ตอนที่ 6 กามเทพเห็นแก่กิน

ตอนที่ 6 กามเทพเห็นแก่กิน

เสียงสัญญาณโทรออกดังอยู่พักใหญ่ ในที่สุดปลายสายก็รับสายสักที

'สวัสดีค่ะ'

"คุณอาแก้มขาสวัสดีค่ะ หนูนิดหลานอาสิงห์เองนะคะ"

'อ้าวหนูนิดเองเหรอคะ น้ำมูกยังไม่หายอย่าลืมทานยานะคะ'

"นิดทานแล้วค่ะ"

'คุณอาของนิดมีธุระอะไรกับอาแก้มมั้ยคะ'

"อุ้ย! รู้ด้วย" เสียงหลานสาวกับคุณอาซุบซิบกันดังเข้าไปในสาย

"คุณหมอ...ผมกลัวคุณเหงาก็เลยให้หนูนิดโทรหาครับ"

'ขอบคุณที่เป็นห่วงนะคะ ฉันอยู่ได้กำลังจะเข้านอนแล้วค่ะ'

"เอ่อ...เดี๋ยวสิครับ ไม่ทราบว่าคุณหมอมีวันหยุดวันไหนบ้างครับ"

'ทำไมเหรอคะ'

"ผมว่าจะพาหนูนิดไปเที่ยวดูน้ำบนเขื่อนช่วงนี้หน้าฝนน้ำกำลังเยอะเลย อยากชวนคุณไปด้วยกัน คิดซะว่าเปิดหูเปิดตานะครับ"

'วันเสาร์ค่ะ'

"โอเคครับ งั้นเสาร์นี้เราสามคนไปเที่ยวเขื่อนกัน"

"เย่ๆนิดกำลังจะได้ไปเที่ยวแล้ว บนเขื่อนมีขนมอร่อยๆเยอะแยะเลย นิดอยากกิน" เสียงหลานสาวคุณอาสิงห์ดีใจส่งเสียงดังลั่น

"นี่เจ้าตัวแสบตกลงอยากไปเที่ยวหรือว่าอยากไปหาของอร่อยกินคะ"

"ทั้งสองอย่างเลยค่ะ คุณอาแก้มขาว่าแต่วันเสาร์นี่นิดต้องรออีกนานแค่ไหนคะ"

'อีกสองวันค่ะ'

"โอ้โห...นานจัง"

"คุณหมอผมไม่รบกวนแล้ว เดี๋ยวผมจะโทรไปนัดเวลากับคุณอีกครั้ง ไว้เจอกันนะครับ" เมื่อเธอบอกว่ากำลังจะเข้านอนแล้วเขาจึงจำเป็นต้องยอมวางสายไปก่อน

'ค่ะ'

"คุณอาแก้มขา หลับฝันดีนะคะ"

'ฝันดีค่ะหนูนิด'

"แล้วผมล่ะครับ"

'เรื่องของคุณสิคะ'

"ฝันดีนะครับคุณหมอ" นิชนันท์ไม่ได้บอกฝันดีกับสิงหราช เธอวางสายไปการสนทนาจบลงแค่ตรงนี้...

"หนูนิดขอบคุณนะคะ" คุณอาหนุ่มกอดหลานสาวแน่นเมื่อได้ในสิ่งที่หวังสมดังใจ

"คุณอา คุณอา นิดหายใจไม่ออก"

"ขอโทษค่ะ อาดีใจไปหน่อย"

"นิดก็ดีใจค่ะ" คลายอ้อมกอดให้แล้วมองหน้าหลานสาวงงๆ

"หนูนิดดีใจเรื่องอะไรคะ"

"เรื่องจะได้ไปเที่ยวกับกินขนมอร่อยๆบนเขื่อนค่ะ" เสียงใสๆตอบออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม

"เห็นแก่กินจริงๆหลานอา" ขยี้ผมบนศีรษะของหลานสาวเล่นด้วยความเอ็นดู

"เร็วสิคะคุณอา นิดคิดถึงมี๊กับป๊าจะแย่อยู่แล้วค่ะ"

"อ๋อค่ะ อาลืมเลย" ดีใจมากไปหน่อย! ผมหยิบมือถือแล้วต่อสายหาเฮียช้าง ป๊ะป๋าของยัยหนูนิดให้ ไม่นานเฮียก็รับสาย

'ว่าไงสิงห์'

"เฮียครับ วันนี้ในห้องผมมีลิงมาขอนอนด้วยครับ"

"ป๊าขา...นิดคิดถึงป๊ากับมี๊จังเลยค่ะ" เสียงใสๆดังเข้ามาในสาย น้ำตาของมี๊หวานไหลออกมาเพราะคิดถึงลูกสาว เธอบ่นกับสามีทุกวันว่าให้ไปรับหนูนิดกลับมา

'ป๊ากับมี๊ก็คิดถึงหนูนิดนะคะ' แอบมองภรรยาข้างๆเช็ดน้ำตา

"มี๊ล่ะคะ" เด็กน้อยถามหาแม่...

