18. จัดเซอร์ไพร์ส

ด้านพลอยลดาที่กลับมานอนพักที่ห้องของตัวเองก็นอนยิ้ม นึกถึงตอนที่แฟรงก์ไปช่วยเธอไว้จากอดัมก็รู้สึกดีกับแฟรงก์มาขึ้น เพราะเธอเองก็เคยชอบเขามาตั้งแต่เจอกันครั้งแรกที่ไทยแล้ว แต่เพราะแฟรงก์มาพูดจากวนๆใส่เธอและเขายังเอาจูบแรกของเธอไป เธอก็เลยตั้งอคติกับเขา แต่ต่อไปนี้ เธอจะพยายามมองเขาในแบบใหม่

“แปก แปก เอ๊ะ เสียงอะไรกัน” พลอยลดาลุกออกจากเตียงแล้วเดินช้าๆออกไปที่สระว่ายน้ำ ก่อนจะเอามือกุมท้องมองคนนับสิบกำลังทำอะไรสักอย่างอยู่ด้านล่าง โดยมีแฟรงก์ยืนคุมอยู่อย่างเท่ห์

“พี่แฟรงก์ ทำอะไรกันคะ” พลอยลดาเอ่ยถามออกไปแฟรงก์ก็เงยหน้าขึ้นมามองเธอ ก่อนจที่เขาจะรีบก้าวเดินขึ้นมาตรงบันได้เล็กๆด้านข้าง

“ออกมาทำไม เข้าไปพักผ่อนข้างในไป เดี๋ยวก็เป็นลมเป็นแล้งขึ้นมาอีกหรอก” แฟรงก์เอ่ยพูดไปก็มองเด็กสาวอย่างเป็นห่วง ก่อนจะทำท่ารำคาญเด็กสาวที่ยังคงมองไปด้านล่างอย่างสงสัย เขาจึงจับมือพลอยลดาแล้วพาเดินเข้ามาในบ้านอย่างห่วงใยเธอ

“คนพวกนั้นเขามาทำอะไรกันคะ” พลอยลดาถามออกไปอย่างอยากรู้ ก่อนจะมองแฟรงก์อย่างคาดคั้น จนแฟรงก์เอามือเท้าเอวแล้วตอบไปอย่างปลงๆ นี่ขนาดเจ็บตัวยังจะอยากมายุ่งเรื่องชาวบ้านเขา เฮ้อ ยัยเด็กนี่มันดื้อจริงๆ แฟรงก์คิดในใจอย่างระอา

“มาตกแต่งสถานที่น่ะ เย็นนี้เฮียฟรานจะขอพิชแต่งงานที่นี่ แต่เห็นพลอยเจ็บท้องอยู่ก็เลยจะให้พักผ่อนก่อน แล้วตอนเย็นก็ค่อยๆมาช่วยกัน” แฟรงก์บอกไปก็มองเด็กสาวด้วยสายตาหวาน

“อ่อค่ะ งั้นเดี๋ยวพลอยไปพักก่อนนะคะ เดี๋ยวตอนเย็นๆจะตื่นมาช่วย” พลอยลดาเอ่ยพูดจบก็รีบเดินเข้าไปในห้องของตัวเองด้วยใจที่สั่นไหว นี่เธอกำลังชอบแฟรงก์งั้นเหรอ ไม่ได้ เธอจะคิดกับเขาแบบนั้นไม่ได้ เขาแก่กว่าเธอตั้งกี่ปี เจ้าชู้อย่างเขาจะมาสนใจเธอได้ยังไงกัน

ด้านแฟรงก์ก็อมยิ้มแล้วมองตามร่างบางไป ก่อนจะกลับไปคุมคนที่แจ๊คส่งมาต่อ จนเวลาผ่านไปเกือบจะสองทุ่มฟรานติโน่ก็พาพิชชาภากลับมา แต่แฟรงก์ยังไม่ได้ให้คนตกแต่งที่สระว่ายน้ำเพราะกลัวพิชชาภาจะเห็นตอนเข้ามาในบ้าน จึงเตรียมทุกอย่างไว้พร้อมแล้ว แต่ฟรานติโน่กลับหัวเสียเมื่อไม่เห็นอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลยสักอย่างจนเขาต้องไปโวยวายน้องชายเป็นการใหญ่

ด้านพลอยลดาที่เห็นฟรานติโน่โวยวายใส่แฟรงก์ก็รีบมาอธิบายแทนแฟรงก์จนฟรานติโน่เข้าใจ และไปถ่วงเวลาของพิชชาภาตามที่แฟรงก์ขอ จากนั้นเธอก็ช่วยแฟรงก์และทุกคนจัดสถานที่ให้พร้อมจนทุกอย่างใกล้เสร็จก็มีบุคคลที่สามเข้ามาพร้อมเชฟอีกหลายคน

“สวัสดีครับน้องพลอย วันนี้สวยกว่าวันนั้นอีกนะครับเนี่ย” แจ๊คสันที่พาเชฟร้านอาหารของเขามาเห็นพลอยลดากำลังเอาลูกโป่งไปที่น้ำในสระก็เอ่ยแซวออกไปแบบน่ารักๆ

