LOGINShare
บทที่ 387
Related chapters
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 388
เธอคิดว่าตัวเองลุกขึ้นยืนเร็วเกินไป และกำลังจะค้ำผนังเอาไว้ แต่เธอกลับหงายหลังล้มลงบนเสื่อทาทามิ“คุณ...”หลี่ฮุ่ยหรานพยายามที่จะตะโกนออกมา แต่เธอกลับพบว่าปากของเธอเหมือนจะขยับเขยื้อนไม่ได้แล้วหลี่ว์เจิ้งหยางยิ้มบางในทันที: “อ้าว ฮุ่ยหราน คุณดูสิคุณดื่มไม่ไหวก็ไม่ต้องดื่มสิครับ มาผมจะพาคุณกลับบ้านเองนะ”หลี่ฮุ่ยหรานถลึงตา และมองไปทางหลี่ว์เจิ้งหยางด้วยใบหน้าที่เหลือเชื่อเธอกล้ายืนยันได้ว่าเธอถูกหลี่ว์เจิ้งหยางวางยาแล้ว สติชัดเจนเป็นอย่างมาก แต่แขนขากลับไม่สามารถขยับเขยื้อนได้หลี่ว์เจิ้งหยางประคองหลี่ฮุ่ยหรานเดินออกไปจากร้านอาหาร และเดินออกจากร้านไปภายใต้รอยยิ้มของพนักงานหลี่ฮุ่ยหรานอยากจะตะโกนว่าช่วยด้วย แต่ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ตะโกนไม่ออกหลี่ว์เจิ้งหยางเปิดประตูหลัง และโยนหลี่ฮุ่ยหรานไปที่เบาะหลังพร้อมกับกระเป๋าจากนั้นเขาก็ขึ้นไปนั่งตรงที่นั่งคนขับหลี่ฮุ่ยหรานกลอกตาไปมามองไปรอบ ๆ อย่างเต็มที่ อยากที่จะช่วยเหลือตัวเองเธอมองเห็นโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋าของตัวเอง มือขวาของเธอพยายามที่จะขยับไปข้างหน้ามือของเธอเหมือนกับถูกกรอกตะกั่วใส่ เพราะมันหนักอึ้งเป็นอย่างมากแต่เธอ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 389
หลินเฟิงรับสายด้วยสัญชาตญาณ โทรศัพท์ของอีกฝ่ายกลับมีเสียงของหลี่ว์เจิ้งหยางดังขึ้นหลี่ว์เจิ้งหยางที่กำลังขับรถอยู่ไม่ได้สังเกตเห็นมือของหลี่ฮุ่ยหรานเลยสักนิด เขายิ้มมุมปากด้วยความภาคภูมิใจ“ฮุ่ยหราน เลิกดิ้นรนได้แล้ว นี่เป็นยาที่ผมซื้อมาด้วยราคาที่สูงมาก ถึงแม้สติของคุณยังคงตื่นตัวอยู่ แต่คุณก็จะขยับเขยื้อนไม่ได้ ”“วันนี้ผมจะให้คุณได้สัมผัสความสุขในการเป็นผู้หญิงอย่างดีเอง”“ได้ยินว่าคุณกับหลินเฟิงคนนั้นอยู่ด้วยกันสามปีแล้วยังไม่ได้ร่วมเตียงกัน เป็นเพราะหลินเฟิงไม่มีน้ำยาใช่ไหม...ฮ่าฮ่าฮ่า...”หลินเฟิงได้ยินเสียงหัวเราะกำเริบเสิบสานของหลี่ว์เจิ้งหยางก็โมโหขึ้นมาในทันที“หลี่ว์เจิ้งหยาง แกรนหาที่ตายสินะ”หลินเฟิงลุกขึ้นทันที และพูดด้วยน้ำเสียงเดือดดาลแต่หลี่ว์เจิ้งหยางไม่ได้ยินเสียงตะโกนของเขาด้วยซ้ำหลี่ว์เฉิงเลี่ยงที่นั่งอยู่ตรงข้ามหลินเฟิงสีหน้างุนงง ไม่เข้าใจว่าหลินเฟิงเป็นอะไรไป“คุณหลิน เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอครับ?”หลินเฟิงดวงตาเฉียบคมจ้องมองไปยังหลี่ว์เฉิงเลี่ยง และถีบไปที่หน้าอกของเขา“อ้าก...” หลี่ว์เฉิงเลี่ยงร้องโอดครวญขึ้นมา ตัวเขาก็กระเด็นออกไปทันที“พรวด”เ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 390
