LOGINShare
หวามรักอสุรา 18
Last Updated:
2025-04-10 02:01:12นับตั้งแต่วันที่พลาธิปไล่จอมขวัญออกจากบ้านหลังนั้นไปใจเขาปวดร้าวทรมาณเหลือเกินที่ตามหาหญิงสาวเท่าไรก็ไม่พบจนอาการเขาเริ่มเศร้าซึมลงทุกทีจนลูกน้องคนสนิทอดเป็นห่วงเจ้านายหนุ่มไม่ได้ ใบหน้าของเจ้านายเครียดอย่างเห็นได้ชัดไม่รู้ว่างานตรงหน้าหรือเรื่องที่ตามหาจอมขวัญไม่พบ
“มีอะไรเปล่าสหัส”
“ผมว่านายพักผ่อนหน่อยดีกว่าครับ” คนเป็นลูกน้องบอกกับเจ้านายด้วยความเป็นห่วง
“ไม่… ฉันทำได้ไม่ได้เป็นอะไร”
ตั้งแต่ที่จอมขวัญหายไปเจ้านายของเขาก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคนทำงานหามรุ่งหามค่ำออกตามหาหญิงสาวทุกที่ที่คิดว่าเธอจะไป
“สหัสแล้วเรื่องที่ให้ตามหาว่าไงได้เรื่องบ้างไหม”
“ได้ครับแต่ว่ายังไม่พบคุณจอมครับ พบแต่รถยนต์ของคุณจอมที่เธอใช้บ่อย ๆ ขายให้กับเต้นท์รถแห่งหนึ่งในจังหวัดทางภาคเหนือ
“แล้วได้สืบต่อมั้ยว่าว่าเมียกูอยู่ที่ไหน”
“เรื่องสืบต่อผมให้พีระตามอยู่ครับว่าคุณจอมอยู่ที่ไหน ถ้าได้เรื่องยังไงผมจะรีบมารายงานครับ” ลับหลังลูกน้องคนสนิทพลาธิปทิ้งกายลงเก้าอี้อย่างเหนื่อยอ่อน
“จอมจ๋า… จอมไปอยู่ที่ไหนผมคิดถึง” เขาพร่ำเพ้อออกมา ร่างสูงถอนหายใจออกมาอย่
Related chapters
อสุราแพ้รัก หวามรักอสุรา 19
หลังจากวันที่พลาธิปหลังรู้ว่าจอมขวัญนั้นอาศัยอยู่ที่ไหนจากปากของแม่บ้านที่ทำงานกับกัณฑ์ธรณ์ที่ว่าแม่ค้าคนสวยอยู่คนเดียวน่ารักแถมทำอาหารอร่อยเย็นวันนั้นชายหนุ่มส่งลูกน้องของเขามาสอดส่องที่บ้านหลังน้อยแห่งนั้นพบว่ามีคนอยู่เพียงสามคนแต่สิ่งที่ลูกน้องของเขาพบคือแม่บ้านคนเก่าที่เขาเคยเจอที่บ้านของนายดิลก พลาธิปไม่อาจจะรอแม้แต่วินาที แต่ก็ต้องอดใจเอาไว้จอมขวัญยกหม้อแกงเขียวหวานขนาดกลางไม่เล็กไม่ใหญ่มากออกมาให้ป้านิ่มมาให้นางที่กำลังจัดเตรียมข้าวของอยู่หน้าบ้าน ที่ต่อเติมเป็นเพิงขายข้าวแกงในตอนเช้า หญิงสาวอยากช่วยงานป้านิ่มกับเกี๊ยวที่เป็นหลานสาวบ้าง เพราะตั้งแต่รู้ว่าเธอนั้นตั้งครรภ์ก็ไม่ยอมให้หยิบจับอะไรเลยกลัวกระทบกระเทือนกับเจ้าตัวเล็กในท้อง“ป้านิ่มขา แกงเขียวหวานเสร็จแล้วจ้า” หญิงสาวร้องตอบยิ้ม ๆ“คุณจอมป้าบอกแล้วไงคะ ว่าไม่ต้องช่วยไม่ต้องทำมันหนัก เดี๋ยวจะกระทบกระเทือน” นางว่าแล้วรีบเดินเข้าไปช่วยยกหม้อแกงจากมือหญิงสาว หลังจากที่นางเอาหม้อแกงมาวางจัดเตรียมแล้วหันมาบอกหญิงสาวอีกครา “ยกหม้อแกงหนัก ๆ แบบนี้ให้ยายหนึ่งมันทำ”จอมขวัญนั่งลงบนแคร่
Last Updated : 2025-04-10อสุราแพ้รัก หวามรักอสุรา 20
