Share

บทที่ 7

last update Last Updated: 2025-11-28 20:21:15

หลังจากหมดงานพิธีกรแล้ว

ชีวิตของอันอันก็กลับเข้าสู่โหมดวุ่นวายเต็มตัวอีกครั้ง

ทั้งเรียน ทั้งช่วยงานที่บ้าน เรียกได้ว่าแทบไม่มีเวลานั่งเฉยเลยสักวัน

นอกจากเรียนในมหาวิทยาลัย เธอยัง “หารายได้พิเศษ” ด้วยการช่วยป๊าแม่ดูแลร้านเกี๊ยวของครอบครัว

เช้าไปเรียน บ่ายหรือเย็นมาช่วยรับออเดอร์ ล้างจาน ปิดร้าน วนลูปชีวิตที่ทั้งเหนื่อยแต่ก็อบอุ่นใจอย่างมีความสุข

บางครั้งก็มีลูกค้าขาจรที่จำเธอได้จากรายการ เพลงเพลินบันเทิงใจ

พอเห็นหน้าเท่านั้นก็ร้องเสียงดังอย่างตื่นเต้น

“นั่นน้องอันอันใช่ไหมคะ!? ขอถ่ายรูปหน่อยได้ไหม~”

อันอันยิ้มแป้นทันที “ได้เลยค่า~ ช่วยรีวิวว่าเกี๊ยวร้านอันอร่อยที่สุดในประเทศด้วยนะคะ!”

เรียกได้ว่าไม่เสียชื่อพิธีกรสายฮา เพราะเธอไม่พลาดจะใช้ทุกจังหวะโปรโมตร้านไปในตัว

ลูกค้าหลายคนก็เลยกลายเป็นขาประจำ บางคนถึงกับพูดขำ ๆ ว่า

“มากินเกี๊ยวเพราะหิว หรือเพราะอยากถ่ายรูปกับน้องอันอันก็ไม่รู้~”

อันอันหัวเราะร่า “จะเหตุผลข้อไหนก็ได้ค่ะ~ ร้านเกี๊ยวของอันอันยินดีต้อนรับเสมอ!”

และในขณะที่ชีวิตกลับมาเรียบง่ายอีกครั้ง

เธอก็ยังคงยิ้มได้เสมอ เพราะไม่ว่าจะอยู่บนเวทีหรือหลังเคาน์เตอร์ร้านอาหาร

อันอันก็ยังคง
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • อันอันฉันรักเธอ   บทที่ 29

    ไฟภายในฮอลล์ค่อย ๆ หรี่ลงเสียงพูดคุยรอบตัวแผ่วเบาลงโดยไม่ต้องมีสัญญาณใด ๆทุกสายตาพร้อมใจกันหันไปยังเวทีด้านหน้าอันอันสูดลมหายใจลึกโดยไม่รู้ตัวมือที่วางอยู่บนตักกำแน่นขึ้นเล็กน้อยภูผาเหลือบมองเธอ ก่อนจะขยับตัวเข้าใกล้อีกนิด“ตื่นเต้นไหม” เขากระซิบเสียงเบาอันอันพยักหน้า ยิ้มบาง ๆ“นิดหน่อยค่ะ…แต่ดีใจมากกว่า”เสียงดนตรีอินโทรดังขึ้นพิธีกรก้าวขึ้นสู่เวทีท่ามกลางเสียงปรบมือบรรยากาศในฮอลล์เงียบลงอีกครั้งเหลือเพียงแสงไฟนุ่มนวลที่สาดไปยังเวที“ขอต้อนรับทุกท่านเข้าสู่งานประกาศรางวัลประจำปี…”เสียงพิธีกรดังชัดเจนทีมงานละคร เธอเพียงผู้เดียว นั่งเรียงกันอย่างเป็นระเบียบทุกคนจับจ้องเวทีด้วยสีหน้าเรียบสงบแม้หัวใจจะเต้นไม่เป็นจังหวะนัก“ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นยังไง”ทีมงานคนหนึ่งกระซิบเบา ๆ พร้อมรอยยิ้ม“แค่มาถึงจุดนี้ได้ก็ถือว่าประสบความสำเร็จแล้วล่ะ”“อืม” อีกคนพยักหน้า“แค่นั่งอยู่ตรงนี้ ก็เหมือนได้รางวัลไปครึ่งหนึ่งแล้ว”อันอันเหลือบมองรายชื่อผู้เข้าชิงบนจอ LED ขนาดใหญ่หัวใจเต้นแรงขึ้นเล็กน้อยชื่อ เธอเพียงผู้เดียว ปรากฏอยู่ในการเข้าชิงรางวัลหลายสาขาราวกับย้ำเตือนทุกหยาดเหงื่อและแรงใจท

