Mag-log inShare
บทที่ 1477
Pinakabagong kabanata
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1588
จางไป่เจิงทนการกระทำตามอำเภอใจของหลี่หลงหลินในกองทัพมามากพอแล้วเมื่อทนไม่ไหว ก็ไม่จำเป็นต้องทนอีกต่อไป!วันนี้ต้องไปคุยกับหลี่หลงหลินให้รู้เรื่อง ดูสิว่าเขาต้องการจะทำอะไรกันแน่!จางไป่เจิงเดินมาที่กระโจมของหลี่หลงหลินอย่างฉุนเฉียวไม่ผิดจากที่จางไป่เจิงคาดไว้หลี่หลงหลินยังคงเหมือนเช่นเคย ดื่มสุราเสพความสำราญ ขับร้องฟ้อนรำอย่างรื่นเริงสงบสุขในกระโจมมีเสียงดนตรีอันเย้ายวนดังออกมาเป็นระลอก นางรำกำลังเริงระบำตามเสียงเพลงจางไป่เจิงเดินเข้าไปในกระโจม “ข้าน้อยถวายพระพรองค์รัชทายาท! วันนี้มีเรื่องสำคัญจะขอเข้าเฝ้า!”หลี่หลงหลินโบกมือ เป็นสัญญาณให้นักดนตรีและนางรำถอยออกไปในใจเขารู้ดีว่า ตราบใดที่จางไป่เจิงมาหาเขาแบบนี้ จะต้องมีเรื่องใหญ่อะไรสักอย่างแน่นอนหลี่หลงหลินถือถ้วยสุราพิงนั่งอยู่กลางกระโจม “ท่านแม่ทัพจาง มีเรื่องอะไรร้ายแรงอะไรหรือ”จางไป่เจิงค่อยๆ ลุกขึ้นยืน กล่าวเสียงเข้ม “องค์รัชทายาท เรื่องที่ว่าน้ำแช่ใบสนสามารถรักษาโรคตาบอดกลางคืนได้ ท่านเป็นคนพูดใช่หรือไม่?”หลี่หลงหลินพยักหน้า “ข้าพูดเอง”ใบหน้าของจางไป่เจิงยิ่งบึ้งตึงขึ้น “มันช่างเหลวไหลสิ้นดี!”เขาไม่เคยพูด
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1587
ในค่ายทหารจางไป่เจิงมองใบสนสดที่ทหารนำมาส่งให้ แล้วขมวดคิ้วเล็กน้อย “ไอ้ของสิ่งนี้แช่น้ำดื่มแล้วจะรักษาโรคตาบอดกลางคืนให้หายขาดได้หรือ?”ทหารประสานมือคารวะ “ท่านแม่ทัพจาง เป็นความจริงขอรับ”“เมื่อเช้านี้ข้าน้อยได้ยินมาว่าทางกองทัพตระกูลซูมีทหารที่เป็นโรคตาบอดกลางคืนอยู่หลายนาย ตอนลุกขึ้นมากลางดึกก็พบว่าสายตาของตนกลับมาเป็นปกติ ก็เพราะดื่มน้ำใบสนนี่แหละขอรับ”จางไป่เจิงกล่าวเสียงเข้ม “น้ำใบสน... หากเป็นเรื่องจริง องค์รัชทายาทก็คงทำคุณประโยชน์ไม่น้อยให้แก่กองทัพแล้ว”จางไป่เจิงนำทัพทำสงครามมานาน ย่อมรู้ดีว่าโรคตาบอดกลางคืนส่งผลกระทบต่อการเดินทัพมากเพียงใดแม้แต่ตัวเขาเองก็มีอาการตาบอดกลางคืนเล็กน้อยแต่โชคดีที่จางไป่เจิงไม่ต้องออกไปสู้รบในแนวหน้า ผลกระทบจึงไม่มากนักหากสามารถรักษาโรคตาบอดกลางคืนได้จริงๆ เขาก็ย่อมยินดีจางไป่เจิงถามว่า “แล้วน้ำใบสนนี่ทำอย่างไร?”ทหารอธิบายว่า “เมื่อครู่ท่านหมอเทวดาซุนให้หมอหญิงจากซีซานมาสอนพวกเราถึงในค่ายด้วยตัวเอง บอกว่าให้ล้างใบสนนี้ให้สะอาดหมดจด จากนั้นใส่ลงในไห เติมน้ำให้เต็ม แล้วปิดฝาให้สนิท เก็บไว้ในที่เย็นก็ใช้ได้แล้วขอรับ”จางไป่เจิงตะ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1586