ช่วงสายวันต่อมาจอมขวัญตื่นขึ้นรับยามเช้าที่แสนสดใสดั่งเช่นทุกวันแต่ด้วยร่างกายของเธออ่อนล้าเหลือเกิน เอาแต่นอนคิดตลอดทั้งคืนว่าเขามาที่นี่ได้อย่างไร ป้านิ่มบอกหรือแต่นางยืนยันว่าจะไม่บอกต่อให้เขาเป็นเจ้านายก็ตามกว่าเธอจะหลับได้ก็เกือบเที่ยงคืน แต่ไม่รู้ทำไมเธอถึงได้ตื่นเช้านักจอมขวัญเดินลงจากชั้นสองของบ้านแต่ก็อดแปลกใจไม่ได้เพราะช่วงวันหยุดน้ำหนึ่งหลานของป้านิ่มมักจะนั่งดูทีวีติดตามข่าวยามเช้าแต่วันนี้กลับไม่เห็นภายในบ้านเงียบเชียบจนอดสงสัยไม่ได้“หนึ่ง… หนึ่งอยู่ไหม” เธอร้องถามแต่ไม่มีเสียงตอบรับกลับมา เท้าเรียวกำลังจะก้าวไปยังห้องนอนชั้นล่างที่หญิงสาวขอนอนแต่ทว่าเสียงเคาะประตูจากทางหน้าบ้านดังขึ้นแต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่าใครมาหาเธอแต่เช้าหรือว่าจะเป็นป้านิ่ม“อรุณสวัสดิ์จ้ะเมียจ๋า” ใบหน้าหล่อของพลาธิปเอ่ยทักทายด้วยรอยยิ้มก่อนจะแทรกกายเข้ามาภายในบ้านหลังน้อยของหญิงสาว“นี่คุณออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้นะ”“จอมจ๋า” พลาธิปพูดขึ้นเสียงอ่อนพลางเดินเข้าไปหาหญิงสาว“หยุดนะ… อย่าเข้ามา”“จอม..” เขาเดินเข้าไปหาหญิงสาวอีก แน่นอนว่าเธอต้องร่
Last Updated : 2025-04-11อสุราแพ้รัก หวามรักอสุรา The End
พลาธิปกลับมาตั้งหลักที่บ้านเพื่อนหนึ่งคืนเต็ม ๆ ว่าตนจะง้อเมียอย่างไรให้เธอหายโกรธและยอมกลับไปกับเขา ไม่อยากให้เธอทำงานลำบากลำบนอยู่ต่างจังหวัดแบบนี้แล้วตอนนี้กำลังท้องอยู่ด้วยตื่นแต่เช้ากว่าจะได้นอนก็ดึกตลอดสัปดาห์เขาเฝ้าตามดูเมียรักอยู่ไม่ห่างตั้งแต่วันที่เข้าไปหาเธอที่บ้านวันนั้นเขายังไม่ได้ไปหาเธออีกเลย“พวกมึงช่วยกูคิดวิธีง้อเมียหน่อยดิวะ”“ฉุดไปดิ ทำเหมือนมึงฉุดเขาไปตอนนั้นไง” กัณฑ์ธรณ์เสนอความคิดเห็น“มึงเก็บวิธีนี้ไว้ใช้ตอนง้อเมียมึงนะ” กัณฑ์ธรณ์ไม่สนใจเพื่อนของเขาแม้แต่น้อย อยากได้ความคิดก็เสนอ แต่เขาเริ่มมีความคิดดี ๆ แล้ว “กูคิดอะไรดี ๆ ออกแล้ว”“อะไรของมึงวะ” เขามองใบหน้าเจ้าเล่ห์ของเพื่อนอย่างนึกสงสัย“คุณจอมอยู่บ้านนั้นกับน้องที่ชื่อหนึ่งที่คอยอยู่เป็นเพื่อนคอยดูแลใช่มั้ย” พลาธิปพยักหน้า “เออ แล้วยังไงวะ”“นั่นสิครับ เกี่ยอะไรกับยัยเด็กปากจัดนั่นด้วย” สหัสว่าเสริม“เด็กนั่นเป็นหลานของแม่บ้านมึงใช่มั้ย มึงแค่โทรบอกแม่บ้านมึงให้เรียกตัวหลานกลับไปก่อนแล้วมึงก็ใช้จังหวะนี้อยู่กับเมียง้อเมียไปสิ”“ยัยเด็กนั้นเขาจะทำตาม
Last Updated : 2025-04-11อสุราแพ้รัก ชลพิตา 1
‘เธอเคยได้ยินใครบางคนมักจะบอกว่า’‘โลกนี้มักโหดร้ายกับคนที่อ่อนแอเสมอ’วันนี้เธอเห็นแล้วว่ามันคือเรื่องจริง ที่ว่าคนอ่อนแอและยอมคนอยู่มักจะโดนเอาเปรียบอยู่เสมอ ไม่คิดว่าจะมาเจอกับตัวเอง ที่วันหนึ่งไม่คิดไม่ฝันว่าคนที่เธอรักเปรียบเสมือนมารดาแท้ ๆ คนหนึ่งจะทำแบบนี้“มีเรื่องอะไรกัน มาทำอะไรกันเยอะแยะ” พนิตาถามเหล่าคนที่มาชุมนุมเกาะกลุ่มตะโกนเรียกป้าของเธออยู่หน้าบ้านนานสองนาน“นี่หนูนิตา