LOGINShare
บทที่ 1673
Latest chapter
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1673
“ชาวชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือมีจำนวนหลายหมื่นคน” “ทองคำ เงิน อัญมณี ม้า วัว และแกะ ทองคำ เงิน อัญมณี นับไม่ถ้วน” “ยึดครองเมืองของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือได้กว่ายี่สิบเมือง” “ยึดเชลยได้นับไม่ถ้วน!” “ฝ่ายเราสูญเสียทหารเพียงแค่พันคนเท่านั้น” ฮ่องเต้หวู่ยิ่งอ่านก็ยิ่งมีความสุข ถึงกับไม่สามารถระงับความรู้สึกในใจไว้ได้ พระพักตร์เปี่ยมด้วยความยินดี! “ดี! ดี! ดี!” “เจ้าเก้าทำให้ข้าประหลาดใจจริงๆ!” เหล่าขุนนางในราชสำนักต่างตกตะลึง พวกเขารู้สึกเหมือนกำลังฝันไป ต้าเซี่ยและชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือทำสงครามกันมาตลอดชีวิต ไม่เคยมีสถานการณ์เช่นนี้มาก่อน ชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือเป็นปัญหาที่ปวดหัวที่สุดของต้าเซี่ยมาตลอด แม้แต่นายพลผู้เลื่องชื่อแห่งต้าเซี่ยอย่างจางไป่เจิง ก็ทำได้เพียงสกัดกั้นพวกชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือที่ดุร้ายไว้ด้านนอกเมืองซั่วเป่ย ไม่ให้รุกรานเข้ามาได้ แต่หลี่หลงหลินลงมือเพียงครั้งเดียว กลับทำลายชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือได้โดยตรง? ยิ่งกว่านั้นคือทำลายเผ่าชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือจนหมดสิ้น? นี่มันหมายถึงอะไรกัน? ฟังดูง่ายดายราวกับบดขยี้
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1672
รถม้าเหล็กทมิฬเคลื่อนช้า ๆ ไปหยุดอยู่ด้านนอกพระราชวัง ทั้งในและนอกวังหลวงล้วนเต็มไปด้วยขบวนต้อนรับหลี่หลงหลินกลับจากชัยชนะ ยิ่งใหญ่และคึกคักอย่างยิ่ง! แม้กระทั่งฮ่องเต้หวู่ยังเสด็จออกจากวังเพื่อมารอรับด้วยพระองค์เอง พิธีการเช่นนี้ไม่เคยมีมาก่อน และไม่เคยได้ยินมาก่อน! หลี่หลงหลินและซูเฟิ่งหลิงลงจากรถม้า มีพรมขนสัตว์จากต้าสือปูลาดอยู่บนพื้นหินอ่อนสีขาวตลอดแนวไปจนถึงท้องพระโรงทองคำ พรมต้าสือขนาดเท่าฝ่ามือผืนหนึ่งก็มีค่าเทียบเท่าทองคำแล้ว จะเห็นได้ว่าพรมที่ปูยาวตลอดลานหินอ่อนนั้นหรูหราเพียงใด! นี่คือพิธีการสูงสุดตามกฎหมายของต้าเซี่ย! หลี่หลงหลินก้าวลงบนพรม หัวใจพลันรู้สึกปลอดโปร่ง ในที่สุดชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือก็ถูกทำลาย สิ้นชีพเสิ่นชิงโจวแล้ว ความแค้นใหญ่หลวงก็ได้รับการชำระ! เส้นทางของต้าเซี่ยในภายภาคหน้าก็จะเป็นเหมือนเส้นทางที่เขากำลังเดินอยู่ในตอนนี้ อนาคตสดใสไร้ที่ติ! “ขอต้อนรับองค์รัชทายาทกลับจากศึก!” สองข้างทางพรมคือเหล่านายทหารองครักษ์ในวัง ต่างสวมเกราะพร้อมอาวุธและทำความเคารพหลี่หลงหลินด้วยการคุกเข่า หลี่หลงหลินเห็นฮ่องเต้หวู่กำลังเดินเข้ามาหาต
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1671