“เพื่อนอยู่นี่ไหมครับ ทักกูบ้างก็ได้” แฟรงก์เอ่ยประชดไปก็ไม่ละสายตาจากทั้งสองที่ยืนอยู่ด้วยกัน

“ก็ต้องเข้ามาทักคนสวยก่อนสิวะไอ้นี่” แจ๊คพูดไปก็ยักคิ้วใส่เพื่อนหนุ่มอย่างกวนๆ จนแฟรงก์ได้แต่กัดฟันข่มไว้

“สวัสดีค่ะพี่แจ๊ค พลอยไม่สวยอะไรขนาดนั้นหรอกค่ะ พี่แจ๊คก็พูดเวอร์ไป ฮ่าๆ แล้วนี่อะไรกันเหรอคะ” พลอยลดาตอบไปอย่างเป็นกันเอง ก่อนจะเอ่ยถามแจ๊คสันแล้วมองไปที่เชฟเกือบสี่ห้าคน

“อ่อ พี่ฟรานให้พี่พาเชฟมาทำอาหารให้ที่นี่น่ะสิ แล้วเดี๋ยวพี่ก็ต้องไปขึ้นบอลลูนต่อ เลยว่าพาเชฟมาสแตนบายรอที่นี่ก่อน” แจ๊คสันเอ่ยบอกไปก็บอกให้เชฟที่ร้านของเขาไปเตรียมของ แล้วเขาก็ยืนคุยกับพลอยลดาต่อ

“มีขึ้นบอลลูนด้วยเหรอคะ พลอยขอขึ้นด้วยคนได้ไหมคะ พลอยอยากขึ้นบอลลูนมานานแล้ว” พลอยลดาพูดออกมาอย่างตื่นเต้นพร้อมกับเอามือเกาะแขนของแจ๊คสันแบบอ้อน เพราะเธอชอบเล่นอะไรหวาดเสียวอะไรๆแบบนี้อยู่แล้ว

“นี่ยัยเด็กดื้อ ที่เจ็บตัววันนี้ไม่เข็ดหรือไง ไม่ต้องไป อยู่กับฉันที่นี่แหละ มานี่เลย” แฟรงก์พูดจบก็เดินไปหาพลอยลดาแล้วดึงตัวเธอออกมาจากเพื่อนหนุ่ม แล้วให้เธอมายืนข้างๆเขาแบบหวงๆ จนแจ๊คยิ้มออกมาอย่างรู้ทันเพื่อนหนุ่มที่กำลังกันซีนเขา

“อะไรกันวะ น้องพลอยเขาอยากไปแกจะมาห้ามน้องเขาทำไมวะ ไปกับฉันน่ะยังไงก็ปลอดภัย ดีไม่ดีปลอดภัยกว่าแกอีก” แจ๊คสันพูดไปก็มองหน้าเพื่อนหนุ่มแบบรู้ทัน

“ใช่ค่ะพี่แจ๊ค งั้นเดี๋ยวพลอยไปกับพี่แจ๊คนะคะ” พลอยลดาพูดไปก็สะบัดไหล่ให้หลุดจากมือของแฟรงก์อย่างงลืมตัว เพราะเธออยากจะไปขึ้นบอลลูนกับแจ๊คสันมากกว่า

“บอกว่าไม่ได้ไง อย่าให้ต้องโมโหนะพลอยลดา ส่วนแกรีบๆไปได้แล้วไป เฮียจะออกมาแล้ว” แฟรงก์เอ่ยพูดเสียงเข้มพร้อมกับมองพลอยลดาอย่างเอาเรื่อง ก่อนหันไปบอกไล่เพื่อนหนุ่มด้วยสายตาแกมบังคับจนแจ๊คสันพยักหน้ายิ้มตอบกลับแบบกวนๆ

“เออๆ ไอ้หมาหวงก้าง พี่ไปก่อนนะครับน้องพลอย ไว้เจอกันครับ” แจ๊คสันพูดจบก็ขยิบตาเจ้าชู้ให้กับพลอยลดาเล่นๆ ส่วนพลอยลดาก็ยิ้มตอบกับ

“ได้ค่ะพี่แจ๊ค แล้วเจอกันนะคะ” พลอยลดาพูดตอบไปก็ขยิบตากลับไปให้แจ๊คสันแบบเล่นๆเช่นกัน ก่อนจะยิ้มมองแจ๊คสันเดินออกไป

“นี่ยัยเด็กแรด อย่าแรดให้มันมากนัก ไอ้แจ๊คมันก็แค่เล่นๆกับเด็กแบบเธอเท่านั้นแหละ อย่ามโนว่ามันจะชอบเธอจริงๆ” แฟรงก์พูดบอกด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ เพราะไม่ชอบใจที่พลอยลดาเล่นหูเล่นตากับแจ๊คสันอย่างบอกไม่ถูก

