Home / โรแมนติก / อุ้มรักเพื่อนสนิท / บทที่ 5 ความไม่ลับ

Share

บทที่ 5 ความไม่ลับ

last update Last Updated: 2024-11-19 10:38:01

@คอนโดส้ม

หลังจากคุยกับผู้เป็นแม่ และพี่ชายจนเข้าใจส้มก็ขับรถกลับมายังคอนโด ซึ่งระหว่างทางก็แวะซื้อที่ตรวจครรภ์ติดมือมาด้วยจะได้รู้ชัดเจนไปเลยว่าท้องจริงหรือไม่

และผลมันก็ออกมาว่าท้องจริง ๆ..

ตอนนี้เธอมืดแปดด้านไปหมดไม่รู้ว่าควรจะจัดการเรื่องนี้ยังไงดีเพราะพ่อกับแม่เธอคงยอมแน่ ๆ จนกว่าจะได้รู้ว่าพ่อของลูกในท้องเธอเป็นใคร ถ้าบอกไปท่านต้องบังคับให้เพื่อนชายรับผิดชอบแน่ ๆ

หากบอกเรื่องท้องกับเพื่อนชายเธอก็ไม่รู้เลยว่าผลมันจะออกมาเป็นยังไง เขาจะยอมรับไหม หรือความสัมพันธ์อันดีระหว่างเธอกับเขาจะต้องจบลงด้วยหรือเปล่า

แล้วเธอควรทำยังไงดี...

ครืดดด~

ไม่รู้ว่านานแค่ไหนที่เธอนั่งจมดิ่งอยู่กับความรู้สึกมากมายจนเสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์ดังขึ้น เธอพ่นลมหายใจออกมาหนัก ๆ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ที่วางข้างตัวมาดู เมื่อเห็นว่าเป็นเบอร์เพื่อนสาวจึงกดรับสาย

"ว่าไงนับ"

(เมื่อกี้แม่แกโทรมาถามฉันว่าแฟนแกเป็นใคร ท่านบอกว่าแกท้อง มันเป็นความจริงรึเปล่า"

"มะ..แม่ฉันโทรหาแกอย่างนั้นเหรอ" หัวใจดวงน้อย ๆ ของส้มถึงกับหล่นไปอยู่ตาตุ่มกับคำบอกกล่าวจากปลายสาย

ไม่ใช่เพราะตกใจที่เพื่อนสาวอย่างนับดาวรู้ แต่เธอกลัวผู้เป็นแม่จะโทรไปถามเพื่อนของเธออีกคนซึ่งก็คือแบงค์ยังไงล่ะ

(ใช่ แล้วตกลงเป็นเรื่องจริงไหมส้ม)

ปลายสายถามย้ำอีกครั้งทำให้เธอสะดุ้งหลุดจากห้วงความคิด พยายามเค้นเสียงตอบไปอย่างติด ๆ ขัด ๆ และไม่ลืมจะพูดดักไว้ด้วยเพราะยังไม่พร้อมตอบอะไรใครตอนนี้จริง ๆ

"ชะ..ใช่ฉันท้อง แต่แกอย่าเพิ่งถามฉันตอนนี้เลยนะว่าท้องกับใคร ไว้พร้อมเมื่อไรฉันจะบอกแกเอง"

(โอเค แล้วแกจะเอายังไงต่อกับเรื่องนี้) ปลายสายไม่คิดเซ้าซี้ถามไถ่อย่างเป็นห่วง

"ฉันก็ยังไม่รู้เหมือนกัน"

(ดูท่าแม่แกจะโกรธมากนะฟังจากน้ำเสียง พอฉันบอกว่าไม่รู้ท่านก็เหมือนจะไม่เชื่ออีกบอกว่าเราเป็นเพื่อนสนิทกันจะไม่รู้ไม่เห็นได้ยังไง กว่าจะพูดให้ท่านยอมเชื่อได้เล่นเอาเหนื่อยเหมือนกัน)

"ฉันขอโทษนะที่พลอยทำให้แกเดือดร้อนไปด้วย"

(ไม่เป็นไรเลยเรื่องเล็กน้อย ไม่ต้องคิดมากยังไงเราก็เพื่อนกัน มีอะไรแกสามารถปรึกษาฉันได้ตลอดเลยนะฉันอยู่ข้างแกเสมอ)

"ขอบใจแกมากนะนับ ไว้ฉันพร้อมเมื่อไรจะบอกทุกอย่างกับแกเป็นคนแรกเลย"

(จ้ะ..)

