LOGINShare
ช่วยฉันด้วยค่ะ 1
Last Updated:
2024-12-09 13:28:50พอใจนั่งมองเงาสะท้อนตัวเองในกระจกที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งของคอนโดตัวเอง เธอมองตัวเองแล้วก็ยกมือขึ้นลูบแก้มเนียนที่ประธานหนุ่มจูบก่อนจะจากไปเมื่อตอนเช้า ตั้งแต่เมื่อวานในห้องทำงานจนมาถึงเมื่อเช้าเขาเพิ่งจะปล่อยเธอให้ได้รับอิสระ เธอลูบเช็ดแก้มตัวเองแรงๆ แล้วคว้าหยิบโทรศัพท์หน้าโต๊ะเครื่องแป้งที่วางอยู่ตรงหน้าขึ้นมากดต่อสายหาพ่อกับแม่ที่อยู่ต่างจังหวัดทันที
‘เจอกันตอนเย็นทูนหัว’ คำพูดก่อนจากของอาชายังคงดังก้องในหูแต่แล้วก็ต้องสลัดทิ้งเมื่อปลายสายกดรับสาย
“แม่พริ้งขา”
“ว่าไงลูกรัก เสียงเหนื่อยๆ ไม่สบายรึเปล่าลูกรัก” ปลายสายตอบและถามกลับมาด้วยความห่วงใย
“หนูสบายดีค่ะ แต่พอใจจะโทรมาบอกแม่พริ้งว่าพอใจจะลาออกจากงานกลับไปทำบัญชีที่โรงน้ำแข็งเรานะคะแม่”
“อืม มาสิ ป๊าต้องดีใจแน่เลยที่พอใจจะกลับมาช่วยงานที่โรงน้ำแข็งของเรา ว่าแต่จะมาวันไหนที่รักของแม่”
“น่าจะสองสามวันนี้ค่ะแม่พริ้ง รอจัดการลาออกจากงานและเก็บของในคอนโดและประกาศปล่อยเช่าก่อนค่ะจะกลับได้”
“อือ ทำให้เสร็จแล้วกลับมาบ้านเราเถอะลูก เนี่ยที่ลพบุรีของเรากำลังอากาศดีเลย ลมเย็นๆ แม่คิดถึงพอใจเลย แล้วรู้ไหมว่าเฮียเนี๊ยบกลับมาจากจีนแล้วนะลูก”
“เหรอคะ เฮียกลับมานานหรือยังคะ”
“มาได้หลายวันแล้วแต่ยังไม่เจอกันหรอกลูก เฮียเนี๊ยบของลูกกักตัวน่ะ ก็นะช่วงนี้โควิดยังระบาดอยู่”
“อือ งั้นเจอกันนะคะแม่พริ้ง บอกป๊าด้วยนะคะว่าพอใจของป๊าจะกลับไปนอนกอดแล้ว”
“จ้า รักลูกนะ”
“รักแม่พริ้งและป๊าเหมือนกันนะคะ” แล้วเธอก็ยิ้มบางๆ ให้กับคนในสายก่อนจะกดวางสายแล้ววางโทรศัพท์ไว้ที่เดิมพร้อมลุกขึ้นเดินไปยังห้องน้ำเพื่ออาบน้ำให้สบายตัวก่อนจะนอนพักผ่อน
“ไปไหนมาพ่อตัวดี บ้านช่องไม่กลับ” ทันทีที่ก้าวเท้าเข้ามาในบ้านยังไม่ทันได้เดินขึ้นบันได เสียงเล็กแหบแห้งตามวัยก็ดังรั้งไว้เสียก่อน อาชารีบหันหน้าหมุนตัวไปตามเสียงนั้นทันทีเมื่อรู้ดีว่ามันคือเสียงใคร
“ครับแม่ครับ”
“ไปไหนมา ไม่ต้องมาทำเสียงอ่อนเสียงหวาน ไปค้างที่ไหนมาหึพ่อตัวดี” นางอุ่นเรือนสาวเท้าพาร่างท้วมๆ ของตัวเองมาหาลูกชายพร้อมยกมือขึ้นบิดหูพ่อตัวดีตัวเองทันที
“โอ้ย! อูว์ จะ...เจ็บนะครับ เบาได้เบาครับแม่อุ่น” เขาจับมือท่านให้ปล่อยแต่เหมือนยิ่งจับท่านยิ่งบิดแรงขึ้น
