บทที่ 2172

อ๋องเจวี้ยนไม่ได้สวมหน้ากาก

ตอนนี้เขาปล่อยวางแล้ว ตอนนี้ที่มาพบพ่อลูกหยวนกังจากแคว้นหมิ่น เขาจึงปรากฏตัวด้วยใบหน้าแท้จริง ให้พวกเขาได้พิจารณาดีดี ว่าจะแย่งฟู่จาวหนิงไปจากข้างกายเขาได้ไหม

อ๋องเจวี้ยนบอกว่า หนิงหนิงของนางก็ชอบใบหน้านี้ของเขามาก

แล้วก็๖ามคาด อ๋องเจวี้ยนที่ไม่ได้สวมหน้ากาก ทำให้พ่อลูกหยวนกังตกตะลึงไป

หยวนกังเองก็คิดไม่ถึง ว่าอ๋องเจวี้ยนจะหน้าตางดงามขนาดนี้ ราวกับจันทร์กระจ่าง สุกใสและบริสุทธิ์

ชายหนุ่มคนหนึ่ง ใช้คำพรรณนาเช่นนี้ ไม่ได้มีความรู้สึกเป็นหญิงเลยแม้แต่น้อย

หยวนอี้เคยบอกกับเขา เมืองหลวงแคว้นเจาล้วนลือกันหว่าใบหน้าอ๋องเจวี้ยนราวกับเป็นผีร้าย ขู่เด็กให้ร้องไห้ได้ แต่เขาเดาว่า ฟู่จาวหนิงจะต้องรักษาหน้าของเขาแล้วแน่ๆ

ตอนนี้พอได้เห็น ก็พูดไว้ไม่ผิดจริงๆ

ฟู่จาวหนิงรักษาใบหน้าของอ๋องเจวี้ยนจนหายดีแล้ว

หยวนอี้เหลือบมองเสี่ยวเซ่อผาดหนึ่ง

สายตาของเสี่ยวเซ่อหยุดอยู่บนหน้าอ๋องเจวี้ยนตลอด ในดวงตาคู่สวยที่น่าตกตะลึงนั่น เต็มไปด้วยแสงประกายดาว

หยวนอี้แต่ก่อนเคยได้ยินคำหนึ่งพูดไว้ว่า หญิงสาวคนหนึ่ง ตอนที่งดงามที่สุด ก็คือตอนที่นางเห็นชายหนุ่มที่ทำให้ตนเองหวั่นไหวได้