หลี่ว์เจิ้งหยางหันหน้ามองไป ตรงกลางประตูของห้องพักยุบลงจนผิดรูปนี่มันเป็นประตูนิรภัยนะ จะต้องมีพลังมากแค่ไหนถึงจะถีบจนประตูผิดรูปผิดร่างได้?“โครม”มีเสียงดังขึ้นอีก ประตูใหญ่ทั้งบานถูกคนถีบออกในทันทีประตูกระแทกเข้ากับพื้นอย่างแรงร่างของหลินเฟิงเดินเข้ามาเมื่อเห็นหลินเฟิง หลี่ฮุ่ยหรานก็รู้ได้ทันทีว่ามีคนมาช่วยชีวิตแล้ว เธอพูดด้วยความตื่นเต้นอย่างมาก: “หลินเฟิง ช่วยฉันด้วย...”“แม่งเอ๊ย เรื่องดีๆของฉันแม่งถูกแกขัดจังหวะอีกแล้ว” หลี่ว์เจิ้งหยางเห็นหลินเฟิงโมโหจนขบเขี้ยวเคี้ยวฟันเขารู้สึกไม่พอใจหลินเฟิงมาตั้งนานแล้ว วันนี้จะได้จัดการเขาไปพร้อมกันเลย“หลี่ว์เจิ้งหยาง เดิมทีฉันไม่อยากจะคิดเล็กคิดน้อยกับนาย แต่นายรนหาที่ตายอยู่หลายครั้งหลายหน ความผิดร้ายแรงมหัน” หลินเฟิงด่าทอด้วยน้ำเสียงเดือดดาลไอ้หมอนี่ร่วมมือกับคนตระกูลจางมาเหยียดหยามดูถูกเขา เขาสามารถทนได้ แต่กล้าลงมือกับหลี่ฮุ่ยหราน หลินเฟิงอดทนต่อไปอีกไม่ไหว“แม่งเอ๊ย” หลี่ว์เจิ้งหยางชักมีดพกออกมา และแทงไปทางหลินเฟิงเขาไม่เคยเห็นหลินเฟิงแสดงฝีมือมาก่อน ยิ่งไม่ได้เห็นหลินเฟิงอยู่ในสายตา“หลินเฟิง...ระวัง” หลี่ฮุ่ยหราน
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 391
จางกุ้ยหลานได้รับสายจากพนักงานที่บริษัท ถึงได้รู้ว่าตอนเที่ยงหลี่ฮุ่ยหรานออกไปทานข้าวแล้วก็ไม่ได้กลับมาอีกเลยในเมื่อตอนบ่ายยังมีประชุมอีก หลี่ฮุ่ยหรานไม่มีทางที่จะออกไปโดยไม่มีเหตุผล เธอตรวจดูตำแหน่งจีพีเอสโทรศัพท์ของลูกสาวและตามมาและก็โชคดีที่ตัวเองตามมาได้ทันเวลา ไม่อย่างนั้นลูกสาวของเธอจะต้องถูกไอ้สารเลวหลินเฟิงนี่ย่ำยีแล้วหลินเฟิงกลอกตาไปมาแล้วพูดอธิบายด้วยความหงุดหงิด: “ฝีมือหลี่ว์เจิ้งหยาง”จางกุ้ยหลานถลึงตาใส่หลินเฟิงด้วยสีหน้าดูถูกจากนั้นก็พูดด่าทอ: “แกอย่ามาใส่ความคุณชายหลี่ว์ แกคิดว่าคุณชายหลี่ว์เป็นคนต่ำช้าแบบแกเหรอ?”“ผมพูดความจริงทั้งนั้น พวกคุณเชื่อไม่เชื่อก็แล้วแต่” หลินเฟิงขมวดคิ้วพูด“แกไม่ต้องมาแก้ตัวอยู่ตรงนี้เลย ไป เราไปแจ้งตำรวจกัน” หลี่จื้อเชาจับเสื้อของหลินเฟิงไม่ยอมปล่อยหลี่ฮุ่ยหรานรีบพูดขึ้น: “แม่ พวกแม่พอเลยนะ คนที่พาหนูมาที่นี่ก็คือหลี่ว์เจิ้งหยาง เขาเป็นคนวางยาหนู”“หลินเฟิงมาช่วยหนู ถ้าเขามาไม่ทันเวลา หนูก็คงจะถูกหลี่ว์เจิ้งหยาง...ข่มขืนไปแล้ว”จางกุ้ยหลานถลึงตาโต เธอไม่เชื่อด้วยซ้ำว่าหลี่ว์เจิ้งหยางจะเป็นคนแบบนั้น“ลูกสาว ลูกไม่ต้องกังวลนะ มี
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 392
