไม่ขาดสาย

หนึ่งชั่วโมงที่แล้ว หลินเยว่เยว่ "เป็นห่วงเธอเกินไป" จึงโพสต์ "ประกาศตามหาคนหาย" ในกลุ่มไลน์ของศิษย์เก่าเพื่อเกลี้ยกล่อมเธอให้กลับบ้านพร้อมน้ำตา

เมื่อทุกคนได้รับรู้ข่าวนี้แล้ว ภายใต้การสอบถาม หลินเยว่เหว่ก็ได้ "เผลอ" พูดออกไปว่า เมื่อคืนเธอไปมั่วสุมกับผู้ชาย และโดนพ่อซูไล่ตะเพิดออกจากบ้าน

ในขณะที่กลุ่มไลน์นี้กำลังครึกครื้นอยู่นั้น ซูหรานก็กำลังกังวลว่าคืนนี้จะไปพักที่ไหนดี

และเงินจำนวนน้อยนิดที่เธอเหลืออยู่นั้น ก็ได้ให้กับ "สามีตัวพ่อ" ของเธอไปแล้ว ซึ่งตอนนี้เธอไม่มีเงินติดตัว และไม่มีที่ไปแต่อย่างใด

จู่ๆ เธอก็คิดอะไรขึ้นมาได้ และดวงตาก็สว่างขึ้นมาทันที

สามีตัวพ่อ!

"แม้ว่าจะเป็นการแลกเปลี่ยน แต่อย่างน้อยฉันก็ถือว่าเป็นสปอนเซอร์ของเขาอยู่นะ หากสปอนเซอร์ไปขอพักด้วยหนึ่งคืน เขาคงจะไม่ถือสาอะไร…ใช่ไหม?"

ซูหรานหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา จากนั้นก็ต่อสายด้วยความประหม่าและความคาดหวัง

โทรศัพท์ดังขึ้นสองครั้ง และก็มีคนรับสาย

"ฮัลโหล……"

เสียงของผู้ชายคนนั้นเต็มไปด้วยคลื่นแม่เหล็ก โดยมากระทบที่หูของซูหรานอย่างจัง จู่ๆ ซูหรานก็คิดถึงน้ำเสียงที่หนักหน่วงและเหนื่อยหอบที่ดังข้างหูของเธอเมื่อคืนนี้ขึ้นมาได้ และใบหน้าของเธอก็ร้อนราวกับถูกไฟลวก

"ฮัลโหล? พูดสิ!"

เสียงของชายหนุ่มดังขึ้นอีกครั้ง

จู่ๆ ก็ซูหรานก็ดึงสติกลับมา และพัดภาพคลุมเครือเหล่านั้นในใจออกไปจนหมด "คือ...คือว่า...ฉันถูกไล่ออกจากบ้าน ตอนนี้ฉันไม่มีที่ไป จะเป็นไรไหมถ้า..."

ตุ๊ด ตุ๊ด…

ก่อนที่ซูหรานจะพูดจบ สายก็ถูกวางสายไปเสียแล้ว

ซูหรานจ้องไปที่โทรศัพท์มือถือ เวลาผ่านไปพักใหญ่ถึงได้ตอบสนองกลับมาได้

"!!!"

เธอถูกปฏิเสธอย่างนั้นเหรอ? !

"โอ้ โอเค ดีมาก ดีมากๆ…" ความโกรธของซูหรานเพิ่มขึ้น

นี่มันอะไรกัน? เธอเป็นสปอนเซอร์ของเขานะ!

คืนเงินมา! ! !

ในเวลานี้ มีโรงแรมในเมืองไห่เฉิงที่ "ค่อนข้างถูกและมีสภาพแวดล้อมที่ดี"

ฟู่จิ้นหานดูข้อมูลเกี่ยวกับซูหรานและซิงหลานจิวเวลรี่ในมือของเธอ เขาคิดไม่ถึงเลยว่าภรรยาที่เพิ่งจะแต่งของเขาจะเป็นทายาทเพียงคนเดียวของซิงหลานจิวเวลรี่!

และการที่ซูหรานถูกซูจี้ไห่ไล่ตะเพิดออกจากบ้าน เขาไม่รู้สึกประหลาดใจแต่อย่างใด

เพราะหากเขาไม่ได้ให้จี้เยี่ยนโจวได้ตรวจสอบซูหราน น่ากลัวว่าสิ่งที่ซูจี้ไห่ได้ทำแบบลับๆ นั้น คงไม่มีใครได้รับรู้อย่างแน่นอน

และถึงตอนนี้ ซูหรานก็คงไม่ได้รับรู้อะไรเลยแม้แต่น้อย!

