Home / โรแมนติก / อสุราแพ้รัก / ความรักของห้าเรื่องราว

Share

อสุราแพ้รัก
อสุราแพ้รัก
Author: กรภัทร์ / ญาดาพัชร์

ความรักของห้าเรื่องราว

last update Last Updated: 2025-03-08 16:40:54

ราคีซาตาน 

ความเข้าใจผิดทำให้เธอต้องมีรอยราคีจากเขา ภาธร

พ่อเลี้ยงหนุ่ม ที่เข้าใจผิดที่มีต่อเธอนั้น แต่กว่าจะรู้เธอก็หนีไปแสนไกล

-------------------------------------------------------

“คุณภาคให้คุณวิทไปตามบัวมีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ” เธอถามและยิ้มให้คนที่กำลังหันหน้ามา

“ไปเก็บของซะ” ไม่พูดพร่ำทำเพลงสั่งให้กชสรไปเก็บของอย่างรวดเร็ว

“เก็บของ หมายความว่ายังไงคะ คุณภาค”

หมายความว่ายังไง คำถามนี้ยังคงวนอยู่ในสมองน้อย ๆ ของเธอ แต่แล้วก็กระจ่างแจ้งเมื่อเขาเป็นคนชี้แจ้งทั้งหมดให้เธอฟัง

“หึ หมายความว่ายังไง นี่ไม่รู้หรือแกล้งโง่กันแน่ฮะกชสร พูดง่าย ๆ คือ ฉันเบื่อนางบำเรออย่างเธอแล้ว”

-------------------------------------------------------

“ออกไปจากบ้านของฉันเดี๋ยวนี้นะคุณภาธร” ว่าที่คุณแม่ตวาดเสียงแข็ง

“ไม่ ฉันจะไม่ไปไหนทั้งนั้น จนกว่าเธอจะคุยกับฉัน”

“คุยกับฉัน แต่ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ เพราะฉะนั้นกลับไร่ของคุณไปซะ”

“ฉันไม่กลับ จนกว่าเธอจะคุยกับฉัน คุยเรื่องของเรา” ภาธรเอ่ยด้วยเสียงจริงจังและจริงใจ แต่คนฟังกลับไม่รู้สึกอะไรเช่นนั้น

“พูดมาได้นะคะ ว่าเรื่องของเรา ระหว่างคุณกับฉันมันไม่มีอะไรเกิดขึ้น”

“มีสิ เธอเป็นเมียฉันนะ”

อ้อนรักคุณสามี

“นี่จำอะไรไม่ได้จริง ๆ เหรอ เมียจ๋า” ท่าทางรวมทั้งน้ำเสียงยียวนกวนโมโหที่แทบไม่เคยได้ยินมาก่อน

“นี่คุณเพชรอย่ามาพูดจามั่ว ๆ นะ”

“มั่วอะไรเมื่อคืนผมกับคุณยังสนุกกันอยู่เลย” ว่าแล้วแขนทั้งสองคร่อมทับร่างเล็กที่นั่งพิงอยู่บนเตียงกักกันเพื่อไม่ให้หญิงสาวหลุดออกจากเขาได้

"ไม่จริงฉันไม่เชื่อคุณหรอกคุณเพชร"

บอกเพียงแค่นั้นแล้วพยายามผลักคนตัวโตให้ออกไปจาก

ตัวเอง

"ไม่เชื่องั้นก็มาลองทบทวนดูอีกสักรอบดีไหม"

แนะนำโหลดตัวอย่างก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ เรื่องสั้นสบาย ๆ

 

 

อุบายรักอสุรา

คุณกัณฑ์ธรณ์ กับ วาดตะวัน

เรื่องสั้นน่ารัก น่ารัก ฝากด้วยนะคะ

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

“คุณมีปัญหาเรื่องเงินอยู่ใช่ไหม?” เขาถามหยั่งเชิงหญิงสาวอยากจะรู้ว่าวาดตะวันจะตอบเขาอย่างไร

แววตาของคนตรงหน้าสั่นไหวตกใจไม่น้อยกับสิ่งที่ได้ยินเมื่อครู่

เขารู้เรื่องนี้ได้ยังไง

“คุณรู้ได้ยังไงคะว่าฉันมีปัญหาเรื่องเงิน” วาดตะวันถามกลับคนท่าทางเจ้าเล่ห์ตรงหน้า

“เรื่องนั้นไม่สำคัญว่าผมรู้ได้ยังไง แต่ผมช่วยคุณเรื่องนี้ได้”

“แต่ว่า...”