“คุณก็อย่ามโนเองสิคะ บางทีพี่แจ๊คเขาอาจจะชอบเด็กๆแบบพลอยก็ได้ใครจะไปรู้ เด็กๆน่ะแซ่บนะคะพี่แฟรงก์ขา” พลอยลดาหันมาตอบเขาแบบทีเล่นทีจริง ก่อนจะเอามือแตะที่อกของแฟรงก์สองทีแบบปัดๆ แล้วเธอก็รีบเดินออกไปแบบเชิดใส่

“แม่ง ก็อยากจะรู้เหมือนกันว่ามันจะแซ่บจริงรึเปล่า เธอได้เจอฉันแน่ยัยเด็กแรด” แฟรงก์พูดออกไปอย่างมาดมั่น นับวันพลอยลดาก็ยิ่งทำให้เขาอยากจะปราบพยศเธอมากขึ้น นี่ถ้าเขาไม่เห็นว่าเธอยังเด็ก ป่านนี้เขาจับเธอกดไปนานแล้ว

หลังจากที่แฟรงก์จัดการจัดสถานที่ทุกอย่างเสร็จก็มาเปิดไฟทั้งหมดที่ห้องนอนของเขา เพราะเขาให้เชื่อมมันมาที่ห้องเขาเพื่อสะดวกต่อการแอบดูและการกดปิดและเปิดไฟ แต่นี่เขากับแจ๊คสันต่างก็สแตนบายรอฟรานติโน่แต่ป่านนี้ก็ยังไม่มีวี่แววจะออกมาจากห้อง จนแจ๊คสันโทรมาหาเขา

“ไอ้แฟรงก์ ยุงจะกัดกูตายอยุ่แล้วนะ เมื่อไหร่เฮียจะออกมาวะ” แจ๊คสันพูดไปก็ตบยุงไป เพราะตอนนี้เขาขึ้นมาหน้าผาที่ปล่อยพวกบอลลูนและเครื่องร่อนพาลามอเตอร์ พร้อมกับคนที่เขาจ้างมาอีก

“เออๆ กูจะตามให้ แค่นี้แหละมึง” แฟรงก์วางสายเพื่อนหนุ่มไปก็กดโทรหาฟรานติโน่ทันที ก่อนจะรอสายให้พี่ชายรับสาย

“เฮีย ผมให้ถ่วงเวลาแค่ชั่วโมงเดียวนะ นี่มันปาเข้าไปจะสองชั่วโมงแล้ว เมื่อไหร่เฮียจะเสด็จออกมาครับ นี่ไอ้แจ๊คก็รอจะขึ้นบอลลูนอยู่ มันโทรมาเร่งผมหยิกๆแล้วเนี่ย” แฟรงก์เอ่ยพูดไปก็มองสระว่ายน้ำอย่างพอใจที่คนของเขาจัดออกมาได้สวยและโรแมนติกสุดๆ แต่ไอ้คนขอนี่สิกลับชักช้านอนกกกันอยู่ในห้องไม่ยอมออกมาสักที จนเขารอไม่ไหวแล้วโทรตามแบบนี้

“เออๆ อีกสิบนาทีจะออกไปแล้ว” ฟรานติโน่บอกไปก็วางสายของน้องชายไป ก่อนจะมองพิชชาภาแล้วเขาก็รีบปลุกเธอให้ตื่นทันที

พอพี่ชายวางสายไปแฟรงก์ก็เดินไปหาพลอยลดาที่ห้องของเธอ แต่เธอก็เดินออกมาซะก่อน เขาจึงเอ่ยบอกกับเธอทันทีว่า

“เฮียฟรานกับน้องพิชจะออกมาแล้ว ไปเตรียมตัวกันได้แล้ว ตามมา” แฟรงก์พูดจบก็เดินไปที่ห้องนอนของเขา จนพลอยลดาที่เดินตามถึงกับเอ่ยถามเขาอย่างไม่ไว้ใจ

“ทำไมต้องมาที่ห้องคุณด้วย” พลอยลดาเอ่ยถามออกไปอย่างสงสัย ก่อนจะหยุดอยุ่ที่หน้าประตูห้องนอนของเขา

“ก็ห้องผมมันติดกับสระว่ายน้ำไง แล้วอีกอย่างไฟที่เส้นก็เชื่อมมาจากห้องของผม คุณจะไม่เข้ามาก็ได้แล้วแต่” แฟรงก์เอ่ยบอกแบบงอนๆก่อนจะปิดประตูห้องใส่หน้าของพลอยลดา เพราะสรรพนามของเธอที่เรียกเขาเปลี่ยนไป เขาชอบที่เธอเรียกเขาว่าพี่มากกว่ามาเรียกว่าคุณแบบนี้ ฟังแล้วมันน่าโมโห

“เฮ้อ คนอะไรเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย” พลอยลดาพูดตามหลังเขาไป ก็เปิดประตูเดินเข้าห้องนอนของแฟรงก์ไปอย่างกล้าๆกลัว ก่อนจะมองสำรวจไปรอบๆห้องอย่างอยากรู้อยากเห็น ก่อนจะเห็นเขานั่งอยู่ที่ริมระเบียงแล้วแล้วกดเปิดไฟปิดไฟที่สระว่ายน้ำไปมา ก่อนจะเปิดค้างไว้แล้วเขาก็หันมามองเธอ