"งั้นฉันวางสายก่อนนะ"

(เค ๆ)

หลังจากวางสายเพื่อนสาวได้ไม่ถึงนาทีสายเรียกเข้าก็ดังขึ้นอีกครั้ง หัวใจดวงน้อยพลันกระหน่ำเต้นแรง ความกลัวเข้าเกาะกุมอย่างห้ามไม่ได้ครั้นเห็นว่าเบอร์ที่โทรเข้ามาคือเพื่อนชาย

อดคิดไม่ได้จริง ๆ ว่าเขาจะโทรมาเรื่องเดียวกับนับดาวหรือเปล่า

เธอนั่งมองหน้าจออยู่อย่างนั้นไม่คิดจะกดรับกระทั่งสายตัดไป เธอรู้สึกกลัว และยังไม่พร้อมจะคุยจริง ๆ เชื่อว่าเพื่อนชายต้องรู้แก่ใจดีว่าใครคือพ่อของลูกในท้องเธอ

เพราะเขารู้ว่าเธอไม่มีแฟน และไม่เคยข้องเกี่ยวกับผู้ชายคนไหนสักครั้งนอกจากเขาที่เป็นความผิดพลาดในคืนนั้น

ทำไมทุกอย่างมันถึงได้เป็นแบบนี้ก็ไม่รู้เธอยังไม่ได้เตรียมใจกับผลที่จะได้รับเลย คิดแล้วก็นึกผิดหวังผู้เป็นแม่อุตส่าห์รับปากให้โอกาสเธอดิบดี แต่สุดท้ายก็แอบตามสืบ

"อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด สู้ ๆ สิส้ม" เสียงหวานพึมพำออกมาพยายามพูดให้กำลังใจ และปลอบใจตัวเองในคราวเดียวกัน สิ่งที่เธอทำได้ในตอนนี้คือพุ่งชนอย่างเดียว

ติ้ง~ ติ้ง~

ดวงตากลมก้มมองหน้าจอมือถืออีกครั้งเมื่อเสียงแจ้งเตือนของแอปพลิเคชันไลน์ดังขึ้นอย่างต่อเนื่องซึ่งคนที่ส่งข้อความมาคือเพื่อนชายนั่นเอง

เธอนั่งมองข้อความที่เด้งบนหน้าจอระรัวด้วยหัวใจตุ้ม ๆ ต่อม ๆ ไม่คิดจะกดเข้าไปอ่านหรือตอบกลับแต่อย่างใด ขอเวลาทำใจอีกสักหน่อยแล้วกัน

เมื่อโทรศัพท์เงียบลงเธอจึงกดปิดหน้าจอวางลงบนเตียง แล้วล้มตัวลงนอนพร้อมปิดตาลงด้วยความอ่อนล้า และหนักอึ้งในสมอง

ก็อก! ก็อก!

ทว่าหลังจากนั้นไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเธอก็ต้องลืมตาโพลงขึ้นมาเมื่อเสียงเคาะประตูดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง คิ้วสวยขมวดชนกันเล็กน้อยด้วยความสงสัยว่าใครกันที่มาเคาะประตูเธอยามค่ำคืนแบบนี้ ยกมือขึ้นขยี้ตาเบา ๆ ไล่อาการง่วงงุนออก ก่อนจะลุกลงจากเตียงเดินไปเปิดประตู

