LOGINShare
2
Last Updated:
2024-11-01 03:39:07“จริง ยิ่งไปกว่านั้นนะ แกรู้มั้ยว่าใครจะได้เป็นคนไปติดต่อเรื่องงานเอกสาร”
“อย่าบอกนะว่าเป็นแก”
นรียาสะบัดบ๊อบอีกรอบแล้วทำหน้าเชิ่ด “แหงซะ ตอนนั้นฉันอยู่ที่สโมฯ พอดีเลยรีบคว้าโอกาสทองนี้ซะก่อน”
“เกลียดแกว่ะ” โชติกาแกล้งค้อนเพื่อนจึงได้รับเสียงหัวเราะตอบ
“แล้วแกจะรักฉัน เพราะฉันจะให้แกเป็นคนเอาไปให้เขาเซ็น พอเซ็นแล้วแกต้องขอเขาถ่ายรูปเอามาลงประชาสัมพันธ์หน้าเว็บมหาลัยด้วย”
นรียายื่นเอกสารในมือให้ โชติการับมาอ่านดูคร่าว ๆ
“แล้วฉันจะต้องไปให้เขาเซ็นวันไหนอะ”
“ตามที่ทางนั้นบอกมาคือเขาว่างแค่วันนี้ตอนห้าโมงเย็น”
“อะไรนะ!” โชติกาไม่คิดว่าจะกะทันหันขนาดนี้
“เห็นว่าเขากำลังติดพันเรื่องสินค้าตัวใหม่อยู่หรืออะไรเนี่ยแหละ”
โชติกาพยักหน้าเข้าใจ นรียาเลยต้องกระตุ้น
“วันนี้วันศุกร์ รถติดโคตร ๆ ฉันว่าแกรีบไปตั้งแต่ตอนนี้ดีกว่า เอารถฉันไป” เธอยัดกุญแจรถใส่มือเพื่อน
“เดี๋ยว ๆ แล้วฉันจะแต่งตัวยังไงดี” เอาจริงโชติกาก็อดตื่นเต้นไม่ได้ แค่เห็นรูปชายหนุ่มเมื่อคืนใจเธอก็สั่น ไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าแค่เห็นก็ชอบ แน่นอนว่าให้ไปเจอเขาด้วยชุดนักศึกษาน่ะเหรอ ไม่มีทางซะหรอก
“เชื่อมือฉันได้เลย” ว่าจบนรียาก็จูงมือเพื่อนเดินเข้าห้อง จัดแจงเปิดค้นตู้เสื้อผ้าแล้วจับเพื่อนแต่งตัวเสร็จสรรพ
“แนนฉันว่าชุดนี้มันดูจงใจอ่อยไปรึเปล่า”
โชติกามองตัวเองในกระจก เธอสวมชุดเดรสสีแดงความสั้นระดับเข่า ถ้ามองแค่นี้จะดูเรียบร้อยดี แต่ถ้ามองไปด้านบนจะเห็นหน้าอกที่ล้นทะลักออกมาจากเดรสที่ออกแบบให้รัดแนบและดันทรงขึ้น
“สวย เชื่อฉัน” นรียาพูดเสริมความมั่นใจ
“ก็ได้ ๆ”
“ดีมากจ้ะ อย่าลืมแกล้งทำนมหกนะ แล้วก็ที่สำคัญ หยิบของที่ระลึกติดมือมาด้วย ฉันสงสัยจังว่าเขาจะใส่กางเกงในหรือบ็อกเซอร์ แต่ฉันว่าเขาใส่บ็อกเซอร์ชัวร์ เพราะถ้าใส่กางเกงในคงอึดอัดน่าดู” พูดเสร็จแล้วก็หัวเราะคิกคัก
“รู้แล้ว” โชติกาตอบรับอย่างอ่อนใจ เพื่อนคนนี้ในหัวมีแต่เรื่องอย่างว่า ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งพาเธอเสียคน จากแต่ก่อนที่เธอเคยเป็นคนเรียบร้อย ตอนนี้ยอมรับเลยว่าแรดและกำลังจะร่านด้วย
