Home / รักโบราณ / อนุตัวร้ายขอทำสวน / ตอนที่ 139 เจ้าว่าดีข้าก็ว่าดี

Share

ตอนที่ 139 เจ้าว่าดีข้าก็ว่าดี

last update Last Updated: 2025-11-30 18:49:40
ตอนที่ 139 เจ้าว่าดีข้าก็ว่าดี

แดดยามบ่ายคล้อยต่ำ ละอองแสงสีทองโรยตัวทาบลงบนสวนดอกไม้ที่เพิ่งถูกลมพัดเอนอ่อน

ไป๋เล่อเดินเคียงข้างเผยกู้หยางอย่างเงียบงาม ราวกับก้าวของทั้งสองถูกปรับจังหวะให้ตรงกันโดยไม่ต้องเอ่ยคำใด

เมื่อถึงศาลาไม้ริมสระ

นางหยุดยืนมองเงาตัวเองในผืนน้ำก่อนจะหันไปสบตาเขา

ประกายในนัยน์ตาของเผยกู้หยางอบอุ่นลึกซึ้งกว่าแสงอาทิตย์ใด ๆ ที่เคยตกกระทบผิวโลก

เขามองนางราวกับมองสิ่งเดียวที่มั่นคงในชีวิตที่เต็มไปด้วยเล่ห์ลับและความไม่แน่นอน

ไป๋เล่อสูดลมหายใจเบา ๆ แล้วจึงเอ่ยคำที่นางครุ่นคิดมานาน

“ข้าจะหยุด…ที่ท่านเจ้าค่ะ”

คำพูดนั้นแผ่วนุ่มแต่หนักแน่นพอจะทำให้ลมหายใจของบุรุษตรงหน้าชะงัก เผยกู้หยางก้าวเข้ามาใกล้เพียงครึ่งก้าว ริมฝีปากยกยิ้มละมุนที่มีเพียงไป๋เล่อเท่านั้นจะได้เห็น

“เล่อเอ๋อร์…ข้าดีใจที่ได้ยินเช่นนั้น”

ไป๋เล่อเอนกายพิงราวศาลาเบา ๆ ลมเย็นพัดกระทบแก้มนางจนปรอยผมสั่นไหว นางหันกลับไปสบตาเผยกู้หยางอีกครั้ง แล้วเอ่ยช้า ๆ ด้วยเสียงนุ่มทว่ามั่นคงดั่งประกายแสงในน้ำ

“ตอนนี้ข้าสามารถเคียงคู่ท่าน…โดยไม่ต้องหวั่นเกรงสิ่งใดอีกแล้วเจ้าค่ะ ข้ามีกิจการของตนเอง มีรายได้ของตนเอง ข้
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (2)
goodnovel comment avatar
Fefar Nada
อยากให้มีต่ออีกหลายๆๆตอน สนุกมากๆๆๆเลยค่ะ ได้ความรู้ อ่านเพลินจริง เขียนได้ลื่นไหลมาก ทำให้จินตนาการภาพได้ชัดเจน ชื่นชมจริงๆๆค่ะ
goodnovel comment avatar
nanara padanoppawan
จบแบบงงค่ะ
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • อนุตัวร้ายขอทำสวน   ตอนที่ 139 เจ้าว่าดีข้าก็ว่าดี