  • อันอันฉันรักเธอ   บทที่ 28

    ในขณะที่ชิปเปอร์คู่ซันซัน–อันอันกำลังอินกันสุด ๆ ดื่มด่ำความฟินอย่างเต็มอิ่มเพียงโมเมนต์เดียวก็ถูกหยิบไปตีความได้เป็นสิบแฮชแท็กพุ่งติดเทรนด์ เสียงเชียร์ดังกระหึ่มไปทั่วโซเชียลแฟนคลับทั้งสองฝั่งพร้อมใจกันสนับสนุน ไม่มีเสียงคัดค้านทุกคนเห็นพ้องว่าทั้งคู่เหมาะสมลงตัวราวกับถูกออกแบบมาให้ยืนเคียงกันคลิปที่แฟนคลับตัดต่อและเผยแพร่ในโซเชียลถูกแปลออกไปหลายภาษาเพราะละครที่ทั้งคู่แสดงถูกซื้อลิขสิทธิ์ไปฉายในหลายประเทศจนเกิดกลุ่มแฟนคลับเล็ก ๆ เพิ่มขึ้นตามประเทศปลายทางอย่างต่อเนื่องขณะเดียวกัน ชิปเปอร์คู่แข่งอย่างคริส–อัญก็ไม่ยอมน้อยหน้าต่างออกมาขายโมเมนต์ ตัดต่อคลิปความฟินสารพัดเปิดศึกประชันกระแสกับคู่ซันซัน–อันอันแบบไม่มีใครยอมใคร“คู่นี้น่ะเหรอ ขายแต่ความเฟค ไม่ใช่ความฟินหรอก”เจ๊หวานพึมพำไป ดูคลิปไป วิจารณ์ไปอย่างเมามันส์“ดูหน้าตายัยอัญสิ แอ็กติ้งชัดขนาดนี้ ยังจะฟินกันอีก”“เจ๊คะ แล้วที่บอกว่าจะมีถ่ายโฆษณาสัปดาห์หน้า บรีฟงานออกมาหรือยังคะ”อันอันยกแก้วน้ำไปวางตรงหน้าเจ๊หวาน ก่อนจะนั่งลงข้าง ๆ แล้วเอ่ยถาม“เจ๊กำลังรอโชคส่งรายละเอียดมาให้อยู่น่ะ” เจ๊หวานตอบพลางเลื่อนจอมือถือ“น่าจะได้ภ