“เอาละ ลุยโลดเลยชะพลู”
นรียาตีก้นเด้ง ๆ ของเพื่อนแล้วเปิดประตูให้
การจราจรวันนี้แน่นขนัดอย่างไม่น่าเชื่อ ทั้งที่ยังไม่ถึงเวลาที่ผู้คนจะเลิกงานกลับบ้าน โชคดีที่รถยังสามารถเคลื่อนตัวไปได้ ไม่ติดแหง็กเหมือนในชั่วโมงเร่งด่วน ทำให้โชติกามาถึงบริษัททลอเรลี่ช็อกโกแลตก่อนเวลาเพียงสิบห้านาที
เธอเดินอย่างมั่นใจเข้าไปในตึกที่ถูกตกแต่งอย่างวิจิตรตระการตา ที่หน้าล็อบบี้มีน้ำพุช็อกโกแลตขนาดใหญ่ ซึ่งดูเหมือนจริงจนน้ำลายสอแม้จะไม่ได้กลิ่นช็อกโกแลตจริง ๆ ผนังถูกทาด้วยสีชมพูสดใสสมกับเป็นบริษัทผลิตช็อกโกแลตและลูกกวาดอันดับหนึ่ง
โชติกาเดินตรงไปที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์เพื่อแนะนำตัวเองและรอการอนุญาตให้เข้าพบซีอีโอ ไม่นานนัก เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์สาวก็ผายมือและแนะนำทางไปยังห้องทำงานของซีอีโอ เมื่อไปถึงที่หน้าห้องทำงาน ปรากฏว่าไม่มีใครอยู่ เธอจึงลองเคาะประตูและได้ยินเสียงทุ้มเข้มจากด้านในเอ่ยอนุญาตให้เธอเข้าไป
“ขออนุญาตค่ะ”
“ยินดีต้อนรับครับคุณโชติกา”
ชายหนุ่มเบื้องหลังโต๊ะทำงานตัวใหญ่เอ่ยต้อนรับ ทั้งยังลุกขึ้นเดินมาจับมืออย่างมีมารยาท เขาเป็นลูกครึ่ง ส่วนใหญ่ติดต่องานกับลูกค้าต่างชาติจึงค่อนข้างถนัดวิธีการแบบสากลมากกว่า
โชติกายื่นมืออกไปจับ คิดในใจว่าตัวจริงชายหนุ่มหล่อร้อนแรงกว่าที่เห็นในรูปเสียอีก แล้วเขาก็ตัวสูงมาก เธอปกปิดอาการตื่นเต้นแล้วยิ้มให้
Latest chapter
อ่อย(ไม่)ให้รักแต่อยากได้ไม่หยุด บทส่งท้าย (ที่คือจุดเริ่มต้น)
คาร์ลนั่งอยู่ริมเตียง มองรอยยับย่นของที่นอนจากการร่วมรักกับโชติกา จากนั้นก็มองหมายเลขโทรศัพท์ในมือถือ ยังไม่เข้าใจตัวเองเลยว่าทำไมต้องสั่งให้เธอโทรหาหลังกลับจากไปเที่ยว เขากับเธอเริ่มจากความรักสนุกไม่ผูกพัน ยอมรับว่ามันง่ายและเขาก็ชอบ ใครจะปฏิเสธความสัมพันธ์แบบนี้ได้กันล่ะ เพราะส่วนใหญ่จะเจอแต่พวกเกาะหนึบไม่ยอมจบ ทำให้เขาขยาด ผิดกับโชติกาที่ไม่ส่อแววคิดสานสัมพันธ์ใด ๆ กับเขาต่อเลย หรือเป็นเพราะเธอยังสาวยังต้องการหาความสนุกให้กับชีวิต หรือเป็นเพราะเขาอายุห่างกับเธอมากเกินไป