ยายจรรยาอยู่บ้านไหม” หญิงสาวเลิกคิ้วเรียวมองคุณป้าสูงวัยอย่างสงสัย ว่ามาถามหาป้าสะใภ้ของเธอทำไมกัน“ไม่รู้สิคะ ว่าแต่คุณป้ามีอะไรกับป้าจรรเหรอคะ”“ก็ยายจรรยาโกงเงินแชร์พวกเรา” ชายวัยกลางคนหันมาตอบกระชากเสียงแข็งกร้าว“โกงเงิน เป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ"เรื่องนี้มันต้องมีอะไรเข้าใจผิดแน่ ๆ ป้าสะใภ้ของเธอน่ะหรือจะโกงเงินแชร์ของชาวบ้านพวกนี้ เธอว่ามันเป็นไปไม่ได้ ถ้าโกงค่าหวยสิค่อยว่าไปอย่าง นอกจากอาชีพรับจ้างทั่วไปแล้ว ป้าของเธอนั้นจะรับเป็นเจ้ามือหวยคอยจดเลขที่ต้องการส่งเจ้ามือรายใหญ่ใหญ่เท่านั้น... แต่นี่โกงแชร์ ไม่น่าเป็นไปได้"ยายจรรยาออกมานะเ
Last Updated : 2025-04-12อสุราแพ้รัก ชลพิตา 2
‘ทุกอย่างต้องมีทางออกเสมอ’เป็นประโยคที่เธอและใครหลาย ๆ คนใช้ปลอบใจตัวเองอยู่บ่อยครั้ง ไม่ว่าจะเจอเรื่องอะไรไม่ว่าจะร้ายหรือดี มันต้องมีทางออกเสมอ พนิตาตื่นเช้าเป็นประจำดั่งเคย และวันนี้เธอต้องเริ่มตั้งต้นหางานใหม่ทำให้เร็วที่สุด เพื่อที่จะเอาเงินมาช่วยเหลือป้าสะใภ้ ตอบแทนที่นางเลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่มารดาเธอเสียไป เมื่อสิบปีก่อนพนิตาเดินลงมาจากชั้นสองของบ้านไม้หลังเก่าสอดส่ายสายตามองหาจรรยาแต่ก็ไม่พบ หญิงสาวจึงละความสนใจและออกจากบ้านเพื่อไปหางานใหม่ทำให้เร็วที่สุดเธอรู้ว่างานสมัยนี้มันหายาก แต่เธอจะไม่ยอมแพ้ เมื่อคืนเธอนั่งหางานบนอินเทอร์เน็ตจนดึกดื่น วันนี้เธอจะลองไปเดินหาว่ามีบริษัทไหนเปิดรับสมัครอยู่บ้าง จนแล้วจนรอดหญิงสาวหาสมัครงานตั้งแต่เช้าจรดบ่ายก็ยังไม่มีบริษัทไหนต้องการพนักงานเพิ่มเลย มีแต่จะเอาพนักงานเก่าออกเพื่อลดค่าใช้จ่ายในช่วง ที่เศรษฐกิจไม่ดีเฮ้อ...เสียงถอนหายใจหนักหลังจากที่พนิตาเดินคอตกออกจากบริษัทใหญ่ หญิงสาวหลับตาพริ้มลงราวกับพักสายตาและพยายามคิดหาทางออกว่าจะเอาอย่างไรต่อไป แต่อยู่ ๆ เสียงแจ้งเตือนข้อความผ่านทาง
Last Updated : 2025-04-12อสุราแพ้รัก ชลพิตา 3
ร่างสูงเพรียวของพนิตาที่อยู่ในชุดเดรสรัดรูปสีดำ ทำให้เผยสัดส่วนเว้า ส่วนโค้งบนร่างกายสวยถูกคลุมด้วยเสื้อแขนยาวสีขาวเพื่อปกปิดและอำพราง เนื้อหนังนุ่มนิ่มขาวนวลเนียนของตนเอาไว้ ทิ้งกายนั่งลงบนโซฟาภายในบริษัท ที่หญิงสาวมาแคสงานอย่างหมดแรงและหมดหนทางที่จะหาเงินมาช่วยป้าจรรยา วันนี้เธอเตรียมตัวและกำลังใจมาเต็มที่ หวังที่จะผ่านการคัดเลือกให้เข้าไปอยู่ ในรอบสุดท้ายดังที่หวัง แต่ทุกอย่างก็พังลงกับคำว่า“ไม่ผ่านค่ะ คุณน้องผอมเกินไป ยังไม่ใช่แบบที่ต้องการด้วย ไว้มาใหม่รอบหน้านะคะ”สาวประเภทสองหุ่นล่ำร่างใหญ่ในชุดแฟชั่นสีสันฉูดฉาดที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตนเอ่ยขึ้นหลังจากที่เขายกมือขึ้นแนบหูราวกับฟังอะไรบางอย่างเมื่อครู่แต่ทว่าผิดกับพนิตาที่นิ่งราวกับโดนสาปเสียอย่างไรอย่างนั้น