로그인공유
บทที่ 1409
최신 챕터
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1420
มุมปากของฮ่องเต้หวู่ยกขึ้นเล็กน้อย ในดวงตาปรากฏประกายวูบหนึ่ง ราวกับว่ากองทัพเรือไร้พ่ายอันเกรียงไกรปรากฏขึ้นบนผิวน้ำแล้ว แสนยานุภาพล้นฟ้า สะท้านสะเทือนแผ่นดิน! ฮ่องเต้หวู่เอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “ดี! มีคำเอ่ยของเจ้าเก้าเช่นนี้ ข้าก็วางใจแล้ว! ข้าเชื่อว่าเจ้าจะไม่ผิดคำสัญญา!” หลี่หลงหลินประสานมือ “เสด็จพ่อ ในเรื่องสำคัญของบ้านเมือง ลูกไม่เคยประมาทแม้แต่น้อย” ฮ่องเต้หวู่ทรงพยักหน้า “แม้การปิดด่านทางทะเลจะเป็นกฎหมายของบรรพบุรุษ เป็นสิ่งที่บรรพชนวางไว้ แต่ข้าในวันนี้คือฮ่องเต้แห่งราชวงศ์ เป็นกษัตริย์แห่งแผ่นดิน ทุกสิ่งล้วนขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของข้า!” ฮ่องเต้หวู่ทรงโบกมือ เอ่ยเสียงดัง “รอให้ข้ากลับเมืองหลวงแล้ว จะสั่งให้เปิดด่านทางทะเลทันที! ข้าปรารถนาที่จะเห็นต้าเซี่ยเจริญรุ่งเรืองในชั่วชีวิตของข้า และเป็นกษัตริย์ชั่วนิรันดร์!” หลี่หลงหลินเอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “เสด็จพ่อ หากต้าเซี่ยสามารถเปิดเส้นทางการเดินเรือทางทะเล ปราบปรามภัยจากโจรสลัดแคว้นโวกั๋วได้ เพียงแค่เรื่องนี้เรื่องเดียว พระองค์ก็สามารถเทียบเคียงคุณธรรมสามฮ่องเต้ เทียบเทียมความดีความชอบปฐมฮ่องเต้หได้แล้ว!” ..
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1419
ผลประโยชน์อันยิ่งใหญ่เช่นนี้ ย่อมไม่อาจปล่อยให้ผู้อื่นฉกฉวยไปได้! เว่ยซวินมองออกว่าฮ่องเต้หวู่หวั่นไหวเล็กน้อย จึงรีบทูลทัดทาน “ฝ่าบาท อย่าได้ทรงลืมว่า ต้าเซี่ยปิดด่านทางทะเลมาหลายร้อยปี แม้เมื่อครู่องค์รัชทายาทจะเอ่ยจาไพเราะเพียงใด การค้าขายไปมา การเก็บเกี่ยวผลประโยชน์จากทั่วโลก ล้วนตั้งอยู่บนพื้นฐานของการค้าขายทางทะเล”“การปิดด่านทางทะเลของต้าเซี่ยเป็นกฎหมายของบรรพบุรุษ กฎหมายของบรรพบุรุษย่อมเปลี่ยนแปลงไม่ได้!”ฮ่องเต้หวู่ชะงัก พลางครุ่นคิดในใจ สิ่งที่เว่ยซวินเอ่ยมานั้นมีเหตุผล ในเมื่อนับตั้งแต่รัชกาลก่อน บรรดาฮ่องเต้หวู่แห่งต้าเซี่ยในรอบหลายร้อยปีล้วนทรงดำเนินนโยบายปิดด่านทางทะเลมาโดยตลอด พระองค์ก็ไม่มีเหตุผลที่จะทำลายกฎนี้ หลี่หลงหลินแย้มยิ้มเล็กน้อย “ในเมื่อมีการปิดด่านทางทะเล ก็จงเปิดด่านทางทะเลเสีย ก็แค่ให้เสด็จพ่อเอ่ยเพียงประโยคเดียวไม่ใช่หรือ?” สีหน้าของเว่ยซวินซีดเผือด “ฝ่าบาท ไม่ได้นะพ่ะย่ะค่ะ! กฎหมายของบรรพบุรุษคือรากฐานแห่งการก่อตั้งแคว้นชาติ ย่อมไม่อาจเปลี่ยนแปลงโดยพลการ ขอพระองค์ทรงไตร่ตรองให้ดีก่อนพ่ะย่ะค่ะ!” ฮ่องเต้หวู่พยักหน้าเล็กน้อย แล้วตกอยู่ในภวังค์แห
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1418
