LOGINShare
บทที่ 1671
Latest chapter
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1671
ฟึบ! ม่านด้านหลังรถม้าถูกเปิดออก หลี่หลงหลินในชุดคลุมยาวสีเงินขาวปรากฏกายเบื้องหน้าผู้คน อย่างงดงามเจิดจรัส! ราวกับว่าหิมะมงคลที่โปรยปรายลงมานี้ ถูกลิขิตมาเพื่อเขาโดยเฉพาะ ในฉับพลันนั้น ทุกสิ่งหยุดนิ่ง สายตาทุกคู่จับจ้องไปที่หลี่หลงหลิน แล้วรีบหุบสายตาที่บังอาจนั้นลงโดยพลัน หลี่หลงหลินยืนอยู่ ณ ที่นั้น ราวกับเทพยดา ปุถุชนมิอาจมองตรงๆ ได้ ตุ้บ! เหล่าชาวบ้านที่มาคารวะทุกคนต่างคุกเข่าลงโดยไม่รู้ตัว ค้อมกายคำนับหลี่หลงหลินอย่างศรัทธา “ขอองค์รัชทายาทอายุยืนหมื่นปี หมื่นหมื่นปี!” “องค์รัชทายาททรงเปี่ยมไปด้วยพระปรีชาสามารถ ทรงยึดคืนชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ สงบศึกสงคราม ในที่สุดพวกเราก็จะได้อยู่อย่างสงบสุขแล้ว!” “ใช่แล้ว! เมื่อไม่มีพวกชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือมารบกวนอีก พวกเราก็จะได้อยู่อย่างร่มเย็นเป็นสุขเสียที!” “นี่เป็นพระมหากรุณาธิคุณขององค์รัชทายาท!” “องค์รัชทายาททรงพระปรีชาสามารถ ปกป้องแผ่นดินต้าเซี่ยให้คงอยู่ชั่วนิรันดร์! ทรงคำนวณทุกสิ่งอย่างแม่นยำ ทรงนำพาดินแดนต้าเซี่ยให้ยิ่งใหญ่ เกรียงไกร จนสี่มหาสมุทรต้องสยบ!” “...” หลี่หลงหลินลงจากรถม้า เ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1670
ในวันนี้หิมะแรกโปรยปรายลงมาในเมืองหลวงพระราชวังต้องห้ามอันโอ่อ่าสง่างาม บัดนี้ถูกปกคลุมไปด้วยสีเงินขาวโพลน ดูสง่างามเป็นพิเศษบนท้องถนนในเมืองหลวงเต็มไปด้วยเสียงจอแจของผู้คน ผู้คนมากมายออกมาจนแทบจะไม่มีที่ว่างใบหน้าของเหล่าราษฎรต่างก็เปี่ยมล้นไปด้วยรอยยิ้มที่มีความสุขพวกเขาไม่เพียงแต่กำลังเฉลิมฉลองหิมะแรกแต่ยังกำลังรอคอยการกลับมาอย่างมีชัยของกองทัพหลวงอีกด้วยหิมะมงคลเป็นลางบอกถึงปีแห่งความอุดมสมบูรณ์ กองทัพหลวงกลับมาอย่างมีชัยราษฎรในเมืองหลวงต่างก็ถือว่าสองเรื่องนี้เป็นลางดีเป็นนัยว่าปีหน้าฟ้าใหม่จะต้องดีอย่างแน่นอนในใจของเหล่าราษฎรต้าเซี่ยต่างก็มีความรู้สึกตื่นเต้นต่ออนาคตอันงดงามครืน...ประตูเมืองหลวงค่อย ๆ เปิดออกลมหนาวอันเคร่งขรึมพัดผ่านประตูเมืองเข้ามา พัดพาเกล็ดหิมะปลิวว่อนตามมาด้วยธงทัพต้าเซี่ยที่ปลิวไสวอยู่ท่ามกลางลมหนาว!ใต้ธงทัพนั้นคือกองทัพหลวงต้าเซี่ยอันสง่างามและน่าเกรงขาม!ในทันใดนั้นราษฎรในเมืองหลวงต่างก็เงียบสงัดพวกเขาต่างก็ตกตะลึงกับกองทัพเช่นนี้พวกเขาไม่เคยเห็นกองทหารที่เกรียงไกรเช่นนี้มาก่อน!เมืองหลวงอันกว้างใหญ่เหลือเพียงเสียงเก
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1669