ก่อนเรียกสติของตนให้กลับมา พร้อมทั้งกล่าวขอบคุณคนที่คัดเลือกทั้งสามตรงหน้าของเธอ ก่อนเดินคว้าเสื้อแขนยาวที่วางพาดเอาไว้ตอนเดินเข้ามาออกจากห้องไป แล้วมาหยุดนั่งคิดทบทวนอยู่ครู่หนึ่งเริงใจ : ผลเป็นยังไงบ้างยัยนิตาเม็ดทราย : นั่นสิบอกมานะ
Last Updated : 2025-04-13อสุราแพ้รัก ชลพิตา 4
พนิตานั่งขบคิดเรื่องราวที่เกิดขึ้นในช่วงสองสัปดาห์ผ่านมานี้ หญิงสาว มีความรู้สึกว่าป้าสะใภ้ของตนเปลี่ยนไปจากที่เครียดว่าจะหาเงินมาคืนเหล่า ลูกแชร์ได้ครบตามที่กำหนดหรือไม่ กลับกลายเป็นว่าป้าของเธอไม่เครียดหรือความกังวลใด ๆ มันทำให้เธอรู้สึกประหลาดใจไม่น้อย จนตกเย็นวันนี้เธอไปถามลูกแชร์คนหนึ่งของป้า ว่าได้เงินคืนครบแล้วหรือยัง ซึ่งเขาคนนั้นตอบกลับมาว่าได้คืนครบหมดแล้ว แถมยังบอกเพิ่มอีกด้วยว่า หลายคนก็ได้เงินคืนแล้ว ซึ่งมันจะเป็นไปได้อย่างไร ป้าเธอไปหาเงินมาจากไหนตั้งหลายแสนบาทภายในระยะเวลาแค่ไม่กี่วัน"ยัยนิตา แกเป็นอะไร ฉันเห็นแกนั่งนิ่งมานานแล้วนะ" เม็ดทรายสะกิดเรียกสติให้หญิงสาวหลุดออกจากภวังค์"นั่นสิ ตั้งแต่ร้องเพลงจบจนมานั่งที่โต๊ะก็เงียบไม่พูดไม่จา" ตองเก้าพูดเสริมต่อจากเม็ดทราย"ไม่มีอะไรหรอกแค่คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยอะ" บอกปัดเพียงแค่นั้นแล้วคว้าแก้วเหล้าขึ้นมาดื่ม พลันสายตาของตนนั้นเหลือบไปเห็นข้อความแจ้งเตือนขึ้นมายังหน้าจอก่อนหยิบมันขึ้นมาอ่านและตอบกลับในนาทีต่อมา"เดี๋ยวฉันมานะ" พูดขึ้นพลางคว้ากระเป๋าสะพายของตนขึ้น แต่ก็ถู
Last Updated : 2025-04-13อสุราแพ้รัก ชลพิตา 5
"คุณจะพาฉันไปไหน ฉันจะกลับบ้าน"พนิตาพยายามขืนกายเอาไว้สุดกำลังที่คนร่างเล็กอย่างเธอจะมีและ คอยประคองสติของตนที่มีเพียงเล็กน้อย ภายในกายของเธอตอนนี้ร้อนรุ่มไปเสียทุกส่วนอันที่จริงเธอนั้นรู้สึกร้อนและกระสับกระส่ายตั้งแต่เขาพาเธอออกจากคลับหรูจวบจนถึงที่นี่ ที่ที่เธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันคือที่ไหนกันแน่"ออกไปตอนนี้มีหวังโดนลากไปรุมโทรมข้างถนนแน่"ชลธรบอกคนที่เขาหมายตาในอ้อมกอดของเขาสลับกับแผงวงจรตัวเลขดิจิตอลแสดงเลขชั้น ชายหนุ่มภาวนาให้ถึงชั้นบนสุดของเขาโดยเร็ว เพราะเขา ดูจากอาการของหญิงสาวคาดว่าน่าจะโดนยาปลุกเซ็กส์มาแน่นอน"ร้อน! ช่วยด้วย ฉันร้อน " ไม่พูดเปล่าพยายามปลดเสื้อผ้าน้อยชิ้นของตนออกจากกายเพื่อที่จะบรรเทาความร้อนระอุภายในกายลงได้บ้าง ชลธรรีบรวบมือคนตัวเล็กเอาไว้ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับประตูลิฟต์เปิดกว้างพอดี ชายหนุ่ม จึงตวัดวงแขนอุ้มคนตัวเล็กขึ้นแนบอกตรงไปยังห้องของตนทันทีปัง!เสียงปิดประตูด้วยเท้าแกร่งดังสนั่นทำเอาหญิงสาวสะดุ้งน้อย ๆ ชายหนุ่มวางคนที่กระสับกระส่ายลงบนโซฟาสีเทาแล้วผละออก
