ВойтиShare
Chapter 8
Последнее обновление:
2024-12-10 22:46:25“... นี่โรงพยาบาลนะ”
สโรชาปราม เดาความปารถนาเขาออก
“เราไม่ควรทำอย่างนี้”
คนป่วยเล่นงานหลังใบหูซึ่งเป็นจุดอ่อนไหว เลือดกายสาวเริ่มร้อน ตัวไหวไปกับการแนบชิด
“แล้วควรทำแบบไหนล่ะ”
เขาพึมพำถามเหมือนละเมอ เชยใบหน้าเธอขึ้น มอบจุมพิตดูดดื่ม ลิ้นร้อนซอกซอนหาความหวานฉ่ำเย็นจากโพรงปาก สโรชาตอบโต้ตามสัญชาตญาณแห่งกามารมณ์ระหว่างชายหญิง
มือใหญ่เริ่มลูบไล้ป่ายปะ สอดเข้าไปด้านหลังเสื้อยืด สัมผัสผิวเนื้ออ่อนไปจนถึงชั้นในตัวน้อย เคล้าคลึงทักทายอย่างคุ้นเคย ก่อให้เกิดความกระสันแก่เจ้าของปทุมถันงามยิ่งนัก
“พอเถอะค่ะ คุณเจ็บอยู่นะ” การรุกรานยังไม่ลดละ
“เดี๋ยวแผลฉีกหรอก รู้ไหมตอนขับรถมาคุณหน้าซีดมาก ฉันคิดว่าคุณจะเสียเลือดหมดตัวแล้ว”
คำพูดเธอเป็นดังสายลม ... พัดแผ่วเลยผ่านหูเขาไป
“ไหนจะเรื่องคนทรยศอีกล่ะ”
สัมผัสรุกรานทั้งหลายหยุดกึกลง สโรชาจึงได้ผ่อนลม หายใจคล่องขึ้นมาบ้าง
“คุณนี่เป็นนางแมวยั่วสวาทขนานแท้จริงๆ นะหวานใจ พูดซะจนผมหมดอารมณ์”
เขาเอ็ดเสียงไม่จริงจังนัก ระบายยิ้มกระจ่างใส จุมพิตเบาบนหน้าผากนวล
“ก็คุณทำอะไรไม่รู้กาลเทศะเลยนี่” เธอขยับกายหนี
“คุณเซ็กซี่จนอดใจไม่ไหวต่างหาก ว่าไง... หลังจบงานนี้แล้วอยากไปกับผมไหม”
“ไม่เอา ฉันไม่อยากใช้ชีวิตหลบกระสุนปืนกับคุณหรอก”
สโรชาตัดสินใจแน่วแน่แล้ว เธอไม่มีวันไปกับเขาแน่นอน
“ตามใจ แต่ผมยังขยายเวลาให้เสมอ นั่นจะไปไหนน่ะ”
เซอร์เกท้วง เมื่อเท้าหญิงสาวแตะพื้น ทำท่าผละหนี
“ก็นอนน่ะสิ” เธอปรายตาไปทางโซฟา
“มานอนด้วยกันบนนี้เถอะ” เขาชวน
“ไม่เอา คุณป่วยอยู่ เตียงก็แคบ เกิดฉันดิ้นไปทับสายน้ำเกลือ คุณมิตายเหรอ”
เซอร์เกกลั้นขำ ชอบเธอเวลานี้จัง ... ชอบมากกว่าสาวเซ็กซี่ชุดเขียวมะนาว สโรชาผู้สวมชุดธรรมดา ไร้เครื่องสำอางคนนี้ ช่างต่อล้อต่อเถียง มีอารมณ์ขัน
“คุณเป็นผู้ชายคนแรกนะเนี่ยที่ได้นอนเตียง แล้วฉันยอมนอนโซฟา”
เธอบอกโดยไม่มองหน้าเขา พาร่างระหงเดินไปหยิบผ้าห่มปลายโซฟาคลุมร่าง
“ราตรีสวัสดิ์ค่ะ”
“ราตรีสวัสดิ์”
สโรชาเป็นผู้หญิงคนแรกเช่นกันที่ได้อยู่ร่วมห้อง แล้วเขายอมปล่อยให้นอนโซฟา แต่ไม่เป็นไรหรอก ให้แค่คืนนี้ ต่อไปเซอร์เกจะต้องเอาเธอมานอนแนบข้างเหมือนคราวแรกให้ได้