เช้าตรู่ฟ้าเพิ่งจะสางซุนชิงไต้ก็รีบร้อนมาหาหลี่หลงหลินที่กระโจมทหารขณะนี้หลี่หลงหลินกำลังก้มหน้าศึกษาแผนที่อยู่นั้นเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้า เขาก็ค่อยๆ เงยหน้าขึ้นเห็นเพียงซุนชิงไต้ที่มีรอยยิ้มตื่นเต้นอยู่บนใบหน้า “องค์รัชทายาท! ท่านช่างยอดเยี่ยมจริงๆ เพคะ!”“โรคตาบอดกลางคืนของเหล่าทหารหายดีแล้วจริงๆ เพคะ!”“เหล่าทหารต่างพูดกันว่าตอนนี้ไม่เพียงแต่มองเห็นสิ่งต่างๆ ในตอนกลางคืนได้ แม้แต่สายตาปกติก็ยังดีขึ้นด้วย”“นี่มันช่างเหลือเชื่อจริงๆ!”“โรคเรื้อรังที่สร้างความลำบากให้ข้ามานาน กลับถูกท่านอ๋องรักษาได้อย่างง่ายดายราวกับไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร”“ตอนนี้ข่าวนี้แพร่กระจายไปทั่วกองทัพแล้ว ตั้งแต่เช้า เหล่าทหารก็พากันมาดักรออยู่หน้ากระโจมของข้า ขอให้ข้ารักษาโรคตาบอดกลางคืนให้พวกเขา”ก่อนหน้านี้ ซุนชิงไต้ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าในกองทัพจะมีทหารที่เป็นโรคตาบอดกลางคืนมากมายขนาดนี้จนกระทั่งตอนเช้าที่เหล่าทหารเหมือนคลื่นสีดำทะมึนล้อมรอบกระโจมของนางจนมิดนางถึงได้รู้ว่าอาการป่วยนี้พบได้บ่อยเพียงใดหลี่หลงหลินยิ้มเล็กน้อย “ก็ใกล้เคียงกับเวลาที่ข้าคาดการณ์ไว้”“ดูเหมือนว่าน้ำใบสนนี้จะมี
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1585
ดังนั้นทหารที่เป็นโรคตาบอดกลางคืนเหล่านี้จะถูกมอบหมายให้ทำงานที่ไม่สำคัญต่อให้ความสามารถส่วนตัวจะเก่งกาจเพียงใด ก็จะไม่ได้รับการใช้งานสำคัญอยู่ดีจ้าวจื้อก็เป็นเช่นนั้นเดิมทีเขาเป็นนักแม่นธนูที่เก่งที่สุดในกองทัพตระกูลซู สามารถยิงธนูทะลุใบหลิวได้ในระยะร้อยก้าว ยิงไม่เคยพลาดเป้า!แต่ช่วงเวลาดีๆ อยู่ได้ไม่นาน จ้าวจื้อก็เป็นโรคตาบอดกลางคืนอย่างรุนแรงแม้แต่ตอนพลบค่ำ เมื่อฟ้าเพิ่งจะเริ่มมืด สายตาของเขาก็จะได้รับผลกระทบตอนกลางคืนยิ่งมองอะไรไม่เห็นเลยนักแม่นธนูผู้เก่งกาจ บัดนี้กลับตกอับกลายเป็นทหารยาม พรสวรรค์ถูกฝังกลบ ดั่งไข่มุกที่เปื้อนฝุ่นจ้าวจื้อไม่ยอมแพ้ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้!มองไม่เห็นก็คือมองไม่เห็น เขาไม่มีทางเปลี่ยนแปลงได้อนาคตที่สดใสทั้งหมดต้องมาพังทลายลงเพราะดวงตาสองข้างนี้เมื่อจ้าวจื้อได้ยินว่าหลี่หลงหลินคิดค้นเครื่องดื่มที่สามารถรักษาโรคตาบอดกลางคืนได้ เขาก็วิ่งเร็วที่สุดในสายตาของจ้าวจื้อขอเพียงเขารักษาดวงตาของตัวเองให้หายได้ เขายังคงได้รับความไว้วางใจให้ทำหน้าที่สำคัญในกองทัพ!ยังสามารถสร้างผลงานความชอบในสนามรบได้อย่างยิ่งใหญ่!เขาไม่ต้องการเป็นแค่ทหารเฝ้ายา
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1584
