Share

ตอนที่6

last update Terakhir Diperbarui: 2024-12-25 13:24:31

โรงพยาบาลJS

“คุณชายนายพลปลอยภัยครับท่าน ร่างกายทุกส่วนไม่ได้รับการกระทบกระเทือนอย่างหนักแต่อย่างใด”คุณหมอในชุดกราวสีขาวเดินมาก้มหัวให้ผมพลางเอ่ยรายงานผม

“อืม”ผมพูดขึ้นสั้นๆและเดินเข้าไปยังห้องไอซียูอย่างไว ก็พบกับนายพลที่กำลังนั่งดูแผลตัวเองอยู่ใบหน้าเหยเกเพราะความเจ็บที่หัวเข่าและข้อศอก

“ปั่นจักรยานยังไงถึงได้ไปชนกับรถล่ะนายพล”ผมเดินเข้าไปนั่งลงบนเตียงข้างๆนายพล นายพลเมื่อได้ยินเสียงผมก็เบะปากใส่ผมทันที

“ก็ผมรีบหนิน้า ไม่รู้ว่ารถยนต์มันจะมาตัดหน้า เอ่อจริงสิ แล้วมีเวียงพิงค์ล่ะ เวียงพิงค์ น้า น้าเห็นเวียงพิงค์ไหมครับ”นายพลถามผมรัวเร็วใบหน้ากระวนกระวายใจแบบนั้นทำให้ผมรู้สึกแปลกใจ แต่เดี๋ยวน่ะ เวียงพิงค์คนเดียวกันรึป่าว

“น้า น้ารีบไปช่วยเวียงพิงค์เร็ว 7743”

“น้าไม่เล่นหวย ลืมไปแล้วเหรอไอตัวแสบ”ผมยื่นมือไปผลักหน้าผากของนายพลเบาๆอย่างเอ็นดู

“ไม่ใช่น้า ผมหมายถึงทะเบียนรถของคนที่จับเวียงพิงค์ไปน่ะ น้ารีบไปช่วยเธอสิ ก่อนที่เธอจะโดนพวกมันจับไปขายตัว!!”นายพลพูดอย่างกระวนกระวายและคำพูดของนายพลทำให้ผมลุกขึ้นยืนอย่างไม่รู้ตัว

“เดี๋ยวกลับบ้านกับลุงต้อมน่ะ เดี๋ยวน้าค่อยตามไปทีหลัง”ผมเอ่ยสั่งหลานชายของผมที่อายุห่างกันตั้งสิบปีแหนะ

“ครับน้าต้องช่วยเวียงพิงค์ให้ได้น่ะ”หลานชายของผมคว้าข้อมือผมไว้และเอ่ยบอกผม ผมก็พยักหน้าเพื่อรับรู้และรีบเดินออกไปจากห้องไอซียูทันที

“หาทะเบียนรถ7743ให้ฉันว่ามันอยู่ไหน!!”ทันทีที่ผมเดินออกมาเจอโก้กับต่อก็เอ่ยสั่งมันทันที

“ครับท่าน!!!”โก้นับคำสั่งจากผมด้วยนำ้เสียงหนักแน่นและมันก็รีบวิ่งกลับไปที่รถ ผมก็เดินไปที่รถที่ตอนนี้มีต่อลูกน้องคนสนิทของผมอีกคนกำลังยืนเปิดประตูรถรอผมอยู่

“เชิญครับท่าน”ต่อเชื้อเชิญผม ผมก็รีบขึ้นนั่งบนรถทันที

“เจอแล้วครับท่าน อยู่ที่ม่านรูดDXครับ”ไอโก้ที่จิ้มๆโน้ตบุ๊กอยู่สักพักก็หันมาเอ่ยบอกผม