“นี่ยังหาพี่เซอร์เกไม่เจอเรอะ”
ญามิลลาเกรี้ยวกราดทันทีที่เห็นอลันมารับในสนามบิน
“พี่ชายฉันทั้งคนนะ” บอริสต้องปลอบภรรยาให้ใจเย็นๆ
“จากที่ผมสอบปากคำคนอยู่ในเหตุการณ์ คิดว่าท่านหนีไปได้นะครับ”
วินมอเตอร์ไซด์ผู้โชคร้ายเล่าปากคอสั่นว่าเซอร์เกอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งสวมชุดสีเขียวมะนาว
“แล้วหนีไปไหน” ใจน้องเหมือนหลุดจากขั้วเมื่อได้รู้ข่าวร้ายของพี่ชาย
“เรากำลังตามหาท่านอยู่ครับ”
อลันติดต่อไปทางกฤตแล้ว เสี่ยหนุ่มบอกว่าสโรชาลาพักไว้หลายวันก่อนจะมาเจอเซอร์เก เขาให้คนไปเฝ้าที่คอนโดเธอแล้ว
“เรื่องมันเกิดขึ้นได้ยังไง พวกนายดูแลพี่ฉันแบบไหน”
“เราไปคุยรายระเอียดกันที่โรงแรมเถอะครับ ที่นี่ไม่เหมาะ”
บอดี้การ์ดคู่ใจเซอร์เกแนะ ผายมือให้นายหญิงเดินไปยังทางออก ญามิลลาเม้มปากเชิดหน้า สมองคิดถึงคำพูดของสามีระหว่างนั่งเครื่องบินมา
‘มิลลาต้องทำใจดีๆ ไว้นะ ถ้าเซอร์เกไม่กลับมาคุณต้องเป็นผู้นำของอิคนาเซวิช’
มันต้องไม่เป็นดังบอริสคาด ... เธอต้องเข้มแข็ง และภาวนาต่อพระผู้เป็นเจ้าให้เขากลับมา
ธนนท์รีบขับรถมาเนอร์สซิ่งเฮลท์แคร์แต่เช้าตรู่ เมื่อคืนต้องไปร่วมงานเปิดร้านเค้กภรรยาเพื่อน สโรชาปฏิเสธคำชวน บอกอยากอยู่กับแม่ เช้านี้เขาจึงต้องมาเร็ว
หวังว่าเห็นหน้า ได้ชวนไปทานข้าวสักมื้อก็ยังดี แต่เมื่อโผล่เข้าห้องแม่หญิงที่แอบรัก ไม่ปรากฏแม้แต่เงาเธอ
“คุณบัวไปนอนเฝ้าเพื่อนค่ะ”
พยาบาลเวรกลางคืนกำลังส่งกะเล่า ธนนท์เดินกึ่งวิ่งไปทางห้องผู้ป่วยกิตติมศักดิ์ ใจคิดว่าแปลกอยู่แล้วเชียวที่สโรชามีเพื่อนเป็นชาวต่างชาติ ... คนสวยอย่างเธอไม่เคยมีเพื่อนชายจริง มีก็แค่แขก และคนมาหลงเสน่ห์
ธนนท์สูดลมหายใจลึก เปิดประตูห้องพัก แกล้งตีหน้าเป็นหมอผู้เคร่งขรึมเพื่อไม่ให้คนไข้ระแคะระคายเจตนา เซอร์เกลุกนั่งครึ่งตัวหลังพิงเตียงดูโทรทัศน์อยู่
“เช้านี้อาการเป็นยังไงบ้างครับ” เขายิ้มทัก
“ดีขึ้นมาก”
ธนนท์เกรงตาสีน้ำเงินที่มองมา ... สวยแต่อันตรายลึกล้ำดังน้ำทะเล มีเสียงเปิดน้ำดังแว่วมาจากอีกห้อง สโรชาคงอยู่ในนั้น
“บัว...”