    ตอนที่ 139 เจ้าว่าดีข้าก็ว่าดี แดดยามบ่ายคล้อยต่ำ ละอองแสงสีทองโรยตัวทาบลงบนสวนดอกไม้ที่เพิ่งถูกลมพัดเอนอ่อนไป๋เล่อเดินเคียงข้างเผยกู้หยางอย่างเงียบงาม ราวกับก้าวของทั้งสองถูกปรับจังหวะให้ตรงกันโดยไม่ต้องเอ่ยคำใดเมื่อถึงศาลาไม้ริมสระนางหยุดยืนมองเงาตัวเองในผืนน้ำก่อนจะหันไปสบตาเขาประกายในนัยน์ตาของเผยกู้หยางอบอุ่นลึกซึ้งกว่าแสงอาทิตย์ใด ๆ ที่เคยตกกระทบผิวโลกเขามองนางราวกับมองสิ่งเดียวที่มั่นคงในชีวิตที่เต็มไปด้วยเล่ห์ลับและความไม่แน่นอนไป๋เล่อสูดลมหายใจเบา ๆ แล้วจึงเอ่ยคำที่นางครุ่นคิดมานาน“ข้าจะหยุด…ที่ท่านเจ้าค่ะ”คำพูดนั้นแผ่วนุ่มแต่หนักแน่นพอจะทำให้ลมหายใจของบุรุษตรงหน้าชะงัก เผยกู้หยางก้าวเข้ามาใกล้เพียงครึ่งก้าว ริมฝีปากยกยิ้มละมุนที่มีเพียงไป๋เล่อเท่านั้นจะได้เห็น“เล่อเอ๋อร์…ข้าดีใจที่ได้ยินเช่นนั้น”ไป๋เล่อเอนกายพิงราวศาลาเบา ๆ ลมเย็นพัดกระทบแก้มนางจนปรอยผมสั่นไหว นางหันกลับไปสบตาเผยกู้หยางอีกครั้ง แล้วเอ่ยช้า ๆ ด้วยเสียงนุ่มทว่ามั่นคงดั่งประกายแสงในน้ำ“ตอนนี้ข้าสามารถเคียงคู่ท่าน…โดยไม่ต้องหวั่นเกรงสิ่งใดอีกแล้วเจ้าค่ะ ข้ามีกิจการของตนเอง มีรายได้ของตนเอง ข้

  • อนุตัวร้ายขอทำสวน   ตอนที่ 138 อยู่ตรงนี้ อยู่นิ่งๆ

    ตอนที่ 138 อยู่ตรงนี้ อยู่นิ่งๆวันนี้แสงแดดกำลังดี ไป๋เล่อไม่มีธุระอื่น ทว่ากลับถูกซ่งเหยาพามานั่งอยู่กลางสวนดอกไม้ที่กำลังบานสะพรั่ง กลิ่นหอมอ่อน ๆ ลอยอวล ทุกอย่างดูรื่นรมย์หมด…เว้นเสียแต่ว่า นางขยับไม่ได้ไป๋เล่อกระซิบใส่ลูกชายเสียงเบา“เหตุใดวันนี้เหยาเอ๋อร์ถึงได้มาพร้อมกับท่านอ๋องกันล่ะ”ซ่งเหยาหันมายิ้มตาหยีราวกับภูมิใจในภารกิจครั้งใหญ่ “ท่านพ่อบอกว่า อยากให้ท่านแม่อยู่นิ่ง ๆ บ้าง ข้าก็เลยคิดว่าวิธีนี้น่าจะใช้ได้ที่สุด”…ให้นางมานั่งเป็นแบบวาดรูป นี่หรือวิธี "อยู่นิ่ง ๆ" ของพ่อลูกคู่นี้ไป๋เล่อแทบจะหัวเราะไม่ออกทันใดนั้นเผยกู้หยางก็เงยหน้าขึ้นจากกระดาษพู่กัน เอ่ยเสียงเข้ม“พวกเจ้าอยู่นิ่งหน่อย”อา…นางนั่งอยู่เกือบครึ่งชั่วยามแล้วนะไป๋เล่อเบ้ปากเล็กน้อย ก่อนจะถามอย่างอ่อนแรง“นี่…ท่านอ๋อง อีกนานหรือไม่เจ้าคะ”เผยกู้หยางตอบโดยไม่เงยหน้า ริมฝีปากกลับยกยิ้ม “เสร็จแล้ว” “เสร็จแล้วหรือ ท่านพ่อ!”เด็กชายดีดตัวขึ้นก่อนผู้เป็นแม่เสียอีกไป๋เล่อค่อย ๆ ลุกขึ้น ยืดหลังเบา ๆ ราวกับกระดูกทั้งตัวเพิ่งถูกปลดพันธนาการจากการนั่งนิ่งนานเกินควร นางเดินเข้าไปหาเผยกู้หยางภาพให้ดูตรงหน้า—