"บะ..แบงค์" ดวงตากลมเบิกกว้าง หัวใจดวงน้อยพลันหล่นวูบลงสู่ตาตุ่มครั้นเห็นหน้าคนที่อยู่หลังประตูเอ่ยเรียกด้วยน้ำเสียงเบาหวิวพร้อมกับลอบกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่เพราะเป็นคนที่เธอไม่อยากเจอ และไม่อยากพูดคุยด้วยในตอนนี้

แต่จะปิดประตูใส่เขาก็ไม่ได้ทำได้เพียงรวบรวมความกล้าสะกดกลั้นความรู้สึกมากมายเอาไว้ แล้วเค้นเสียงถามไปด้วยน้ำเสียงติดขัด "แบงค์มีอะไรเหรอ"

แบงค์ไม่ตอบอะไรแทรกตัวเดินเข้าไปหย่อนก้นนั่งบนโซฟาภายในห้องอย่างถือวิสาสะทำให้ส้มจำใจต้องปิดประตู แล้วเดินเข้าไปนั่งลงบนโซฟาอีกตัวอย่างเลี่ยงไม่ได้

มันคงถึงเวลาที่เธอต้องเผชิญความจริงแล้วไม่ว่าผลจะออกมาเป็นยังไงก็ต้องยอมรับให้ได้

ระหว่างคนทั้งสองตกอยู่ในความเงียบ บรรยากาศเป็นไปอย่างอึมครึม แบงค์นั่งมองหน้าเพื่อนสาวนิ่ง ๆ โดยไม่พูดอะไรออกมา

ขณะที่คนถูกจ้องอย่างส้มถึงกับทำตัวไม่ถูกเพราะไม่เคยอยู่ในสถานการณ์แบบนี้มาก่อน ตอนนี้เธอไม่สามารถคาดเดาได้เลยว่าเพื่อนชายกำลังคิดอะไรอยู่ทำไมถึงเอาแต่นั่งจ้องเธอไม่พูดไม่จา

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • อุ้มรักเพื่อนสนิท   ตอนพิเศษ 2

    @บ้านวิสุทธิ์ภักดี"ว้าย!" ส้มร้องอุทานด้วยความตกใจเมื่อจู่ ๆ ก็ถูกพ่อของลูกยกขึ้นอุ้มในท่าเจ้าสาวขณะที่กำลังจะก้าวเท้าเดินเข้าไปในบ้านวิสุทธิ์ภักดี "จะอุ้มทำไมแบงค์ส้มก็กำลังจะเดินเข้าบ้านอยู่นี่ไง" ครั้นตั้งตัวได้เธก็โวยวายใส่ร่างสูงพลางใช้มือทุบอกเขาแรง ๆ ไม่เข้าใจว่าเขาจะมาอุ้มทำไมกันในเมื่อเธอก็ยอมเดินเข้าบ้านดี ๆ ไม่ได้จะวิ่งหนีกลับบ้านสักหน่อยแบงค์เพียงยิ้มให้เพื่อนสาวเล็กน้อยไม่ได้ตอบอะไรตั้งหน้าอุ้มเธอเดินดุ่ม ๆ เข้าบ้าน ก่อนจะพาเดินตรงขึ้นไปยังชั้นสองของบ้านทำเอาส้มต้องขมวดคิ้วเป็นปม รีบเปล่งเสียงถามทันที "แบงค์จะพาส้มไปไหน ปล่อยส้มลงเดี๋ยวนี้นะ""พาขึ้นไปดูทะเบียนสมรส แล้วก็ใบหย่าไงเพื่อยืนยันว่าแบงค์ยังไม่ได้เซ็นมันจริง ๆ เพราะฉะนั้นเรายังเป็นสามีภรรยากันอยู่" สิ้นประโยคใบหน้าหล่อเหลาก็เคลือบไปด้วยรอยยิ้มกรุ่มกริ่ม แววตาทอประกายเจ้าเล่ห์จนส้มอดหัวใจเต้นแรงไม่ได้รู้สึกว่ามันไม่น่าไว้ใจเอาเสียเลย พยายามข่มอาการเอาไว้แล้วเอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงดุหวังว่าอีกคนจะเกรงขึ้นมาบ้าง "แบงค์ก็ขึ้นไปหยิบลงมาให้ดูสิ จะอุ้มส้มขึ้นไปด้วยทำไม" "อยากพาขึ้นไปดูให้ถึงที่ไง" "มันใช่เรื่องไหม