เขาทอดเสียงอ่อน เมื่อร่างระหงออกมาจากห้องน้ำ สโรชาเปลี่ยนชุดเป็นจั๊มสูทแขนสั้นขาสั้นสีชมพูลายทาง
“พี่นิคออกตรวจเช้าจัง”
เธอยังไม่ทันแต่งหน้า ผมยาวรวบสูงไว้ด้วยกิ๊ฟตัวใหญ่
“งานเลี้ยงเปิดร้านเมื่อคืนเป็นยังไงบ้างคะ มีเค้กอะไรแนะนำบ้างเอ่ย”
สโรชาอุ่นใจ ยังมีเขาเป็นพี่น่าเคารพรัก ... ผู้ชายดีๆ น้อยคนในชีวิตที่เหลืออยู่ คนไม่ตีราคา ไม่หน้าหม้อตามจีบมากมาย ... เธอจึงรักษาน้ำใจเขา จดจำไมตรีดีๆ ที่มอบให้
“โทษที พี่เห็นว่าดึกแล้ว เลยไม่ได้ซื้อมาฝาก เอางี้ไหมตอนเที่ยงเราไปหาอะไรกินที่นั่นกัน”
“หมอ ผมมีเรื่องจะปรึกษาหน่อย” เซอร์เกตัดบทรำคาญคนจีบกัน
“ผมจะออกจากโรงพยาบาลแล้ว”
“คุณยังไม่หายดีนะครับ” ธนนท์ค้าน
“อยากออกจากที่นี่วันนี้เลย มีธุระด่วนต้องไปทำ บัว!”
ตาคนป่วยสบกับเธอเป็นทำนองให้เข้าหา
“ออกไปจากที่นี่เถอะ”
เขากระซิบพอได้ยินกันสองคน พอสโรชาอ้าปากจะค้านก็โดนขู่
“ผมอาการดีขึ้นแล้ว เราต้องออกจากที่นี่เพื่อความปลอดภัย ของทุกคน ... แม่คุณ หมอของคุณด้วย”
ปลายประโยคเน้นเสียง คนฟังมัวแต่ตกใจจนไม่ทันจับสังเกต
“รบกวนหมอจัดยาไว้ให้ด้วย ส่วนค่ารักษาพยาบาลผมจะฝากบัวมาให้”
“พี่นิคทำตามที่เขาต้องการเถอะค่ะ ... นะคะ บัวขอร้อง”
... เธอพูดเพื่อความปลอดภัยของเขาและทุกคน
“ขอเวลาส่วนตัวเราสักครู่นะครับ”
“ก็ได้เดี๋ยวพี่จัดยาให้นะ” ธนนท์หน้าตึงที่โดนคนเจ็บสั่ง
“มีเรื่องสำคัญต้องคุยกัน เชิญหมออกไปก่อน”
ธนนท์สบตากับสโรชาซึ่งเอาแต่สนใจคนบนเตียง ... ไม่รู้มีความลับอะไรกันหนักหนา
“งั้นผมขอตัวก่อน”
หมอหนุ่มเข่นเขี้ยวในใจ ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่เพื่อนสโรชาแน่ ... ทว่าเป็นใครคนหนึ่งที่เธอต้องแคร์ อย่างน้อยก็มากกว่าเขา
“เอาโทรศัพท์มือถือมาหน่อย” เซอร์เกแบมือ
“ของคุณก็มีนี่”
“ผมขอยืม” เธอล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงกำสิ่งที่เขาต้องการไว้แน่น กลัวโดนแย่ง
“บอกมาก่อนสิว่าคุณจะใช้ทำอะไร”
เซอร์เกถอนหายใจเหนื่อยหน่าย เธอเป็นผู้หญิงวุ่นวายสุดเท่าที่เจอมา
“จะส่งอีเมลล์”
“ไม่เอาเดียวใครก็ตามเจอหรอกว่าคุณอยู่กับฉัน อีเมลล์เช็คได้นะว่าส่งมาจากพื้นที่ไหน เออ! จริงสิ มือถือคุณล่ะมันเช็คจีพีเอสที่อยู่ได้นี่ตายล่ะ ป่านนี้ศัตรูคุณไม่ตามมาแล้วเหรอ”
ยิ่งพูดไปคนพูดนั่นแหละที่กังวลเอง