“ไปที่นั้นเดี๋ยวนี้!”ผมเอ่ยสั่งไอโก้ขึ้น

“ครับท่าน!!”ไอโก้ขานรับและรีบบึ่งรถไปยังม่านรูดDXทันที ที่นั้นเป็นสถานที่บริการเรื่องหญิงสาว แต่ละห้องจะมีผู้หญิงอยู่ในนั้น และเขาจะให้เลือกว่าเราพึงพอใจกับผู้หญิงที่เรียกว่าสินค้าได้แบบไหน ไม่ใช่ว่าผมเคยไปใช้บริการหรอกนะครับ เพียงที่นั่นเป็นที่ของผมที่มีคนขอเช่าทำสถานที่เริงร่มกามารมณ์ของผู้ชายทั้งหลาย

“พวกมันจับเธอไปทำไมกันเวียงพิงค์?”ผมเอ่ยขึ้นอย่างนึกสงสัย ว่าพวกมันจับเธอไปทำไมหรือว่าแม่เลี้ยงของเธอหนือเมียใหม่พ่อเธอจะไปเล่นการพนันที่บ่อยเถื่อนของเจ้าของม่านรูดที่นั้นและเกิดเล่นเสียแต่ไม่มีเงินจ่ายคงจะขายเธอให้เจ้าของม่านรูดนั่นก็ได้

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • อิหนูของป๋า   ตอนที่97(ภพรักที่ภูดาว17THEEND)

    บ้านสวน นฤมลเช้าตรู่วันต่อมา…..“นั่นรถใครน่ะชบา….”หญิงชราเจ้าของไร่สวนนับพันไร่นฤมลเอ่ยขึ้นถามชบาสาวรับใช้ของเธออย่างสงสัยที่เห็นรถสปอร์ตคันสีดำจอดอยู่ที่หน้าบ้านของเธอ“คลับคล้ายคลับคลาเหมือนรถของคุณแดนไทยเลยนะคะ….”เป็นนวลแก้วพยาบาลสาวคนสวยประจำตัวของคุณหญิงนฤมลตอบมาแทน เธอแอบพึงพอใจในตัวของแดนไทยอยู่ไม่น้อยจึงมักชั่งหาข้อมูลเกี่ยวกับเขาอยู่เสมอ เธอเองก็หวังลึกๆว่าเขาจะชอบเธอบ้าง“แดนไทยเหรอ….?”หญิงชราเอ่ยออกมาอย่างสงสัยและดีใจปะปนกันไป เธอไม่รอช้ารีบเดินจ้ำอ้าวไปที่รถของแดนไทยที่จอดไว้หน้าประตูรั้วทางเข้าบ้านของเธอทันทีโดยมีทั้งสาวใช้และนางพยาบาลคนสวยต่างช่วยกันพยุงคนแก่ใจร้อนอย่างหญิงชรานฤมลพรึบ“แดนไทย!”เสียงแหบแห้งเอ่ยเรียกหาหลานชายสุดที่รักของเธอทันทีที่เดินมาถึงรถสปอร์ตของแดนไทยแล้ว แต่ภายในรถกลับไม่มีคนอยู่ เธอจึงมองหาไปรอบๆของตัวรถและรอบๆทั่วบริเวณเพื่อหาร่างของแดนไทย“แดนไทย”หญิงชราร้องเรียกชื่อของแดนไทยพลางหันมองไปรอบๆเพื่อหาเสียงนั้น“คุณแดนไทยคะ?”ชบาสาวใช้ของหญิงชราก็ช่วยร้องเรียกหาหลานชายของเจ้านาย“คุณแดนไทยครับ?”สนคนสวนของบ้านสวนนฤมลเองก็ร้องเรียกหาแดนไทยด้วยอีกแรง

  • อิหนูของป๋า   ตอนที่96(ภพรักที่ภูดาว16)

