เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 2224
บทล่าสุด
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2544
"ทำไม หลายปีนี้คิดจะเอาชีวิตข้าอยู่ตลอด ตอนนี้พอข้ามาหาแล้ว เจ้ากลับไม่กล้าพบหน้าเรอะ?"คำพูดของเซียวหลันยวน ทำให้เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างตกใจมาก หยุดยืนหันตัวกลับเขาเห็นเซียวหลันยวนแล้วเป็นเซียวหลันยวนจริงๆเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างตกตะลึงมาก และเพราะตกตะลึงเกินไป หลังจากที่เขาหมุนตัวกลับมาตามสัญชาตญาณจึงไม่ได้ก้มหน้าต่ำลงปิดบังใบหน้า แต่ประจันหน้าตรงๆ กับเซียวหลันยวน"เจ้ายังไม่ตายอีกหรือ?"เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างทั้งตกตะลึงทั้งโกรธพริบตานี้ เขากระทั่งรู้สึกสิ้นหวังขึ้นมาด้วย"ทำไมเจ้าถึงได้สังหารยากเย็นขนาดนี้? ข้าจัดวางไว้ตั้งมากมาย ลงความคิดไปตั้งเท่าไร แต่ก็สังหารเจ้าไม่ได้เสียที? ดวงของเจ้ามันคืออะไรกันแน่!"หรือเป็นคนที่วิถีสวรรค์ปกป้องไว้หรือ?ตั้งแต่ที่เขาเกิดได้ไม่นาน ลัทธิเทพทำลายล้างก็เริ่มลงมือกับเขาแล้ว จากนั้นก็สังหารเรื่อยมาก็จนถึงตอนนี้ก็ยังสังหารไม่ได้เสียทีและเซียวหลันยวนก็เห็นใบหน้าของเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างแล้วใบหน้านี้ หล่อเหลาเอามากๆเหมือนคนอายุสามสี่สิบที่บอกว่าเหมือน เพราะยืนยันไม่ได้และใบหน้านี้ พอแค่มอง เซียวหลันยวนก็คิดไปถึงคนๆ หนึ่งถังอู๋เจวี
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2543
ตอนที่เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างออกจากเกี้ยว ซืออวี๋ชิงจวินอันที่จริงก็เห็นแล้วแต่ตอนที่เข้าจะเข้าไปขวาง คนชุดเขียวพวกนั้นก็เข้ามาพัวพันเขา อาวุธลับยาพิษ ทั้งหมดพุ่งเป้ามาทางตัวเขาชั่วขณะหนึ่ง ซืออวี๋ชิงจวินปลีกตัวออกมาไม่ได้เลยพอเห็นเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างบินแฉลบออกไป ในใจซืออวี๋ชิงจวินก็ขุ่นเคืองขึ้นไม่น้อยนี่ถ้าปล่อยให้อีกฝ่ายเข้าเมืองหลีไป ยิ่งไปกว่านั้นแม้แต่หน้าของอีกฝ่ายเขาก็ยังไม่เห็น นี่จะเป็นการสู้ที่เสียเปล่าทันทีตอนนี้เขาเองก็เห็นแล้วว่าซางจื่อกับพวกองครักษ์ล้วนบาดเจ็บ และรู้ว่าตอนนี้คนน้อยสู้คนมากไม่ไหว จึงใช้ฝ่ามือฟาดคนชุดเขียวออกไปหลายคน แล้วจึงยืนขวางตรงหน้าซางจื่อและคนอื่นๆ"ถอย" ซืออวี๋ชิงจวินออกคำสั่ง"นายท่าน ไม่ไล่ตามแล้วหรือ?"ซางจื่อร้อนรนขึ้นมาตอนนี้ถ้ายังให้เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างหนีเข้าเมืองหลี ถึงเวลาถ้าคนของอ๋องเจวี้ยนเข้ามา ก็คงจะช้าเกินไปแล้วจะให้เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างเข้าเมืองหลีไม่ได้!"ถอยก่อน"ซืออวี๋ชิงจวินกลับรู้ ว่าลำพังพวกเขาเหล่านี้ ขวางเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างไว้ไม่ได้จริงๆอีกฝ่ายจัดคนชุดเขียวไว้หลายสิบคนคอยขวางอยู่นอกเมือง ก็เพื่อป้องกัน
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2542