ฟู่จิ้นหานกระตุกรอยยิ้มที่มุมปากอย่างเย็นชา ในเวลานี้เขารอคอยเหลือเกินว่า "ภรรยาใหม่" ของเขาจะตอบสนองอย่างไร เมื่อเธอได้รู้ความจริงของซิงหลานจิวเวลรี่ และการกระทำลับๆ ของซูจี้ไห่พ่อของเธอ

ดวงตาของฟู่จิ้นหานฉายแววชั่วร้าย จากนั้นเขาก็ส่งโลเคชั่นของโรงแรมให้ซูหรานทันที

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี   บทที่ 370 จะยอมรับไม่ได้

    คิดจะใช้มุกนี้อีกแล้วเหรอ?ตีเธอหรือด่าเธองั้นเหรอ?ในเมื่อเธอขอมาแบบนี้ เช่นนั้นเธอก็จะสนองความต้องการให้เธอได้สมใจเอง!“เธอ......” มานี่ซูหรานยังพูดไม่ทันจบ ฟู่จิ้นหานก็ได้ส่งสัญญาณให้ฉินฟั่งเสียก่อนเรื่องทำร้ายคนแบบนี้ ทำไมต้องให้ซูหรานเป็นคนลงมือด้วยตัวกันล่ะ?ฉินฟั่งก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ในช่วงเวลาอันรวดเร็วนั้น เขาก็ได้ตบหน้าซูอินไปหนึ่งทีเสียงเพี๊ยะดังขึ้น ไม่มีความปรานีใด ๆ ซูอินเดินเซจนแทบล้ม ยากที่จะทรงตัวเอาไว้ได้ ในหัวขาวโพลนไปหมด เหลือเพียงเสียงหึ่ง ๆ เท่านั้นใครกัน......ที่กล้าทำร้ายเธอได้ถึงขนาดนี้? !ทันทีที่ซูอินได้สติกลับมา เธอจึงมองไปที่ฉินฟั่งด้วยความโกรธฉินฟั่งได้รับการฝึกฝนมา เขาได้ฝึกฝนร่างกายจนแข็งแกร่งที่บริษัทชิงอวิ๋น แถมยังได้รับอิทธิพลจากฟูจิ้นหานที่มีความเด็ดขาดในการต่อสู้อีกด้วย เพียงแค่สายตาเดียว ความกดดันของซูอินก็ถูกลดทอนลงไปทันทีแต่จะให้ซูอินยอมได้อย่างไร?เธอเป็นถึงหลานสาวแท้ ๆ ของตระกูลเย่ ฉินฟั่งคนนี้......ก็เป็นแค่สุนัขรับใช้ข้างกายฟู่จิ้นหานเท่านั้นต่อให้การตบเธอจะเป็นความต้องการของฟู่จิ้นหาน แต่มีคนมากมายอยู่ด้วยขนาดนี้ ห

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี   บทที่ 369 ต่อต้าน

    ไม่จำเป็นต้องแก้ไขพินัยกรรมงั้นเหรอ?ซูอินดีใจมาก รู้สึกเหมือนได้รับความมั่นใจมากขึ้นแน่นอนว่าขอแค่เธอยังเป็นลูกสาวของฉินเหยียนอยู่ คุณท่านเย่ก็จะเห็นแก่หน้าฉินเหยียน และยอมรับทุกอย่างที่เป็นเธอครั้งนี้ ไม่ว่าคุณท่านเย่จะรอดมาด้วยเหตุผลใดก็ตาม แต่ไม่ว่ายังไงพินัยกรรมของคุณท่าน เมื่อกี้ทุกคนต่างก็ได้ยินอย่างชัดเจนกันหมดแล้วคุณท่านเย่ได้มอบทุกอย่างของตระกูลเย่ให้กับเธอ แม้ว่าวันนี้เธอจะยังไม่ได้รับช่วงต่อจากตระกูลเย่ แต่เธอก็ยังเป็นผู้สืบทอดเพียงคนเดียวอยู่ส่วนคนพวกนี้......ซูอินรู้สึกไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่เมื่อนึกถึงวิดีโอเมื่อกี้แล้ว ซูอินจึงหันไปมองซูหรานที่อยู่ข้าง ๆ คุณท่านเย่ทันทีในตอนนี้ เธอไม่มีเวลามามัวคิดว่าคลิปวิดีโอนั้นเกิดขึ้นได้อย่างไร แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ คือการใช้ประโยชน์จากอำนาจเสียงของคุณท่าน เพื่อช่วยลบข้อครหาและปฏิเสธว่าคนในคลิปไม่ใช่เธอน้ำสกปรกนี้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ต้องสาดไปที่ซูหรานให้ได้เมื่อคิดได้เช่นนั้น ซูอินก็ขมวดคิ้วทันที “หนูไม่สนใจของนอกกายพวกนั้นหรอกค่ะ แต่ถ้าหากแม่ของหนูที่อยู่บนสวรรค์รู้ว่าหนูถูกใส่ร้ายด้วยคลิปวิดีโอนั้น จนทำ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี   บทที่ 368 ยังไม่ตายจริง ๆ ด้วย