    ประตูมิติเชื่อมระหว่างสองภพ ภพอดีตและภพปัจจุบันจะถูกทำลายลงไปก็ต่อเมื่อ พรายสมิงหรือผู้ที่ร่ายมนต์เสกประตูมิตินี่ขึ้นมาได้ตายจากโลกนี้ไปแล้วเท่านั้นประตูมิติแห่งนี้จะถูกทำลายไปพร้อมๆกับดวงวิญญาณของพรายเสือสมิงร้ายที่ลงสู่ห้วงนรกอเวจีและจะไม่มีทางที่ประตูมิติภูดาวแห่งนี้จะถูกเปิดขึ้นมาอีกเลยชั่วกัปชั่วกัลป์……..และเหล่าวิญญาณที่ถูกไอ้พรายสมิงกัดกินและกักขังวิญญาณไว้ในตัวของมันจะถูกปลดปล่อยไปด้วยพร้อมๆกับลมหายใจที่หมดลมแล้วของพรายเสือสมิง…………………………………………………….2เดือนต่อมากรุงเทพมหานคร……..กองบัญชาการตำรวจ……….“ทำไมถึงจะลาออกล่ะ….สารวัตรเบญจมินทร์”เสียงทุ้มของนายตำรวจยศใหญ่เอ่ยถามแดนไทยสารวัตรหนุ่มที่ทุ่มเทแรงกายและแรงใจเพื่อการเป็นตำรวจมาก อยู่ดีๆเขาก็มายื่นใบขอลาออกจากการข้าราชการตำรวจทั้งๆที่นี่มันคือความฝันและความตั้งใจที่แท้จริงของเขามาตั้งแต่เด็กๆแล้ว“ผมอยากกลับไปอยู่กับคุณย่าของผมครับ”แดนไทยตอบผู้บังคับบัญชาการของเขาไปด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ตลอดระยะเวลาสองเดือนที่ผ่านมา เขาไม่เคยใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุขเลย ไม่มีวันไหนที่เขาไม่คิดถึงเธอ ร้อยดาวของเขา เขาตัดสินใจที่จะลาขาดจากเมืองก

  • อิหนูของป๋า   ตอนที่95(ภพรักที่ภูดาว15)

    หมู่บ้าน นฤมล17:40น.บ้านของพ่อเฒ่า เขม……ที่ลานหน้าบ้านเรือนสองชั้น ด้านล่างใต้ถุนของบ้านที่โต๊ะม้านั่งไม้มีชายหนุ่มหน้าตาดีจากเมืองกรุงนั่งล้อมวงคุยกับพ่อเฒ่าชราภาพที่พวกเขาได้พบเจอเมื่อตอนไปหาแดนไทย“แล้วใครเป็นคนฆ่าเสือสมิงผีตนนั้นล่ะครับ?”ชายหนุ่มที่อายุน้อยที่สุดรูปงามหน้าตาน่ารักเอ่ยถามผู้เฒ่าเขมชายชราที่อายุมากที่สุดในหมู่บ้านนฤมลแห่งนี้ที่เมื่อก่อนเคยชื่อหมู่บ้านภูดาว เฒ่าคนนี้เขาเคยเป็นอดีตนายพรานเมื่อห้าสิบปีก่อนและเคยได้ยินเรื่องเล่าตำนานเสือสมิงพรายสมิงตนนี้มาบ้าง พ่อเฒ่าเขมคนนี้เป็นพ่อของพรานเท้า พรานเท้าที่เป็นคนนำทางชายหนุ่มทั้งสี่เข้าป่าในคืนวันพระใหญ่…..“ชายหนุ่ม….หน้าตาดี…ที่มาจากไหนไม่มีใครรู้…แล้วเขาก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยอย่างไม่มีใครรู้เช่นกัน”“เขาหลงเหลือไว้เพียงน้องสาวของเขาที่เขาพามาทิ้งไว้ให้ยายเฒ่าสารักษาและตั้งแต่วันนั้น….พ่อหนุ่มคนนั้นก็หายตัวไป…ไม่มีใครได้พบเห็นเขาอีกเลย”“และคุณตาเฒ่ามั่นใจได้ยังไงครับ….ว่าพรายเสือสมิงผีตนนั้นได้ถูกปลิดชีพไปแล้วจริงๆ”นนท์หนุ่มตำรวจช่างซักเอ่ยถามพ่อเฒ่า พ่อเฒ่าจึงยิ้มและหัวเราะแห้งๆออกมาเบาๆ“เช้าวันรุ่งขึ้นหลังจากที่ช