ซืออวี๋ชิงจวินไม่สนใจว่าเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างมีความแค้นอะไรกับสายเลือดราชครูแค้นอะไรก็ไม่สำคัญเท่ากับการที่จะได้เห็นใบหน้าของเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างดังนั้น เขาแค่อยากเห็นเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างเท่านั้น"ถ้าข้าออกไป เจ้าจะต้องเสียใจ มีชีวิตอยู่ได้ก็อยู่ไปเถอะ"คำพูดของเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างทำให้ซืออวี๋ชิงจวินรู้สึกน่าขันขึ้นมา"ในเมื่อมั่นใจเสียขนาดนี้ ยังจะรออะไรอยู่อีกเล่า?"มั่นใจขนาดนี้แต่ก็ไม่ออกมา มันเพราะอะไรกัน?เขารู้สึกมาตลอดว่าเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างนี่แปลกประหลาดจริงๆ"เจ้าสู้กับลูกน้องของข้าพวกนี้ได้ก่อนแล้วค่อยว่ากันเถอะ"เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างไม่หวั่นไหวเลยสักนิดซืออวี๋ชิงจวินเองก็ยอมรับแต่ตอนนี้เขาสามารถทำได้แค่รับมือคนชุดเขียวพวกนี้ไปก่อนคนชุดเขียวหลายสิบคนนี้ก็รับมือลำบากหน่อยจริง หลักๆ บนตัวคนพวกนี้ยังมีพิษอยู่มาก อาวุธลับเองก็ไม่น้อย ประเดี๋ยวประด๋าวก็จะปล่อยลูกไม้สกปรกออกมาซางจื่อกับองครักษ์คนอื่นก็บาดเจ็บกันหลายแห่งแล้วแต่ในใจเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างก็ร้อนรนเหมือนกัน เพราะเดิมทีเขาคิดว่า ขอแค่คนเหล่านี้บาดเจ็บ ก็จะติดพิษกันแล้วเพียงไม่นานก็สามารถกำจัดคน
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2541
"เกียรติอะไร พวกเราไม่ต้องการ!"คนแบกเกี้ยวสองคนตะโกนขึ้นมา แบกเกี้ยวพุ่งเข้าใส่"ซางจื่อมานี่"ซืออวี๋ชิงจวินบินแฉลบเข้ามา ประจันหน้ากับคนแบกเกี้ยวสองคนนี้ ซางจื่อก็หมุนตัวกลับไปขวางคนแบกเกี้ยวอีกสองคนที่เหลือพอเป็นแบบนี้ นายบ่าวทั้งสองคนก็สลับคู่ต่อสู้กันแล้วยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้ องครักษ์ที่ซืออวี๋ชิงจวินพามาด้วยก่อนหน้าก็ตามมาถึงแล้ว เข้าร่วมการต่อสู้ทันทีคนแบกเกี้ยวทั้งสี่วรยุทธ์ดีมากจริงๆ หลักๆ คืออึดทน แข็งแกร่ง พละกำลังมหาศาล ถูกพวกเขากระแทกเข้ามา ก็รู้สึกเหมือนร่างชาดิกไปครึ่งหนึ่งแล้วซางจื่อกัดฟัน"นี่มันใหญ่โตราวกับหมีเลย！"พวกเขาหลายคนสู้กับคนสองคน ก็ยังทำได้แค่พัวพันพวกเขาไม่ให้ขึ้นไปช่วยสองคนที่เหลือได้แบบฝืนๆ เท่านั้นซืออวี๋ชิงจวินทะยานตัวลอยขึ้น ขาข้างหนึ่งเตะโดนหัวของคนแบกเกี้ยวตรงหน้าคนนั้น สมองของเขามึนงงไปชั่วขณะ จนเกี้ยวเอนไปด้านหนึ่งแต่ในเกี้ยวก็มีคนออกแรงอย่างชัดเจน กดด้านข้างเอาไว้ จึงฝืนให้ตัวเกี้ยวตั้งตรงกลับมาซืออวี๋ชิงจวินพอเห็น ก็เอ่ยขึ้นว่า "คิดไม่ถึงว่าเจ้าลัทธิจะสง่าถึงเพียงนี้ จนป่านนี้ก็ยังไม่ยอมออกจากเกี้ยวให้เห็นหน้าเลย"มีคนที่เข้า
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2540
เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างเองพอเหลือบมองก็เห็นเงาคนที่ใช้วิชาตัวเบาบินแฉลบลงมาจากบนเขาแล้ววิชาตัวเบาดีหรือไม่ดี แค่มองในตอนนี้ผาดเดียวก็มองออกแล้วคนผู้นี้ชายเสื้อปลิวพริ้วไหว ท่วงท่าราวกับเซียน ทะยานลอยเข้ามาเหมือนเท้าไม่แตะพื้นราวเซียนลอยละล่องดูแล้วไม่มีอาการฝืนแม้แต่น้อย แล้วยังดูดีเอามากๆ ด้วยถ้าเป็นคนทั่วไปที่ไม่เข้าใจวรยุทธ์มาเห็น ไม่แน่อาจจะคิดว่าเป็นเซียนคนหนึ่งจริงๆ ก็ได้เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างหรี่ตาลงมองคนผู้นี้คือใครกัน?แต่ไม่ว่าจะเป็นใคร ก็คงไม่ใช่คนในเมืองหลีของเขาแน่ เพราะเมืองหลีไม่มียอดฝีมือแบบนี้และเมืองหลีทางนั้นเวลานี้น่าจะไม่มีคนเข้ามารับเขาดังนั้นพอเห็นยอดฝีมือแบบนี้ปรากฏตัว เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างก็ออกคำสั่งทันที "รีบเข้าเมือง สลัดเขาให้หลุด"เขาไม่อยากให้คนผู้นี้มาอยู่ตรงหน้าตนเอง แล้วมาขวางเขาตอนที่เข้าเมือง"ขอรับ เจ้าลัทธิ！"คนแบกเกี้ยวทั้งสี่รีบยกเกี้ยววิ่งพุ่งทะยาน ดูเหมือนจะแข่งเวลากับคนผู้นั้นซืออวี๋ชิงจวินเองก็เห็นว่าเกี้ยวถูกยกขึ้นตรงไปทางเมืองหลีอย่างรวดเร็ว"แบกคนไว้แต่ยังเร็วได้ขนาดนี้เชียว?"เขาเองก็ทอดถอนใจออกมา แต่ก็รีบเพิ่มความเร็ว
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2539
ซืออวี๋ชิงจวินพอได้ยินคำพูดที่ซางจื่อถามเขาก็ไม่ได้ตอบอะไรแต่ต่อมาเขาก็ไม่ได้สงบและสบายใจเหมือนก่อนหน้าแล้ว ซางจื่อมองออก นายท่านกำลังรอเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างคนนั้นเผยหน้าจริงเวลาพักผ่อนของเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างครั้งนี้ค่อนข้างนานเขากระทั่งยังเหลือบมองดูสีท้องฟ้า และพอรู้สึกว่าคนแบกเกี้ยวทั้งสี่พักผ่อนกันพอแล้ว เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างจึงสั่งให้พวกเขาออกเดินทางอีกครั้งคนแบกเกี้ยวทั้งสี่ยกเกี้ยวขึ้น เดินตรงไปยังทิศทางเมืองหลีต่อ ยิ่งไปกว่านั้นครั้งนี้พวกเขายังคงมีความเร็วสูง ไม่ได้ลดความเร็วลงเพียงเพราะจะถึงที่หมายแล้วเลย"ตอนที่เข้าเมือง พวกเจ้าต้องทำตัวให้ดูลึกลับซับซ้อนล่ะ อย่าทำหน้าซื่อบื้อออกมาเชียว ไม่งั้นเจ้าลัทธิอย่างข้าจะให้พวกเจ้าเจอความระทมเสียหน่อย"การแสดงออกของคนแบกเกี้ยวทั้งสี่ที่ดูงี่เง่า ทำให้เขารู้สึกเสียหน้าน่าเสียดาย พอกินยาพวกนั้นมากเกินไป ทำให้สมองของพวกเขาเชื่องช้าลงมาคนแบกเกี้ยวทั้งสี่ขานรับขึ้นมาพวกเขาไม่รู้ว่าแบบไหนถึงจะดูลึกลับซับซ้อน ถึงยังไงก็แค่พยายามไม่ต้องพูด ทำสีหน้าขึงขังไว้ก็พอถ้ามีคนเข้ามารับ ก็ตะคอกให้หลีกทางเสียเจ้าลัทธิบอกว่าจะให้พวก
บางทีคุณอาจจะชอบ
แต่งกับขุนนาง
หอมดังเดิม113.6K viewsแม่หมอหลงยุคมาเป็นหมอดูผู้มีญาณวิเศษ
ต้าซินซิน22.6K viewsลิขิตรักภรรยาตัวร้าย
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ26.7K viewsหญิงอ้วนทำนา กับสามีบนเขาจอมขี้แกล้ง
ฮวาฮวาน่งหยวี่183.7K viewsฮูหยินจอมโหดรับบทแม่เลี้ยง
คุณหนูหยางเอิน5.4K viewsข้าว่าจะไม่รักท่านแล้ว
เหมียวเฟยฉี3.6K views1975 ชีวิตนี้ฉันขอลิขิตเอง
Scince507 viewsชาติภพนี้ ข้าขอเป็นภรรยาและมารดาที่ดี
ต้นไม้แห้ง3.6K views