ยังมีทันที่หญิงสาวจะคัดค้านก็ถูกกัณฑ์ธรณ์ดักขึ้นมาเสียก่อน

“ลองอ่านข้อเสนอของผมก่อน” เขาว่าอย่างเป็นต่อ ก่อนยื่นข้อเสนอให้เธออ่าน

มือเรียวสิ่งที่เขาส่งให้ขึ้นมาอ่าน ทำความเข้าใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนถามชายหนุ่มตรงหน้าอีกครั้ง

“ฉันขอเอาไปอ่านก่อนได้ไหม แค่ดูผ่าน ๆ ฉันเหมือนจะเสียเปรียบยังไงไม่รู้”

“ได้สิผมให้คุณเอาไปอ่านและตัดสินใจหนึ่งคืน”

 

หวามรักอสุรา

 

เมื่อเขาสูญเสีย เธอต้องเป็นคนชดใช้ แต่จะทำเช่นไรเมื่อทุกอย่างสายเกินแก้

“อย่าแม้แต่จะหนีนะ ไม่งั้นฉันจะกระแทกให้เจ็บแสบเลยคอยดู”

ร่างสูงผละออกแล้วถามร่างบางที่หอบหายใจด้วยความเหนื่อย และพยายามลุกออกจากใต้รางเขาเมื่อโดนเขารังแกด้วยจูบที่แสนจะรุนแรงและป่าเถื่อนเป็นเวลานาน

“ทุเรศ!” เมื่อลมหายใจเริ่มเข้าที่จอมขวัญก็บริภาษเขาออกไปอย่างไม่พอใจพร้อมกับฝ่ามือที่กำลังจะตบเข้าที่ใบหน้าของเขาแต่ร่างสูงกับรู้ทันแล้วรวบมือทั้งสองข้างของหล่อนไว้เหนือหัวด้วยมือเดียวของเขา

“คิดจะทำร้ายผัวตัวเองอีกแล้วนะ” ร่างสูงว่าอย่างโกรธจัดตั้งแต่เจอผู้หญิงคนนี้กี่ครั้งแล้วที่หล่อนตบหน้าเขา

“คุณไม่ใช่ผัวฉัน… ไอ้คนบ้าอำนาจ!” แม้จะสู้เขาไม่ได้เธอก็จะขอพูดให้เขาเจ็บให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

“จำไว้คนอย่างพลาธิปมันบ้าได้มากกว่าที่เธอ

 

 

ตรวนร้ายพรากรัก

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

คุณเคยรักใครอย่างยากจะลืมหรือไม่ ถ้าหากมีก็คงเป็นเช่นเดียวกับ “สริตา” ที่ไม่ว่าจะกี่ปีเธอก็ไม่อาจลืมผู้ชายที่อยู่ในใจได้เลย

แต่ทว่าสายตาที่มองกลับไม่ใช่เขาที่รู้จักอีกแล้ว ทุกอย่างมันเป็นเพราะเธอที่ทำลายความรักของ “อัทธ์” ให้เหลือเพียงความเกลียดชัง

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

“ไม่! ผู้หญิงอย่างเธอมันต้องเจ็บปวดมากกว่าที่ฉันเคยเจอ”

“ฉันจะต้องชดใช้อะไรให้คุณอีกคะนายหัว แค่คุณฟังฉันอธิบายบ้าง”

ใช่ สริตาอยากให้เขาฟังคำอธิบายของเธอบ้าง แต่นี่อะไรเขาไม่เคยให้โอกาสแม้แต่จะปริปากบอกในสิ่งที่ต้องการ

“ฉันไม่อยากฟังคำโกหกหลอกลวงของผู้หญิงตอแหลอย่างเธอ”

“ถ้าฉันมันผู้หญิงตอแหล คุณมันก็พวกป่าเถื่อนบ้าอำนาจ”

หญิงสาวสวนกลับอย่างไม่ยอม ชายหนุ่มรู้ไม่ใช่หรือว่านิสัยเธอเป็นอย่างไรแล้วทำไมถึงพูดแบบนี้

“บ้าอำนาจ ป่าเถื่อนเหรอ?” สิ้นเสียงของเขาทำให้คนที่มีแอลกอฮอล์อยู่ในกายมากพอตัวถึงกับกัดฟันกรอด

“ใช่!..”