  • อิหนูของป๋า   ตอนที่94(ภพรักที่ภูดาว14)

    “พี่แดนไทยจ๊ะ….”เสียงหวานๆไพเราะจากร้อยดาวดังเรียกปลุกแดนไทยที่เผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ได้ให้ตื่นขึ้นมากินข้าวกินน้ำจะได้ออกเดินทางต่อไปยังหมู่บ้านภูดาว“ครับ…”แดนไทยลุกขึ้นและขานรับอย่างสะลึมสะลือเขาค่อยๆเอามือขยี้ตาตัวเองก็พบว่าตอนนี้เป็นเวลาเช้าแล้วและก็สายมากแล้วด้วย“มากินข้าวเถอะจ๊ะ….ฉันจัดเตรียมไว้ให้พี่แล้ว^^”เสียงหวานใสดังมาจากด้านล่างใต้ต้นไม้ทำให้แดนไทยยิ้มกริ่มขึ้นมา“เหมือนคู่สามีภรรยาเลยเนอะ^_^”แดนไทยว่าพลางยิ้มละมุนขึ้นมาเมื่อนึกถึงร้อยดาวที่ปรนนิบัติเขาเหมือนสามี ถ้าสมมุติว่าวันหนึ่งเขาต้องกลับไปภพของเขาจริงๆเขาจะคิดถึงเธอไหม…เพราะเขาก็เป็นผู้ชายเจ้าชู้พอตัวคนหนึ่งเจอและผ่านผู้หญิงมามากมาย เขาเองก็ไม่แน่ใจว่าเขารักเธอหรือแค่หลงในความสวยและความแสนดีของเธอกันแน่“ลงมาได้แล้วนะจ๊ะ….เราจะได้ถึงหมู่บ้านไม่สายมาก^_^”ร้อยดาวเอ่ยเร่งแดนไทย เขาจึงต้องหยุดคิดถึงเรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้นและเก็บของใส่ย่ามและทิ้งบันไดเชือกไตร่ลงมาข้างล่างอย่างช้าๆ เขาก็พบกับใบตองในใบตองมีอาหารอยู่หลายอย่าง ทั้งน้ำพริก ผักต้มข้าวสวยและปลาทอดที่มีควันลอยคละคลุ้งอยู่ เขามองหน้าร้อยดาวและคิดในใจว่าเธอทำอ

  • อิหนูของป๋า   ตอนที่93(ภพรักที่ภูดาว13)