Last Updated : 2025-04-14
Latest chapter
อสุราแพ้รัก ตรวร้ายพรากรัก The End
ตอนจบเวลาผ่านไปร่วมสองเดือน อัทธ์ยังคงวนเวียนอยู่ที่บ้านของสริตาตั้งแต่วันนั้น แม้จะโดนหญิงสาวไล่ออกจะบ่อย แต่มีหรือคนอย่างเขาจะสนขอเพียงอย่างเดียวคือได้หญิงสาวกลับมาในอ้อมอกเท่านั้น“นิล พี่ช่วยนะ” ชายหนุ่มที่กำลังกวาดใบไม้ที่ร่วงหล่นอยู่บริเวณหน้าบ้านของหญิงสาว เมื่อเห็นสริตาเดินสะพายกระเป๋าพร้อมทั้งยกกล่องพัสดุที่จะส่งลูกค้ามายังท้ายรถยนต์ของตัวเองจึงรีบวิ่งไปช่วยด้วยความที่ไม่อยากให้เธอยกของหนักเกรงจะกระทบลูกในท้อง“ไม่ต้อง ออกไปห่าง ๆ เลย” หญิงสาวไล่ชายหนุ่มเสียงแข็ง แต่มีหรือคนหน้ามึนอย่างเขาจะยอมทำตาม“พี่ช่วยดีกว่า”ชายหนุ่มบอกเพียงแค่นั้นแย่งของจากมือสริตาแล้วจัดวางยังท้ายรถพร้อมทั้งวิ่งไปเอากล่องที่วางอยู่ในบ้านยกมาวางรวมกับสิ่งที่เพิ่งวางไปเมื่อครู่การกระทำของเขาทำให้สริตาไม่ค่อยที่จะพอใจสักเท่าไหร่“คุณอัทธ์คะ เลิกมายุ่งวุ่นวายกับชีวิตฉันได้แล้วค่ะ” หญิงสาวกอดอกพูดกับชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยสีหน้าไม่พอใจ“เลิกยุ่งกับเมียไม่ได้เหรอก” เขาตอบอย่างใจเย็น ก่อนมายืนส่งยิ้มละมุนตรงหน้าหญิงสาวและเอ
อสุราแพ้รัก ตรวร้ายพรากรัก 17
บทที่ 17“จะไม่เข้าไปจริง ๆ เหรอครับนายหัว”จอมพลหันไปถามเจ้านายที่กำลังนั่งมองบ้านหลังเล็กหลังหนึ่งผ่านทางหน้าต่างกระจกรถยนต์อยู่นานสองนาน ไม่ยอมทำอะไรเสียทีตั้งแต่มาถึงที่นี่ก็เกือบจะบ่ายโมงของอีกวันเสียแล้ว อันที่จริงเขาอยากจะมาให้ถึงตั้งแต่เมื่อวานเพื่อที่จะให้ได้พบสริตาโดยเร็ว“รอสักพักค่อยเข้าไป” นายหนัวหนุ่มตอบลูกน้องโดยที่สายตาคมไม่ลาจากสิ่งตรงหน้าตั้งแต่มาถึงที่นี่เขาเฝ้ามองตลอดว่าจะมีใครออกจากบ้านหลังเล็กนั่นหรือไม่ แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่มีใครออกมาไม่นานนักประตูก็ถูกเปิดออกพร้อมกับร่างของผู้หญิงวัยกลางคนที่กำลังอุ้มหนูน้อยตรงมายังแคร่ไม้ไผ่หน้าบ้าน ซึ่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ที่คอยให้ร่มเบาไม่ห่างจากตัวบ้านมากนัก“ยายพาออกมาเล่นข้างนอกแล้ว หยุดงอแงได้แล้วนะ” ผู้เป็นยายวางหลานลงกับแคร่ไม้ไผ่และนั่งลงข้าง ๆ พูดกับหลานอย่างเอ็นดู เขาจอดรออยู่ใกล้ ๆ พอจะได้ยินสิ่งที่หญิงวัยกลางคนคุยกับเด็กคนนั้น“นายหัวจะไม่ลงไปจริง ๆ เหรอครับ” ลูกน้องหนุ่มเอ่ยขึ้นอีกครั้ง หลังจากที่เจ้านายของตนให้ความสนใจเด็กน้อยที่ถูกอุ้มออกมาจากบ้าน อั
อสุราแพ้รัก ตรวร้ายพรากรัก 16