 

 

ชลพิตา

ชลพิตา

ชลธร x พนิตา

--------------------------

"คุณจะพาฉันไปไหน ฉันจะกลับบ้าน"

พนิตาพยายามขืนกายเอาไว้สุดกำลังที่คนร่างเล็กอย่างเธอจะมีและ

คอยประคองสติของตนที่มีเพียงเล็กน้อย ภายในกายของเธอตอนนี้ร้อนรุ่มไปเสียทุกส่วน

อันที่จริงเธอนั้นรู้สึกร้อนและกระสับกระส่ายตั้งแต่เขาพาเธอออกจากคลับหรูจวบจนถึงที่นี่ ที่ที่เธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันคือที่ไหนกันแน่ แค่เพียงปรายตามองการตกแต่งภายในตั้งแต่ทางเข้าก็พอจะเดาได้ว่าราคาคงสูงไม่ใช่น้อยเป็นแน่

"ออกไปตอนนี้มีหวังโดนลากไปรุมโทรมข้างถนนแน่"

ชลธรบอกคนที่เขาหมายตาในอ้อมกอดของเขาสลับกับแผงวงจรตัวเลขดิจิตอลแสดงเลขชั้น ชายหนุ่มภาวนาให้ถึงชั้นบนสุดของเขาโดยเร็ว เพราะเขา

ดูจากอาการของหญิงสาวคาดว่าน่าจะโดนยาปลุกเซ็กส์มาแน่นอน

"ร้อน! ช่วยด้วย ฉันร้อน "

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • อสุราแพ้รัก   ตรวร้ายพรากรัก The End

    ตอนจบเวลาผ่านไปร่วมสองเดือน อัทธ์ยังคงวนเวียนอยู่ที่บ้านของสริตาตั้งแต่วันนั้น แม้จะโดนหญิงสาวไล่ออกจะบ่อย แต่มีหรือคนอย่างเขาจะสนขอเพียงอย่างเดียวคือได้หญิงสาวกลับมาในอ้อมอกเท่านั้น“นิล พี่ช่วยนะ” ชายหนุ่มที่กำลังกวาดใบไม้ที่ร่วงหล่นอยู่บริเวณหน้าบ้านของหญิงสาว เมื่อเห็นสริตาเดินสะพายกระเป๋าพร้อมทั้งยกกล่องพัสดุที่จะส่งลูกค้ามายังท้ายรถยนต์ของตัวเองจึงรีบวิ่งไปช่วยด้วยความที่ไม่อยากให้เธอยกของหนักเกรงจะกระทบลูกในท้อง“ไม่ต้อง ออกไปห่าง ๆ เลย” หญิงสาวไล่ชายหนุ่มเสียงแข็ง แต่มีหรือคนหน้ามึนอย่างเขาจะยอมทำตาม“พี่ช่วยดีกว่า”ชายหนุ่มบอกเพียงแค่นั้นแย่งของจากมือสริตาแล้วจัดวางยังท้ายรถพร้อมทั้งวิ่งไปเอากล่องที่วางอยู่ในบ้านยกมาวางรวมกับสิ่งที่เพิ่งวางไปเมื่อครู่การกระทำของเขาทำให้สริตาไม่ค่อยที่จะพอใจสักเท่าไหร่“คุณอัทธ์คะ เลิกมายุ่งวุ่นวายกับชีวิตฉันได้แล้วค่ะ” หญิงสาวกอดอกพูดกับชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยสีหน้าไม่พอใจ“เลิกยุ่งกับเมียไม่ได้เหรอก” เขาตอบอย่างใจเย็น ก่อนมายืนส่งยิ้มละมุนตรงหน้าหญิงสาวและเอ

  • อสุราแพ้รัก   ตรวร้ายพรากรัก 17

    บทที่ 17“จะไม่เข้าไปจริง ๆ เหรอครับนายหัว”จอมพลหันไปถามเจ้านายที่กำลังนั่งมองบ้านหลังเล็กหลังหนึ่งผ่านทางหน้าต่างกระจกรถยนต์อยู่นานสองนาน ไม่ยอมทำอะไรเสียทีตั้งแต่มาถึงที่นี่ก็เกือบจะบ่ายโมงของอีกวันเสียแล้ว อันที่จริงเขาอยากจะมาให้ถึงตั้งแต่เมื่อวานเพื่อที่จะให้ได้พบสริตาโดยเร็ว“รอสักพักค่อยเข้าไป” นายหนัวหนุ่มตอบลูกน้องโดยที่สายตาคมไม่ลาจากสิ่งตรงหน้าตั้งแต่มาถึงที่นี่เขาเฝ้ามองตลอดว่าจะมีใครออกจากบ้านหลังเล็กนั่นหรือไม่ แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่มีใครออกมาไม่นานนักประตูก็ถูกเปิดออกพร้อมกับร่างของผู้หญิงวัยกลางคนที่กำลังอุ้มหนูน้อยตรงมายังแคร่ไม้ไผ่หน้าบ้าน ซึ่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ที่คอยให้ร่มเบาไม่ห่างจากตัวบ้านมากนัก“ยายพาออกมาเล่นข้างนอกแล้ว หยุดงอแงได้แล้วนะ” ผู้เป็นยายวางหลานลงกับแคร่ไม้ไผ่และนั่งลงข้าง ๆ พูดกับหลานอย่างเอ็นดู เขาจอดรออยู่ใกล้ ๆ พอจะได้ยินสิ่งที่หญิงวัยกลางคนคุยกับเด็กคนนั้น“นายหัวจะไม่ลงไปจริง ๆ เหรอครับ” ลูกน้องหนุ่มเอ่ยขึ้นอีกครั้ง หลังจากที่เจ้านายของตนให้ความสนใจเด็กน้อยที่ถูกอุ้มออกมาจากบ้าน อั