“เจ็บสิดี แล้วเนี่ยบ้านช่องไม่กลับไปกกอีหนูที่ไหนอีกพ่อตัวดี รู้ไหมว่าแม่ปวดหัวกับเรามากแค่ไหน เมื่อวานก็มีผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้มาบอกว่าเป็นเมียเรา เนี่ยแม่แทบนับไม่ถ้วนว่าแม่มีลูกสะใภ้กี่คนแล้ว ถ้ามั่วแล้วยังจะให้เดือดร้อนแม่แบบนี้อย่ามั่ว มั่วแล้วก็ดูแลพวกหล่อนดีๆ ด้วยไม่ใช่ให้มาระรานที่บ้านแม่แบบนี้” พูดจบก็ปล่อยมือจากหูของพ่อตัวดีตัวเองทันที
“อ่า ครับผม ต่อไปจะจัดการให้ดีครับ ก็ลูกแม่อุ่นหล่อโปรไฟล์ดีใครๆ ก็อยากจับทั้งนั้นแหละครับ วันนี้วันเสาร์ลูกขอตัวก่อนนะง่วงมากเลย” เวลาอยู่ข้างนอกเขาสุขุมนุ่มลึกน่าเกรงขาม แต่เวลาอยู่กับแม่ที่รักเขาจะงอแงเหมือนเด็ก
“แล้วไปนอนไหนมา ทำไมไม่กลับมานอนบ้านหึ” นางยังคงถามย้ำคำถามเดิม
“ก็ผมเป็นหนุ่มหล่อจะนอนที่ไหนได้ล่ะครับแม่อุ่น ว่าแต่พ่อไปไหนครับทำไมไม่เห็นเลย” เขาถามถึงพ่อตั้งแต่เข้ามาในบ้านยังไม่เจอท่านเลย
“ออกไปคุยโทรศัพท์กับเพื่อนน่ะ เห็นโทรมาชวนคุยอวดเรื่องลูกสาวจะหมั้นอีกสองเดือนเนี่ยแหละ เพราะว่าที่คู่หมั้นลูกสาวกลับมาจากเมืองนอกแล้ว” นางบอกลูกชายตามที่ได้ฟังมาจากสามี
“ออ งั้นลูกขอไปนอนพักผ่อนก่อนนะครับ จริงๆ ว่าจะไม่กลับด้วยซ้ำ แต่คิดถึงเสียงเพราะๆ ของแม่อุ่นเลยกลับ อึบ!” แล้วก็ก้มลงหอมแก้มเหี่ยวย่นของแม่แล้วนรีบเดินจากไปทันที ส่วนอุ่นเรือนก็ได้แต่ยิ้มแกมขำเอ็นดูลูกชายคนเดียวของตัวเอง เมื่อไหร่นะจะมีหลานตัวน้อยมาให้นางได้อุ้มได้หยอกสักทีพอตัวดีของนาง
“ไอ้ตัวดีของคุณกลับมาแล้วเหรออุ่น” เมื่ออาชาเดินขึ้นไปพ้นสามีก็เดินถือโทรศัพท์เข้ามาหาทันที
“ค่ะพี่ แล้วเนี่ยคุยกับเพื่อนเสร็จแล้วเหรอคะ?” นางถามสามีพร้อมเดินเข้าไปหา
“เสร็จแล้วที่รัก เนี่ยอิจฉาไอ้สมานมันจะมีลูกเขยอีกไม่นานจะมีหลานมาเย้ยผม เมื่อไหร่ไอ้ตัวดีของเราจะมีเมียมีลูกให้เราสักที”
“เมียน่ะมี แต่ไม่รู้ว่าคนไหนเนี่ยสิคะ เนี่ยก็ห่วงจะติดโรคเอา นับวันเอาไม่เลือกเลยพ่อตัวดีของเรา”
“นั่นแหละ เนี่ยอีกสองเดือนมันบอกจะจัดงานหมั้นของลูกสาวและว่าที่ลูกเขย อยากให้เราไปร่วมงานด้วยน่ะ”
“อือ เราก็ได้แต่อิจฉาเขาแหละค่ะ ว่าแต่เที่ยงนี้พี่จะทานอะไรคะ อุ่นจะได้ให้เด็กทำมื้อเที่ยงให้”
“อะไรก็ได้แล้วแต่ที่รักเลย พี่อยากมีหลานใจแทบขาดตอนนี้ เบื่อเลี้ยงหมาแล้วตอนนี้”
“เดี๋ยวถึงเวลาก็มีเองค่ะ เราเข้าไปนั่งในห้องนั่งเล่นกันเถอะค่ะ เดี๋ยวอุ่นจะไปสั่งเด็กให้นำของว่างมาให้และจะสั่งมื้อเที่ยงให้ด้วยค่ะ”
“อือ ถึงเวลาแต่เจ้าตัวดีเราก็สามสิบสองปีแล้วน่ะสิ เฮ้อ!” แล้วก็ถอนหายใจออกมาเมื่อลูกชายคนเดียวนั้นไม่เคยจริงจังเรื่องผู้หญิงสักที
Latest chapter
อุ้มรักท่านประธาน ตอนพิเศษ ท่านประธานขาเมียไม่ไหวแล้ว...
