บทที่ 44

ร่างทั้งสองแนบชิดและสัมผัสกัน

การที่จะบอกว่าเฉียวซุนนั้นไม่ได้คิดอะไรเลยคงเป็นเรื่องโกหก

แต่เธอมักจะปฏิเสธลู่เจ๋ออยู่เสมอเพื่อเป็นข้อแก้ตัว “งานเลี้ยงเริ่มเวลาหนึ่งทุ่มนะคะ คุณให้ความสำคัญกับโครงการนี้มากคงไม่อยากสายใช่ไหมคะ!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ลู่เจ๋อก็ค่อย ๆ ปล่อยเธอไป

เขามองเธอในกระจกแล้วหัวเราะเบา ๆ “คุณนายลู่ คุณนี่จอมทำลายความสนุกจริง ๆ”

แต่วิกฤติก็คลี่คลายในที่สุด

ระหว่างทางกลับไปที่รถทั้งสองคนไม่ได้พูดอะไรสักคำ

เมื่อเวลาหนึ่งทุ่ม รถเบนท์ลีย์สีดำของลู่เจ๋อค่อย ๆ ขับเข้าไปในวิลล่าของตระกูลหลี่... เขาลงจากรถแล้วเปิดประตูให้เฉียวซุน ขณะที่เธอโค้งตัวลงจากรถ มือของเธอก็ถูกเขาคว้าเอาไว้

เธออดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นมองเขา

ด้วยสายลมยามค่ำคืนภายใต้โคมไฟอันงดงาม พวกเขาก็เป็นที่ถูกจับตามอง

ลู่เจ๋อจับมือเธอเบา ๆ ดึงเธอเข้าหาเขาแล้วกระซิบข้างหู “คืนนี้คุณต้องอยู่กับผม! ห้ามยุ่งกับผู้ชายคนอื่นเด็ดขาดเข้าใจหรือเปล่า?”

คำพูดนี้ ดูเหมือนเป็นการแสดงความเป็นเจ้าของ

เฉียวซุนพิงไหล่ของเขาแล้วมองไปที่หลีรุ่ย

หลีรุ่ยยืนอยู่ใต้โคมไฟที่ประตูวิลล่า มือถือแก้วไวน์แดงอยู่ในมือแล้วจ้องมองด้วยแวว