แชร์

บทที่ 2223

ผู้เขียน: จุ้ยหลิงซู
องค์จักรพรรดิรีบตรงเข้าไป แม้จะคาดโทษใส่ฟู่จาวหนิงไม่ได้ แต่ก็ยังชี้หน้าด่านางไป

"ฟู่จาวหนิง! เจ้าเป็นถึงหมอเทวดา กลับมองไม่ออกว่าไทเฮาป่วยหนักร่างกายไม่แข็งแรงรึ?"

"มองออกแล้ว ดังนั้นข้าจึงประคองไทเฮากลับมาตำหนักบรรทมด้วยตัวเอง" ฟู่จาวหนิงเตรียมใจไว้แล้ว ยังไงก็ต้องมีโอกาสให้จักรพรรดิระบายแน่

"มองออกแล้ว แต่เจ้ากลับไม่ช่วยเหลือรึ? เจ้าเป็นหมอเทพดาสมาคมหมอใหญ่อยู่ที่นี่ ทำไมถึงทนมองดูไทเฮานาง..."

โทษนี้ฟู่จาวหนิงไม่คิดจะแบกไว้ และแบกไว้ไม่ได้

นางเอ่ยเสียงเย็นตัดบทจักรพรรดิทันที

"ฝ่าบาท ท่านเองก็คงรู้แล้ว อายุไขมันมีจำกัด นี่ไม่ใช่สิ่งที่แพทย์จะยื้อไว้ได้ ไม่เช่นนั้น หมอคงจะกลายเป็นเทพเซียนไปแล้ว?"

จักรพรรดิรู้อยู่แล้ว แต่เขาก็แค่อยากด่า

เขาสบถใส่ฟู่จาวหนิงต่ออีกพัก จนกระทั่งฟู่จาวหนิงเอ่ยขึ้นอย่างเย็ฯชา "ไทเฮาจากไปแล้ว บางทีวิญญาณอาจจะยังอยู่ที่นี่ ฝ่าบาทคิดจะเอะอะไปถึงนางหรือ? ไทเฮาก่อนหน้านี้ก็เพิ่งโต้เถียงกับท่านไปยกใหญ่ หรือท่านอยากให้พระองค์..."

"เจ้าหุบปากซะ!"

องค์จักรพรรดิสีหน้าเปลี่ยน มองไปทางไทเฮาด้วยสัญชาตญาณ

ม่านข้างเตียงยังปลิวไสว ราวกับไทเฮากำลังลุกขึ้นนั่งแล้วจ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
ชัญญารัตน์ สามสาหร่าย
บ้านตระกูลฟู่สุดยอดดดด
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทล่าสุด

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2228

    อ๋องเจวี้ยนไม่ยอมรับ ถังสืออวิ้นพบว่าตนเองทำอะไรไม่ได้แต่ของยังไงก็ต้องเอามาให้ได้มีของชิ้นนั้นแล้ว จึงจะสามารถพิสูจน์ได้ว่าเขาเป็นมีตัวตนสายเลือดราชวงศ์ตงฉิง แบบนั้นเขาถึงจะสืบทอดตงฉิงมาได้อย่างสง่าผ่าเผย และยังได้รับการยอมรับจากพวกขุนนางกับประชาชนเก่าของตงฉิงด้วยถ้าหากไม่มีของชิ้นนั้น จะสืบทอดตงฉิงก็คงยากมาก เส้นทางที่ต้องเดินยังอีกยาวไกลถังสืออวิ้นสูดลมหายใจลึก เกิคดวามบุ่มบ่ามขึ้นฉับพลัน อยากจะพูดของสิ่งนั้นออกมาตรงๆ แต่ตอนที่เห็นสายตาเย็นชาของเซียวหลันยวน เขาก็อดกลั้นเอาไว้พูดไม่ได้อันที่จริงเขาก็แค่เดา ว่าเครื่องพยากรณ์ในมือลุงหวังถูกอ๋องเจวี้ยนนำไปแล้ว แต่ก็ไม่มีหลักฐานถ้าหากมีความเป็นไปได้นิดเดียวที่ของไม่ได้อยู่ในมืออ๋องเจวี้ยน เช่นนั้นการที่เขาพูดออกมา ก็เท่ากับเป็นการเตือนว่าอ๋องเจวี้ยนมีของชิ้นนี้อยู่ไม่ใช่หรือ?เขายังต้องไปหาต่ออย่างละเอียด หรือไม่ก็คิดหาวิธีที่จะดึงลัทธิเทพทำลายล้างมารับมือกับอ๋องเจวี้ยนพอคิดถึงจุดนี้ ถังสืออวิ้นก็ยิ้มอย่างอบอุ่น ด้วยท่าทางสุภาพอ่อนโยน "เช่นนั้นคนที่บอกข่าวนี้กับข้าก็คงโกหกข้ากระมัง อ๋องเจวี้ยนบอกว่าไม่มี ก็คงจะไม่มีจริงๆ