ฮ่องเต้หวู่ตกพระทัย “เพียงแค่ทวีปใหม่ก็เป็นประโยชน์ต่อต้าเซี่ยถึงเพียงนี้ แล้วหากพิชิตดินแดนที่ยังไม่ถูกพิชิตทั้งหมดในแผนที่นี้เล่า...” หลี่หลงหลินอธิบาย “ถูกต้องแล้ว เสด็จพ่อ เพียงแค่พิชิตดินแดนเหล่านั้น ต้าเซี่ยก็จะกลายเป็นเจ้าแห่งโลก พระองค์ก็จะทรงเป็นฮ่องเต้หวู่ผู้ยิ่งใหญ่ชั่วนิรันดร์ เป็นที่สักการะของนานาแคว้น!” “ต้าเซี่ยจะกลายเป็นแคว้นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกโดยตรง ราษฎรจะมิต้องทนทุกข์จากความหิวโหยอีกต่อไป มีเสื้อผ้าอาหารอุดมสมบูรณ์!” “ถึงเวลานั้น ต้าเซี่ยก็จะควบคุมเส้นทางการเดินเรือทั่วโลก การค้าขายไปมาของทุกแคว้นต้องขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของต้าเซี่ย” “เสด็จพ่อ พระองค์ทรงสามารถจินตนาการได้เลยว่า สิ่งใดในโลกนี้คือธุรกิจที่ได้กำไรมหาศาล” ฮ่องเต้หวู่ทรงชะงัก “ในสายตาของข้า โลกนี้ไม่มีธุรกิจใดที่ได้กำไรมหาศาล แม้แต่ข้าจะพิชิตแผ่นดินมากมายเพียงใด ได้ครองบัลลังก์ฮ่องเต้หวู่แล้วอย่างไร? ก็ยังต้องขบคิดอย่างหนัก เพื่อรักษาแผ่นดินต้าเซี่ย และกังวลถึงจิตใจของราษฎร” หลี่หลงหลินแย้มยิ้มเล็กน้อย “เสด็จพ่อ ในโลกนี้ย่อมมีธุรกิจที่ได้กำไรมหาศาล พระองค์ทรงสามารถจินตนาการได้ว่า หากท่าเรื
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1417
ฮ่องเต้หวู่ทรงตกพระทัย “หลายเดือน?” เพียงแค่นั่งเรือในทะเลได้วันเดียวก็ทนไม่ได้แล้ว ไม่กล้าจินตนาการเลยว่าหากต้องใช้ชีวิตเช่นนี้อีกหลายเดือนจะเป็นเช่นไร! ฮ่องเต้หวู่ทรงส่ายศีรษะ “เจ้าเก้า ข้าตั้งใจจะกลับวัง หากปล่อยเวลาให้สูญเปล่าเช่นนี้ทุกวัน ไม่เป็นการเสียงานราชการหรอกหรือ? ยิ่งกว่านั้นเสด็จแม่ของเจ้ายังประทับอยู่ในวังแต่เพียงผู้เดียว ข้าคิดถึงนางเสียแล้ว” หลี่หลงหลินรีบทูล “เสด็จพ่อ เรื่องราชการเป็นเรื่องใหญ่ การปล่อยเรือสมบัติลงน้ำก็เป็นเรื่องใหญ่เช่นกัน หรืออาจเอ่ยได้ว่าเป็นเรื่องใหญ่ที่สะเทือนไปทั่วโลก นอกจากพระองค์จะทรงเป็นประธานด้วยพระองค์เองแล้ว ในโลกนี้ย่อมหาผู้ใดมาเทียบเทียมไม่ได้” ฮ่องเต้หวู่เอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “ทะเลกว้างใหญ่เช่นนี้ ข้ายังไม่รู้เลยว่าจะไปที่ใด แล้วจะสะเทือนไปทั่วโลกได้อย่างไร จะบัญชาการได้อย่างไร? ข้าก็ต้องมีทิศทางเสียก่อน” หลี่หลงหลินแย้มยิ้มเล็กน้อย “เสด็จพ่อ ลูกมีแผนที่ทะเลฉบับหนึ่ง ยังใคร่ขอให้เสด็จพ่อดู” ฮ่องเต้หวู่ทรงชะงัก “แผนที่ทะเล?” หลี่หลงหลินอธิบาย “คล้ายกับแผนที่ต้าเซี่ยที่เสด็จพ่อทรงเคยดู เพียงแต่แผนที่ทะเลฉบับนี้ครอบคลุมมห
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1416