“ฆ่าคน” หลินเฟิงน้ำเสียงเย็นชาเสิ่นหานเข้าใจในทันที: “เข้าใจแล้วครับ คุณชายหลิน ผมจะออกเดินทางเดี๋ยวนี้”......ในตอนนี้หลี่ว์เจิ้งหยางก็หนีกลับไปที่ตระกูลหลี่ว์ด้วยความร้อนรนหลี่ว์เฉิงเลี่ยงเห็นเขากระวนกระวายขนาดนี้ ใบหน้าก็ยังมีรอยฝ่ามือที่แดงก่ำจึงรับรู้ได้ว่าเขาถูกหลินเฟิงสั่งสอนแล้ว“แกลักพาตัวหลี่เสวี่ยหรานเหรอ?” หลี่ว์เฉิงเลี่ยงไม่มีเวลาให้คิดมาก จึงรีบถามขึ้นหลี่ว์เจิ้งหยางหายใจหอบ: “ใช่ ผมใกล้จะจัดการหลี่ฮุ่ยหรานได้แล้ว ก็ถูกไอ้เวรหลินเฟิงคนนั้นขัดจังหวะผมอีก”พูดจบเขาก็ชกกำปั้นไปบนโต๊ะระบายความโมโหที่อยู่ในใจ“แกนะแก...”หลี่ว์เฉิงเลี่ยงชี้ลูกชายของเขาที่ไม่เชื่อฟังคำสั่ง: “เรื่องแบบนี้ควรหลีกเลี่ยงมากที่สุดคือความใจร้อน ตอนนี้แกผลักให้หลี่ฮุ่ยหรานไปข้างกายหลินเฟิงอย่างสมบูรณ์แบบแล้ว”“แล้วจะยังไง? อย่างมากพวกเราก็แค่ฆ่าหลินเฟิงซะ”หลี่ว์เจิ้งหยางพูดเหยียดหยามหลี่ว์เฉิงเลี่ยงชะงักงัน: “ฆ่าหลินเฟิง? แกเอาอะไรไปฆ่า?”หลี่ว์เจิ้งหยางยิ้มมุมปากเล็กน้อย: “หึ พ่อ พ่อลืมไปแล้วเหรอว่าคุณหนูตระกูลเซี่ยงมีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดากับผม จากที่ผมรับรู้ คุณหนูตระกูลเซี่ยงเ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 393
ที่หลินเฟิงมาในครั้งนี้ก็จะชำระสะสางแค้นกับตระกูลหลี่ว์ เขาก็ไม่ได้คิดที่จะหลบซ่อนอยู่แล้วจากนั้นก็ถีบประตูของตระกูลหลี่ว์ให้เปิดออกในทันทีเสียงดังสนั่นทำให้คนของตระกูลหลี่ว์ตื่นตระหนกบอดี้การ์ดจำนวนมากกรูกันออกมาจากคฤหาสน์ และล้อมรอบทั้งสองคนเอาไว้พ่อลูกหลี่ว์เฉิงเลี่ยงก็เดินออกมา เมื่อเห็นหลินเฟิง หลี่ว์เจิ้งหยางก็หัวเราะด้วยความเหยียดหยามเป็นอย่างมาก: “ไอ้สกุลหลิน แกกล้ามาจริง ๆ ด้วยสินะ”เขาไม่เชื่อว่า คนของตระกูลตัวเองเยอะแยะขนาดนี้ จะจัดการหลินเฟิงคนนี้ไม่ได้“หุบปาก”หลี่ว์เฉิงเลี่ยงตะคอกด้วยความโมโหและหันหน้ามองไปทางหลินเฟิง: “คุณหลิน ไม่ทราบว่าดึก ๆ ดื่น ๆ มาที่ตระกูลหลี่ว์มีธุระอะไรเหรอครับ?”“มาเอาชีวิตต่ำ ๆ ของลูกชายคุณยังไงล่ะ” หลินเฟิงพูดอย่างไม่รีบร้อน แต่ในน้ำเสียงกลับเต็มไปด้วยพลังทำลายหลี่ว์เฉิงเลี่ยงขมวดคิ้ว: “คุณหลิน เรื่องในวันนี้เป็นความผิดของเจิ้งหยางจริง ๆ ผมขอโทษคุณ ณ ที่ตรงนี้ด้วย ไม่ทราบว่าคุณจะปล่อยเจิ้งหยางไปสักครั้งจะได้ไหมครับ? ให้โอกาสเขาได้เปลี่ยนแปลงตัวเองใหม่”“ถ้าหากว่าขอโทษแล้วมีประโยชน์งั้นจะมีตำรวจเอาไว้ทำอะไร?”หลินเฟิงพูดด้วยน้ำเ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 394
ในตอนนี้หลินเฟิงพูดเสียงเย็นชาขึ้นมา: “อย่ามัวเสียเวลา ให้เวลาคุณจัดการสามนาที”เสิ่นหานพูดขึ้นทันที: “ไม่ต้องสามนาที หนึ่งนาทีผมก็จัดการเสร็จแล้ว”“แม่งเอ๊ย วันนี้ฉันจะดูสักหน่อยว่านายมีความสามารถอะไรกันแน่ถึงได้กล้าพูดจาสามหาว”เว่ยอู๋เหินตวาดด้วยน้ำเสียงเดือดดาลเขาส่งพลังไปที่เท้าในทันที เขาถีบไปที่หน้าของเสิ่นหานเหมือนกับเสือดุลงจากภูเขาฝ่าเท้ามีลมโหมกระหน่ำหลี่ว์เจิ้งหยางทั้งตกตะลึงทั้งดีใจ: “สุดยอดมาก”เขาคิดไม่ถึงเลยว่า ปรมาจารย์ที่พ่อของเขาหามาจะสุดยอดขนาดนี้วินาทีต่อมา เสิ่นหานขยับเขยื้อนทันทีมือของเขาเหมือนกับกุญแจมือที่ล็อกข้อเท้าของเว่ยอู๋เหินเอาไว้ออกแรงมือเหมือนกับเท้าเหยี่ยวทันที“อ้าก…” เว่ยอู๋เหินร้องอย่างอนาถในทันทีเสิ่นหานปล่อยหมัดไปที่หัวเข่าของเขา“แกร่ก”เสียงดังก้องเว่ยอู๋เหินตกลงจากกลางอากาศทันทีเขากอดขาข้างขวาของตัวเองและกลิ้งไปมาอยู่บนพื้น“อ้าก...ขาของฉัน ขาของฉัน”เว่ยอู๋เหินสีหน้าซีดเซียว เหงื่อซึมออกมา และส่งเสียงตะโกนที่จะขาดใจออกมาคนของตระกูลหลี่ว์ก็ตกตะลึงจนหน้าถอดสี“นี่...นี่จะเป็นไปได้อย่างไร?” หลี่ว์เฉิงเลี่ยงตกตะลึงตาค
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 395
หลินเฟิงออกแรงฝ่ามือเล็กน้อยเสียงดัง “แกร่ก” จากนั้นเสียงของหลี่ว์เจิ้งหยางก็หยุดลงทันทีเขาตายตาไม่หลับ“อ้าก...” หลี่ว์เฉิงเลี่ยงเห็นลูกชายของตัวเองตายอย่างน่าอนาถ ก็ส่งเสียงร้องโอดครวญออกมาอย่างขาดใจ“หลินเฟิง แกไม่ได้ตายดี ฉันแม่งสู้สุดชีวิตกับแกแล้ว”หลี่ว์เฉิงเลี่ยงดวงตาแดงก่ำ และเต็มไปด้วยเส้นเลือด จากนั้นก็แผดเสียงใส่หลินเฟิง: “ใครก็ได้ ฆ่ามันให้ฉันซะ ฆ่ามันซะ”บอดี้การ์ดของตระกูลหลี่ว์เห็นแบบนี้ก็พากันชักอาวุธออกมา ดาบเหล็กแต่ละเล่มที่แวววับทำให้คนรู้สึกตาลายจริง ๆคนนับสิบพุ่งไปทางหลินเฟิงเสิ่นหานกำลังจะลงมือ แต่กลับถูกหลินเฟิงห้ามเอาไว้“วันนี้ ฉันจะให้พวกเขาได้รับรู้หน่อยว่า อะไรที่เรียกว่ากำลังที่แท้จริง”หลินเฟิงตวาดด้วยน้ำเสียงโมโห ลมพายุใต้ฝ่าเท้าก่อตัวขึ้นชายเสื้อปลิวว่อนส่งเสียงดังเขากระทืบเท้าทันที และพุ่งไปทางกลุ่มคนราวกับกระสุนปืนใหญ่หมัดหนึ่งถูกปล่อยออก คนสี่คนถูกต่อยจนกระเด็นออกไปทันที น้ำหนักหลายร้อยกิโลกรัมไม่สามารถรองรับหมัดของหลินเฟิงเอาไว้ได้ด้วยซ้ำคมดาบที่แหลมคมฟาดลงมา หลินเฟิงใช้นิ้วมือดีดเบา ๆ ดาบเหล็กก็หักในทันทีชี่แท้หมุนเวียน จุด
Latest chapter
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1546
“เพียงแค่วางยาคุณหลงซิ่ว เพื่อดูว่าคุณมีพละกำลังพอที่จะเป็นลูกผู้ชายหรือเปล่า”หลินเฟิงมองไปที่หลงซิ่วที่สวมสูทสีชมพู แต่งเนื้อแต่งตัวเกินความพอดี รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาจริงใจอย่างยิ่ง"แก......"