ฟึบ! ม่านด้านหลังรถม้าถูกเปิดออก หลี่หลงหลินในชุดคลุมยาวสีเงินขาวปรากฏกายเบื้องหน้าผู้คน อย่างงดงามเจิดจรัส! ราวกับว่าหิมะมงคลที่โปรยปรายลงมานี้ ถูกลิขิตมาเพื่อเขาโดยเฉพาะ ในฉับพลันนั้น ทุกสิ่งหยุดนิ่ง สายตาทุกคู่จับจ้องไปที่หลี่หลงหลิน แล้วรีบหุบสายตาที่บังอาจนั้นลงโดยพลัน หลี่หลงหลินยืนอยู่ ณ ที่นั้น ราวกับเทพยดา ปุถุชนมิอาจมองตรงๆ ได้ ตุ้บ! เหล่าชาวบ้านที่มาคารวะทุกคนต่างคุกเข่าลงโดยไม่รู้ตัว ค้อมกายคำนับหลี่หลงหลินอย่างศรัทธา “ขอองค์รัชทายาทอายุยืนหมื่นปี หมื่นหมื่นปี!” “องค์รัชทายาททรงเปี่ยมไปด้วยพระปรีชาสามารถ ทรงยึดคืนชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ สงบศึกสงคราม ในที่สุดพวกเราก็จะได้อยู่อย่างสงบสุขแล้ว!” “ใช่แล้ว! เมื่อไม่มีพวกชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือมารบกวนอีก พวกเราก็จะได้อยู่อย่างร่มเย็นเป็นสุขเสียที!” “นี่เป็นพระมหากรุณาธิคุณขององค์รัชทายาท!” “องค์รัชทายาททรงพระปรีชาสามารถ ปกป้องแผ่นดินต้าเซี่ยให้คงอยู่ชั่วนิรันดร์! ทรงคำนวณทุกสิ่งอย่างแม่นยำ ทรงนำพาดินแดนต้าเซี่ยให้ยิ่งใหญ่ เกรียงไกร จนสี่มหาสมุทรต้องสยบ!” “...” หลี่หลงหลินลงจากรถม้า เ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1670
ในวันนี้หิมะแรกโปรยปรายลงมาในเมืองหลวงพระราชวังต้องห้ามอันโอ่อ่าสง่างาม บัดนี้ถูกปกคลุมไปด้วยสีเงินขาวโพลน ดูสง่างามเป็นพิเศษบนท้องถนนในเมืองหลวงเต็มไปด้วยเสียงจอแจของผู้คน ผู้คนมากมายออกมาจนแทบจะไม่มีที่ว่างใบหน้าของเหล่าราษฎรต่างก็เปี่ยมล้นไปด้วยรอยยิ้มที่มีความสุขพวกเขาไม่เพียงแต่กำลังเฉลิมฉลองหิมะแรกแต่ยังกำลังรอคอยการกลับมาอย่างมีชัยของกองทัพหลวงอีกด้วยหิมะมงคลเป็นลางบอกถึงปีแห่งความอุดมสมบูรณ์ กองทัพหลวงกลับมาอย่างมีชัยราษฎรในเมืองหลวงต่างก็ถือว่าสองเรื่องนี้เป็นลางดีเป็นนัยว่าปีหน้าฟ้าใหม่จะต้องดีอย่างแน่นอนในใจของเหล่าราษฎรต้าเซี่ยต่างก็มีความรู้สึกตื่นเต้นต่ออนาคตอันงดงามครืน...ประตูเมืองหลวงค่อย ๆ เปิดออกลมหนาวอันเคร่งขรึมพัดผ่านประตูเมืองเข้ามา พัดพาเกล็ดหิมะปลิวว่อนตามมาด้วยธงทัพต้าเซี่ยที่ปลิวไสวอยู่ท่ามกลางลมหนาว!ใต้ธงทัพนั้นคือกองทัพหลวงต้าเซี่ยอันสง่างามและน่าเกรงขาม!ในทันใดนั้นราษฎรในเมืองหลวงต่างก็เงียบสงัดพวกเขาต่างก็ตกตะลึงกับกองทัพเช่นนี้พวกเขาไม่เคยเห็นกองทหารที่เกรียงไกรเช่นนี้มาก่อน!เมืองหลวงอันกว้างใหญ่เหลือเพียงเสียงเก
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1669