บทที่ 16เวลาผ่านไปสองสัปดาห์ สริตากลับมาอยู่บ้านที่ต่างจังหวัดกับลูกชายและมารดาของตนพร้อมกับลูกน้อยอีกคนที่อยู่ในท้อง หลังจากที่กลับมาบ้านสริตาทำตัวให้ปกติที่สุด ทำทุกอย่างตามเดิมในแบบฉบับที่เคยเป็น“ทำไมถึงลาออกไม่ทำงานที่อยากทำล่ะลูก”คนแม่ถามลูกสาวที่กำลังนั่งแพ็คกระเป๋าแฟชั่นลงกล่องให้ลูกค้า เงยหน้ามองมารดาที่อุ้มลูกชายของตนอยู่“ต่อให้นิลทำงานที่ชอบต่ำไม่มีเวลาให้แม่กับอนลนิลคงไม่มีความสุขหรอก ต่อให้ขายของออนไลน์เงินจะยังไม่มาแต่มันก็ดีนะแม่” หญิงสาวลาออกจากงานมาอยู่บ้านขายของออนไลน์กับครอบครัวและยังมีเวลาให้ลูกน้อยอีกด้วย“จะเอาแบบนี้เหรอ แล้วที่หายไปไปไหนมา”“ทำงานค่ะ ต่างจังหวัดมันไม่ค่อยมีสัญญาณสักเท่าไหร่”“แล้วของพวกนี้จะเอาไปส่งตอนไหนเนี่ย” สิริกรเปลี่ยนบทสนทนาเพื่อไม่ให้ลูกสาวต้องคิดมาและ กอย่างไม่อยากสักถามให้มากความ“พรุ่งนี้ค่ะแม่ ว่าจะไปส่งก่อนไปหาหมอ เดี๋ยวคืนนี้นิลต้องตอบแชทลูกค้าอีกหลายคน ฝากแม่พาอนลนอนด้วยนะคะ”นางพยักหน้าอย่างเข้าใจก่อนบอกลูกสาวแย่งเป็นห่วง “เราน่ะก็พักผ่อนเยอะ ๆ อย่า
อสุราแพ้รัก ตรวร้ายพรากรัก 15
บทที่ 15นับจากวันที่สริตาถูกช่วยออกมาจากเกาะ ได้มาพักอยู่ที่บ้านมารดาของธันว์เพื่อให้สภาพร่างกายของหญิงสาวดีขึ้น สริตามีอาการอ่อนเพลีย ไม่ยอมพูดจากับใครแม้กระทั่งตัวของเขา หญิงสาวเก็บตัวเงียบหากปล่อยนานกว่านี้คงไม่เป็นผลดีอย่างแน่นอนธันว์ตัดสินใจเข้ามาคุยกับหฯงสาวอีกครั้ง เมื่อเห็นเธอออกจากห้องมาสูดอากาศบริสุทธิ์ภายนอก“นมครับน้องนิล” ชายหนุ่มถือนมสดหนึ่งแก้วมาวางกันโต๊ะที่สริตายืนอยู่ใกล้ ๆเธอเพียงหันมามองและยิ้มจาง ๆ กับเขาเท่านั้น“มองหน้าแบบนี้มีอะไรจะถามหรือคะ” สริตาถามขึ้นเป็นครั้งแรกหลังจากที่เงียบไม่พูดไม่จามาหลายวัน“พี่อยากจะถามเรื่องของนิลกับไอ้อัทธ์”สิ้นเสียงของธันว์ทำให้สริตามองหน้าเขานิ่ง ๆ เวยความเศร้าโศก ครั้นจะอ้าปากตอบคำถามของชายหนุ่ม อยู่ ๆ ก็เกิดผะอืดผะอมจนต้องวิ่งออกไปอาเจียน การการของหญิงสาวทำให้ธันว์ต้องรีบเข้าไปลูบหลังให้จนกระทั่งมารดาของเขาเดินเข้ามา“เรามีธุระไม่ใช่หรือตาธันว์ เดี๋ยวแม่จัดการเอง”ชายหนุ่มพยักหน้ารับก่อนเดินออกไปจากตรงนั้น ปล่อยให้สริตาอยู่กับมารดาของตนตามลำพังเ
อสุราแพ้รัก ตรวร้ายพรากรัก 14
บทที่ 14 นับจากวันนั้นที่สริตาออกจากโรงพยาบาลโดยการที่แอบออกมาแต่ก็ถูกจัดได้ เขาก็พาเธอมที่นี่อีกครั้งร่วมรักกับเธอทุกวันจนเกือบสัปดาห์ หญิงสาวไม่ได้ออกไปไหนได้แต่อยู่ภายในบ้านหลังนี้เพราะแน่นอนว่าโซ่ตรวนที่เขาใส่ไว้ให้ที่ข้อเท้ามีเพียงอัทธ์เท่านั้นที่จะปลดปล่อยเธอได้ ร่างสวยงามของคนตัวเล็กเริ่มทรุดโทรมราวกับตรอมใจที่หมดหนทางออกไปจากเกาะแห่งนี้เพราะตนคิดถึงลูกน้อยสุดหัวใจแก๊ก