ท้องฟ้าแจ่มใสไร้เมฆ เมฆสีครามทอดยาวสุดสายตา ท่าเรือเนืองแน่นไปด้วยผู้คนนับไม่ถ้วน ชาวบ้านต่างชูแขนโห่ร้อง ส่งเสียงกึกก้อง ฮ่องเต้หวู่ทรงยืนอยู่บนดาดฟ้า ทอดสายตามองไปยังเส้นขอบฟ้าที่ทะเลและแผ่นดินบรรจบกัน ในใจทรงฮึกเหิมยิ่งนัก เสียงของหลี่หลงหลินดังมาจากเบื้องหลัง “เสด็จพ่อ บัดนี้ลมกำลังดี สามารถออกเรือได้ทุกเมื่อ ขอพระองค์ทรงมีพระบัญชา!” ฮ่องเต้หวู่หันหน้าไป มองไปยังเหล่าลูกเรือบนดาดฟ้า ไม่อาจซ่อนความตื่นเต้นในดวงตาได้ ฮ่องเต้หวู่ทรงโบกมือ เอ่ยเสียงดัง “กางใบเรือ ออกเรือ!” ชั่วขณะนั้น ผู้คนทั้งหมดที่อยู่ในที่นั้นต่างปิติยินดี! บัดนี้ เรือสมบัติแห่งต้าเซี่ยได้กลายเป็นศูนย์กลางของโลก เป็นที่จับจ้องของผู้คนนับหมื่น! ฮ่องเต้หวู่ทรงแหงนหน้าขึ้น เหล่าลูกเรือต่างคล่องแคล่วว่องไว ตามพระบัญชาของพระองค์ รีบทำงานกันอย่างขมีขมัน กางใบเรือขนาดมหึมาขึ้นบนเสากระโดง อักษรพระนามแคว้นต้าเซี่ยพลันปรากฏเต็มตา ในใจของฮ่องเต้หวู่ทรงฮึกเหิมยิ่งนัก! ราวกับว่าพระองค์ทรงหวนคืนสู่ความรู้สึกห้าวหาญในวัยเยาว์ เมื่อทรงนำทัพออกรบในสมรภูมิ! ฮ่องเต้หวู่ทรงก้าวเท้าช้าๆ ไปยังส่วนหน้าสุดของดาด
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1415
“นั่นไง! ไอ้คนนี้เมื่อก่อนมันโกงข้าวสารข้าไปตั้งหลายสิบถัง ทำให้ข้ากับลูกเมียอดอยากทั้งฤดูหนาว! สวรรค์มีตาจริงๆ!” “ถุย! ไอ้สารเลว สมน้ำหน้าแกแล้ว!” “...” แม้ชาวบ้านส่วนใหญ่จะมาชมการออกเรือของเรือสมบัติแห่งต้าเซี่ย แต่ก็มีไม่น้อยที่ตั้งใจมาเพื่อระบายความแค้น เมื่อก่อนเหล่าขุนนางและตระกูลชนชั้นสูงเหล่านี้ สวมใส่เสื้อผ้าแพรไหม หยิ่งยโส กดขี่ข่มเหงชาวตงไห่อย่างหนัก บัดนี้กลับกลายเป็นนักโทษ สวมใส่เสื้อผ้าป่านขาดวิ่น ผมเผ้ารุงรัง มอมแมม กำลังจะถูกเนรเทศไปยังทวีปใหม่ ชาวบ้านย่อมไม่ปล่อยโอกาสนี้ไป พวกเขาถือตะกร้าไม้ไผ่ ในนั้นบรรจุไปด้วยผักเน่า ไข่เสีย ชาวบ้านไม่ได้ยั้งมือ ขว้างสิ่งเหล่านี้ใส่เหล่าขุนนางและตระกูลชนชั้นสูงอย่างไม่ปรานี ขว้างไปด่าไป “เมื่อก่อนตอนข่มเหงพวกเราเก่งนักไม่ใช่หรือ! ทำไมบัดนี้ถึงหมดฤทธิ์หมดเดชเล่า?” “เคราะห์ดีที่องค์รัชทายาทมีเมตตา ปล่อยชีวิตพวกกบฏทรยศเช่นพวกเจ้าไว้! ยังไม่รีบคุกเข่าขอบคุณองค์รัชทายาทอีก!” “คุกเข่า!” ชาวบ้านบางคนยังรู้สึกไม่หายแค้น คว้าก้อนหินบนพื้นขว้างใส่ เหล่าขุนนางและตระกูลชนชั้นสูงเหล่านี้เติบโตมาในกองเงินกองทอง ไม่เคยพ
다른 추천
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน
เหลียงซานเหลากุ่ย345.6K 조회수องค์รัชทายาทแห่งต้าเหยียน
ใบไม้ร่วงในเมืองร้าง146.5K 조회수เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ
เฉินเจียเสี่ยวเกอ558.1K 조회수รัชทายาทชะตาฟ้า
เมิ่งซานเชียน245.5K 조회수รัชทายาทจอมเจ้าเล่ห์
ไห่ตงชิง188.9K 조회수บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่
ชวินเป่ยอี๋648.1K 조회수ผู้ไม่เป็นที่โปรดปราน
แอปเปิลโซดา664 조회수เจเจ๊ออกพระผู้นี้คือว่าที่สามีฉัน
นรินทร์ลดา487 조회수