“ผมปิดมือถือตั้งแต่อลันมาแล้ว ไม่มีใครตามได้ ถึงต้องยืมคุณไง ผมจะสร้างอีเมลล์ใหม่ส่งไปหาเพื่อน”
“ไหนว่าคุณไว้ใจใครไม่ได้เลยล่ะ” เธอย้อนตาใสแป๋ว
“คนนี้เป็นแบบที่เรียกกันว่าเพื่อนรักเพื่อนชังน่ะ มันอาจจะดีใจก็ได้ที่ผมตายๆ ไปซะ”
สโรชายื่นมือถือให้อย่างงงๆ เพื่อนเขาที่จะขอให้ช่วยเป็นคนแบบไหนกันนะ เธอมีผู้หญิงเรียกว่าเพื่อนจริงๆ น้อย เพราะอาชีพและเวลาทำงานไม่ตรงกับคนปรกติ
ผู้ชายก็ไม่เคยนับว่าเธอเป็นเพื่อน มีแต่จ้องจะจีบหรือหาผลประโยชน์
แต่เธอกลับสบายใจดี ... ใครอยากอยู่ด้วยสโรชาก็บอกราคา สู้ไม่ไหวก็ถอยออกไป คนยอมจ่ายรู้สถานะตัวเองดี ว่าจะได้เพียงกาย ... แต่หัวใจยังเป็นของเธอ
... อย่างน้อยก็ตลอดชีวิตที่ผ่านมา
Latest chapter
หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน Chapter 35 (จบ)
สโรชาลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งด้วยอาการสะลึมสะลือ นอนบนเตียงท่ามกลางสายช่วยชีวิตระโยงระยาง ธนนท์ยิ้มปรี่ลุกจากเก้าอี้ข้างเตียง“ไม่ต้องห่วงนะบัวปลอดภัยแล้ว ... ลูกก็ด้วย”มือเธอลูบปลอบคนในท้องทนุถนอม“ลูกกระสุนเฉียดจุดสำคัญไป”“คนยิงก็ใจร้าย ทำคนท้องไส้ได้”สโรชาไม่มีวันลืมดวงตาอำพันคู่นั้น ... ผู้หญิงในกระเป๋าสตางค์ของเซอร์เก เธอยิงสโรชาเพราะแค้นที่แย่งเขามากระนั้นหรือ ประตูห้องพักผู้ป่วยเปิดออก ตัวต้นเหตุในสายตาสองคู่พากายเข้ามา“ผมมีเรื่องคุยกับบัวหน่อย”ธนนท์ตั้งท่าจะไม่ยอมออกไป สโรชาพยักหน้าเป็นเชิงขอร้อง เขาจึงออกไปด้วยอาการไม่พอใจนัก“ผมขอโทษแทนญามิลลาน้องสาวผมด้วย เธอแย่เพราะเสียสามีและเข้าใจผิดเรื่องคุณ”เธอใจชื้น ที่ได้รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นคือน้องสาวเขา ... อย่างน้อยเธอก็ไม่ได้ผิดศีลข้อสาม“สามีน้องสาวคุณเกี่ยวอะไรกับฉันด้วยล่ะ”“เธอคิดว่าผมเป็นต้นเหตุทำให้สามีเธอตาย คุณกำลังมีลูกกับผม มิลลาต้องการแก้แค้น ไม่อยากเห็นผมมีความสุข”เขาเล่าเสียงแห้งแล้ง ... มีความเจ็บร้าวลึกอยู่ข้างใจ“แล้วคุณเป็นต้นเหตุจริงๆ หรือเปล่าล่ะ”เธอสอบสวนเขาตาแป๋ว เซอร์เกหัวเราะขื่นๆ“จะว่าผมเป็นต้นเหตุก็
หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน Chapter 34