“เอาล่ะ เอาล่ะ ผมรู้ว่าคุณทรมาน วางใจได้ ผมไม่มีทางไม่สนใจคุณ”ขณะพูดหลินเฟิงดีดนิ้วชายสองคนในชุดสูทก้าวออกมาจากด้านหลังของหลินเฟิง หามหลงซิ่วขึ้นและพาเขาไปที่ชั้นใต้ดินที่สองคนเหล่านี้คือคนของเผิงกวงฉี่ส่วนเผิงกวงฉี่ก่อนหน้านี้ เขาได้นำลูกน้องสี่หรือห้าคนของเขาไปที่ชั้นใต้ดินที่สอง ที่มีโซฟาสีชมพูขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยอุปกรณ์ถ่ายภาพตั้งนานแล้วภายในห้องมีชายเปลือยกาย 2 คนล้มลงในแอ่งเลือดเมื่อถานหงเดินเข้ามาในห้องส่วนตัวด้วยรอยยิ้มอาฆาตบนใบหน้า เห็นชายที่นั่งอยู่บนโซฟารอยยิ้มบนใบหน้าของเธอแข็งทื่อ และกลายเป็นร่องรอยของความกลัวและความตื่นตระหนก“ถานหง ผ่านไปเพียงไม่กี่วัน เธอก็ได้พบกับที่พึ่งใหม่แล้วเหรอ?”เผิงกวงฉี่นั่งสูบบุหรี่ซิการ์อยู่บนโซฟา และมองไปที่ถานหงอย่างไม่ใส่ใจ"ฉัน......"ถานหงรู้สึกสับสนในเวลานี้ เผิงกวงฉี่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?หรือว่า...หัวใจของถานหงรู้ส
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1545
ชีพจรมังกร...จะเป็นจื่อเสวียนรึเปล่านะ? -อิ่นนั่วเจียตกใจอย่างมาก และไม่ทราบว่าจื่อเสวียนกลายมาเป็นชีพจรมังกรที่หลงซิ่วพูดถึงได้อย่างไรดูเหมือนว่าตระกูลหลงจะต้องการสิ่งที่เรียกว่าชีพจรมังกรอย่างมากและครั้งนี้หลงซิ่วช่วยเหลือถานหง ในที่สุดก็รู้เป้าหมายชัดเจนแล้วพวกเขามาที่นี่เพื่อสิ่งที่เรียกว่าชีพจรมังกรในมือของหลินเฟิง!หลังจากคิดเรื่องนี้ออก ใบหน้าของอิ่นนั่วเจียก็ไม่แสดงความรู้สึกใดๆ ออกมาเลย นอกจากความคิดอันลึกซึ้งในทางกลับกัน จวงฉุนกลับถามหลงซิ่วด้วยสีหน้าสับสน:“คุณหลงซิ่ว ชีพจรมังกรคืออะไร?”“ชีพจรมังกรนั้นคือ…”หลงซิ่วไม่ต้องการตอบคำถามของจวงฉุน แต่เห็นว่าอินนั่วเจียยังคงจมอยู่กับความคิดเขาอธิบายอย่างเรียบง่ายว่า:"มีการกล่าวกันว่าชีพจรมังกรเป็นที่มาของโชคลาภของประเทศมังกร"“หากรวบรวมชีพจรมังกรครบทั้งแปดเส้นได้ ก็จะกลายเป็นราชาแห่งมังกรตัวจริงได้ ตามประวัติศาสตร์แล้ว ชีพจรมังกรเหล่านี้เป็นของตระกูลหลงของเรามาโดยตลอด”“เพราะเหตุนี้สถานที่นี้จึงเรียกได้ว่าเป็นประเทศมังกร”“แล้วนามสกุลของเราคือหลง (หลง แปลว่า มังกร) เข้าใจแล้วยัง?”“เราแค่อยากนำสิ่งที่เดิมเป็น
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1544
ดังนั้นการร่วมมือกับถานหง เพื่อจัดการกับอิ่นนั่วเจียและหลินเฟิงจึงเป็นเพียงงานเสริมเท่านั้นจุดประสงค์ที่แท้จริงของหลงซิ่วคือเพื่อสำรวจหรือแม้กระทั่งเอาชีพจรมังกรที่อยู่รอบตัวหลินเฟิงออกไป!มีเพียงแค่เอาชีพจรมังกรมาอยู่ในมือ หลงหยวนก็สามารถใช้พละกำลังของเขา จัดการกับหลินเฟิงอย่างกล้าหาญได้และเรื่องของชีพจรมังกรมีเพียงหลงซิ่วและสวีโจวซึ่งเป็นนักบู๊ที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดานักบู๊ของตระกูลหลงที่เขาส่งออกไปเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้ส่วนที่เหลือก็ไม่ชัดเจนนักแต่ในเวลานี้หลงซิ่วไม่รู้ว่าสวีโจวและคนอื่น ๆ ได้กลายเป็นวิญญาณที่ตายแล้วในมือของหลินเฟิง ด้วยความพยายามผลักดันของจวงฉุน