LOGINShare
บทที่ 1674
Latest chapter
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1681
“แล้วข้อเสนอแนะอีกข้อหนึ่งคืออะไรเล่า?”หลี่หลงหลินประสานหมัดคารวะแล้วกล่าวว่า “ลูกทูลขอพระราชทานอนุญาต หวังว่าเสด็จพ่อจะโปรดให้องค์ชายเจ็ดประจำการอยู่ที่ค่ายทหารดินแดนทางเหนือ เพื่อข่มขวัญเหล่ากากเดนของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ และคืนความสงบสุขให้แก่ราษฎรในดินแดนทางเหนือพ่ะย่ะค่ะ”“แม้ว่าตอนนี้กองกำลังหลักของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือจะถูกกำจัดสิ้นซากไปแล้ว แต่ชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือที่เหลืออยู่ก็ใช่ว่าจะยอมรามือโดยง่าย”“มีความเป็นไปได้สูงที่พวกเขาจะฉวยโอกาสก่อความวุ่นวายอย่างลับ ๆ”“จำเป็นต้องวางกำลังป้องกันอย่างแน่นหนาที่ชายแดน”“และองค์ชายเจ็ดก็คือผู้ที่เหมาะสมที่สุด!”หลังจากพูดเช่นนั้นออกไปเหล่าขุนนางก็พลันโกลาหลฮือฮา“ฝ่าบาท ไม่ได้เด็ดขาดนะพ่ะย่ะค่ะ!”“องค์ชายเจ็ดทรงเป็นเชื้อพระวงศ์ จะให้ประจำการอยู่ในดินแดนทางเหนืออันป่าเถื่อนได้อย่างไร?”“ยิ่งไปกว่านั้น การประจำการที่ดินแดนทางเหนือก็มีแม่ทัพจางคอยดูแลอยู่แล้ว จะถึงตาขององค์ชายเจ็ดได้อย่างไร?”“ใช่แล้วพ่ะย่ะค่ะ! ฝ่าบาท!”“ขอฝ่าบาททรงไตร่ตรองด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ!”เหล่าขุนนางต่างคนต่างก็มีแผนการในใจบัดนี้หลี่หล
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1680
ฮ่องเต้หวู่ทอดพระเนตรไปยังหลี่หลงหลินด้วยความสนพระทัยอย่างยิ่งเขาในฐานะที่มาจากเหล่าทัพ กรำศึกมาครึ่งค่อนชีวิตในพระทัยย่อมทรงทราบดีว่าหากสามารถแก้ไขเรื่องนี้ได้ ย่อมมีแต่คุณไม่มีโทษ!จะสามารถเสริมสร้างความแข็งแกร่งของแคว้นให้แก่ต้าเซี่ยได้โดยตรง!สภาพของกองทัพตระกูลซูนั้น ทุกคนต่างประจักษ์แก่สายตาแต่ทหารชั้นยอดและแม่ทัพเหล่านั้น ล้วนเป็นผู้ที่หลี่หลงหลินทุ่มเทเงินทองไปมหาศาล ใช้เวลาและแรงกายแรงใจอย่างยิ่งยวดในการฝึกฝนขึ้นมาในสนามรบ พวกเขาต่อสู้อย่างนองเลือด สังหารศัตรูอย่างกล้าหาญนอกสนามรบก็ดูน่าเกรงขาม มีระเบียบวินัยที่เข้มงวดสามารถทำให้ข้าศึกยอมจำนนได้โดยไม่ต้องรบ!เขาไม่กล้าจินตนาการเลยว่า หากทหารต้าเซี่ยทุกคนเป็นดั่งกองทัพตระกูลซู นั่นจะเป็นเรื่องที่น่าสะพรึงกลัวเพียงใด!เมื่อนั้นแล้ว การที่ต้าเซี่ยจะครอบครองใต้หล้าก็อยู่ไม่ไกลเกินเอื้อม!สายตาของหลี่หลงหลินกวาดมองไปทั่วเหล่าขุนนาง ก่อนจะกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง “เสด็จพ่อ ลูกมีข้อเสนอแนะสองประการพ่ะย่ะค่ะ”“ประการแรก ให้เรียกตัวฮูหยินผู้เฒ่าซูกลับคืนสู่เมืองหลวงทันที”“แต่งตั้งแม่ทัพอาวุโสซูและตระกูลซูผู้ภักดีทั้