แต่ไม่ว่าด้วยเหตุผลอันใด การที่เขาได้เอ่ยปากออกไปแบบนั้นแล้ว หมายความว่าเขาเริ่มจะคิดจริงจังหาเรื่องใส่ตัวแท้ ๆ! เขาควรปล่อยเธอไปแต่กลับทำตรงกันข้ามคาร์ลมองไปรอบห้องนอนที่ยังเหลือกุหลาบกับลูกโป่งที่หญิงสาวนำกลับไปไม่หมด เขาทำตัวอบอุ่นและโรแมนติกกับเธอและเธอชอบมัน ยิ่งตอกย้ำว่านี่คือการออกเดทกันอย่างแท้จริง ผิดกับทุกครั้งที่เป็นเพียงการสนุกกันแล้วจบ ไม่คิดเลยว่าเขากับเธอจะเดินมากันถึงจุดนี้ได้ และไม่ใช่เธอแต่เป็นเขาที่ไม่ยอมหยุด เป็นเพราะอะไรกัน ทำไมเขาถึงไม่เคยรู้สึกพอในตัวเธอเลย ยิ่งได้แล้วก็ยิ่งอ
อ่อย(ไม่)ให้รักแต่อยากได้ไม่หยุด 22
ชายหนุ่มหญิงสาวนั่งอยู่ด้วยกันที่โซฟาแสนสบายหลังจากอาบน้ำแต่งตัวใหม่และรับประทานอาหารที่ถูกทิ้งไว้ตอนหัวค่ำเรียบร้อยแล้ว ก็รู้สึกหมดแรงเกินกว่าจะทำอะไรทั้งสิ้น ตอนนี้ทั้งคู่แค่จิบไวน์กับกินช็อกโกแลตและพูดคุยกันเรื่อยเปื่อย“คุณสปอยล์ฉันมากเกินไปแล้วค่ะ”“วันนี้วันวาเลนไทน์ ฉันก็ต้องเอาใจเธอสิ”“ก่อนหน้าที่จะเจอกับคุณฉันเกือบจะนอนกับคนอื่นไปแล้ว”“ฉันดีใจที่เธอเลือกนอนกับฉันแทน”“มันเหลือเชื่อมากเลยนะคะ คุณกับฉันไม่มีความเป็นไปได้เลยที่จะได้เจอกัน ตอนเสิร์ชหารูปหนุ่มหล่อแล้วเห็นรูปคุณ ฉันแค่คุยเล่น ๆ กับแนน ไม่คิดหวังหรอกว่าจะได้เจอกับคุณ”“ฉันมีความสุขมากที่ได้เป็นคนแรกของเธอ”โชติกาถอนหายใจ“แต่คุณทำให้ฉันตั้งมาตรฐานสูงเกินไปแล้วสิคะ”“อย่างนี้ก็ดี เพราะฉันอยากให้เธอนึกถึงฉันเวลาที่เจอพวกอ่อนหัดที่จ้องจะเอาเธอ”“เพื่ออะไรคะ”ในเมื่อเขากับเธอย่างไรก็ต้องจบกันอยู่ดี และคืนนี้แม้ได้พูด แต่เป็นที่เข้าใจว
อ่อย(ไม่)ให้รักแต่อยากได้ไม่หยุด 21
ผิวเนื้อยับย่นให้ความรู้สึกเย็นที่ลิ้นผิดกับแท่งเอ็นใหญ่อย่างสิ้นเชิงที่ให้ความรู้สึกร้อนแทบลวก โชติกาแลบลิ้นปาดเลียตั้งแต่โคนขึ้นมาจรดปลาย เลียวนตรงส่วนหัวบานที่น้ำสีใสไหลซึมออกมา เมื่อผสมกับช็อกโกแลตแล้วเป็นรสชาติที่ยอดเยี่ยมมาก จากนั้นก็อมทั้งหมดเข้าปาก ดูดกลืนอย่างเอร็ดอร่อย เมื่อคลายออกก็รู้สึกว่าท่อนเนื้อร้อนจะโป่งพองกว่าเดิมจนสามารถเห็นเส้นเลือดสีน้ำเงินที่นูนออกมา“ที่จริงคุณต้องเป็นคนทำไม่ใช่เหรอคะ” โชติกาแกล้งเตือนทันใดนั้นชายหนุ่มก็คว้าแขนดึงให้หญิงสาวขึ้นมานั่งคร่อมหน้าตัวเอง