“ฉันก็ไม่มีพ่อ ยังโตมาได้เลย”นึกถึงคนที่จากไปความทรงจำเจ็บปวดก็ลอยเข้ามา“พ่อคุณจากตาย แต่ผมยังมีชีวิตอยู่นะ”“คุณกับฉันอยู่คนละโลก คนละสังคม ถึงจะมีชีวิตอยู่ก็ไม่ต่างกับการตายจากกัน คุณมีทุกอย่าง แต่ฉันไม่มีอะไรเลย เป็นผู้หญิงขายตัว ... โสเภณีที่คุณเคยว่าด้วยซ้ำ ใครจะไปคิดว่าคุณจะแคร์เด็กในท้อง ในเมื่อคุณสามารถหาเมียดีๆ มีหน้ามีตา ลูกที่เกิดกับเธอต้องเป็นเด็กที่ยอดเยี่ยม”สโรชาใจร้าวเหลือเกินเมื่อคิดภาพเขายืนเคียงหญิงอื่น“อย่าให้ฉันกับเด็กในท้องเป็นเรื่องลำบากใจของคุณเลย ไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบ เงินสิบล้านที่ให้มากก็มากพอแล้ว”“ผมไม่ได้ต้องการรับผิดชอบนะ”... เป็นเรื่องหน้าที่ ... หน้าที่อะไรล่ะ“ผมเป็นพ่อของแก”คนฟังน้ำตารื้น หยิบผ้าห่มคลุมโปง เขาต้องการแค่ลูกจริงๆ ด้วย ไม่เอ่ยถึงอนาคตเธอเลย“บัว...”เซอร์เกอยากจะพูดอะไรต่อ แต่สโรชาฝืนทำเสียงเรียบตัดบท“ฉันง่วง จะนอนแล้ว”“ราตรีสวัสดิ์ครับ”เขาได้ยินเสียงเธอพลิกกายแผ่ว สูดจมูกสั้นเหมือนคนเป็นหวัด ก่อนค่อยๆ ผ่อนเป็นลมหายใจยาวลึกสม่ำเสมอหนุ่มรัสเซียกำลังคิดหนัก เขาสะดุดตั้งแต่สมองตนถามเรื่องเรื่องหน้าที่... หน้าที่พ่อที่มีต่อลูกคือ
หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน Chapter 33
“แล้วเธอทำยังไงต่อ”มัณฑลีรับฟังโทรศัพท์จากเพื่อนด้วยใจลุ้นระทึก“ฉันหนีขึ้นห้องนอน กะว่าจะขังตัวเองอยู่คนเดียวสักหน่อย เขาดันไขกุญแจขึ้นมาได้ ตอนนี้อาบน้ำอยู่”“เรียกว่าหนีไม่พ้นแล้วว่าอย่างนั้นเถอะ”สโรชาถอนหายหายใจแทนคำตอบ ปรายตาดูกองเสื้อผ้าใหม่เขาที่อลันเพิ่งเอามาให้“อ๊ะ! ลีคุยโทรศัพท์แปร๊บนึงนะคะ คุณหนึ่งทานข้าวได้เลย”เสียงมัณฑลีหันไปบอกสามี“โทษที ฉันโทร.มากวนหรือเปล่านี่”เวลาบนหน้าจอโทรศัพท์มือถือบอกเวลาสองทุ่มเกือบครึ่ง“ไม่เป็นไรหรอก วันนี้คุณหนึ่งกลับช้า เลยกินข้าวเลท ปรกติเขาจะกลับมากินข้าวเย็นที่บ้าน ฉันเลยต้องรอ”สิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่เป็นข้อตกลงร่วมกันอย่างไม่ต้องมีคำพูดของสามีภรรยา สโรชาฟังแล้วอิจฉานิดๆ“ถามจริงๆ เถอะ ลีรู้สึกยังไงกับการมีคู่”... คู่ที่เกิดจากหัวใจตรงกัน ไม่ใช่จากอุบัติเหตุจนมีลูกอย่างเธอและเซอร์เก“ฉันไม่เคยนึกภาพเลยนะ ทั้งตอนที่ตัวเองเป็นแม่คนแล้วก็มีครอบครัว”“ไม่แปลกหรอก แต่ก่อนฉันก็ไม่เคยนึก”ในสังคมมีผู้หญิงมากไปที่สุนกกับการและการใช้ชีวิตอิสระ“ฉันยอมรับนะว่ากลัวการใช้ชีวิตคู่ ... กลัวความรัก เพราะอดีตฉันไม่ดีเลย”สโรชานึกแค่ว่าสักวันเมื่อแก่ตั
หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน Chapter 32
ช่วงเวลาที่สโรชาคิดว่าตัวเองสุขนั้นแสนสั้น หัวค่ำตัวก่อกวนใจก็กลับมา“กินข้าวหรือยัง อยากกินอะไรเป็นพิเศษไหม”ทำธุระทั้งเรื่องญามิลลากับธุรกิจเสร็จชายหนุ่มขับรถกลับมาเลย“ไม่ ฉันอิ่มแล้ว”เธอเพิ่งจัดการข้าวเย็นไปหมาดๆ คนงานร้านกลับไปหมดแล้ว บรรดาบอดี้การ์ดยังจอดรถเฝ้าเหมือนเดิม อลันอยู่ข้างนอกเมื่อเจ้านายกลับมา“ผมยังไม่ได้ กินอะไรเลย”เขาเอามือลูบท้องตาละห้อย“มีเงินก็ไปซื้อกินเองสิ โน่น! ขับไปไม่ไกลมีตลาดโต้รุ่ง”“ผมเพิ่งขับกลับมาเหนื่อยๆ นะ จะไล่ให้ไปอีกแล้วเหรอ”การได้ต่อล้อต่อเถียงกับเธอทำให้เขาสนุก ลืมเรื่องเครียดๆ ที่กรุงเทพฯได้เยอะ“งั้นใช้ลูกน้องคุณไปซื้อสิ ถ้ากลัวคุยกับเขาไม่รู้เรื่องก็เข้าเซเว่น อาหารแช่แข็งมีเมนูภาษาอังกฤษเพียบ”“อยากชิมฝีมือคุณมากกว่า ขนมยังทำอร่อย อาหารอย่างอื่นคงอร่อยด้วย”“ฉันไม่ทำกับข้าวอีกหรอก เหนื่อย! คุณแย่ขนาดใช้คนท้องเลยหรือยังไง”ใจสโรชาคิดว่ายังไงก็ได้ ... ขอให้ไล่เขาออกไปได้ไวๆ เธออยากอยู่เงียบๆ กับลูก“เอาล่ะๆ” เซอร์เกยอมแพ้ “เดี๋ยวผมทำแซนวิชกินเอง”ร่างสูงไปทางครัวเปิดตู้เย็นแล้วชะงัก ไม่มีขนมปัง เนย แยม หรืออาหารสำเร็จรูปเลย“ฉันไม่อยากให้ล
หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน Chapter 31
“นี่ผมอยู่ในพระราชวังเครมลินหรือยังไง”คิริลล์เข้ามายามบ่ายจัด กวาดตาดูรถสี่คัน และบรรดาบอดี้การ์ดอีกครึ่งโหลเดินตรวจตรารอบบริเวณร้าน“พ่อเจ้าตัวเล็กนี่ขี้ห่วงจังนะ”เขายิ้มหลิ่วตาล้อสโรชา เธอค้อนควับไม่ขำด้วย“คุณรู้เห็นเป็นใจกับเขา”ไม่อย่างนั้นเซอร์เกคงไม่ได้เบอร์โทร.ภายในไม่กี่ชั่วโมง แถมยังขับรถกลางดึกมาร้านเธอถูก“เปล่านะ หมอนั่นมันทำเอง ผมอยากจะขวางอยู่หรอกนะ แต่เรื่องบางเรื่องก็สุดวิสัยจริงๆ”คิริลล์โคลงศีรษะไปมา“ไม่มีใครห้ามหมอนั่นได้หรอก ... คุณก็รู้นี่ ดีแล้วไม่ใช่เหรอ เด็กจะได้มีพ่อ”“ฉันเลี้ยงเขาคนเดียวได้”คิริลล์ได้ยินแล้วนึกสงสารเพื่อน ... ต้องเหนื่อยหนักกันล่ะงานนี้“ระหว่างฉันกับเซอร์เกเป็นแค่เรื่องทางร่างกาย ในเมื่อลูกอยู่ในท้องฉัน