'มี๊อยู่นี่ค่ะ ได้ข่าวว่าลูกสาวมี๊ไม่สบายหายหรือยังคะ' เช็ดน้ำตาเสร็จก็แสดงตัวเข้ามาในกล้องที่ผู้เป็นสามีถืออยู่ พลางยิ้มให้ลูกสาวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"กินยาช้อนเดียวก็หายแล้วค่ะ มี๊ล่ะคะไม่สบายหายหรือยัง"

'ดีขึ้นแล้วค่ะ คุณหมอให้ยามาทาน'

"ถ้าหายแล้วนิดก็จะได้กลับบ้านแล้วใช่มั้ยคะ" ต่างคนต่างคิดถึงกัน

"อ๊ะๆหนูนิดคะ เสาร์นี้เรามีนัดเที่ยวบนเขื่อนกันนะคะ" สิงหราชรีบเอ่ยบอกหลานสาว ถ้าขาดหนูนิดไปมีหวังคุณหมอคงไม่ยอมไปเที่ยวด้วยแน่ๆ

"จริงด้วย..." หนูนิดทำหน้านึกขึ้นได้

"ถ้างั้นวันอาทิตย์กลับบ้าน" เมื่อหลานสาวพูดแบบนี้ คุณอาหนุ่มก็เริ่มร้อนใจ

"อย่าเพิ่งกลับเลย ยังมีที่เที่ยวอีกตั้งหลายที่อยู่ต่ออีกหน่อยนะคะหลานสาวอา" เกลี้ยกล่อมเต็มที่

'ให้ป๊ากับมี๊ขับรถไปหาหนูที่บ้านสวนเอามั้ยคะ' คนเป็นบิดาเอ่ยถามลูกสาว

"เฮียไม่ต้องมาเลย ถ้ามายัยหนูนิดร้องตามเฮียกลับไปแน่" คชานึกแปลกใจ ทำไมน้องชายพูดแบบนี้

'มีอะไรหรือเปล่า'

"มีครับ" ตอบอย่างไม่ปิดบัง ลูกผู้ชายบ้านนี้ไม่เคยมีความลับต่อกัน

'อะไรของแก'

"ผมเจอสาวคนหนึ่งอย่างน่ารักเลยครับเฮีย เพิ่งอกหักมาเช่ารีสอร์ตผมอยู่เป็นคุณหมอด้วยนะ"

'มึงจีบ...'

"ใช่แล้วครับ"

'เค้าจะเอามึงหรือเปล่า'

"พูดแบบนี้อีกคนและ ทำไมเฮียถึงคิดแบบนี้ล่ะ"

'ไม่รู้สิ ไม่เคยเห็นหมอมีแฟนเป็นชาวสวนมาก่อน มันดูยังไงก็ไม่รู้' ขนาดพี่ยังไม่เข้าข้าง!

"ไม่รู้แหละผมขอยืมตัวยัยหนูนิดก่อน ขออีกสักอาทิตย์นะเฮียนะ" อ้อนวอนหลานเสร็จก็มาอ้อนวอนพี่ชายต่อ

'อือ...' รับปากไปแล้วหันไปมองหน้าเมียข้างๆอีกครั้ง...เอาน่าช่วยน้องมันหน่อย ส่งสายตาบอกเมีย

"ขอบคุณคร๊าบเฮียช้างสุดหล่อ"

'ไม่ต้องมาทำเป็นปากหวานเลย'

"พี่จำได้มั้ยตอนที่พี่จีบหวานใหม่ๆผมยังเคยช่วยพี่ตั้งหลายครั้ง"

'เออๆไม่ต้องมาทวงบุญคุณ อยากให้ช่วยอะไรก็บอก'

"คุยกันเสร็จหรือยังคะ ขอคุยกับมี๊หน่อยค่ะ" หนูนิดนั่งฟังอยู่นานเอ่ยถามขึ้นมาด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์

"อ่อค่ะ โดนเด็กดุเลยเป็นไง" เฮียช้างส่งมือถือให้น้ำหวาน ส่วนอาสิงห์ส่งมือถือให้หลานสาว ให้ผู้หญิงสองคนเค้าคุยกันไป แล้วก็นอนฟังอยู่ใกล้ๆนั่นแหละ

ช่วงเย็น

สิงหราชขับรถผ่านบ้านพักของนิชนันท์ เขาเก็บผลไม้ใส่ถุงแล้วเอาไปแขวนไว้ที่ประตูหน้าบ้านให้เธอ

นิชนันท์กลับมาถึงบ้านเห็นผลไม้ที่แขวนอยู่ก็รู้ได้ทันทีว่าจะต้องเป็นเขาแน่ๆที่เอามาให้ มิตรภาพดีๆค่อยๆเริ่มขึ้นทีละนิด