โพรงรักจ่อตรงกับปาก แล้วเขาก็ใช้ลิ้นตวัดเลียกลีบเนื้อซุกซอนชอนไชพลิกพลิ้วไปถ้วนถั่วทุกตารางนิ้วของหญิงสาวโดยปราศจากความอ่อนโยน ทว่าเต็มไปด้วยความกระหายดุดัน“โอ้วววว ซี้ดดดดดสสสสสส์” โชติกาเสียวจนขาสั่นตัวสั่น แอ่นตัวแหงนเงยใบหน้าไปด้านหลังและครวญครางไม่หยุด ใช้มือผลักศีรษะชายหนุ่มให้หยุดแต่เขากลับยิ่งดูดติ่งสวาทอย่างแรง“พะพอแล้วค่ะ มะมะไม่ไหวแล้ว อ๊ายยยยยย”ความร้อนจากกลางกายพวยพุ่งขึ้นมาถึงขีดสุดจนโชติกาแทบจะทนไม่ไหว ไม่สามาร
อ่อย(ไม่)ให้รักแต่อยากได้ไม่หยุด 20
ในที่สุดก็ถึงวันวาเลนไทน์ โชติกาบรรจงแต่งตัวเป็นพิเศษ ทั้งยังลองซื้อแป้งฝุ่นกลิ่นคาราเมลมาลองใช้ด้วย ความพิเศษคือเป็นแป้งที่กินได้ไม่มีอันตราย เธอตั้งใจทาแป้งนี้บาง ๆ ไปทั่วทั้งตัว ทำให้ตัวเธอมีกลิ่นหอมหวานน่าทานเหมือนขนมเมื่อไปถึงบ้านชายหนุ่มเขาก็ออกมาต้อนรับหน้าบ้านด้วยตัวเอง เธอจอดรถเดินตามเขาเข้าไปในบ้าน ยังไม่ทันจะได้เข้าไปข้างในก็ถูกดันตัวชิดกำแพงและกักไว้ในวงแขนแกร่ง“ฉันบอกได้รึยังว่าคืนนี้เธอสวยมาก” คาร์ลโน้มหน้าลงมาจ้องตาหญิงสาว“บอกแล้วค่ะ แต่ฉันชอบได้ยินคุณชมบ่อย ๆ”คาร์ลเหมือนจะขยับเข้ามาใกล้ชิดยิ่งขึ้น เมื่อริมฝีปากของทั้งคู่ใกล้จะแตะกันเขาก็ผละออก เพราะคิดว่าหากจูบเธอตอนนี้คงจะอดใจไม่ไหวแล้วเดี๋ยวจะเลยเถิดไปกันใหญ่ เขายังไม่อยากให้ความสวยของเธอเสียหายไปอย่างรวดเร็ว แต่กลิ่นของเธอวันนี้ช่างหอมหวานยั่วเยินเหลือเกิน“ทำตัวตามสบายนะ”คาร์ลเดินนำหญิงสาวเข้าไปด้านในจนกระทั่งมาถึงห้องครัว กลิ่นหอมของอาหารลอยเตะจมูก โชติกามองสำรวจโดยรอบขณะนั่งลง ซึ่งเธอมักจะเป็นแบบนี้เสมอเวลาไปบ้านคนอื่น เหมือนอย่า
อ่อย(ไม่)ให้รักแต่อยากได้ไม่หยุด 19
เวลาประมาณเที่ยงคืนโชติกาได้รับโทรศัพท์จากยายอีกครั้ง ดูเหมือนท่านเพิ่งจะคิดอะไรได้ และกลายเป็นว่าท่านไม่ได้ดูสุขุมและชิลล์เหมือนที่แสดงออกก่อนหน้า“นี่ชะพลูหนูคิดว่าพ่อคาร์ลเขาจะยอมจ่ายเงินมากขนาดนั้นกับแค่สูตรเค้กบ้าน ๆ ของยายมั้ย” ครั้งนี้เสียงยายเป็นกังวล“หนูว่าถ้าเขาไม่พร้อมจ่ายเขาคงจะไม่พูดออกมาหรอกค่ะ หนูแค่ห่วงเรื่องเดียว