บทที่ 1636

ณ ท้องพระโรง

เหล่าขุนนางคุกเข่าถวายบังคม พลางทยอยถวายฎีกา

แต่เรื่องที่เหล่าขุนนางถวายนั้น ล้วนเป็นเรื่องที่ทำให้ฮ่องเต้หวู่ทรงกลัดกลุ้มพระทัย

ไม่พ้นเรื่องการร้องขอให้ราชสำนักจัดสรรงบประมาณและแจกจ่ายเสบียงช่วยเหลือ

ทางตะวันออกก็เกิดศึกสงครามขึ้นอีกครั้ง ทางเหนือก็มีผู้ลี้ภัย

ไม่มีเรื่องใดที่ทำให้พระองค์รู้สึกดีขึ้นได้เลย!

หลังจากฮ่องเต้หวู่ทรงจัดการเรื่องที่เหล่าขุนนางทูลเสนอแล้ว ก็ทรงรู้สึกง่วงงุน

พระองค์ประทับอยู่บนบัลลังก์มังกร หาวแล้วตรัสว่า “เหล่าขุนนางผู้เป็นที่รัก หากมีเรื่องใดจะทูลก็จงทูลมา หากไม่มีก็เลิกประชุมได้”

ทันใดนั้น

เว่ยซวินรีบร้อนเดินเข้ามาในท้องพระโรง ใบหน้าเต็มไปด้วยความยินดี “ฝ่าบาท! ข่าวดีพ่ะย่ะค่ะ! ข่าวดีอย่างยิ่งพ่ะย่ะค่ะ!”

แววตาของฮ่องเต้หวู่เปล่งประกายขึ้นเล็กน้อย ทรงมีพระกำลังวังชาขึ้นมาทันที และลุกจากบัลลังก์มังกร “รีบพูดมา เป็นข่าวดีอันใด?”

เว่ยซวินคุกเข่าลงกับพื้น ยากที่จะเก็บงำความตื่นเต้นไว้ได้ “กระหม่อมเพิ่งได้รับข่าวมาว่า องค์รัชทายาททรงยึดเมืองซงหลินที่ชายแดนทางเหนือได้ และยึดม้าฝีเท้าดีได้นับไม่ถ้วนพ่ะย่ะค่ะ”

“ทรงคัดเลือกม้าวิเศษสองสามตัวเ