“อ่ะ อื้อ เสียวเหลือเกินค่า...” ร่างอวบอิ่มท้องแก่ใกล้คลอดกำลังนอนดิ้นบิดเร่าครางเสียวอยู่ใต้ร่างของสามีที่รัก ทั้งๆ ที่ท้องแก่ใกล้คลอดอีกสองเดือนข้างหน้านี้แล้ว แต่อาชาก็ยังคงหื่นจัด เชื่อแล้วว่าเขามันบ้ามันหื่นที่สุด และยิ่งไปกว่านั้นเธอก็ชอบ ตั้งแต่เขาหายอาการแพ้ท้องแทนเธอเขาก็ดุดันมีพลังเยอะเหลือเกินยามสอดเร่าในตัวเธอ “อ่า ผัวก็เสียวเมียจ๋า...อ่า แน่นมาก อ่า ไม่ไหวแล้ว พร้อมกันทูนหัว” พั่บ! พั่บ! พั่บ! เสียงจังหวะกระแทกเนื้อของทั้งคู่ดังเด้งหนักหน่วง แม้ท้องของพอใจจะโตแต่ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคสำหรับคนเก่งอย่างอาชา “อ่า ไม่ไหวแล้วท่านประธานของเมีย อ่า ไม่ไหวแล้ว เสียว เมียไม่ไหวแล้ว อ่า ลึกอีก อูว์” เอวกลมแอ่นเด้งรับตอบสนองท่อนเนื้ออวบใหญ่ของสามี ปากและมือของอาชากำลังกอบกุมกลืนกินเต้าอวบของเธอไปด้วยพร้อมเอวสอบก็แอ่นเด้งกระแทกกายเข้าออกในความเป็นสาวเธอด้วยจังหวะเสียวทรวง&nbs
อุ้มรักท่านประธาน พอกันทั้งคู่ 3
“ทำไมเอาแต่มองหน้าไม่ยอมตอบล่ะหึ ว่าไงจะแต่งงานด้วยไหม เนี่ยผัวขอแต่งงานนะ” อาชาถามคนตัวเล็กย้ำอีกครั้ง “ทำไมต้องแต่งงานด้วย เราไม่ได้เป็นอะไรกันมากกว่าเจ้านายกับลูกน้อง ไม่สิตอนนี้แค่อดีตเจ้านายเท่านั้นค่ะ” เธอขืนตัวเองออกจากวงแขนแข็งแรง “แน่ใจที่พูดมาว่าไม่เป็นได้เป็นอะไรกัน เราเป็นอะไรพอใจน่าจะรู้ดีว่าตัวเองเป็นอะไรกับฉัน หรือต้องให้ทำตรงนี้ ทำให้ชาวบ้านรู้เลยว่าเธอเป็นเมียฉันทูนหัว”เขาบอกตอบกลับด้วยสีหน้าเครียดขรึม ทำไมหล่อนดื้อแบบนี้ เนี่ยยังต้องการอะไรอีก มันยังไม่ชัดเจนอีกเหรอว่าเขาน่ะต้องการเธอ เขาขาดเธอไม่ได้ ชีวิตนี้เขาโหยหาเธอตั้งแต่ที่เธอจากมาก็แทบเป็นบ้าเป็นหลัง ทำงานทำการไม่ได้สมาธิก็แทบไม่มีเพราะเธอคนเดียวเลยทูนหัว......“พอได้แล้วค่ะ เลิกเล่นสนุกได้แล้วฉันไม่มีเวลามาเล่นด้วยหรอกนะคะ ปล่อยค่ะจะเข้าบ้านแล้ว และมาทางไหนก็กลับไปทางนั้น”“ไม่ปล่อยไม่กลับจนกว่าเมียจะกลับด้วย ว่าไงแต่งงานกันนะ จะแต่งไม่แต่ง”“ทำไมต้องแต่งงานกันด้วย คุณเองก็ไม่ได้รักฉันและฉันก
อุ้มรักท่านประธาน พอกันทั้งคู่ 2