    กฏของการนั่งห้าง…..ให้ขัดห้างต้นไม้ที่ไม่มีรากโผล่พ้นขึ้นมาจากดิน ห้ามนั่งหลับขณะนั่งห้าง ห้ามผูกห้างใกล้กับต้นไม้ที่อยู่ใกล้ชิดกันหรือมีกิ่งก้านสาขาใกล้กันเพราะจะทำให้มีอันตรายจากพวกงูได้ ขึ้นนั่งห้างแล้ว…ห้ามลงเด็ดขาดไม่ว่าด้านล่างจะมีใครมาเรียกหรือปวดท้องเบาหนักก็ตาม ห้ามลงจนกว่าแสงสีทองของรุ่งอรุณวันใหม่จะมาเยือนห้ามพูดจาหยาบคาย….ห้ามท้าทาย ห้ามลบหลู่ต้องมีสติและสมาธิอยู่ตลอดเวลา ปืนตั้งลำใส่ลูกกระสุนให้พร้อมเพื่อทำการปลิดชีพ…………………………………………………17:30น.ภพภูดาวใจกลางภูเขาภูดาว……“เดี๋ยวพี่แดนไทยกินข้าวกินปลาเสร็จแล้ว…ขึ้นนั่งห้างเลยนะจ๊ะ”ร้อยดาวว่าพลางไตร่ลงมาจากห้างบนต้นไม้สูงจากพื้นเกือบสามเมตรบนต้นมะค่าใหญ่ โดยมีแดนไทยที่นั่งกินข้าวอยู่ด้านล่างต้นไม้มองร้อยดาวที่เธอขัดห้างได้อย่างชำนาญและการตัดไม้ของเธอก็ดูคล่องแคล่วโดยที่มีเขาคอยช่วยตัดต้นไม้มาทำห้างและหาฝืนมาก่อกองไฟในค่ำคืนนี้แค่นิดหน่อยเอง“แล้วร้อยดาวล่ะครับ…ไม่ขึ้นไปด้วยกันเหรอ?”แดนไทยว่าอย่างเป็นห่วงร้อยดาวที่เธอหยิบด้ายสายสิญจน์ออกมาจากถุงย่ามของเธอและเธอก็ไม่ได้ตอบอะไรเขา กลับทำการพนมมือหลับตาทำปากขมุบขมิบท่องบริกรร

  • อิหนูของป๋า   ตอนที่92(ภพรักที่ภูดาว12)

    พุทธศักราช2465เช้าวันต่อมาใจกลางภูเขาที่ภูดาว13:30น.ณ.กลางป่าใหญ่ที่มีต้นไม้นานาพันธุ์อยู่เรียงกันรกทึบอย่างสะเปะสะปะไม่เป็นแถว ใต้ต้นมะขามต้นหนึ่ง มีร่างของชายหญิงกำลังนั่งพักกินข้าวกลางวันกันอยู่ เพราะพวกเธอเริ่มออกเดินทางจากเขาด้านทิศเหนือมาตั้งแต่เช้าตรู่ จุดหมายปลายทางของพวกเขาทั้งคู่คือ หมู่บ้านภูดาว ทั้งคู่ต่างพูดคุยกันไปเรื่อยเปื่อย“อิ่มไหมจ๊ะพี่?”ร้อยดาวเอ่ยถามหลังจากที่เธอยื่นกระบอกไม้ไผ่ที่ใส่น้ำจากน้ำตกให้แดนไทยได้ดื่มกินหลังจากที่เขากินข้าวหมดแล้ว“อิ่มแล้วครับ….ขอบคุณมากนะครับ^_^”แดนไทยว่าพลางยื่นกระบอกไม้ไผ่คืนให้ร้อยดาวหลังจากที่เขาดื่มน้ำอิ่มแล้ว“จ๊ะ^_^”“ว่าแต่เราจะต้องเดินทางอีกไกลไหมครับ…กว่าไปถึงหมู่บ้านภูดาวน่ะ?”แดนไทยว่าอย่างสงสัยและมองลงไปด้านหน้าทางที่เขากับร้อยดาวต้องเดินทางไปตามคำสั่งของปู่ฤาษีตาไฟ“จะว่าไกลก็ไกล…จะว่าใกล้ก็ใกล้นะจ๊ะ^_^”ร้อยดาวว่าอย่างอารมณ์ตลกขบขันทำให้แดนไทยถึงกับงงกับคำกำกวมที่ร้อยดาวบอก“แต่พรุ่งนี้เช้าก็น่าจะถึงจ๊ะ”ร้อยดาวว่าพลางเก็บของใส่ถุงผ้าที่เธอใช้ผ้าสี่เหลี่ยมมาห่อหุ้มเพื่อใส่เสื้อผ้าของเธอและของแดนไทยและของกิน“แล้วเราจะต้

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status