ถึงเธอจะบอกกับตัวเองว่ายังไม่พร้อมที่จะเปิดรับใครคนใหม่เข้ามาในชีวิต แต่เธอก็ไม่อาจอยู่ตัวคนเดียวได้ ความเหงาและความรู้สึกผิดหวังที่เธอกำลังเผชิญอยู่ทำให้เธอยอมที่จะหาเพื่อนสักคนคุยจะได้ไม่คิดฟุ้งซ่านมากนัก

"ก๊อกๆๆ" นั่งคิดอะไรอยู่เพลินๆ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น เธอเดินออกมาเปิดประตูพบสาวน้อยยิ้มหวานให้

"คุณอาแก้มสวัสดีค่ะ" ด้านหลังของหนูนิดมีคุณอาของแกยืนยิ้มอยู่ด้วยเช่นกัน

"สวัสดีค่ะ หนูนิดนั่นเอง เข้ามาก่อนค่ะ" เชิญหลานสาวแต่คุณอาก็เดินตามเข้ามาด้วย

"คุณอาคิดถึง เอ๊ย! ไม่ใช่ๆ นิดเหงาค่ะ เลยชวนคุณอามาเที่ยวหาคุณอาแก้มค่ะ คุณอาแก้มทำอะไรอยู่เหรอคะ" กว่าจะชวนกันมาได้ต้องแลกกับเค้กชิ้นใหญ่กับนมอุ่นๆอีกหนึ่งแก้ว เตี๊ยมกันมาซะดิบดีว่าจะต้องพูดอะไรบ้าง อย่าเพิ่งทำแผนการของคุณอาแตกนะลูก...

"กินผลไม้อยู่ค่ะ ไม่รู้ใครเอามาแขวนไว้ให้ที่หน้าประตู" พูดกับหลานสาวแต่มองหน้าคุณอาหนุ่มนิ่งๆ เธอดูออกตั้งแต่แรกว่าคนที่อยากมาหาเธอคงไม่ใช่หนูนิดแต่เธอก็ไม่ได้ว่าอะไร

"ใครคะคุณอา" หนูนิดตะแคงคอถามคุณอาของแกด้วยสีหน้าสงสัย

"อาเองค่ะ คุณเคยบอกว่าไม่ทานข้าวเย็นผมก็เลยเอาผลไม้มาให้ ในสวนมีผลไม้หลายอย่าง ถ้าคุณไม่รังเกียจผมจะเอามาแขวนไว้ให้บ่อยๆนะครับ" ตอบหลานสาวเสร็จก็หันมาพูดกับคุณหมอ

"ขอบคุณค่ะ"

"ผมกับหนูนิดรบกวนคุณหรือเปล่า"

"ตามสบายเถอะค่ะ ฉันกำลังเหงาอยู่พอดี"

"วันเสาร์ที่เรานัดกันไว้ ออกจากที่นี่สักสิบโมงนะครับ ผมจะพาไปเที่ยวน้ำตกใกล้ๆด้วย"

"แล้วแต่คุณเลยค่ะ" สีหน้าของเธอดูยังไม่ค่อยดีสิงหราชรู้สึกได้

"คุณยังไม่โอเคใช่มั้ย" เธอพยักหน้า เวลาอยู่คนเดียวมันก็อดคิดไม่ได้

"แค่นี้คุณก็เก่งมากแล้ว ผมชื่นชมคุณนะ" เรื่องของความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้ ถ้าเธอไม่รู้สึกอะไรเลยสิคงแปลก

"คุณอาแก้มเป็นอะไรคะ โอ๋ๆไม่ร้องนะคะ" อยู่ๆน้ำตาของเธอก็ไหลเธอปาดมันทิ้งอย่างลวกๆ หนูนิดเห็นแกจึงเข้ามากอดปลอบในแบบที่มี๊ของแกเคยทำเวลาแกร้องไห้งอแง

"ผงเข้าตาค่ะ อาไม่ได้เป็นอะไร"

"อยากร้องก็ร้องเลยครับ อยู่กับผมคุณไม่จำเป็นต้องเข้มแข็งก็ได้" นิ้วเล็กๆช่วยเช็ดน้ำตาออกจากแก้มให้ นิชนันท์มองหน้าหนูนิดแล้วยิ้มให้

"ขอบคุณนะคะหนูนิด อามีตุ๊กตาขนปุยอยากเล่นมั้ยคะ" หนูนิดพยักหน้างึกงักให้เป็นคำตอบ รอยยิ้มของเด็กทำให้นิชนันท์รู้สึกดีขึ้น

"เดี๋ยวอาเดินไปหยิบให้นะคะ" พูดจบเธอก็ลุกขึ้นแล้วเดินเข้าห้องนอนไปหยิบตุ๊กตาที่เธอพูดถึงมาให้หนูนิดเล่น

Rrrrrrr

เสียงมือถือของเธอดังขึ้นบนโต๊ะตรงหน้าทุกคน ชื่อที่แสดงที่หน้าจอเป็นชื่อแฟนเก่า สิงหราชก็เห็น...