เขาก็ต้องเป็นสิทธิ์ของฉันสิ”“ผมไม่เข้าใจเลยนะสโรชา”หนทางข้างหน้าระหว่างเธอกับเซอร์เกอาจยากลำบาก แต่ช่วงเวลาที่ทั้งสองจ้องมองในงานเลี้ยง ... ประกายในแววตาสื่อความลับในหัวใจได้เป็นร้อยพัน“ผู้หญิงคงไม่ยอมอุ้มท้องลูกของผู้ชายที่เธอไม่คิดอะไรด้วยหรอก”สโรชาขณะนี้ไม่ได้ดูสวยสง่าเหมือนเห็นคราแรกแล้ว ... ตรงหน้าคิริลล์คือหญิงสาวผู้สับสน
หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน Chapter 30
ธนนท์หน้าหุบทันทีเมื่อเลี้ยวรถจอดหน้าร้านแล้วเห็นเซอร์เกยืนกอดอกพิงรถอยู่“ไงหมอ”เขาทักยิ้มๆ แผ่รัศมีความเป็นต่อออกมาแวบๆ“กลับมาเมืองไทยเมื่อไรครับ”“สักพักมานี้แหละ ผมมาหาบัว”ธนนท์กัดฟันกรอด ลางพ่ายแพ้การช่วงชิงหัวใจสโรชาลอยมาอีกรอบ รถคันที่สามเลี้ยวเข้าจอดขัดจังหวะ เจตวัฒน์ขมวดคิ้วงงที่จู่ๆ พบแขกของคิริลล์ที่นี่ในเวลาเช้าตรู่“ДОБРОЕ УТРО(โด๊บบร๊ะเย่ อูตระ/อรุณสวัสดิ์)”เซอร์เกทักภาษารัสเซีย เขาตอบกลับเช่นกัน นอกจากนั้นยังสังเกตได้ถึงบรรยากาศทะถมึงทึง ระหว่างสองหนุ่ม ประตูร้านเปิดออก เรียกความสนใจจากบรรดาแขกไม่คาดคิดของกันและกัน มัณฑลีกับสโรชายืนอยู่หลังตู้โชว์ขนม“ฉันอยากอยู่ช่วยเธอที่นี่จัง แต่คุณหนึ่งคงไม่ยอม โชคดีนะบัว มีอะไรโทร.หาได้ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง”ดูสถานการณ์แล้ว สโรชาน่าจะปวดหัวไม่น้อย ... ทั้งคนแอบชอบ ทั้งพ่อเด็กในท้อง ทุกคนพร้อมใจมาวันเดียวกันหมด“โชคฉันหมดตั้งแต่ช่วยนายเซอร์เกแล้วล่ะ ลีกลับกับคุณหนึ่งเถอะ ขอบใจมากนะสำหรับทุกอย่าง”เพื่อนกลับไป เหลือไว้แต่เธอที่ต้องจัดการปัญหาที่ตนเลือกเอง“บัว พี่มารับไปตรวจครรภ์จ้ะวันนี้”ธนนท์ปรี่ยิ้มเข้ามาในร้านอย่างคุ้นเคย เขา
Вам тоже понравятся
หย่า…มารักฉันเลย
เบลล่า19.7K Кол-во прочтенийพราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก
พะเนินเทินทึก75.2K Кол-во прочтенийวิศวะลวงรักร้าย(20+)
Re-match I รีแมทช์13.7K Кол-во прочтенийคุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ
หลิวหลีเสวียเสวี่ย336.5K Кол-во прочтенийลายศิลา
คุณธิดา566 Кол-во прочтенийTattoo Secret - เสพรอยสัก
ภูผาสีน้ำเงิน21 Кол-во прочтенийยั่วรักภรรยาในนาม
คุณธิดา107 Кол-во прочтенийHappy Feeling - เสพอิ่มใจ
ภูผาสีน้ำเงิน49 Кол-во прочтений