  • อุ้มรักเพื่อนสนิท   ตอนพิเศษ 1

    หลายปีต่อมา"คุณพ่อคะเมื่อวานตอนไปห้างมีหนุ่ม ๆ มาจีบคุณแม่ด้วยค่ะ" ทันทีที่แบงค์ย่างกรายเข้ามาภายในบ้านเอกวิโรจน์บุตรสาวที่นั่งรอการมาของเขาในห้องโถงก็รีบเอ่ยฟ้องเสียงเจื้อยแจ๋ว"จริงเหรอครับ" ทำเอาแบงค์ถึงกับหูผึ่งรีบเดินเข้าไปหย่อนก้นนั่งข้างบุตรสาว ถามไถ่ด้วยความร้อนรนใจ "แล้วผู้ชายคนนั้นหล่อไหม แล้วแม่เขาตอบผู้ชายคนนั้นไปว่ายังไงบ้าง""เขาก็หล่อนะคะ แต่น้อยกว่าคุณพ่อ" ภริตาเด็กน้อยวัยย่างเข้าเก้าขวบตอบไปตามความจริงเพราะสำหรับเธอแล้วไม่มีใครหล่อกว่าพ่อตัวเอง "ส่วนคุณแม่แค่ยิ้มหวานให้ผู้ชายคนนั้นค่ะไม่ได้ตอบอะไร น้องริตาเลยตอบแทนคุณแม่ไปว่ามีลูกแล้วผู้ชายคนนั้นก็เดินหนีไปเลย""ทำดีมากลูกรัก ไม่เสียแรงที่พ่อให้ลูกช่วยดูแลแม่จากผู้ชายคนอื่น" ใบหน้าหล่อเหลาที่เคยบึ้งตึงก่อนหน้านี้เริ่มมีรอยยิ้มปรากฏให้เห็นเมื่อได้ยินประโยคต่อมาจากบุตรสาว ก่อนเขาจะเอื้อมมือไปหยีเรือนผมสีน้ำตาลอ่อนเบา ๆ ด้วยความมันเขี้ยว ตอนนี้เวลาก็ผ่านมาสี่ปีเกือบห้าปีแล้วอีกแค่วันเดียวเท่านั้นก็จะคบห้าปีพอดี บุตรสาวของเขาอายุย่างเข้าเก้าปีเริ่มเติบโตเป็นสาวแล้วรู้เรื่องทุกอย่างจึงเป็นตัวช่วยของเขาได้ดีงานที่เขามอ

  • อุ้มรักเพื่อนสนิท   บทที่ 50 The end

    จากวันนั้นเวลาก็ดำเนินมาหนึ่งปีเต็ม ๆแบงค์ยังคงคอยดูแลลูกในฐานะคุณอาที่แสนดี ซึ่งเขาก็เต็มใจยอมรับไม่คิดเรียกร้องอะไรแค่ได้อยู่ในชีวิตผู้หญิงที่รักทั้งสองคนเขาก็มีความสุขแล้วครืดดด~สายเรียกเข้าจากโทรศัพท์ดังขึ้นทำให้แบงค์ที่กำลังเดินไปขึ้นรถเพื่อเดินทางไปหาบุตรสาวที่บ้านเอกวิโรจน์เหมือนเช่นทุกวันต้องหยุดชะงัก ก่อนจะล้วงไปหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงออกมาดูคิ้วเข้มพลันขมวดชนกันเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าสายที่โทรเข้ามาคือแม่ของลูกอดแปลกใจไม่ได้เพราะปกติเธอจะไม่โทรมาแต่เช้าแบบนี้ จึงกดรับสายด้วยความอยากรู้"โทรมาแต่เช้าเลยมีอะไรรึเปล่าส้ม"(ส้มจะโทรมาบอกว่าวันนี้ให้มาหาลูกตอนเย็น ๆ นะ เพราะช่วงเช้าพ่อกับแม่ส้มจะพาน้องริตาไปข้างนอก)พอได้ฟังประโยคจากปลายสายเขาก็หน้าหงอยลงฉับพลันรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยเพราะกะไว้ว่าจะไปรับสองแม่ลูกไปทำบุญด้วยกันที่วัดสักหน่อยเนื่องในวันนี้เป็นวันเกิดของเขา อดคิดไม่ได้ว่าเพื่อนสาวคงจะลืมไปแล้วว่าวันนี้เป็นวันเกิดของเขาเพราะเป็นเวลาหลายปีแล้วที่ทั้งสองไม่ได้ฉลองวันเกิดด้วยกันตั้งแต่เกิดเรื่องนั่น"อ๋อ..ได้ ๆ" เขาได้แต่เก็บความเศร้าไว้ในใจแล้วเปล่งเสียงตอบปลายสายไ