แก๊กเสียงเปิดประตูทางหน้าบ้านมันไม่ทำให้สริตาเงยหน้าจากการกอดเข่าอย่างเศร้าหมอง เพราะคงเป็นใครไปไม่ได้นอกเสียจากอัทธ์คนใจร้ายคนนั้นเป็นแน่ แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่เสียงฝีเท้าของใครบางคนเดินเข้ามาหยุดตรงหน้าของเธอเสียงพูดจากจากผู้มาใหม่ สริตาจึงเงยหน้าที่เต็มไปด้วยตราบน้ำตามองคนตรงหน้า“คุณเป็นใคร!” สริตาถามด้วยน้ำเสียงแหบแห้งคอจนแทบจะเป็นผงผู้ชายคนนั้นไม่พูดอะไรนอกเสียจากหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเปิดบางสิ่งดูเพื่อความแน่ใจ ก่อนเอ่ยถามพร้อมย่อกายลงนั่งในระดับเดียวกับสริตา “น้องนิลเพื่อนของนิ้วนางใช่ไหม”
อสุราแพ้รัก ตรวร้ายพรากรัก 13
บทที่ 13“นิล นิล เป็นไงบ้าง” เขาถามขึ้นอย่างดีใจ เมื่อสริตาขยับนิ้วมือเล็กน้อยทำให้อัทธ์รู้สึกตัวเงยหน้ามองใบหน้างามที่เริ่มมีสีเลือดจาง ๆ กว่าตอนที่มาโรงพยาบาลใหม่ ๆดวงตาหวานกระพริบถี่ ๆ เพื่อปรับให้ชินกับแสงสว่างรอบห้อง ที่นี่คงไม่ใช่ที่ไหนนอกเสียจากห้องพักในโรงพยาบาล พลันสายตาดันไปปะทะกับใบหน้าคมที่อยู่ตรงหน้าพอดี สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความปราบปลื้มเสียเต็มประดา“นิลเป็นยังไงบ้าง รู้สึกไม่ดีตรงไหนไหม” เขาถามเออีกครั้งเมื่อเห็นเธอยังคงนิ่งเงียบ“ฉันอยากพัก” สริตาบอกพียงแค่นั้นแล้วหันหลังให้กับอัทธ์เขาได้แต่ถอนหายใจเฮือกใหญ่ให้กับคนที่นอนอยู่บนเตียง ก่อนเดินออกไปนอกห้องเพื่อั้จะตามหมอให้มาตรวจดูอาการของสริตาว่าหายดีหรือยังมีอะไรแทรกซ้อนหรือไม่ไม่นานแพทย์เจ้าของไข้เข้ามาตรวจดูอาการของสริตา หญิงสาวไม่ได้เป็นอะไรนอกเสียจากพักผ่อนน้อยจึงทำให้อ่อนเพลียพักที่โรงพยาบาลก็กลับบ้านได้แล้วอัทธ์เหมือนกำลังจะอ้าปากเอ่ยอะไรบางอย่างกับเธอ แต่กูกรบกวนด้วยเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์มือถือจนต้องรีบออกไป หลังจากที่ชายหนุ่มไม่ได้อยู่
อสุราแพ้รัก ตรวร้ายพรากรัก 12
บทที่ 12มือเรียวสั่นสะท้านเมื่อกำลังปลดเข็มขัดและกระดุมออกจากกางเกงของเขาให้เร็วที่สุด แต่ยิ่งเร่งเท่าไรมันยิ่งยากและช้าเท่านั้น ทำเอาคนที่คอยจับจ้องการกระทำของเธอตอนนี้ใจจะขาดเสียให้ได้ ในที่สุด หญิงสาวก็จัดการรูดกางเกงของเขาลงทำให้ท่อนเอ็นแข็งกร้าวผงาดต่อหน้าต่อตา“จับมันสิ ลูบมัน” เขาสั่งเร่งเร้าเพราะเธอมัวแต่ยืนไม่จัดการสักทีสริตาทำใจกล้าย่อกายนั่งคุกเขาจับท่อนลำอวบตรงหน้ากำมันและรูดขึ้นรูดลงเบา ๆ ปลายนิ้วหัวแม่มือไล้ส่วนหัวปลายอย่างเน้น ๆ ทำเอาเขาสะท้านไปทั้งกาย“อ่า แบบนั้นแหละ อืม”เสียงทุ้มเข้มครางกระหึ่มคล้ายถูกใจในการกนะทำของหญิงสาว“เอาเข้าปากเร็ว ๆ สิ”คนตัวเล็กเริ่มเปลี่ยนจาดมือเรียวสวยมาเป็นปากบางกระจับ ลิ้นเล็กค่อย ๆ ไล้เลียส่วนปลายท่อนเอ็นอย่างเชื่องช้า เพียงแค่สัมผัสน้อยนิดก็ทำเอาชายหนุ่มถึงกับเดือดเลือดพล่านไม่น้อย“อ่า เก่งมาก เอาอีกสิอยากไปจากที่นี่ก็ต้องลงทุนหน่อย”สิ้นเสียงพร่าแสนยั่วยวนของเขามันกระตุ้นเธอได้ไม้น้อย ลิ้นเล็กตะวัดไล้เลียอย่างรวดเร็วก่อนจะส่งตัวตนของเขาเข้าป