ซุนชิงไต้ทำหน้าประหลาดใจยินดี “เครื่องดื่มนี้สามารถรักษาโรคตาบอดกลางคืนให้หายขาดได้หรือเพคะ?”ตอนนี้นางถึงได้เข้าใจว่าทำไมหลี่หลงหลินถึงให้นางพาหมอหญิงไปเก็บใบสนไม่ใช่แค่เพื่อทำเครื่องดื่ม แต่ยังมีแผนการอื่นอีกด้วยต้องรู้ไว้ว่า โรคตาบอดกลางคืนเป็นอาการที่พบได้บ่อยมากชาวต้าเซี่ยไม่รู้กี่มากน้อยที่ได้รับผลกระทบจากมันหากหลี่หลงหลินสามารถรักษาโรคตาบอดกลางคืนให้หายขาดได้จริงๆ ไม่ใช่แค่กับเหล่าทหาร แต่สำหรับชาวต้าเซี่ยทุกคน ถือเป็นเรื่องดีอย่างมากหลี่หลงหลินพยักหน้า อธิบายว่า “ที่เหล่าทหารเป็นโรคตาบอดกลางคืน ก็เพราะอาหารการกินซ้ำซากเกินไป กินแต่ธัญพืชเป็นหลัก ทำให้ร่างกายขาดวิตามิน”“และบังเอิญว่าในใบสนนี้อุดมไปด้วยวิตามินหลากหลายชนิด การนำมันมาแช่น้ำให้เหล่าทหารดื่ม จะสามารถเสริมวิตามินจำนวนมากได้ ซึ่งจะช่วยรักษาโรคตาบอดกลางคืนได้!”“อย่างไรเสีย โรคตาบอดกลางคืนก็เป็นโรคที่เกิดจากภาวะขาดสารอาหารในภายหลัง ไม่ใช่โรคที่รักษายากอะไร”เหล่าสตรีต่างอุทานออกมาด้วยความตกใจ“ยอดเยี่ยมไปเลย!”“หากสามารถรักษาโรคตาบอดกลางคืนของเหล่าทหารได้ สำหรับต้าเซี่ยแล้วมีแต่ประโยชน์ไม่มีโทษเลย!”“น
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1583
ตอนนี้ตงไห่ก็เพิ่งจะเสร็จสิ้นไปแค่โครงร่างเท่านั้นยังเหลือหนทางอีกยาวไกลกว่าจะสร้างเสร็จสมบูรณ์“พี่สะใภ้รอง! พวกเรามาเยี่ยมท่าน!”ซุนชิงไต้กระโดดโลดเต้นเดินเข้ามาในกระโจมหลี่หลงหลินตามมาติดๆเห็นเพียงกงซูหว่านวันนี้สวมชุดคลุมสีครามหลวมๆ ปิ่นปักผมสีเขียวมรกตหนึ่งอันรวบผมของนางขึ้น เผยให้เห็นใบหน้าที่งดงามเล็กดวงตาใสกระจ่างและฟันขาวราวไข่มุกแฝงไปด้วยกลิ่นอายของปัญญาชนกงซูหว่านเห็นหลี่หลงหลิน ก็รีบทำความเคารพ “ถวายพระพรองค์รัชทายาทเพคะ”หลี่หลงหลินยิ้มเล็กน้อย “ไม่ต้องมากพิธี”กงซูหว่านปิดตำราในมือ “องค์รัชทายาท การมาเยือนอย่างกะทันหันทำให้หม่อมฉันประหลาดใจเล็กน้อย ยังไม่ทันได้เก็บกวาดก็ต้องมาพบกันเช่นนี้แล้ว”กงซูหว่านซึ่งมาจากตระกูลช่าง มีความต้องการที่เข้มงวดกับตัวเองมากการกินอยู่หลับนอนยังคงเหมือนเดิมเสมอปกตินางจะมีท่าทีที่พิถีพิถันแม้ในรายละเอียดเล็กน้อยเสมอแม้จะอยู่ในตำหนักอ๋อง นางก็ยังคงเป็นเช่นนี้นี่เป็นครั้งแรกที่หลี่หลงหลินได้เห็นด้านที่ดูสบายๆ ของกงซูหว่านซุนชิงไต้กล่าวว่า “พี่สะใภ้รอง หลายวันนี้องค์รัชทายาททรงคิดค้นเครื่องดื่มชนิดหนึ่งขึ้นมา ไม่ค่อยชินกั
Maaari mong magustuhan
องค์รัชทายาทแห่งต้าเหยียน
ใบไม้ร่วงในเมืองร้าง165.0K viewsจะไม่ทนกับบทบาทนางร้าย [รีไรท์ตอนจบ]
คุณยอดวิทย์148 viewsเจเจ๊ออกพระผู้นี้คือว่าที่สามีฉัน
นรินทร์ลดา601 viewsผู้ไม่เป็นที่โปรดปราน
แอปเปิลโซดา802 viewsรัชทายาทจอมเจ้าเล่ห์
ไห่ตงชิง201.7K viewsชีวิตที่สามของหนิงอัน
มายารัตติกาล585 viewsรัชทายาทชะตาฟ้า
เมิ่งซานเชียน250.6K viewsบัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่
ชวินเป่ยอี๋658.7K views