  • อุ้มรักเพื่อนสนิท   บทที่ 49 หน้าที่พ่อแม่

    ส้มทอดสายตามองบรรยากาศยามค่ำคืนริมระเบียงห้องพักด้วยความรู้สึกผ่อนคลายหลังจากที่พาบุตรสาวเข้านอนเรียบร้อยแล้ว ขณะที่ในสมองก็ครุ่นคิดอะไรเรื่อยเปื่อยเกี่ยวกับเรื่องชายหนุ่มและลูก ไม่รู้ว่านานแค่ไหนที่เธอจมดิ่งอยู่ในห้วงความคิดจนสายลมเย็นยะเยือกลอยสัมผัสผิวเรียบเนียนทำให้เธอต้องรีบยกมือขึ้นโอบกอดตัวเอง ก่อนจะแหงนหน้าขึ้นมองท้องฟ้าสีดำนิลที่มีดวงดาวน้อยใหญ่ลอยประดับประดาอย่างสวยงาม แต่นาทีต่อมาเธอก็ต้องสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อสัมผัสได้ถึงอะไรนุ่ม ๆ อุ่น ๆ ที่คลุมลงมาบนไหล่ ครั้นเอี่ยวหน้ามองก็พบว่าเป็นพ่อของลูกนั่นเองที่เอาผ้ามาคลุมไหล่ให้เธอ จึงเอ่ยขอบคุณไปตามมารยาท "ขอบคุณ"แบงค์เพียงยกยิ้มให้เพื่อนสาวบาง ๆ แล้วเดินไปยืนริมระเบียงข้าง ๆ ทอดสายตามองออกไปนอกท้องทะเลอันมืดสลัวโดยไม่พูดอะไรออกมา เฉกเช่นเดียวกับส้มที่มองออกไปยังทะเลอีกครั้งโดยไม่พูดอะไรทำให้บรรยากาศรอบ ๆ ปกคลุมไปด้วยความเงียบมีเพียงเสียงคลื่นกระทบฝั่งดังแว่วมาเป็นระยะไม่รู้ว่านานแค่ไหนที่ต่างคนต่างตกอยู่ในห้วงความคิดของตัวเอง ก่อนแบงค์จะเป็นฝ่ายเปิดประเด็นชวนคุยขณะที่สายตายังคงจดจ่อกับทะเลเบื้องหน้า "บรรยากาศดีเนาะ ส้มว่าไหม

