-๑๘- เหตุเกิดในห้องน้ำ

"ยกแขนขึ้นสิ ข้าจะได้วัดให้"

หวานใจเก้ๆกังๆแต่ก็ยกขึ้นแต่โดยดี เสือหาญไล่วัดตามแขนจนมาถึงไหล่ก่อนจะบอกให้ยายนวลรู้ เดินอ้อมมายืนด้านหน้าหวานใจก่อนจะขยับเข้าจนหวานใจขยับหนี เสือหาญเหล่มองเล็กน้อยก่อนจะคว้าเอวบางไว้ให้หวานใจขยับเข้ามาใกล้อีกหน่อย

แขนสองข้างโอบรอบกายเล็กของหวานใจแล้วดึงสายวัดมาข้างหน้า มือหนาขยับกระชับให้สายชิดเข้าหน้าอกมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ก่อนจะสะดุ้งในตอนที่อกอิ่มของอีกคนโดนเข้ากับหลังมือ ทั้งที่เคยเห็นแล้วแท้ๆ เป็นอะไรของเอ็งว่ะไอ้เสือหาญเอ๊ย

"ทะ ที่เหลือฉันวัดเองดีกว่า"

"ไม่ได้หรอกนังหนู ให้เสือหาญวัดให้ดีแล้ว"

เสือหาญกลืนน้ำลายไปหลายรอบกว่าจะวัดทุกส่วนในร่างกายของอีกคนเสร็จ ก็ไม่รู้ทำไมพอใกล้มากก็ยิ่งนึกถึงในกระท่อมวันฝนตกหนักนั้น มันยังตราตรึงในหัวไม่อาจดึงมันออกไปจากความคิดได้เลย

"เสร็จแล้ว ฉันไปแล้วนะยาย"

"เอ้า ดูซิ หนีไปซะแล้ว" หวานใจมองตามไปแล้วแอบยิ้ม ที่หูแดงขนาดนั้นเพราะเขินหรือไงนะ

"เอ็งไปอาบน้ำอาบท่าเถอะนังหนู เดี๋ยวจะมืดจะค่ำกว่านี้"

หวานใจหอบชุดสำหรับใส่นอนกับอุปกรณ์อาบน้ำออกมาจากบ้าน ตั้งใจจะเดินไปห้องน้ำที่ตั้งอยู่นอกตัวบ้านด้านข้างแต่เจอกับเสือมิ่