นับจากนี้ไปเผ่าต่าง ๆ ที่เคยเป็นศัตรูกับต้าเซี่ยเหล่านี้ ล้วนต้องยอมสวามิภักดิ์ต่อตนเอง!ระดับสูงสุดของการกำจัดศัตรูไม่ใช่การสังหารพวกเขาจนหมดสิ้นแต่คือการทำให้พวกเขายอมสวามิภักดิ์ด้วยความเต็มใจ!ผนวกพวกเขาเข้ามาเป็นเผ่าของต้าเซี่ย!ปรากฏเพียงกลุ่มหัวหน้าเผ่าหมานทางเหนือ ควบม้าออกมาข้างหน้าข้างหลังพวกเขายังมีรถม้าตามมาอีกหลายร้อยคันตุ้บ!เหล่าหัวหน้ามาถึงเบื้องหน้าของหลี่หลงหลิน ต่างก็คุกเข่าลงกับพื้น“ท่านข่านผู้ศักดิ์สิทธิ์ ทั้งหมดนี้เป็นเพียงน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ ที่เผ่าของพวกเราเตรียมไว้สำหรับท่าน”“และยังเป็นความจริงใจที่พวกเราจะภักดีต่อต้าเซี่ยอย่างแน่นอน”“ขอท่านโปรดรับไว้ด้วย!”หลี่หลงหลินเหลือบมองแวบหนึ่งเห็นว่าบนรถม้าล้วนเป็นทรัพย์สินเงินทอง ม้าอาชาและแกะอ้วนพีส่วนใหญ่เป็นของที่ยึดมาจากบ้านของข่านแห่งชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือผู้ชนะเป็นราชา ผู้แพ้เป็นโจรนี่คือสัจธรรมที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงมาแต่โบราณยิ่งไปกว่านั้น ชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือเหล่านี้แต่ไหนแต่ไรมาก็ยกย่องพลังอำนาจเป็นที่สุดตอนนี้หลี่หลงหลินได้ทำให้พวกเขายอมจำนนโดยสิ้นเชิงดังนั้นเขาจึงไม่มีคว
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1668
ข่าวการยกทัพกลับราชสำนักของหลี่หลงหลินแพร่กระจายไปทั่วทั้งค่ายทหารในค่ายทหารอบอวลไปด้วยบรรยากาศแห่งความสุขใบหน้าของเหล่าทหารต่างก็ประดับไปด้วยรอยยิ้มที่มีความสุขรอยยิ้มที่เรียบง่ายแต่ละรอยเผยให้เห็นฟันขาวเรียงเป็นระเบียบแปดซี่ครั้งนี้ไม่เหมือนกับเมื่อก่อนเมื่อก่อนต่อให้ยึดเมืองชายแดนได้ กลับไปก็ยังคงมีสภาพมอมแมมอย่างไรเสียสำหรับราชสำนักแล้ว การสามารถรักษาเมืองไว้ได้ก็ไม่นับว่าเป็นผลงานที่ยิ่งใหญ่อะไรนักนี่คือการปกป้องบ้านเมือง เป็นเรื่องที่ถูกต้องชอบธรรมเป็นสิ่งที่ชายหนุ่มชาวต้าเซี่ยทุกคนควรจะทำมีเพียงการบุกยึดเมืองเท่านั้น ถึงจะเป็นผลงานศึกในความหมายที่แท้จริง!และครั้งนี้ เหล่าทหารต้าเซี่ยไม่เพียงแต่บุกยึดเมือง แต่กระทั่งบุกยึดดินแดนทางเหนือทั้งหมดได้โดยตรง!นี่คือผลงานอันยิ่งใหญ่ที่สุดในรอบหลายร้อยปี!ผลงานอันยิ่งใหญ่ไพศาลของหลี่หลงหลินเช่นนี้ ย่อมต้องได้รับการยกย่องจากฮ่องเต้หวู่ ชื่อจารึกไว้ในประวัติศาสตร์อย่างแน่นอน!เหล่าทหารก็สามารถติดตามหลี่หลงหลินไปกินดีอยู่ดีได้!ฮ่องเต้หวู่ทรงมีชาติกำเนิดเป็นทหารเขาไม่เคยเอาเปรียบเหล่าแม่ทัพที่ต่อสู้เอาชีวิตเป็นเดิม
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1667