  • อุ้มรักเพื่อนสนิท   บทที่ 48 สายเลือด

    เช้าวันต่อมาหลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จทั้งสามคนพ่อแม่ลูกก็พากันลงไปทานอาหาร ครั้นทานอาหารเสร็จก็เช่ารถของโรงแรมพาบุตรสาวไปเล่นที่สวนน้ำกระทั่งเที่ยงจึงพากันไปทานอาหารที่ร้านอาหารชื่อดังของภูเก็ต"กินข้าวเสร็จคุณอาใจดีจะพาน้องริตาไปเที่ยวไหนต่อคะ" เด็กน้อยภริตาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเจื้อยแจ๋วระหว่างที่นั่งรออาหารมาเสิร์ฟพร้อมกับเอียงหน้าขึ้นมองคุณอาใจดีที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ขณะที่ส้มนั้นนั่งอยู่บนเก้าอี้อีกฝั่งจ้องมองบุตรสาวด้วยความรู้สึกเอ็นดูระคนมันเขี้ยวเพราะยิ่งนับวันบุตรสาวก็ยิ่งติดคนเป็นพ่อมากขึ้น ดูอย่างตอนนี้สิแทนที่จะนั่งข้างเธอ กลับเลือกไปนั่งข้างชายหนุ่มแต่ก็คงไม่แปลกอะไรเพราะเขาเล่นตามใจบุตรสาวไปเสียทุกอย่างไม่ว่าบุตรสาวจะบอกจะขออะไรก็ทำให้หมดไม่เคยขัดจึงทำให้บุตรสาวชอบอยู่กับเขา"อืม..เราไปดูเครื่องบินที่หาดไม้ขาวกันไหมครับ พอแดดร่มหน่อยเดี๋ยวเราค่อยไปเล่นน้ำทะเลกัน" คนถูกถามอย่างแบงค์นั่งใช้ความคิดชั่วครู่ ก่อนเสนอความคิดเห็นให้บุตรสาวพร้อมกับยกมือลูบเรือนผมสีน้ำตาลอ่อนเบา ๆ ด้วยความรักใคร่เอ็นดู"ได้ค่ะ"เด็กน้อยภริตายิ้มรับจนตาหยีพลอยทำให้คนเป็นพ่อแม่ยิ้มตามไปด้วย ก่อนแบงค์จะเล

  • อุ้มรักเพื่อนสนิท   บทที่ 47 เที่ยว

    นับจากวันนั้นเวลาก็ผ่านมาหนึ่งเดือนเต็ม ๆ แล้วที่แบงค์ได้กลับเข้ามาในชีวิตเพื่อนสาวกับลูกอีกครั้ง ตอนเช้าของทุกวันก่อนไปทำงานเขาจะแวะมาหาบุตรสาวก่อนเสมอ และหลังเลิกงานตอนเย็นก็แวะมาเล่นกับบุตรสาวอีกครั้ง หากเป็นวันหยุดเขาก็จะมารับบุตรสาวพาไปเที่ยวเป็นประจำ บางครั้งก็พาไปนอนค้างคืนที่บ้านด้วยกัน ส่วนความสัมพันธ์กับแม่ของลูกก็ไม่มีอะไรคืบหน้ามากกว่าเดิมเพราะเธอปิดกั้นเขาทุกทางคงจะมีแค่เรื่องลูกที่ทำให้เธอยอมเกี่ยวข้องกับเขา ถึงกระนั้นเขาก็ยังไม่ถอดใจหวังว่าสักวันจะแทรกซึมเข้าไปในใจเธอได้อีกครั้งวันนี้เป็นวันหยุดเขาเลยชวนบุตรสาวไปเที่ยวทะเลตามที่ได้บอกไว้ก่อนหน้านี้ และเขายังแอบพูดกับบุตรสาวว่าให้ชวนแม่ไปด้วยเพราะหวังว่าจะได้สร้างโมเม้นท์ดี ๆ กับแม่ของลูกเผื่ออะไร ๆ จะดีขึ้นกว่าเดิม และทุกอย่างก็เป็นไปตามแผนส้มยอมไปเที่ยวทะเลด้วยเพราะทนแรงออดอ้อนจากบุตรสาวไม่ไหว ทะเลที่เขาจะพาสองแม่ลูกไปเที่ยวก็คือภูเก็ตนั่นเองเพราะเขาไปมาครั้งที่แล้วมันสวยมาก ที่เที่ยวก็มีเยอะแยะจึงอยากให้บุตรสาวได้เที่ยวบ้าง ทั้งสามออกเดินทางจากกรุงเทพตั้งแต่เช้าตรู่ด้วยรถส่วนตัวโดยแบงค์ทำหน้าที่เป็นคนขับ เขาอยากจะ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status