ไม่มีใครหนีไปได้สักคนเหลือเพียงจวงฉุนเท่านั้น และเพื่อความอยู่รอด เขาจึงได้กลายมาเป็นคนทรยศหากหลงซิ่วรู้เรื่องนี้เกรงว่าเขาจะตบจวงฉุนคนไร้ประโยชน์คนนี้จนตายไปซะเลยแทนที่จะชื่นชมเขาเพราะเขาพาอิ่นนั่วเจียมาอยู่เคียงข้างเขา"เอาล่ะ"หลงซิ่วยืนขึ้นและโบกมือให้อิ่นนั่วเจียอย่างด้วยสีหน้านิ่งเฉย“ผมได้เตรียมคนและอุปกรณ์ไว้แล้ว อยู่ในห้องส่วนตัวใต้ดินชั้นสอง ถานหง คุณไปเตรียมตัวก่อนเถอะ”“รอผมถามคำถามอิ่
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1543
“ฉันคือลูกน้องของเธอ? คุณหลงซิ่ว นี่มันเรื่องอะไรกัน? ฉันจำได้ว่าไม่มีข้อกำหนดนั้นในสัญญาของเราหรอกมั้ง?”อิ่นนั่วเจียขมวดคิ้วและมองไปที่หลงซิ่วหลงซิ่วสับสนเป็นอย่างมาก แต่ไม่ได้พูดอะไรยังคงเป็นถานหงที่ตอบคำถามของอิ่นนั่วเจียด้วยเสียงหัวเราะ“อิ่นนั่วเจีย เธอช่างไร้เดียงสาเกินไป เธอคิดจริงๆ เหรอว่าตระกูลหลงจะเต็มใจยอมรับเธอ เพราะพวกเขาเห็นคุณค่าในชื่อเสียงและความสามารถของเธอจริงๆ”ถานหงส่ายหน้าอย่างดูถูกและกล่าวว่า:“ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน ตระกูลหลงจะยอมรับเธอได้ยังไง?”“อ่อใช่ ไม่ว่าฉันหรือตระกูลหลง ก็ไม่ได้โกหกเธอ เพราะฉันคือผู้รับผิดชอบบริษัทบันเทิงของตระกูลหลงที่เธอเข้าร่วมมาโดยตลอด”“ดังนั้นตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป อิ่นนั่วเจีย เธอต้องเชื่อฟังฉัน เข้าใจไหม?”“ฉันให้เธอถ่ายหนังอะไร เธอก็ต้องไปถ่าย”"เดี๋ยวนะ"อิ่นนั่วเจียยื่นมือออกไปและขมวดคิ้ว:“ถานหง เธอพูดรุนแรงเกินไปแล้ว ฉันจำได้ว่าฉันไม่เคยทำให้เธอขุ่นเคืองมาก่อน ทำไมเธอถึงตั้งใจจะจัดการกับฉันขนาดนั้น?”“ถึงขั้นยอมทุ่มเงินสองหมื่นห้าพันล้านบาทเพื่อดึงตัวฉันมาจากหลี่ซื่อกรุ๊ปด้วย”“จุ๊จุ๊จุ๊”เมื่อได้ยินคำพูดของอิ่นนั
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1542
“บ้าเอ๊ย ฉันไม่สามารถทนได้จริงๆ ติดต่อน้องหลินให้ฉัน ฉันจะเข้าแทรกแซงเรื่องนี้ด้วย!”...วันต่อมาในบาร์ใต้ดินแห่งหนึ่งทางตอนใต้ของเมืองจิงจวงฉุนและอิ่นนั่วเจียที่สวมหมวกและหน้ากากไว้ และดูเรียบง่ายมากรีบเดินทางมาที่นี่ ที่นี่คือ “สถานที่นัดพบ” ที่หลงซิ่วพูดถึงควบคู่ด้วยเสียงดนตรีอันไพเราะและฝูงชนที่เต้นรำจวงฉุนและอิ่นนั่วเจียเดินผ่านทางเดินและมองเห็นหลงซิ่วกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะ พร้อมคาบบุหรี่อยู่ในปากเมื่อเห็นว่าอิ่นนั่วเจียมาจริง ๆ ดวงตาของหลงซิ่วก็เป็นประกายบุหรี่ในปากของเขาหล่นลงพื้นโดยไม่รู้ตัวแม้ว่าอิ่นนั่วเจียจะสวมเพียงชุดเดรสยีนส์ซึ่งทำให้เธอดูเป็นเด็กสาวมากในวันนี้ แต่หุ่นที่น่าสะพรึงกลัวของเธอก็ยังทำให้ หลงซิ่วที่กำลังนั่งอยู่ตรงโต๊อย่างไม่ใส่ใจก็ต้องกลืนน้ำลายลงคอ"เชี่ย ไม่เสียแรงที่เป็นซูเปอร์สตาร์ประเทศมังกรจริงๆ นะ!"หลงซิ่วอดไม่ได้ที่จะเปรียบเทียบเธอกับถานหง หลังจากคิดดู นี่มันไม่ใช่คนระดับเดียวกันด้วยซ้ำ!แม้ว่าถานหงจะเป็นราชินีเพลงประเทศมังกร หน้าตาก็คล้ายๆกันแต่เมื่อเทียบกับอิ่นนั่วเจียสาวสวยที่อยู่แต่ในจอ ถานหงยังด้อยกว่าเยอะมากเพียงแค่ออร่าอันส
