เด็กหรือจะสู้ผู้ใหญ่

ร่างเล็กเดินก้าวออกมาจากห้องน้ำอย่างช้าๆ ด้านหน้าที่โซฟาในห้องนั่งเล่นมีบุรินทร์ตัวเป็นๆนั่งเปิดโทรทัศน์รออยู่ด้วยท่าทางเพลิดเพลิน และพอได้ยินเสียงว่าเธอกำลังเดินใกล้เข้ามา ใบหน้าหล่อเหลาที่เธอแสนจะหลงใหลก็หันมองมายังทิศทางที่เธออยู่ทันที

"นุ่งผ้าขนหนูมาแบบนี้ กะจะยั่วพี่หรือเปล่าเนี่ยเค้ก"

'ยั่วสิคะ แอบยั่วตั้งแต่ในรถแล้วพี่บาสไม่รู้หรอ'

"เปล่านี่คะ ใส่แบบนี้เค้กว่ามันสะดวกดี ก็คิดเสียว่ากำลังใส่มาให้พี่บาสตรวจนมให้ก็แล้วกันค่ะ"คริมาแกล้งปดออกไปคำโตเมื่อถูกจับได้ ก็แล้วใครจะไปยอมรับให้เสียหน้ากันล่ะคะพี่บาสขาว่า ใช่ค่ะ ตั้งใจใส่มายั่ว

"ถ้างั้นก็มานั่งตรงนี้สิ" มือใหญ่ตบลงที่บนโซฟาตัวเดียวกันกับที่เขานั่ง เอาเข้าจริงเธอเองก็กังวลอยู่เหมือนกันที่ต้องมาทำอะไรแบบนี้ต่อหน้าคนที่ตัวเองหลงรัก ขาเรียวงามค่อยๆเดินเข้าไปหาเขาอย่างว่าง่ายแม้ว่าภายในใจนั้นแสนจะอึดอัดจนเกือบจะหายใจไม่ออก 

"ให้เค้กถอดเลยมั้ยคะ"

"ครับ"

มือเล็กค่อยๆแกะปมผ้าขนหนูที่ผูกเอาไว้ออกทีละน้อย สายตาของเธอจ้องมองสบไปที่เขาอย่างหวั่นๆ แม้ว่าจะทำใจมาแล้ว แต่พอเอาเข้าจริงเจอสายตาคมของเขาที่จับจ้องมองมาแล้วคริมาก็เกิดอาการวูบๆวาบๆขึ้นมาอีก

แม้ว่ามือจะสั่น แต่ผ้าขนหนูก็ค่อยๆถูกปลดลงมากองไว้จนถึงเอวคอด สองเต้าอวบอัดถูกเปิดโชว์เด่นหราต่อหน้าต่อตาของบุรินทร์อย่างหมดจด แม้ว่าจะรู้ตัวดีว่าเป็นคนนมสวยมาตั้งแต่ไหนแต่ไร แต่พอเมื่อเห็นว่าบุรินทร์เอาแต่จ้องเอาๆและนิ่งเงียบ คริมาก็ชักจะเริ่มหวั่นใจ

'เขาจะชอบมันหรือเปล่านะ เอ๊ะหรือว่าเราควรที่จะไปทำนมเพิ่มจริงๆถ้าเขานิ่งเงียบไปขนาดนี้'

"สวย"

"คะ?"

"พี่บอกว่านมเค้กสวย ทั้งขาวเป็นก้อนกลมและก็ใหญ่ หัวนมอมชมพูไม่มีหย่อนคล้อย ดูท่าทางน่าจะนุ่มมากๆเสียด้วยซ้ำ จริงๆเห็นแบบนี้ก็พอจะเดาได้แล้วล่ะว่าเค้กไม่ต้องไปทำนมเพิ่มแล้ว" พอได้ยินคำชมหัวใจก็ยิ่งเต้นแรงขึ้นจนแทบจะไม่เป็นจังหวะ 

"อย่าเดาสิคะ เรื่องนี้เค้กจริงจัง พี่บาสว่าขนาดมันกำลังพอดีจริงๆหรอคะ ไม่เล็กเกินไปสำหรับความคิดผู้ชายแน่นะ เพราะถ้าวันหนึ่งเค้กมีแฟนขึ้นมา เค้กอยากให้แฟนประทับใจนะค่ะ"

