-๓๙- ข้าเลี้ยงเอ็งไม่ดีหรอ

เสือหาญกวาดสายตามองโดยรอบของร้านอาหารหรู สลับกับก้มมองชุดสูทที่ตัวเองสวมใส่อยู่ในตอนนี้ ยิ่งมองดูมันมากเท่าไหร่ก็ยิ่งรู้ว่าชีวิตของหวานใจที่นี่กับที่ธาราวิหคแตกต่างกันมาก เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่จนหวานใจหันมามองอย่างสงสัย แต่เขาไม่อาจทำให้อีกคนไม่สบายใจ ก็แค่ส่ายหัวไปแล้วยิ้มเท่านั้น

วันนี้หวานใจนัดกับคนสนิทของพ่อเลี้ยงหิรัญและเคยเป็นผู้ช่วยของเธอ ดูท่าอีกคนต้องการรู้ว่าระหว่างที่เธอไม่อยู่ที่นี่มันเกิดอะไรขึ้นบ้าง นั่งรออยู่พักใหญ่ก็เห็นผู้ชายภูมิฐานคนหนึ่งเดินเข้ามา แต่สิ่งที่ทำให้เสือหาญไม่สบอารมณ์ที่สุดคือคนมาใหม่มุ่งตรงมาหาหวานใจแล้วสวมกอดในทันที

“หวานเป็นยังไงบ้างคะ!? พี่ดีใจมากเลยนะที่เรากลับมาอย่างปลอดภัย”

“เอ่อ พี่กิตปล่อยก่อนดีไหมคะ” หวานใจพูดด้วยน้ำเสียงอึกอัก ยิ่งหันไปเห็นดวงตาคมที่มองดุมาก็ยิ่งต้องรีบผละให้ออกห่างจากอีกคน เดิมทีเธอกับกิตติสนิทกันมาก เพราะเคยทำงานร่วมกันอยู่หลายปี และก็เป็นคนที่พ่อเธอไว้ใจให้ดูแลเธอ

“ผอมลงนะคะ ไหนคุณน้าบอกพี่ว่ามีคนช่วยไว้ พวกนั้นเลี้ยงไม่ดีหรอ” เสือหาญแทบจะสำลักออกมากับคำพูดของ