นับจากนี้ไปเผ่าต่าง ๆ ที่เคยเป็นศัตรูกับต้าเซี่ยเหล่านี้ ล้วนต้องยอมสวามิภักดิ์ต่อตนเอง!ระดับสูงสุดของการกำจัดศัตรูไม่ใช่การสังหารพวกเขาจนหมดสิ้นแต่คือการทำให้พวกเขายอมสวามิภักดิ์ด้วยความเต็มใจ!ผนวกพวกเขาเข้ามาเป็นเผ่าของต้าเซี่ย!ปรากฏเพียงกลุ่มหัวหน้าเผ่าหมานทางเหนือ ควบม้าออกมาข้างหน้าข้างหลังพวกเขายังมีรถม้าตามมาอีกหลายร้อยคันตุ้บ!เหล่าหัวหน้ามาถึงเบื้องหน้าของหลี่หลงหลิน ต่างก็คุกเข่าลงกับพื้น“ท่านข่านผู้ศักดิ์สิทธิ์ ทั้งหมดนี้เป็นเพียงน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ ที่เผ่าของพวกเราเตรียมไว้สำหรับท่าน”“และยังเป็นความจริงใจที่พวกเราจะภักดีต่อต้าเซี่ยอย่างแน่นอน”“ขอท่านโปรดรับไว้ด้วย!”หลี่หลงหลินเหลือบมองแวบหนึ่งเห็นว่าบนรถม้าล้วนเป็นทรัพย์สินเงินทอง ม้าอาชาและแกะอ้วนพีส่วนใหญ่เป็นของที่ยึดมาจากบ้านของข่านแห่งชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือผู้ชนะเป็นราชา ผู้แพ้เป็นโจรนี่คือสัจธรรมที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงมาแต่โบราณยิ่งไปกว่านั้น ชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือเหล่านี้แต่ไหนแต่ไรมาก็ยกย่องพลังอำนาจเป็นที่สุดตอนนี้หลี่หลงหลินได้ทำให้พวกเขายอมจำนนโดยสิ้นเชิงดังนั้นเขาจึงไม่มีคว
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1668
ข่าวการยกทัพกลับราชสำนักของหลี่หลงหลินแพร่กระจายไปทั่วทั้งค่ายทหารในค่ายทหารอบอวลไปด้วยบรรยากาศแห่งความสุขใบหน้าของเหล่าทหารต่างก็ประดับไปด้วยรอยยิ้มที่มีความสุขรอยยิ้มที่เรียบง่ายแต่ละรอยเผยให้เห็นฟันขาวเรียงเป็นระเบียบแปดซี่ครั้งนี้ไม่เหมือนกับเมื่อก่อนเมื่อก่อนต่อให้ยึดเมืองชายแดนได้ กลับไปก็ยังคงมีสภาพมอมแมมอย่างไรเสียสำหรับราชสำนักแล้ว การสามารถรักษาเมืองไว้ได้ก็ไม่นับว่าเป็นผลงานที่ยิ่งใหญ่อะไรนักนี่คือการปกป้องบ้านเมือง เป็นเรื่องที่ถูกต้องชอบธรรมเป็นสิ่งที่ชายหนุ่มชาวต้าเซี่ยทุกคนควรจะทำมีเพียงการบุกยึดเมืองเท่านั้น ถึงจะเป็นผลงานศึกในความหมายที่แท้จริง!และครั้งนี้ เหล่าทหารต้าเซี่ยไม่เพียงแต่บุกยึดเมือง แต่กระทั่งบุกยึดดินแดนทางเหนือทั้งหมดได้โดยตรง!นี่คือผลงานอันยิ่งใหญ่ที่สุดในรอบหลายร้อยปี!ผลงานอันยิ่งใหญ่ไพศาลของหลี่หลงหลินเช่นนี้ ย่อมต้องได้รับการยกย่องจากฮ่องเต้หวู่ ชื่อจารึกไว้ในประวัติศาสตร์อย่างแน่นอน!เหล่าทหารก็สามารถติดตามหลี่หลงหลินไปกินดีอยู่ดีได้!ฮ่องเต้หวู่ทรงมีชาติกำเนิดเป็นทหารเขาไม่เคยเอาเปรียบเหล่าแม่ทัพที่ต่อสู้เอาชีวิตเป็นเดิม
You may also like
![จะไม่ทนกับบทบาทนางร้าย [รีไรท์ตอนจบ]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
จะไม่ทนกับบทบาทนางร้าย [รีไรท์ตอนจบ]
คุณยอดวิทย์206 viewsองค์รัชทายาทแห่งต้าเหยียน
ใบไม้ร่วงในเมืองร้าง169.5K viewsเจาะเวลาหาบูเชคเทียน
ไป๋เหลียนฮวา62 viewsอยากเนียนเป็นปลาเค็ม แต่ฮ่องเต้ดันจับโป๊ะจากในใจ
กวนเหอว่านหลี่576 viewsนางร้ายพ่ายรัก ดวงใจรัชทายาท
LiHong378 viewsเขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ
เฉินเจียเสี่ยวเกอ588.6K viewsแม่นางไก่ทอด
นักเดินทางในโลกมายา10 viewsจอมใจจอมมาร
LiHong497 views