"งั้นถ้าเค้กอยากให้ชัวร์ พี่คงต้องขอลองจับเพื่อวัดขนาดดูหน่อย"

"ดีค่ะ เค้กจะได้แน่ใจว่านมเค้กใหญ่และสวยพอ"

คริมาพยักหน้าน้อยๆก่อนจะค่อยๆแอ่นหน้าอกขึ้นมาอีกเพื่อให้เขาได้จับให้ถนัดมือ บุรินทร์ค่อยๆแตะลงบนผิวสัมผัสที่เรียบเนียนนั้นก่อนจะลูบไล้วนไปทั่วฐานและเริ่มบีบคลึงทั้งๆสองข้าง หนักขึ้นและหนักขึ้น 

ราวกับมีกระแสไฟนับล้านวิ่งผ่าน ทั่วทั้งร่างกายของเธอกำลังรู้สึกร้อนวูบวาบไปหมด ยิ่งช่วงจังหวะที่บุรินทร์เขี่ยโดนหัวนมคริมาก็ถึงกับหลุดเสียงครางออกมาอย่างไม่รู้ตัว แม้ว่าจะพยายามกัดริมฝีปากเอาไว้แล้วแท้ๆ จนแล้วจนรอดก็เก็บอาการไว้ไม่อยู่

"อ๊ะ" ทันทีที่รู้ตัวว่าเผลอหลุดเสียงครางออกมา ฝ่ามือน้อยๆนั้นก็รีบยกขึ้นมาปิดปากตัวเองไว้ก่อนที่ดวงตากลมโตจะกระพริบปริบๆ และหันไปมองสบสายตาคมด้วยความเขินอาย ซึ่งบุรินทร์มองแล้วก็ยิ้มออกมาน้อยๆ

"เสียวหรอ ถ้าเสียวก็ร้องออกมาเถอะพี่เข้าใจ"

"พิ..พี่บาสเข้าใจว่าอะไรคะ" คริมาถามเสียงสั่นในขณะที่บุรินทร์เองยังคงบีบเค้นต่อไปเรื่อยๆจนทั่วเต้าอวบ

"ก็เข้าใจเรื่องธรรมชาติของร่างกายไง เป็นใครโดนบีบนมแบบนี้ก็ต้องมีความรู้สึกเป็นธรรมดา พี่เป็นหมอนะเค้ก เรื่องของสรีระผู้หญิงตอนที่เรียนมาพี่รู้หมดว่าโดนจุดไหนแล้วจะเสียว"

"ระ..หรอคะ ถึงว่า ทุกครั้งที่พี่บาสบีบ เค้กเสียวจนเกือบ..." คริมาไม่ได้พูดต่อ จะให้เธอพูดออกไปได้ยังไงว่าทุกครั้งที่เขาจับบีบลูบไล้มันให้ความรูู้สึกที่ดีกว่าตอนที่เธอบีบเองตอนช่วยตัวเองตั้งเยอะ

"เกือบเสร็จ?" บุรินทร์ต่อให้ และแม้ว่าจะอายแสนอายแต่คริมาก็ยังกลั้นใจตอบกลับไป

"ก็..ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ ใครกันจะเสร็จเพียงแค่โดนบีบนมกันละคะ"

"นั่นสิ พี่ก็พูดไม่คิดเลยสินะ สงสัยมัวแต่มองนมเค้กเพลินแล้วสมองเลยเบลอ พูดจาก็เลอะเลือนอีกต่างหาก" คริมาขำออกมาเมื่อนายแพทย์หนุ่มเกาศรีษะตัวเองแกร็กๆ

"สรุปว่า นมเค้กขนาดกำลังพอดีแล้วใช่มั้ยคะ เค้กจะได้สบายใจไม่ต้องไปทำเพิ่ม"

"ครับ ขนาดแบบนี้พอดีเหมาะมือแล้ว พี่พนันได้ว่าผู้ชายคนไหนเห็นเป็นต้องชอบทุกคนไป ขนาดพี่เองยังชอบเลย" 

"นี่พี่บาสพูดจริงหรอคะ ที่ว่าชอบนมเค้ก"

"จริงสิ พี่ก็ผู้ชายทั้งแท่งนะเค้ก สวยก็บอกว่าสวย"