  • อสุราแพ้รัก   ตรวร้ายพรากรัก 16

    บทที่ 16เวลาผ่านไปสองสัปดาห์ สริตากลับมาอยู่บ้านที่ต่างจังหวัดกับลูกชายและมารดาของตนพร้อมกับลูกน้อยอีกคนที่อยู่ในท้อง หลังจากที่กลับมาบ้านสริตาทำตัวให้ปกติที่สุด ทำทุกอย่างตามเดิมในแบบฉบับที่เคยเป็น“ทำไมถึงลาออกไม่ทำงานที่อยากทำล่ะลูก”คนแม่ถามลูกสาวที่กำลังนั่งแพ็คกระเป๋าแฟชั่นลงกล่องให้ลูกค้า เงยหน้ามองมารดาที่อุ้มลูกชายของตนอยู่“ต่อให้นิลทำงานที่ชอบต่ำไม่มีเวลาให้แม่กับอนลนิลคงไม่มีความสุขหรอก ต่อให้ขายของออนไลน์เงินจะยังไม่มาแต่มันก็ดีนะแม่” หญิงสาวลาออกจากงานมาอยู่บ้านขายของออนไลน์กับครอบครัวและยังมีเวลาให้ลูกน้อยอีกด้วย“จะเอาแบบนี้เหรอ แล้วที่หายไปไปไหนมา”“ทำงานค่ะ ต่างจังหวัดมันไม่ค่อยมีสัญญาณสักเท่าไหร่”“แล้วของพวกนี้จะเอาไปส่งตอนไหนเนี่ย” สิริกรเปลี่ยนบทสนทนาเพื่อไม่ให้ลูกสาวต้องคิดมาและ กอย่างไม่อยากสักถามให้มากความ“พรุ่งนี้ค่ะแม่ ว่าจะไปส่งก่อนไปหาหมอ เดี๋ยวคืนนี้นิลต้องตอบแชทลูกค้าอีกหลายคน ฝากแม่พาอนลนอนด้วยนะคะ”นางพยักหน้าอย่างเข้าใจก่อนบอกลูกสาวแย่งเป็นห่วง “เราน่ะก็พักผ่อนเยอะ ๆ อย่า

  • อสุราแพ้รัก   ตรวร้ายพรากรัก 15

    บทที่ 15นับจากวันที่สริตาถูกช่วยออกมาจากเกาะ ได้มาพักอยู่ที่บ้านมารดาของธันว์เพื่อให้สภาพร่างกายของหญิงสาวดีขึ้น สริตามีอาการอ่อนเพลีย ไม่ยอมพูดจากับใครแม้กระทั่งตัวของเขา หญิงสาวเก็บตัวเงียบหากปล่อยนานกว่านี้คงไม่เป็นผลดีอย่างแน่นอนธันว์ตัดสินใจเข้ามาคุยกับหฯงสาวอีกครั้ง เมื่อเห็นเธอออกจากห้องมาสูดอากาศบริสุทธิ์ภายนอก“นมครับน้องนิล” ชายหนุ่มถือนมสดหนึ่งแก้วมาวางกันโต๊ะที่สริตายืนอยู่ใกล้ ๆเธอเพียงหันมามองและยิ้มจาง ๆ กับเขาเท่านั้น“มองหน้าแบบนี้มีอะไรจะถามหรือคะ” สริตาถามขึ้นเป็นครั้งแรกหลังจากที่เงียบไม่พูดไม่จามาหลายวัน“พี่อยากจะถามเรื่องของนิลกับไอ้อัทธ์”สิ้นเสียงของธันว์ทำให้สริตามองหน้าเขานิ่ง ๆ เวยความเศร้าโศก ครั้นจะอ้าปากตอบคำถามของชายหนุ่ม อยู่ ๆ ก็เกิดผะอืดผะอมจนต้องวิ่งออกไปอาเจียน การการของหญิงสาวทำให้ธันว์ต้องรีบเข้าไปลูบหลังให้จนกระทั่งมารดาของเขาเดินเข้ามา“เรามีธุระไม่ใช่หรือตาธันว์ เดี๋ยวแม่จัดการเอง”ชายหนุ่มพยักหน้ารับก่อนเดินออกไปจากตรงนั้น ปล่อยให้สริตาอยู่กับมารดาของตนตามลำพังเ