  • อนุตัวร้ายขอทำสวน   ตอนที่ 137 สำเร็จขั้นแรก

    ตอนที่ 137 สำเร็จขั้นแรก ถึงจะบอกว่าเป็นการย้ายเรือน ทว่าในสายตาของไป๋เล่อแล้ว…มันก็เป็นเพียงการเปลี่ยนที่นอนเท่านั้น ข้าวของเครื่องใช้ทั้งหลาย อาเหมยเป็นผู้คุมดูแลอย่างรอบด้าน ไม่ว่าจะแพ็กของ ขนย้าย หรือจัดระเบียบล้วนทำได้เรียบร้อยจนไป๋เล่อแทบไม่ต้องเอ่ยปากสั่งและ เรือนใหม่ที่นางย้ายไปนั้น…ก็มีหวังเจียงจิงที่จัดแจงทุกอย่างยิ่งกว่าใครตั้งแต่เครื่องเรือน ผ้าม่าน ปลอกหมอน ยันกระถางดอกไม้ เจียงจิงดุจพายุเงียบที่พัดพาทุกสิ่งเข้าที่เรียบร้อยส่วนกลุ่มสตรีที่เรียนการทำเครื่องหอม นางยังคงให้พวกเขาอยู่ในเรือนเดิมเพราะที่นั่นมีเตากลั่น ห้องอบแห้ง และเครื่องมือครบครันหลังจากพวกนางกลั่น น้ำอบบริสุทธิ์ ได้ดีแล้ว ไป๋เล่อก็พาพวกนางเข้าสู่ขั้นต่อไปนางเริ่มสอนการ กลั่นสุรา เพื่อดึง “แอกอฮอล์” บริสุทธิ์ออกมาสิ่งที่จะเป็นหัวใจของน้ำหอมในขั้นสุดท้ายกลิ่นสุราหวานปนควันร้อนอบอวลไปทั่วห้อง เสียงเดือดปุดของหม้อกลั่นดังประสานกับเสียงจดบันทึกของสตรีทั้งหก ทุกคนล้วนมีประกายตาแห่งความมุ่งมั่น พวกนางรู้จักวิธีกลั่นดีแล้วขั้นตอนนี้จึงผ่านไปอย่างรวดเร็วและแล้วพวกนางก็ก้าวมาถึงจุดสำคัญที่สุด การผสมห

  • อนุตัวร้ายขอทำสวน   ตอนที่ 136 เจิดจ้า

    ตอนที่ 136 เจิดจ้า ไป๋เล่อมองศิษย์ทั้งหกด้วยสายตาอ่อนโยนปนความคาดหวังหลังจากอธิบายหลักการทั้งหมด นางก็ผายมืออย่างช้า ๆ “เอาล่ะ…จากนี้พวกเจ้าจงฝึกกลั่นให้ชำนาญ จนกว่าหัวน้ำหอมที่ได้จะบริสุทธิ์ที่สุดเท่าที่พวกเจ้าทำได้ เมื่อมั่นใจแล้ว ให้คนไปแจ้งข้า” หญิงสาวทั้งหกพยักหน้าแรงจนปอยผมสั่น เมื่อไป๋เล่อเดินออกจากห้อง กลิ่นหอมบางเบายังลอยตามปลายแขนเสื้อของนางไปทันทีที่นายหญิงลับสายตาแต่ละคนก็รีบก้มหน้าก้มตาปรับเตา ปรับไฟ ปรับอุณหภูมิบางคนก็ไปเตรียมเครื่องหอมใหม่น้ำเสียงกระซิบเตือนกันเองดังเป็นระยะ แต่ในทุกประโยคมีทั้งความมุ่งมั่นและความหวังล้นอยู่ในนั้นพวกนางผลัดกันสูดดมกลิ่นที่กลั่นได้ดวงตาเบิกกว้างแทบไม่เชื่อว่าเป็นผลงานของตัวเองความภาคภูมิใจค่อย ๆ เต็มล้นห้องกลั่นหอมต่างคนต่างตั้งปณิธานในใจเดียวกันจะต้องทำให้ดีพอจนพระชายาอันไป๋เล่อต้องยิ้มชมให้ได้และเมื่อหัวน้ำหอมใสบริสุทธิ์เริ่มหยดลงในขวดแก้วทีละหยด…พวกเธอก็ยิ่งตั้งใจหนักแน่นกว่าเดิมว่าต้องทำให้ถึงระดับที่กล้าบอกกับผู้อื่นได้ว่า นี่คือผลงานของข้าเมื่อใดที่ทำสำเร็จ ไม่ต้องบอกกันก็รู้ว่าพวกนางจะรีบส่งคนไป