"โอเคๆค่า งั้นเค้กจะเชื่อใจพี่บาสก็แล้วกันนะคะ"

"ครับ ว่าแต่ปกติเค้กตรวจภายในบ่อยแค่ไหนหรอ"

"อืม ก็ปีละครั้งนะคะ ตามเกณฑ์ปกติ แต่ว่าตั้งแต่เข้ามาทำงานที่นี่ก็ครบหนึ่งปีพอดี ปีนี้เค้กยังไม่ได้ตรวจเลยค่ะ"

"ถ้าอย่างงั้นพี่ว่าเค้กควรจะตรวจเลยนะ เพราะว่าเดี๋ยวนี้สิ่งที่เราไม่คาดคิดมักจะมาแบบไม่รู้ตัว ปล่อยชะล่าใจไว้นานไม่ดี"

"จริงสินะคะ งั้นเอาไว้วันพรุ่งนี้เค้กจะเข้าไปตรวจที่โรงพยาบาลเอาก็แล้วกันค่ะ เสียดายที่พี่บาสตรวจให้เค้กไม่ได้เพราะว่าเค้กไม่ใช่ลูกค้าระดับวีวีไอพี เลยต้องไปให้แบมช่วยตรวจแทน"

"นี่เค้กลืมไปหรือเปล่าว่าตอนนี้เค้กเป็นผู้ช่วยพี่หรือผู้ช่วยแบม เป็นผู้ช่วยใครก็ต้องให้คนนั้นตรวจสิ"

"จริงหรอคะพี่บาส ขอบคุณมากเลยนะคะที่ให้สิทธิพิเศษนี้กับเค้ก งั้นพรุ่งนี้พี่บาสตรวจให้เค้กหน่อยนะคะ" คริมาทำเสียงตื่นเต้นดีใจเมื่อได้รู้ว่าจะได้มีโอกาสได้ตรวจภายในกับชายที่เธอแอบหลงรัก

"งั้นพี่ว่าไหนๆก็ไหนๆแล้ว คืนนี้พี่จะขอลองตรวจเค้กดูคร่าวๆก่อนดีกว่าถ้าเค้กจะโอเค"

"คืนนี้? พี่บาสหมายถึงตอนนี้เลยหรอคะ"

"ก็ถ้าเค้กมีเวลาน่ะ เพราะพี่เห็นว่าไหนๆเค้กก็ไม่ได้ใส่อะไรอยู่แล้ว ถ้าลองตรวจดีเลยก่อนก็น่าจะดี"

"อ๋อดะ..ได้สิคะ ตรวจเลยก็ดีค่ะ เพราะว่าเค้กก็อยากโดนตรวจแล้วเหมือนกัน"

"งั้นพี่ว่าตรงนี้มันแคบไป ปกติจะมีขาหยั่ง แบบนี้พี่ตรวจไม่ถนัดเท่าไหร่ เค้กจะว่าอะไรมั้ยถ้าพี่จะขอให้เค้กไปนอนบนเตียงใรห้องนอน"

"อ๋อ..ได้สิคะ พี่บาสอุตส่าห์จะตรวจให้เค้กด้วยตัวเองขนาดนี้ ขอแค่บอกมาเค้กถือว่าเป็นเกียรติมากแล้วค่ะ "

คริมาเดินนำบุรินทร์เข้ามาในห้องด้วยหัวใจที่แทบจะระเบิดคาอก ไม่คิดไม่ฝันเลยว่ามันจะเลยมาไกลขนาดนี้ นี่แผนการอ่อยบุรินทร์ที่บุรารีน้องสาวของเขาเป็นคนคิดและตัวเธอเองเป็นผู้ปฏิบัติกำลังดำเนินมาไกลเกินกว่าที่เธอคิดไว้เสียอีก จากตอนแรกแค่กะว่าจะหลอกใกล้ชิดเขาแค่ในรถ กลับกลายเป็นว่าเวลานี้เธอถูกเขาบีบทั้งนมและกำลังจะเลยเถิดไปถึงขั้นแก้ผ้าให้เขาได้ตรวจภายในแบบแอคคูซีฟ คิดได้มาถึงตรงนี้ความร้อนวูบวาบบริเวณกึ่งกลางกายก็เกิดขึ้นจนเปียกแฉะ