“ใครบอกพ่อว่าผมไม่ได้รักแม่ผู้ช่วยเลขานั่น ถ้าผมไม่รักผมไม่กลับมาบ้านให้พ่อกับแม่ไปสู่ขอให้หรอกครับ ผมต้องการเธอจริงๆ ผมนอนไม่หลับตั้งแต่เธอกลับไปวันนั้น ดูหน้าลูกสิพ่อรุจกับแม่อุ่นไม่สงสารบ้างเหรอครับ แก้มตอบขนาดนี้ดูสิครับกินข้าวกินปลาแทบไม่ได้ แถมตื่นเช้ามาก็มักจะวิงเวียนคลื่นไส้เหมือนคนนอนหลับไม่พอครับ” เขาบอกในตอนท้ายเสียงเศร้า และพอนึกถึงท้องไส้ก็ปั่นป่วนขึ้นมาอีกครั้งและก็ต้องรีบลุกวิ่งไปยังห้องน้ำที่อยู่ห้องข้างๆ ทันที “อาชาลูกเป็นอะไรรึเปล่าลูก” อุ่นเรือนร้องตะโกนถามไล่หลังลูกชายที่อยู่ๆ ก็วิ่งพรวดพราดออกไปไม่บอกกล่าวสักคำ “หรือว่าลูกจะแพ้ท้องคะพี่รุจ อุ่นเรือนยกมือทาบอกเมื่อคิดได้ว่าอาการของลูกชายเป็นมันคล้ายสมัยเธอตั้งครรภ์ลูกชาย และอดิรุจก็มีอาการแบบนี้เลย “อุ่นไปดูลูกเถอะ พี่จะโทรหาไอ้สมานมันว่าหนูพอใจมีอาการแปลกๆ ไหม” อดิรุจเองก็นึกสงสัยเหมือนกัน เมื่ออาการของลูกชายตอนนี้มันเหมือนคนกำลังแพ้ท้องแทนเมีย และก็จะบอกเพื่อนรักด้วยว่าลูกชายตัวดีต
อุ้มรักท่านประธาน พอกันทั้งคู่ 1
กลับมาลพบุรีก็เอาแต่เหม่อลอย ผ่านมาจะสองเดือนแล้วก็ไม่มีข่าวคราวของประธานหนุ่ม แม้ปากบอกว่าเกลียดคนสารเลวแต่แท้จริงแล้วลึกๆ ในใจก็เฝ้ารอเขา และยิ่งไปกว่านั้นประจำเดือนก็ยังไม่มาเลยทั้งๆ ที่เลยครบกำหนดมาจะอาทิตย์แล้ว เธอกลัวกังวลไปหมดกลัวว่าจะอุ้มท้องลูกประธานหนุ่ม “พอใจวันนี้จะออกไปทานข้าวเย็นกับบ้านเฮียเนี๊ยบไหมลูก”พริ้งพราวและสามีไม่ได้ซักไซ้ถามความลูกสาวไปมากกว่าที่ได้รู้จากอาชา เพราะกลับมาลูกสาวก็ไม่ได้พูดอะไรที่ผิดเพี้ยนไปจากอาชาพูด และพอใจก็เลือกที่จะไม่นึกถึงไม่พูดถึงมัน นางและสามีจึงไม่อยากถามด้วยกลัวว่าลูกสาวจะเสียใจ แต่พริ้งพราวนางมองออกว่าตอนนี้ใจของลูกสาวอยู่ที่ไหนไม่ได้อยู่ที่เฮียเนี๊ยบหรืออยู่ที่ตัว แต่มันอยู่กับคนที่กรุงเทพฯ คนที่พอใจจากมา “เย็นนี้พอใจนัดเฮียเนี๊ยบไปกินบิงซูกันที่ร้านเปิดใหม่ซอยข้างๆ เราค่ะแม่พริ้ง” เธอบอกท่าน “แล้วข้าวเย็นล่ะพอใจ จะกลับมากินที่บ้านไหม”
อุ้มรักท่านประธาน แวะมาหาเพราะคิดถึง 2
