บทที่ 2171

องค์จักรพรรดิรู้สึกว่าฟู่จาวหนิงเป็นหมอหญิงคนหนึ่ง ถามคำถามออกมาแบบนี้ดูหน้าไม่อายเสียจริ

ตัวเขายังไม่อยากจะพูดเรื่องนี้ออกมาตรงๆ เลย

"ตามหลักการควรจะหนึ่งวันหนึ่งครั้ง สองวันหนึ่งครั้งไม่ปกติ" ฟู่จาวหนิงเอ่ยขึ้น

องค์จักรพรรดิหน้าขรึมไปอีก

"เจ้าแค่บอกว่า สุขภาพของข้า ดีหรือเปล่าก็พอ!"

เรื่องนี้ก็...

ตอนนี้ยังปกติดีอยู่

ฟู่จาวหนิงพยักหน้า "ตอนนี้ยังไม่เป็นไร"

แต่หลังจากนี้เป็นแน่

ทว่าประโยคหลังนางก็ไม่ได้พูดออกมา

องค์จักรพรรดิเองก็ฟังไม่ออก พอเขาเห็นว่าฟู่จาวหนิงยอมรับจากปากแล้วว่าสุขภาพเขาไม่มีปัญหา ก็พลันกระตือรือร้นขึ้นทันที

"ฮ่าๆ ข้าก็บอกแล้ว ว่าวิชาแพทย์ของพระสนมอวี้เฟยยอดเยี่ยมมาก!"

พระสนมอวี้เฟยยิ้มตามมา สายตากลับดูหม่นๆ

ฟู่จาวหนิงมองออก หรือว่ามองไม่ออกกันนะ?

เพราะจับจุดนี้ไม่ได้ นางจึงไม่กล้าจะทำอะไรกับฟู่จาวหนิงอีก และไม่คิดจะให้นางอยู่ต่อแล้ว

องค์จักรพรรดิยังอยากให้พระสนมอวี้เฟยจับชีพจรให้ฟู่จาวหนิง ฟู่จาวหนิงยังยืนกรานไม่ยินยอม

เขาสงสัยแทบทนไม่ว่าว่าสุขภาพของนางต้องมีปัญหาจริงๆ ดังนั้นจึงไม่กล้าให้พระสนมอวี้เฟยตรวจ

แบบนี้ก็ดี

เขาก็รับปากฝ่าบาทต้าชื่อ และให้