  • อันอันฉันรักเธอ   บทที่ 27

    ภูผาและอันอันปล่อยให้เจ๊หวานกับพี่โชคนั่งปรึกษาเรื่องงานกันไป ทั้งสองหันมาพูดคุยกันเรื่องสัพเพเหระอย่างไม่รู้เบื่อ โดยมีป๊าและแม่เข้ามาร่วมวงสนทนาด้วย บรรยากาศเต็มไปด้วยความเป็นกันเอง“อาซัน ละครเรื่องนี้จะมีเพลงประกอบละครไหม” ป๊าถามขึ้นพร้อมรอยยิ้ม เขาดีใจที่ผลงานของลูกสาวประสบความสำเร็จ และตัวเขาเองก็เป็นแฟนละครตัวยงของทั้งลูกสาวและชายหนุ่ม“มีแน่นอนครับ” ภูผาตอบสุภาพ“ทางผู้จัดฯ คุยกับพี่โชคไว้แล้วครับ ตอนนี้ผมกำลังแต่งทำนองอยู่ ใกล้จะเสร็จแล้วครับ”“ดีเลย แม่อยากฟังเพลงใหม่ของซัน” แม่เสริมทันที“ขอแบบทำนองซึ้ง ๆ นะ ละครเรื่องนี้คนเขียนบทเขียนดีมาก แม่ดูแล้วร้องไห้เลย ฉากที่อันอันเศร้าน่ะ”“แม่อะ…” อันอันทำหน้าเขิน“อันบอกแล้วว่าอย่าเพิ่งดู รอให้ละครจบก่อนก็ได้”“จะได้ยังไงล่ะลูก” แม่หัวเราะเบา ๆ“ลูกสาวแม่มีละครทั้งที ป๊ากับแม่ต้องดู ต้องช่วยเชียร์สิ”ป๊าพยักหน้าเห็นด้วยก่อนจะเล่าต่ออย่างอารมณ์ดี“เวลาลูกค้ามาที่ร้านนะ เอ่ยปากชมอันอันกันทั้งนั้นเลย แล้วก็ชมอาซันใหญ่เลยว่าหล่อมาก หล่อทุกฉาก บางคนถึงกับบอกว่าหล่อฟุ่มเฟือย ป๊าฟังแล้วหลุดหัวเราะเลยเมื่อวาน”“ใช่ ๆ” แม่เสริมต่อ“อาอึ้ม

  • อันอันฉันรักเธอ   บทที่ 26

    ในบ้านของอันอัน บรรยากาศมื้อเย็นอบอวลไปด้วยความเงียบขรึมอยู่เล็กน้อยโต๊ะอาหารที่เคยเต็มไปด้วยเสียงพูดคุยกลับดูเงียบกว่าปกติ เพราะลูกสาวคนเล็กของบ้านไม่ได้มานั่งร่วมวงในค่ำคืนนี้ป๊า แม่ และพี่ชายทั้งสามคนนั่งล้อมโต๊ะรับประทานอาหารกันพร้อมหน้ามีเพียงอันอันคนเดียวที่ไม่อยู่ เนื่องจากติดประชุมกับทางผู้จัดละคร เพื่อเตรียมงานเปิดตัวละครซึ่งจะออนแอร์ในอีกสองวันข้างหน้า“เป็นยังไงบ้าง ได้คุยกับอาซันหรือยัง”ป๊าเอ่ยถามขึ้น ขณะใช้ตะเกียบคีบกับข้าวใส่จานอย่างใจเย็น“คุยแล้วครับ”อาลักษณ์ตอบสั้น ๆ“แล้วเป็นยังไงบ้าง”แม่ถามต่อทันที สีหน้าดูคาดหวังไม่น้อย“ก็โอเคครับ ต้องดูไปเรื่อย ๆ ก่อน”ป๊ายิ้มออกมาอย่างพอใจ“ป๊าชอบอาซันนะ เข้าตามตรอกออกตามประตู ชอบอาอันก็กล้าพูดตรง ๆ ไม่แอบ ๆ ซ่อน ๆ นิสัยก็ดูจริงใจ ป๊าถูกใจ”แม่พยักหน้าเห็นด้วย“แม่ก็ชอบนะ สุภาพ เรียบร้อย ที่สำคัญถ่อมตัว แม่ถูกใจตั้งแต่เขามาเป็นลูกค้าในร้านใหม่