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1679
“เพื่อเสริมสร้างขวัญและกำลังใจของกองทัพตระกูลซูให้แข็งแกร่งยิ่งขึ้นพ่ะย่ะค่ะ”ฮ่องเต้หวู่ทรงพยักหน้า “สำหรับการปูนบำเหน็จรางวัลแก่กองทัพตระกูลซู ข้าย่อมไม่ตระหนี่ จะต้องมอบรางวัลเป็นเงินทองจำนวนมากอย่างแน่นอน”“อย่างไรเสียตระกูลซูก็นับว่าเป็นตระกูลผู้ภักดีมาตั้งแต่สมัยของอดีตฮ่องเต้ สร้างผลงานทางการทหารอันยิ่งใหญ่ให้แก่ต้าเซี่ยมานับครั้งไม่ถ้วน”“บัดนี้กองทัพตระกูลซูยิ่งเป็นดั่งเสาหลักของประเทศชาติ เกินความคาดหมายของข้าไปมาก”หลี่หลงหลินกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง “เสด็จพ่อ คำขอของลูกมิได้สูงเกินไปเลยพ่ะย่ะค่ะ”“หากสามารถยกระดับขวัญกำลังใจของกองทหารม้าเหล็กต้าเซี่ยให้ทัดเทียมกับกองทัพตระกูลซูได้แล้ว ในภายภาคหน้าก็จะไม่มีผู้ใดกล้ามารุกรานต้าเซี่ยของเราอีก!”ขุนนางในราชสำนักผู้หนึ่งกล่าวอย่างประหลาดใจ “บัดนี้ชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือถูกกำจัดไปแล้ว ภัยใหญ่ในใจขององค์รัชทายาทก็ได้รับการแก้ไขแล้ว ยังจะมีผู้ใดกล้าล่วงเกินต้าเซี่ยของเราอีกหรือพ่ะย่ะค่ะ?”“องค์รัชทายาทคงจะทรงกังวลมากจนเกินไปแล้ว”หลี่หลงหลินเหลือบมองเหล่าขุนนางแวบหนึ่งแล้วกล่าวว่า “เสด็จพ่อ เป็นความจริงที่ชาวหมานถูกพิชิต
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1678
ฮ่องเต้หวู่ทรงพยักพระพักตร์เล็กน้อย ก่อนจะจมดิ่งสู่ภวังค์แห่งความคิดหลี่หลงหลินกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง “เสด็จพ่อ ที่ลูกเสนอให้ปฏิรูปเงินชดเชย ก็เพราะเป็นเรื่องที่จำเป็นต้องทำอย่างเร่งด่วนพ่ะย่ะค่ะ”“มิเช่นนั้นแล้ว แนวโน้มที่ตกต่ำในอนาคตจะยิ่งเลวร้ายลงไปอีก!”“และจะเป็นภัยต่อแผ่นดินต้าเซี่ยของเรา!”เหล่าขุนนางในราชสำนักต่างแสดงสีหน้าตกตะลึง เสียงวิพากษ์วิจารณ์ดังขึ้นเซ็งแซ่“องค์รัชทายาท กองทหารม้าเหล็กแห่งต้าเซี่ยของเราเพิ่งจะโค่นล้มหมานอี๋ได้ ทั้งยังเหยียบย่ำราชสำนักชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือจนแหลกลาญ เหตุใดจึงมีเรื่องแนวโน้มที่ตกต่ำมาเกี่ยวข้องได้?”“บัดนี้ต้าเซี่ยของเราเรียกได้ว่ากำลังรุ่งโรจน์ถึงขีดสุด ดั่งตะวันที่อยู่กลางนภา เหล่าทหารต่างเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจและมีขวัญกำลังใจสูงส่ง!”“มิทราบว่าที่องค์รัชทายาทตรัสมานั้นมีหลักฐานอันใดรองรับหรือพ่ะย่ะค่ะ?”บนพระพักตร์ของฮ่องเต้หวู่ก็ปรากฏร่องรอยความประหลาดพระทัยเช่นกัน “ใช่แล้ว เจ้าเก้า”“ชัยชนะในการกำจัดชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือครั้งนี้ มิใช่เจ้าเป็นผู้นำทัพออกรบหรอกหรือ?”“แล้วจะมีเรื่องแนวโน้มที่ตกต่ำมาจากที่ใดกัน?”