  • อสุราแพ้รัก   ตรวร้ายพรากรัก 14

    บทที่ 14 นับจากวันนั้นที่สริตาออกจากโรงพยาบาลโดยการที่แอบออกมาแต่ก็ถูกจัดได้ เขาก็พาเธอมที่นี่อีกครั้งร่วมรักกับเธอทุกวันจนเกือบสัปดาห์ หญิงสาวไม่ได้ออกไปไหนได้แต่อยู่ภายในบ้านหลังนี้เพราะแน่นอนว่าโซ่ตรวนที่เขาใส่ไว้ให้ที่ข้อเท้ามีเพียงอัทธ์เท่านั้นที่จะปลดปล่อยเธอได้ ร่างสวยงามของคนตัวเล็กเริ่มทรุดโทรมราวกับตรอมใจที่หมดหนทางออกไปจากเกาะแห่งนี้เพราะตนคิดถึงลูกน้อยสุดหัวใจแก๊ก แก๊กเสียงเปิดประตูทางหน้าบ้านมันไม่ทำให้สริตาเงยหน้าจากการกอดเข่าอย่างเศร้าหมอง เพราะคงเป็นใครไปไม่ได้นอกเสียจากอัทธ์คนใจร้ายคนนั้นเป็นแน่ แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่เสียงฝีเท้าของใครบางคนเดินเข้ามาหยุดตรงหน้าของเธอเสียงพูดจากจากผู้มาใหม่ สริตาจึงเงยหน้าที่เต็มไปด้วยตราบน้ำตามองคนตรงหน้า“คุณเป็นใคร!” สริตาถามด้วยน้ำเสียงแหบแห้งคอจนแทบจะเป็นผงผู้ชายคนนั้นไม่พูดอะไรนอกเสียจากหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเปิดบางสิ่งดูเพื่อความแน่ใจ ก่อนเอ่ยถามพร้อมย่อกายลงนั่งในระดับเดียวกับสริตา “น้องนิลเพื่อนของนิ้วนางใช่ไหม”

  • อสุราแพ้รัก   ตรวร้ายพรากรัก 13

    บทที่ 13“นิล นิล เป็นไงบ้าง” เขาถามขึ้นอย่างดีใจ เมื่อสริตาขยับนิ้วมือเล็กน้อยทำให้อัทธ์รู้สึกตัวเงยหน้ามองใบหน้างามที่เริ่มมีสีเลือดจาง ๆ กว่าตอนที่มาโรงพยาบาลใหม่ ๆดวงตาหวานกระพริบถี่ ๆ เพื่อปรับให้ชินกับแสงสว่างรอบห้อง ที่นี่คงไม่ใช่ที่ไหนนอกเสียจากห้องพักในโรงพยาบาล พลันสายตาดันไปปะทะกับใบหน้าคมที่อยู่ตรงหน้าพอดี สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความปราบปลื้มเสียเต็มประดา“นิลเป็นยังไงบ้าง รู้สึกไม่ดีตรงไหนไหม” เขาถามเออีกครั้งเมื่อเห็นเธอยังคงนิ่งเงียบ“ฉันอยากพัก” สริตาบอกพียงแค่นั้นแล้วหันหลังให้กับอัทธ์เขาได้แต่ถอนหายใจเฮือกใหญ่ให้กับคนที่นอนอยู่บนเตียง ก่อนเดินออกไปนอกห้องเพื่อั้จะตามหมอให้มาตรวจดูอาการของสริตาว่าหายดีหรือยังมีอะไรแทรกซ้อนหรือไม่ไม่นานแพทย์เจ้าของไข้เข้ามาตรวจดูอาการของสริตา หญิงสาวไม่ได้เป็นอะไรนอกเสียจากพักผ่อนน้อยจึงทำให้อ่อนเพลียพักที่โรงพยาบาลก็กลับบ้านได้แล้วอัทธ์เหมือนกำลังจะอ้าปากเอ่ยอะไรบางอย่างกับเธอ แต่กูกรบกวนด้วยเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์มือถือจนต้องรีบออกไป หลังจากที่ชายหนุ่มไม่ได้อยู่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status