เฮ้อ! สมานถอนหายใจดังออกมาแล้วหันมามองหน้าภรรยาที่นั่งข้างๆ ตอนนี้พริ้งพราวได้แต่นิ่งเงียบไม่แสดงสีหน้าอะไรออกมาให้สามีอย่าเขารับรู้อารมณ์เลยจึงเอ่ยถามขึ้น “พริ้งว่ายังไงล่ะ ถ้าหากว่าจะเกี่ยวดองกับไอ้รุจมัน” พริ้งพราวนิ่งเงียบไม่ยอมปริปากตอบ เพราะตอนนี้ยังอึ้งและงงอยู่ ก็อยู่ๆ อาชามาบอกว่าลูกสาวสุดที่รักเป็นภรรยา และก็พักอยู่นี่ด้วย แม่อย่างนางควรทำยังไงล่ะ คนที่อยากได้เป็นเขยก็กลับไม่ได้ คนไม่ได้อยู่ในความคิดกลับโผล่มาซะงั้น แล้วจะทำยังไงล่ะ “แล้วทำยังไงละพี่สมาน เฮียเนี๊ยบของยัยพอใจกลับมาแล้วนะ อีกอย่างพอใจกับเฮียเนี๊ยบ ลูกชายเฮียเกียงเราก็หมั้นหมายคุยกันให้ไว้ตั้งแต่เด็กสองคนเล็กๆ แล้วมาแบบนี้เราไม่ผิดคำสัญญาเหรอพี่สมาน” พริ้งพราวเอ่ยกับสามี “แต่ตอนนี้มันก็ต้องผิดสัญญา เพราะคนของเราก็เป็นของคนอื่นไม่ใช่เฮียเนี๊ยบแล้วพริ้ง” สมานเอ่ยบอกภรรยาให้คำนึงถึงความจริงข้อนี้
อุ้มรักท่านประธาน แวะมาหาเพราะคิดถึง 1
สมานและภรรยาเดินทางมาถึงกรุงเทพฯ ตั้งแต่เช้า คือตั้งใจจะมารับลูกสาวกลับบ้านด้วยกันเพราะพอใจโทรไปบอกว่าจะย้ายกลับไปอยู่ที่บ้านช่วยงานบัญชีที่โรงงานน้ำแข็งของครอบครัว แต่พอมาถึงกลับติดต่อลูกสาวไม่ได้ และถามนิติบุคคลก็บอกว่าลูกสาวได้ประกาศให้เช่าห้องไปแล้วตอนนี้ สมานพาพริ้งพราวภรรยาที่รักแวะมาหาเพื่อนรักที่บ้านหลังใหญ่ในเช้าวันนี้ ตอนแรกว่าจะไปเช่าโรงแรมอยู่แต่คิดไปคิดมาว่าตัวเองมีเพื่อนอยู่กรุงเทพฯ จึงได้มาหาเพื่อขอค้างที่บ้านสองสามวันระหว่างรอติดต่อลูกสาวสุดที่รักของตัวเองได้ “เอ้า! ไปไงมาไงถึงได้มาหากูไอ้สมาน” ทันทีที่เด็กรับใช้ไปตามเขาที่กำลังดูคนสวนลงดินปลูกดาวเรืองก็รีบมาทันที และเพราะเด็กรับใช้บอกแค่ว่ามีคนมาหาตน “ก็ไม่ไงมาไงหรอก ตั้งใจจะมารับพอใจกลับบ้านแต่มาถึงก็ไม่อยู่แล้ว ติดต่อก็ไม่ได้สงสัยไปเที่ยวกับเพื่อนๆ เขาแน่นอน เพราะลูกคนนี้ชอบไปเที่ยวแล้วไม่บอกบ่อยๆ” สมานตอบเพื่อนรัก
You may also like
ชายายอดเสน่หา
อักษรามณี17.1K viewsไลฟ์สดสยองขวัญ
เด็กสาวผู้กลืนกินวิญญาณ33.9K viewsคนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง
ลั่วหูโยว223.7K viewsCLOSE FRIEND เพื่อนเล่นไม่เล่นเพื่อน
ACHICHI41.3K viewsเปลี่ยนให้เธอมารัก
อิงอรทัย278 viewsขวัญชีวาซาตาน
หงส์ จันรัญจวน แม่พลอยหุง299 viewsHot Love ของรักท่านประธาน
ณดารินทร์64.9K viewsโซ่คล้องรักอสูร
คุณธิดา1.2K views