  • อันอันฉันรักเธอ   บทที่ 25

    ขณะที่ทั้งสองเดินเข้ามาถึงหน้าร้าน อารยะยืนอยู่หลังเคาน์เตอร์ด้วยสีหน้าเคร่งขรึมสายตาเขาเหลือบมองนาฬิกาตั้งโต๊ะก่อนจะเงยขึ้นมามองทั้งคู่“ไปนานเกินไปนะ” อารยะเอ่ยเสียงเรียบ แต่แฝงความจริงจังภูผารีบตอบทันทีอย่างสุภาพ“ขอโทษด้วยครับ รถติดนิดหน่อย ครั้งหน้าผมจะพาน้องอันกลับมาเร็วกว่านี้ครับ”อารยะเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย“ยังจะมีครั้งหน้าอีกหรือครับ”น้ำเสียงเริ่มดังขึ้นนิดหนึ่งอย่างคนเป็นพี่ชายที่ไม่ยอมง่าย ๆอันอันเผลอกลืนน้ำลายเบา ๆแต่ภูผากลับยิ้มออกมาอย่างใจดี ไม่หลบสายตา“มีแน่นอนครับ ผมมีเรื่องอยากคุยกับน้องอันเรื่อย ๆ”เขาหยุดนิดหนึ่งก่อนจะพูดต่อด้วยน้ำเสียงจริงใจ“ครั้งหน้า…พี่ยะไปกับพวกเราด้วยก็ได้นะครับ”คำตอบนั้นทำให้อารยะชะงักไปเล็กน้อยไม่ใช่เพราะโกรธน้อยลง แต่เพราะอีกฝ่ายไม่ได้มีท่าทีหลบเลี่ยงหรือปิดบังแม้แต่น้อยภูผายืนอยู่ตรงนั้นอย่างเปิดเผยแค่มีอันอันอยู่ข้าง ๆ ไม่ว่าจะมีใครใน

  • อันอันฉันรักเธอ   บทที่ 24

    ภูผาเดินเข้ามาในร้านของอันอันอย่างระมัดระวัง กลิ่นอาหารหอมคุ้นเคยทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายลงเล็กน้อย แต่ทันทีที่สายตาปะทะกับอารยะ พี่ชายคนรองของอันอันที่ยืนอยู่หลังเคาน์เตอร์ ความผ่อนคลายนั้นก็หายวับไปทันที“สวัสดีครับ” ภูผาไหว้ทักทายอย่างนอบน้อมอารยะยิ้มสุภาพตอบรับ“สวัสดีครับ คุณซัน เชิญนั่งก่อนเลยครับ เดี๋ยวผมเอาเมนูให้”ภูผารีบโบกมือปฏิเสธเบา ๆ“อ้อ…คือ…วันนี้ผมมีนัดกับอันอันครับ”อารยะเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย สายตาคมกริบคล้ายกำลังประเมินผู้ชายตรงหน้าอย่างไม่ปิดบัง“นัด?”“ครับ…คือ…ผมนัดน้องอันไว้ มีเรื่องอยากคุยด้วยน่ะครับ”น้ำเสียงภูผานุ่มลงโดยอัตโนมัติ ราวกับกลัวจะทำแต้มเสียต่อหน้าพี่ชายคนรองของหญิงสาวอารยะไม่ตอบทันที เขามองภูผาตั้งแต่หัวจรดเท้าเหมือนเช็กว่า พอจะไว้ใจฝากน้องสาวได้หรือไม่สุดท้ายจึงพยักหน้าอย่างช้า ๆ“อันอยู่หลังร้าน เดี๋ยวผมไปเรียกให้ครับ”ก่อนหมุนตัว เขาเอ่ยเสียงเรียบแต่ฟังแล้วกดดันไม่น้อย“คุณซัน…ช่วยดูแลน้องผมดี ๆ ด้วยนะครับ ไปแป๊บเดียวแล้วรีบกลับมาส่งด้วย ช่วงนี้อันงานยุ่งและเหนื่อยมาหลายวันแล้ว”ภูผารีบรับคำด้วยเสียงหนักแน่น“ครับ ผมสัญญาว่าจะดูแลอันให้ดีที่สุดค

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status