อสุราแพ้รัก ตรวร้ายพรากรัก 11
บทที่ 11สริตาลืมตาขึ้นด้วยความเคยชินนับตั้งแต่มายู่ที่นี่ วันนี้เป็นวันที่เธอต้องจัดการอะไรต่าง ๆ มากมายทั้งทำความสะอาดบ้านหลังน้อยหรือแม้กระทั้งซักเสื้อผ้าของตนเอง ที่นี่ไม่ได้มีเครื่องอำนวยความสะดวกเหมือนกับตอนที่เธออยู่บ้านหรือกรุงเทพฯ คนที่นี่บางคนใช้เครื่องซักผ้า แต่สำหรับเธอแล้วต้องซักด้วยมือเท่านั้นไม่กล้าไปเอ่ยปากขอยืมจากใครหญิงสาวเปิดประตูเข้าไปในห้องอย่างเบามือเพื่อที่จะเอาเสื้อผ้าชุดชั้นในที่ถูกโดนทิ้งไว้ในตะกร้าออกมารอหลังจากที่ทำอาหารเช้าเสร็จจะเดินไปที่ลำธารเช่นเคย สริตาเปิดตู้เย็นเล็กของบ้านหาของสดผักสดที่อัทธ์สั่งลูกน้องซื้อมาให้เธอทุกสัปดาห์ออกมาจัดเตรียมเช้านี้อยากจะทำอะไรง่าย ๆ ไม่ยุ่งยากเสียเวลา แต่ในจังหวะที่เธอจะเปิดเตาแก๊สปิกนิกที่ใช้ประจำกลับไม่ติดเสียอย่างนั้น“ทำไมไม่ติดล่ะ”เธอพยายามเปิดครั้งแล้วครั้งเล่าก็ไม่ติดจึงละความพยายามและออกไปดูด้านนอกว่าพอจะมีอะไรที่ช่วยเธอได้บ้างหรือไม่ เพราะคราวก่อนจำได้ว่าเคยมีเตาถ่านวางอยู่ข้างบ้านสั่นนั้นมันอาจจะช่วยเธอได้“มีเตาอยู่ด้วย ว่าแต่มันจุดยังไงล่ะทีนี้” สริต
อสุราแพ้รัก ตรวร้ายพรากรัก 10
บทที่ 10สามวันที่อัทธ์ออกไปทำธุระของเขาตั้งแต่วันก่อน มันทำให้เธอหายใจหายคอได้สะดวกที่ไม่พบคนใจร้ายให้วุ่นวายใจหรือใช้งานหนักเยี่ยงทาสทว่าในยามที่เขาไม่อยู่สริตาจึงใช้เวลาหลังเลิกงานคอยสอดส่องหาทางหนีทีไร่อีกครั้งหนึ่ง แต่ก็เปล่าประโยชน์เพราะการที่จะออกจากกรงขังของเขาได้นอกจากจะมีเรือเท่านั้น แต่นี่ไม่พบเรือสักลำถ้าหากอัทธ์กลับมาเธออยากจะลองอธิบายเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้เขาได้รับรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นบางทีเขาอาจจะปล่อยเธอไปก็ได้ในขณะที่สริตากำลังฮำเพลงระหว่างเดินกลับบ้านเล็กท้ายเกาะก็ต้องหยุดชะงักเพราะเสียงเอะอะโวยวายของใครบางคนที่ดังขึ้นตรงบริเวณที่มีเรืออยู่จนต้องหันไปมอง คนตัวเล็กพยายามหรี่ตามองว่าใครกันที่เสียงดังเช่นนี้ จนกระทั่งรู้แน่ชัดว่าเจ้าของเสียงนั้นคืออัทธ์“นายหัวรอผมก่อนเดี๋ยวผมช่วย” ลูกน้องของอัทธ์ร้องห้ามเมื่อเจ้านายของตัวเองเดินปรี่ไปที่หญิงสาวที่อยู่ริมหาด ด้วยความที่กลัวเจ้านายจะเป็นอันตรายจึงรีบวิ่งไปประคองกระนั้นคนเมามายกลับไม่ยอมพร้อมบอกให้ไม่ต้องมายุ่งเสียอย่างนั้น “ไม่ต้องกูเดินเองได้”