    น้ำเสียงนั้นดูทุ้มต่ำ แต่ก็มีความโกรธที่ไม่สามารถปิดบังเอาไว้ได้ปนอยู่ซูอินเงียบและไม่มีการตอบสนองอยู่นาน ส่วนคนอื่น ๆ ที่อยู่ตรงนั้น ก็กลับมีสีหน้าที่ดูต่างกันออกไปพวกเขาเพิ่งจะได้ยินอะไรกันแน่?เย่ซินกลืนน้ำลายลงคออึกหนึ่ง ก่อนจะกอดแขนตัวเองแน่น ราวกับพยายามขับไล่ความหนาวของเมื่อครู่นี้ที่แผ่ซ่านเข้ามาในร่างกายออกไปเธอหูฝาดไปรึเปล่านะ?เสียงนั้นน่ะ คือเสียงของคุณท่านจริง ๆ!แต่เห็น ๆ อยู่ว่าคุณท่านเสียชีวิตไปแล้ว แล้วร่างก็กำลังนอนอยู่ในโลงแก้วอีกด้วย จะมีเสียงออกมาได้อย่างไร?แต่เมื่อนึกถึงคำว่า “วิญญาณ” ขึ้นมา เย่ซินก็กลืนน้ำลายลงคอด้วยความตื่นตัวและเสียงที่ดังขึ้นอย่างกะทันหันนั้น ก็กลับยิ่งทำให้เย่ซือเหยียนมั่นใจในข้อสันนิษฐานก่อนหน้านี้ได้ และเข้าใจมากยิ่งขึ้นว่าการแสดงในวันนี้มีซูอินที่เป็นเป้าหมาย!เย่ซือเหยียนรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย เธอสังเกตเห็นว่าทั้งเย่ถิงเซินและหยางซู พวกเขาสองคนไม่ได้มีปฏิกิริยาใด ๆ มากนักต่อเสียงของคุณปู่ในตอนนั้นเธอก็รู้ได้ในทันที ว่าทั้งสองคนเองก็มีส่วนร่วมในแผนการนี้ด้วยเช่นกันส่วนซูอิน......ตอนนี้ ในหัวของซูอินมันขาวโพลนไปหมดเธอเ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี   บทที่ 367 เปิดโปงใบหน้าที่แท้จริง

    หน้าตาที่ดูไร้เดียงสาและอ่อนแอของซูอินแข็งทื่อทันทีชั่วขณะหนึ่ง เหมือนว่าหน้ากากนั้นของเธอจะถูกเจาะจนทะลุ สีหน้าเธอดูไม่ค่อยมั่นใจสักเท่าไหร่ “พี่ซู พี่หมายความว่ายังไง?”“ฮึ หมายความว่ายังไงงั้นเหรอ? น้องอินอิน เธอคงไม่คิดว่าทุกคนจะโง่กันหมดหรอกใช่ไหม? ตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันเจอเธอ ฉันก็เดาได้แล้ว ว่าเธอเป็นคนยังไง ต่อหน้าก็แสร้งทำตัวไร้เดียงสาและอ่อนแอ แต่ในความเป็นจริง ใจกลับดำมืดเต็มไปด้วยแผนการ คุณสนุกกับการใช้หน้ากากที่เธอสร้างขึ้นมาหลอกลวงทุกคน ฉันก็เลยเล่นตามน้ำกับเธอไป แกล้งทำเป็นเชื่อในความดีและความไร้เดียงสาของเธอ”เสียงของหยางซูดังกึกก้องทั่วทั้งศาลาไว้ทุกข์ซูอินฟังแล้วก็รู้สึกบาดหูเป็นพิเศษในตอนนี้ ใบหน้าที่เคยแสดงความไร้เดียงสาของเธอก็เริ่มมีความโกรธปรากฏขึ้นมานิดหน่อยที่อยางซูจะบอกก็คือ ทุกสิ่งที่เขาปฏิบัติต่อเธอ มันเป็นเพียงแค่การแสดงอย่างนั้นน่ะเหรอ?แล้วที่เมื่อวานเขารับปากเธอว่าจะใช้เส้นสายเรียกทนายอู๋มาล่ะ มันเพื่ออะไรกัน?มีคนอื่นอยู่ด้วย ซูอินจึงไม่สะดวกที่จะถามออกมาแต่เมื่อเธอจ้องไปที่ตาของหยางซู กลับทำให้หยางซูเข้าใจในทันทีว่าเธอกำลังคิดอะไร และคิดจะ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี   บทที่ 366 ทำไมถึงเป็นเธอไปได้ล่ะ? !