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1541
สำนักงานใหญ่กลุ่มเผิงกวง เมืองจิงขณะนั้นเผิงกวงฉี่กำลังคาบซิการ์ไว้ในปากอย่างเรื่อยเปื่ยอ ฟังการโต้เถียงขัดแย้งระหว่างตัวแทนจากทั่วทุกแห่งในการประชุมแม้ว่าเผิงกวงฉี่จะดูเป็นปกติ แต่ในใจเขากลับโกรธมากพวกขยะพวกนี้ได้แต่โทษกันไปมา และต่างคนต่างหาผลประโยชน์แม้แต่เผิงกวงฉี่ก็ยังคิดว่า ควรจะกำจัดคนไร้ประโยชน์เหล่านี้ และส่งเสริมให้คนอื่นขึ้นมาเป็นผู้นำภูมิภาคดีไหมขณะที่กำลังคิดแบบนี้ โทรศัพท์มือถือของเผิงกวงฉี่ก็ดังขึ้นกะทันหันเสียงโทรศัพท์ทำให้ห้องประชุมเงียบลงทันที“คุณหลินโทรมาครับ คุณเผิงกวงฉี่”ผู้ช่วยที่อยู่ข้างๆ ยื่นโทรศัพท์ให้ด้วยความเคารพเมื่อคิดว่าเป็นหลินเฟิง เผิงกวงฉี่ก็รู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมากไม่พูดไม่ได้ว่ายาหยกโมราของหลินเฟิงมีประสิทธิภาพมากจริงๆ ควบคู่กับน้ำพุร้อนที่เจียงโจว ทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองดูหนุ่มลงเรื่อย ๆ และร่างกายก็เต็มไปด้วยกำลังวังชาแม้แต่ผู้หญิงคนใหม่ที่หามาช่วงนี้ ก็ไม่สามารถทำให้เขาพึงพอใจได้ช่วงนี้เขากำลังคิดว่าควรจะหาเพิ่มอีกสักหน่อย เพื่อสร้างทายาทให้กับตระกูลเผิงของเขาสองเดือนที่แล้ว นี่เป็นสิ่งที่เขาไม่กล้าคิดมาก่อนด้วยซ้ำ“ฮัลโหล
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1540
“ฉันจะโอนเงินสองหมื่นห้าพันล้านบาทเข้าบัญชีของคุณทันที ทางที่ดีคุณให้อิ่นนั่วเจียออกจากหลี่ซื่อกรุ๊ปโดยเร็วที่สุด ให้เธอมาพบฉันที่เมืองจิง”"ฮ่าฮ่าฮ่า......"ถานหงที่อยู่ปลายสายหัวเราะอย่างโอเวอร์“ฉันต้องการให้อิ่นนั่วเจียคุกเข่าอยู่แทบเท้าฉัน! ยังมีหลินเฟิง ฉันจะทำให้หลินเฟิงและหลี่ซื่อกรุ๊ปบ้าบออะไรนั่นได้ชำระในสิ่งที่ควรจ่าย!”หลังจากพูดจบโทรศัพท์ก็วางสายไปและภายในเวลาไม่กี่นาที ข้อความเงินสดเข้าบัญชีจำนวนสองหมื่นห้าพันล้านบาทก็ปรากฏบนโทรศัพท์มือถือของจวงฉุนทันทีเมื่อมองดูข้อความบนโทรศัพท์ ลมหายใจของจวงฉุนก็เร็วขึ้นอย่างมาก เขาไม่เคยเห็นเงินมากขนาดนี้ในชีวิตของเขามาก่อนแต่เมื่อเขาเงยหน้ามองไปทางหลินเฟิง ก็รู้สึกเหี่ยวเฉาทันทีเขารู้ว่าเงินจำนวนนี้จะไม่มีวันมาถึงเขาด้วยซ้ำ อีกทั้งเรื่องที่อิ่นนั่วเจียเข้าร่วมตระกูลหลงเป็นเรื่องโกหกทั้งหมดเขาแค่อยากหลอกเอาเงินก้อนนี้มาจากหลงซิ่ว เพื่อใช้รักษาชีวิตของตัวเองเอาไว้ก็เท่านั้นเอง“ตอนนี้โอนเงินก้อนนี้เข้าบัญชีของหลี่ซื่อกรุ๊ปเถอะ”หลินเฟิงไม่พูดมาก บังคับจวงฉุนให้ดำเนินการบนโทรศัพท์มือถือของเขาโดยตรงหลังจากนั้นไม่นาน เงิน