เกรงว่าเรื่องราวคงจะยุ่งยากแล้วหลี่หลงหลินกล่าวว่า “คนเราไม่มีใครสมบูรณ์แบบ ยิ่งไปกว่านั้นเจตนาเริ่มต้นของเจ้าก็ดี”“คือต้องการจะสร้างผลงานให้แก่ต้าเซี่ยของเรา ต้องการจะสังหารศัตรูอย่างกล้าหาญ”“เพียงแต่ว่าขั้นตอนเกิดความผิดพลาดขึ้น ไม่ใช่ปัญหาที่ร้ายแรงจนเกินไป”“หลังจากที่ข้าและแม่ทัพจางได้ปรึกษาหารือกันแล้ว เห็นแก่ผลงานศึกอันยิ่งใหญ่ที่เจ้าได้สร้างไว้ จึงตัดสินใจให้เจ้าประจำการอยู่ที่แดนชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ”“หวังว่าเจ้าจะไม่ลืมเจตนารมณ์ดั้งเดิม และยืนหยัดได้อย่างสม่ำเสมอ”ใบหน้าขององค์ชายเจ็ดเต็มไปด้วยสีหน้าแห่งความยินดี “ขอองค์รัชทายาทโปรดวางพระทัย จะไม่ทำให้ความคาดหวังขององค์รัชทายาทต้องผิดหวังอย่างแน่นอน”หลี่หลงหลินยืนกอดอกพลางยิ้ม “ขอเพียงแค่เจ้าสามารถจัดการเรื่องราวในดินแดนทางเหนือได้ดี รอให้ข้าขึ้นครองราชย์แล้ว”“จะแต่งตั้งเจ้าเป็นอ๋องแห่งดินแดนทางเหนือทันที!”อะไรนะ!ใบหน้าขององค์ชายเจ็ดเต็มไปด้วยสีหน้าแห่งความตกตะลึงเขาแทบจะไม่เชื่อหูของตัวเอง!วันนี้ความตกตะลึงที่หลี่หลงหลินมอบให้เขานั้นมากมายเหลือเกิน!ทำให้เขารู้สึกราวกับว่าตนเองกำลังฝันไปตุ้บ!อ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1666
องค์ชายเจ็ดอ้าปากค้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกตะลึง “อะไรนะ!”“องค์รัชทายาท ข้าไม่ได้ฝันไปใช่หรือไม่?”องค์ชายเจ็ดแทบจะไม่เชื่อหูของตัวเองหลี่หลงหลินกล่าวอย่างเรียบเฉย “ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะตัดสินใจชีวิตของตนเอง”“ชีวิตไม่มีสูงต่ำ มีเพียงแต่เจ้าจะชอบหรือไม่ชอบ”“ข้าดูออกว่า เจ้าไม่ได้ชอบชีวิตในวังหลวง”องค์ชายเจ็ดพยักหน้าราวกับกระเทียมตำ “ถูกต้อง! ถ้าหากให้ข้าอยู่ในวังหลวงตลอดไป สู้ฆ่าข้าเสียดีกว่า”“ข้าชอบที่จะควบตะบึงไปในฟ้าดินอันกว้างใหญ่นี้มากกว่า! ไร้ซึ่งพันธนาการ เป็นอิสรเสรี!”“ถ้าหากให้ข้าเลือก ข้ายินดีที่จะอยู่ที่ทุ่งหญ้าดินแดนทางเหนือแห่งนี้ไปตลอดชีวิต”หลี่หลงหลินพยักหน้าเล็กน้อยเขาดูออกว่านี่คือคำพูดจากใจจริงขององค์ชายเจ็ดและยิ่งดูออกว่า เขาไม่ต้องการกลับไปยังเมืองหลวงจริง ๆองค์ชายเจ็ดถามว่า “เพียงแต่ว่าเรื่องนี้องค์รัชทายาทจะตัดสินใจได้หรือไม่?”“เสด็จพ่อเกรงว่าจะไม่ทรงยินยอมให้ข้าอยู่ที่ทุ่งหญ้าแห่งนี้ เพราะอย่างไรเสียหากข่าวแพร่ออกไปก็จะเสื่อมเสียพระเกียรติของราชวงศ์”หลี่หลงหลินยิ้ม “ในเมื่อข้าจะมาหาเจ้า ก็แสดงว่าในใจของข้ามีความมั่นใจอยู่แปดส่วนแล้ว”องค์
You may also like
รัชทายาทผงาดฟ้า: แผ่นดินนี้ข้าเป็นใหญ่
อู๋ตู๋จุ้ยหลิง820 viewsชีวิตที่สามของหนิงอัน
มายารัตติกาล747 viewsรัชทายาทจอมเจ้าเล่ห์
ไห่ตงชิง206.4K viewsรัชทายาทชะตาฟ้า
เมิ่งซานเชียน253.9K viewsผู้ไม่เป็นที่โปรดปราน
แอปเปิลโซดา929 viewsเจเจ๊ออกพระผู้นี้คือว่าที่สามีฉัน
นรินทร์ลดา690 viewsBack to 1985 ฉันกลายเป็นคุณหนูตกอับ
มายารัตติกาล72 views