    ฟู่จิ้นหานก้มหน้าสบตากับซูหรานแววตาของเธอดูมั่นคง มือที่กำเสื้อตรงหน้าอกของเขาก็ยิ่งบีบแน่นขึ้นเรื่อย ๆ ฟู่จิ้นหานรู้สึกกังวลในใจไม่หาย แต่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายก็ไม่สามารถขัดขืนซูหรานได้ฟู่จิ้นหานวางเธอลง แต่แขนของเขายังคงโอบเอวเธอเอาไว้อยู่ ท่าทางที่เขาปกป้องเธอนี้ ทำให้ผู้คนรอบข้างเกิดความคิดที่แตกต่างกันออกไปคนที่ตกใจและประหลาดใจที่สุด ก็คือเย่ซินฟู่จิ้นหาน......ผู้นำคนใหม่ของฟู่ซือกรุ๊ปคนนี้ เย่ซินเคยเห็นมาก่อนเขาจัดการกับฟู่ซือกรุ๊ปด้วยวิธีการที่โหดเหี้ยม ซึ่งเป็นที่พูดถึงกันในจิงเฉิง แค่เธอได้ยินก็รู้สึกขนลุกทุกคนต่างก็พูดกันว่าฟู่จิ้นหานเป็นคนเย็นชาไร้ความรู้สึก แต่ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเธอในตอนนี้ สีหน้ากลับเต็มไปด้วยความอ่อนโยน แววตาของเขาจ้องมองไปยังหญิงสาวที่อยู่ข้าง ๆ บ้างก็เหลือบมองไปยังอีกด้าน แต่แววตากลับเปลี่ยนเป็นเฉียบขาดในทันทีท่าทีที่ฟู่จิ้นหานปฏิบัติต่อผู้หญิงคนนี้พิเศษมากจริง ๆเย่ซินอดไม่ได้ที่จะมองไปยังคนที่อยู่ข้าง ๆ ฟู่จิ้นหาน และนึกถึงชื่อที่พวกเขาเพิ่งจะเรียกเธอขึ้นมาเมื่อกี้หรานหราน......ซูหราน......เธอคือหลานสาวที่คุณท่านรับอุปการะมา

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี   บทที่ 365 ซูหรานฟื้นแล้ว

    ทุกคนต่างก็ตกตะลึงไปชั่วขณะเสียงของผู้หญิงที่ดังออกมาจากโทรศัพท์มือถือ ได้รับการปรับแต่งมาอย่างละเอียดถึงจะฟังไม่ชัดเจนว่าเป็นของใคร แต่ก็กลับฟังออกว่าบรรยากาศค่อนข้างจะเข้มข้นภายใต้เสียงร้องของหญิงสาว กระทั่งการพูดด้วยคำพูดที่ดูเปิดเผยต่าง ๆ ทำให้คนที่อยู่ ณ ตรงนั้นแค่ได้ยิน สีหน้าของพวกเขาก็เริ่มเปลี่ยนไปบ้างแล้วซูอินรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย และแอบบ่นลินเยว่เยว่ที่ทำการแปลงเสียง แต่ยังไงก็ช่างเถอะ ต่อให้จะฟังไม่ออกว่าเป็นเสียงของซูหราน แต่ภาพที่ทุกคนเห็นก็เป็นซูหราน ยังไงก็มีผลลัพธ์เดียวกัน!ซูอินเหลือบมองไปที่เย่ถิงเซินเธออยากเห็นมากที่สุด ก็คือปฏิกิริยาของเย่ถิงเซินหลังจากที่เขาเห็นว่าคนในคลิปคือซูหราน แต่เย่ถิงเซินเพียงแค่ขมวดคิ้ว และมีสีหน้าที่ดูไม่พอใจเท่านั้น เขากลับไม่หยิบโทรศัพท์ออกมาสักทีดูเหมือนว่าเย่ซินจะตกใจกับภาพที่เธอเห็นมาก เธอจ้องมองที่หน้าจอโทรศัพท์อย่างงงงวยภายในห้องไว้ทุกข์ เสียงของหญิงสาวยังคงดังกึกก้องอยู่ในบรรยากาศที่แปลกประหลาด ก็มีคนที่สองที่หยิบโทรศัพท์ออกมา และเปิดข้อความที่เพิ่งได้รับเมื่อสักครู่นี้อ่า......เสียงที่เหมือนกับก่อนหน้านี้ก็ดัง

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status