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1539
“ดูเหมือนว่าคุณจะได้เจอกับอิ่นนั่วเจียจริงๆ นะ”หลงซิ่วที่อยู่ปลายสายพูดอย่างใจเย็นว่า:“ผมลืมบอกคุณไปว่าตอนนี้อิ่นนั่วเจียเป็นสมาชิกของหลี่ซื่อกรุ๊ปแล้ว เธอเต็มใจที่จะออกจากหลี่ซื่อกรุ๊ป และร่วมมือกับตระกูลหลงของเราจริงๆ เหรอ?”เมื่อได้ยินสิ่งที่หลงซิ่วพูดจวงฉุนสั่นสะเทือนไปทั้งตัวเกือบหัวใจวายเพราะความโมโหในที่สุดเขาก็ได้ลิ้มรสว่าการถูกหลอกเป็นอย่างไรหากหลงซิ่วเล่าเบื้องหลังของอิ่นนั่วเจียให้เขาฟังก่อนหน้านี้เขาจะพาผู้คนมาที่นี่เพื่อมาหาอิ่นนั่วเจีย และตกหลุมพรางได้ยังไง?ตอนนี้มันสายเกินไปที่จะพูดอะไรอีกแล้วร่องรอยแห่งความโกรธเริ่มผุดขึ้นในใจของจวงฉุนหากพูดว่าเมื่อครู่เพียงแค่โกหกหลงซิ่ว เขาก็มีความกดดันอยู่ไม่น้อยเมื่อเขาได้ยินว่าหลงซิ่วปกปิดเรื่องของอิ่นนั่วเจียกับเขา เขาก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันทีหากคุณไม่ได้บอกผมให้ชัดเจนก่อนที่คุณจะจากไปผมจำเป็นต้องตกไปอยู่ในมือของหลินเฟิงงั้นเหรอ?จวงฉุนตัดสินใจ คำพูดก็ราบรื่นมากขึ้น“ใช่ครับ คุณอิ่นนั่วเจียบอกผมเอง แต่ว่า...”"แต่ว่าอะไร?"หลงซิ่วที่ปลายสายโทรศัพท์ขมวดคิ้วเล็กน้อย“แต่คุณอิ่นนั่วเจียบอกว่าเธอได้เซ็น
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1538
จวงฉุนคิดว่าคำพูดนี้สมบูรณ์แบบไร้ที่ติขณะที่จวงฉุนกำลังจมอยู่กับจินตนาการของเขา หลินเฟิงก็ยื่นมือออกไปและโบกไปมาตรงหน้าจวงฉุน“การปล้นทำลายของพวกนายในครั้งนี้ ได้ทำลายสินค้าของหลี่ซื่อกรุ๊ปของฉันมูลค่าสองหมื่นห้าพันล้านบาทเต็มๆ เพียงแค่นายสามารถชดเชยเงินสินค้าเหล่านี้ให้เราได้ ฉันก็จะไม่ถือสาเอาความ”"สองหมื่นห้าพันล้านบาท?"เมื่อได้ยินตัวเลขนี้ อิ่นนั่วเจียที่อยู่ข้างๆ ก็เปิดริมฝีปากสีแดงของเธอออกครู่หนึ่ง เธอก็ส่ายหัวอย่างจนปัญญาหลินเฟิงกำลังพยายามกรรโชกเงินอยู่เหรอ!"เป็นไปไม่ได้!"เห็นได้ชัดว่าจวงฉุนก็ตกใจกับจำนวนเงินมหาศาลนี้อย่าว่าแต่ยี่สิบห้าล้านบาทเลย แม้แต่ห้าพันล้านบาทเขาก็ยังไม่มี จะอุดรูโบ๋นี้ได้อย่างไรหลินเฟิงรีดไถมากเกินไปจริงๆ“แน่นอนว่าหลี่ซื่อกรุ๊ปของฉันไม่สนใจเงินจำนวนน้อยๆ นี้ แต่ฉันแค่อยากเห็นท่าทางของคุณ”“เป็นไงบ้าง?”หลินเฟิงจ้องมองจวงฉุนด้วยความสนใจอย่างยิ่ง ต้องการดูว่าคนๆ นี้จะหาเงินได้มากเท่าไหร่เพื่อเอาชีวิตรอดได้ในเมื่อเสียหายหนึ่งหมื่นล้านบาท หลินเฟิงต้องหาชดเชยมาจากที่อื่น"ดี...ดีครับ!"จวงฉุนรู้ดีว่าวันนี้เขาไม่มีสิทธิ์ต่อรองกับหลิ