ว่าเขาจะไม่ให้ยายใช้สูตรนี้ทำเค้กอีก”“โธ่ยัยหลานบ๊องเอ๊ย! ทำไมยายจะทำไม่ได้เล่า นี่สูตรยายนะ แต่แค่ยายคงจะไม่สามารถทำขายได้ แต่ยายไม่มีปัญหากับเรื่องนี้หรอก ยายขี้เกียจตื่นขึ้นมาอุ่นเตาอบจะแย่แล้ว ทีนี้ยายว่าจะเอาเวลาไปขยายแปลงผักสวนครัวของยายให้มากขึ้น ยายแค่กังวลว่าเขาจะคิดว่ายายเรียกร้องมากเกินไปแล้วจะเปิดก้นหนีน่ะสิ เหมือนเขาจ่ายเงินให้กับช็อกโกแลตตัวเอง เฮ่อ…ไม่รู้ว่าพวกลูกน้องเขาห่วยขนาดไหนที่ทำเค้กโดยใช้ช็อกโกแลตตัวเองออกมาไม่ได้”“นั่นสิคะยาย ฮ่า ๆ ๆ” โชติกาหัวเราะเห็นด้วย“นี่ยายอยากรู้จังว่าเขาจะจ่ายค่าสูตรเค้กคาราเมลของยายเท่าไหร่”&ldqu
อ่อย(ไม่)ให้รักแต่อยากได้ไม่หยุด 18
“ฉันคิดว่าคุณยังไม่พอใจสูตรเค้กที่กำลังจะออกใหม่ของคุณใช่มั้ยคะ”“ใช่” เขาชักอยากจะรู้แล้วสิว่าเธอจะทำอะไร“รอฉันแป๊บนะคะ”โชติกาเดินไปหยิบของที่เคาน์เตอร์ครัวออกมา คาร์ลพอเห็นสิ่งที่วางตรงหน้าสีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที“ฉันรู้ค่ะว่าคุณเอียน แต่ก่อนที่คุณจะปฏิเสธ ได้โปรดลองนี่ก่อนค่ะ เผื่อคุณจะมีไอเดียไปปรับใช้” โชติการีบเบรกพร้อมคะยั้นคะยอให้เขาลองชิมเค้กช็อกโกแลตที่เธอตั้งใจทำเพื่อเขามาก“เธอทำเองเหรอ” คาร์ลถามด้วยความประหลาดใจ“ค่ะ”“เธอทำให้ฉันเหรอ”“ก็ใช่สิคะ”“ฉันคิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะทำเค้กเป็นด้วย”“ฉันจะถือว่าเป็นคำชมนะคะ แต่คุณลองชิมก่อนเถอะค่ะแล้วค่อยชมฉันต่อ” โชติกายิ้มอย่างมั่นใจเธอตัดเค้กเป็นชิ้นแบ่งใส่จานวางตรงหน้าชายหนุ่ม เขาหยิบส้อมมาตัดเป็นชิ้นพอดีคำแล้วตักเข้าปาก วินาทีแรกที่รับรสสัมผัสถึงกับทำตาโต“นี่มัน…ใช่ อร่อยมาก” คาร์ลทั้งทึ่งและประทับใจในฝีมื
You may also like
ขย่มรักคุณหมอ (คุณหมอขาขายสเปิร์มให้ฉันที) NC-20
C32.2K viewsเมียขัดดอก
ชะนีติดมันส์72.2K viewsวิศวะร้อนรัก(20+)
Re-match I รีแมทช์48.7K viewsพราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก
พะเนินเทินทึก75.4K viewsสามีมือสอง
ร่มหลากสี91 viewsคุ้งเสน่หา
เตชิตา69 viewsละลายรัก ซุปตาร์มาดนิ่ง
โอชิม่อน200 viewsเมียเสี่ย
มังกรเล่นน้ำ1.2K views