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1677
ยกเลิก?เหล่าขุนนางในราชสำนักต่างมองไปยังหลี่หลงหลินด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตกตะลึงทันใดนั้นก็แตกฮือขึ้นราวกับหม้อเดือด เสียงวิพากษ์วิจารณ์ดังขึ้นเซ็งแซ่“องค์รัชทายาท ท่านคงไม่ได้กระทบกระเทือนอะไรจากในสนามรบมาหรอกนะพ่ะย่ะค่ะ?”“ท่านรู้ตัวหรือไม่ว่ากำลังพูดอะไรอยู่!”“ช่างโหดร้ายไร้มนุษยธรรมสิ้นดี!”“คิดจะยกเลิกเงินชดเชยได้อย่างไร ท่านจะให้เหล่าทหารที่สละชีพไปแล้วคิดเช่นไร? จะให้ครอบครัวของพวกเขาคิดเช่นไร!”หากไม่ใช่เพราะเห็นแก่ที่หลี่หลงหลินเพิ่งจะนำทัพกลับสู่เมืองหลวงอย่างมีชัย ทั้งยังสร้างคุณงามความดีทางการทหารอันใหญ่หลวงป่านนี้พวกเขาคงจะกระโจนเข้าไปชี้หน้าด่าทอหลี่หลงหลินอย่างเจ็บแสบไปแล้วหากยกเลิกเงินชดเชยไปจริงๆ แล้วผลประโยชน์ของพวกเขาจะมาจากที่ใดเล่า?เช่นนั้นแล้ว ไม่เท่ากับว่าพวกเขาเสียแรงเปล่าหรือ!สงครามครั้งนี้ก็เท่ากับสู้รบไปโดยเปล่าประโยชน์น่ะสิ!ฮ่องเต้หวู่ขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่หลี่หลงหลินพูดออกมานั้นมันน่าเหลือเชื่อเกินไป“เจ้าเก้า คำพูดของเจ้าหมายความว่าอย่างไร?”“เหตุใดข้าถึงฟังไม่ค่อยเข้าใจ?”หลี่หลงหลินส่ายหน้าแล้วกล่าวว่า “มิได้เ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1676
สำหรับเหล่าขุนนางในราชสำนักแล้วเงินทองของจริงต่างหากคือสิ่งที่สำคัญที่สุดส่วนความเป็นความตายของครอบครัวเหล่าทหารเหล่านั้น จะเกี่ยวข้องอันใดกับตนกัน?เรื่องใดไม่เกี่ยวกับตนย่อมไม่นำมาใส่ใจยิ่งไปกว่านั้น ต่อให้ยักยอกเงินบำนาญปลอบขวัญไปครอบครัวของทหารเหล่านั้นก็ไม่อาจสร้างความวุ่นวายอะไรได้เป็นเพียงสามัญชนตาดำ ๆ ในบ้านไม่มีแม้แต่เสาหลักให้ค้ำจุน จะมีอะไรให้ต้องกลัวสำหรับข้อเสนอแนะเหล่านี้ที่หลี่หลงหลินเสนอขึ้นมาพวกเขาก็ไม่ได้ใส่ใจอย่างไรเสียก็เป็นเพียงยศตำแหน่ง ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเงินบำนาญปลอบขวัญเหล่าขุนนางสบตากันอย่างเข้าใจในที ก่อนจะทยอยกันเอ่ยปาก“ฝ่าบาท กระหม่อมทั้งหลายเห็นว่าวิธีการที่องค์ชายเสนอขึ้นมานี้นับเป็นวิธีการที่ดีอย่างยิ่งพ่ะย่ะค่ะ”“เช่นนี้แล้วเหล่าทหารที่สละชีพในสนามรบก็จะมีคนคอยจัดการเรื่องราวเบื้องหลังให้ ชีวิตความเป็นอยู่ของครอบครัวพวกเขาก็จะไม่ได้รับผลกระทบมากจนเกินไป”“ที่สำคัญกว่านั้นคือสามารถปลุกขวัญกำลังใจของเหล่าทหารได้ นับเป็นเรื่องที่ดีสำหรับต้าเซี่ยของเราอย่างแท้จริง”“ใช่แล้วพ่ะย่ะค่ะ! เรียกได้ว่ามีแต่คุณไม่มีโทษเลยแม้แต่น้อย”หลี่หลง
You may also like
อยากเนียนเป็นปลาเค็ม แต่ฮ่องเต้ดันจับโป๊ะจากในใจ
กวนเหอว่านหลี่882 viewsแม่นางไก่ทอด
นักเดินทางในโลกมายา43 viewsผู้ไม่เป็นที่โปรดปราน
แอปเปิลโซดา963 viewsBack to 1985 ฉันกลายเป็นคุณหนูตกอับ
มายารัตติกาล228 viewsย้อนเวลาป่วน...ฉางอัน
เฟยเทียน / เงาจันทราสีหมึก / กัญญ์ญาภัค1.8K viewsจะไม่ทนกับบทบาทนางร้าย [รีไรท์ตอนจบ]
คุณยอดวิทย์213 viewsข้ามภพไป-กลับ แบบฉบับของชิงชิง
ไป๋เหลียนฮวา292 viewsชีวิตที่สามของหนิงอัน
มายารัตติกาล780 views