  • อนุตัวร้ายขอทำสวน   ตอนที่ 135 ไฟต้องนิ่ง

    ตอนที่ 135 ไฟต้องนิ่ง ภายในห้องทำน้ำอบ ไอร้อนจากหม้อนึ่งลอยอ้อยอิ่ง แสงแดดตอนสายสาดเข้ามาเป็นริ้ว ทำให้หมู่ขวดแก้วที่เรียงรายอยู่ดูราวกับอัญมณีต้องแสง หญิงสาวทั้งหกคนกำลังจ้องไอน้ำที่ค่อย ๆ ไหลตามท่อเข้ามาหยดลงในขวดเล็กทีละหยด…ทีละหยดใบหน้าของพวกนางเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นแล้วหยดสุดท้ายก็ตกลงมา“ติ๋ง…”หญิงสาวคนหนึ่งรีบยกขวดขึ้น สูดกลิ่นเบา ๆลมหายใจของนางสะดุด ริมฝีปากเผยอขึ้นด้วยความตะลึง “กลิ่น…กลิ่นมันใสจนแทบไม่มีสิ่งเจือปนเลย…หอมกว่าที่ข้าเคยทำทั้งชีวิตเสียอีก!!”อีกคนไม่รอช้า ยกขวดของตนขึ้นบ้าง เพียงได้สูดนิดเดียว นางเบิกตากว้างราวกับพบสมบัติล้ำค่า“ของข้าก็เหมือนกัน! กลิ่นมันชัดเจนราวกับดอกไม้เพิ่งบานบนฝ่ามือนี่…นี่คือกลิ่นที่แท้จริงอย่างนั้นหรือ?”นางที่สามถึงกับนั่งลงบนม้านั่ง มือที่ถือขวดยังสั่นเบา ๆ “ข้า…ข้านึกไม่ถึงเลยว่า การกลั่นตามขั้นตอนของพระชายา จะได้กลิ่นเช่นนี้ มันเหมือน…หัวใจของดอกไม้จริง ๆ”อีกสามคนที่เหลือยิ่งตื่นเต้น รีบเอาของตนขึ้นมาดมอย่างลืมตัว“อ้า…กลิ่นบัวของข้าหอมราวกับลอยอยู่ริมทะเลสาบ!”“ของข้ากุหลาบชัดเสียจนเหมือนมีช่ออยู่ตรงหน้า!”“ข้าไม่เคย

  • อนุตัวร้ายขอทำสวน   ตอนที่ 134 แข่งขันคือดี

    ตอนที่ 134 แข่งขันคือดี ไป๋เล่อก็เดินออกจากเรือนกลั่นด้วยท่าทีตั้งใจจะไปดูความคืบหน้าอีกด้าน อากาศยามเที่ยงเริ่มอุ่นขึ้นเล็กน้อย ลมเบา ๆ พัดชายแขนเสื้อของนางให้โบกสะบัดอย่างอ่อนโยนอาเหมยที่คอยตามประกบอยู่ด้านหลัง รีบก้าวเข้ามาใกล้แล้วกระซิบเสียงเบาแต่เร่งร้อน “นายหญิง…ใกล้จะถึงมื้อเที่ยงแล้วเจ้าค่ะ ท่านควรพักก่อนดีหรือไม่เจ้าค่ะ” ไป๋เล่อหยุดฝีเท้าเล็กน้อยอากาศวันนี้อุ่นขึ้นไม่น้อย นางคลี่ยิ้มบาง ๆ “เช่นนั้น…ให้ตั้งสำรับที่ศาลาน้ำเถอะ”อาเหมยรีบพยักหน้าไป๋เล่อจึงสั่งต่ออย่างรอบคอบ “แล้วไปบอกพวกทำน้ำอบด้วย หากทำขั้นตอนแรกเสร็จแล้ว ให้หยุดพักกินข้าวเสียก่อน ตอนบ่ายข้าจะเข้าไปตรวจสอบอีกครั้ง ไม่ต้องเร่งจนเกินไป งานละเอียดต้องอาศัยสติที่ดี”อาหลิงและอาหมิงที่ได้ยินก็ก้าวออกมารับคำแล้วรีบแยกไปจัดการในขณะนั้นไป๋เล่อจึงค่อยผ่อนลมหายใจ เดินช้า ๆ มุ่งไปยังศาลาริมน้ำด้านตะวันออกของจวน ลมเย็นพัดผ่านผิวน้ำเป็นระลอก เสียงกระเพื่อมอ่อน ๆ ทำให้ความเหน็ดเหนื่อยตั้งแต่เช้าของนางคลายลงทีละนิดพอไป๋เล่อนั่งลง อาเหมยรีบรินชาอุ่นลงในจอก กลิ่นใบชาหอมกรุ่นลอยขึ้นแตะปลายจมูก นางกำลั

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status