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2227

    ถังสืออวิ้นถูกพามาที่โถงหน้าสาวใช้ยกน้ำชามาให้ ผ่านไปครู่หนึ่ง เขาจึงเห็นอ๋องเจวี้ยนจูงพระชายาเดินเข้ามาในโถงใหญ่ไม่เจอกันแรมเดือน เขารู้สึกว่าพระชายาอ๋องเจวี้ยนดูสง่าราศีมากขึ้นตอนที่นางกับอ๋องเจวี้ยนจูงมือกันเดินเข้ามา เขากระทั่งรุ้สึกว่าในโถงใหญ่สว่างวาบขึ้นมาไม่น้อยนี่เป็นคู่สามีภรรยาที่ดูเจิดจ้ารัศมีออกมาได้จริงๆต่อให้ถังสืออวิ้นจะเคยเห็นคนที่สง่าโดดเด่นมาไม่น้อย และจนถึงปัจจุบันนี้ ก็ยังไม่มีใครที่เทียบกับสามีภรรยาอ๋องเจวี้ยนได้เลย"ข้าน้อยคารวะอ๋องเจวี้ยน พระชายา ตั้งแต่จากกันที่เมืองเจ้อ ทั้งคู่ดูสง่าราศียิ่งกว่าวันวานเสียอีก"ถังสืออวิ้นลุกขึ้นยืน ประสานมือโค้งตัวคารวะให้กับพวกเขา"เจ้ามันใครกัน?" เซียวหลันยวนพาฟู่จาวหนิงเดินผ่านข้างตัวเขาไป นั่งลงยังที่นั่งหลัก ถามเขาขึ้นมาคำหนึ่งคำพูดนี้ราวกับตบฉาดหน้าถังสืออวิ้น ทำเอาสีหน้าเขาชะงักไปถังสืออวิ้นเองก็ไม่คิดว่าอ๋องเจวี้ยนจะแกล้งทำเป็นจำเขาไม่ได้ ถูกต้อง เขาแน่ใจว่าอ๋องเจวี้ยนเสแสร้ง ได้ยินว่าอ๋องเจวี้ยนมีความจำที่น่าตกตะลึงมาก ยิ่งไปกว่านั้นตอนนั้นในเมืองเจ้อพวกเขาก็ไม่ใช่เจอกันแค่ครั้งเดียว อ๋องเจวี้ยนจะจำเขา

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2226

    แต่ว่า ถังสืออวิ้นไม่ได้ปรากฏตัวต่อหน้าเขา เขาก็ขี้เกียจเปลืองสมองกับคนคนนี้ คิดไม่ถึงว่าถังสืออวิ้นยังมาเมืองหลวงเสียนี่"เขามาคนเดียวหรือ?""ข้าน้อยได้ยินตอนที่เขาลงจากรถม้าเรียกคนในรถม้าว่าท่านย่า น่าจะเป็นฮูหยินอาวุโสถังคนนั้นที่มาด้วย" สือลิ่วตอบ"ส่งคนไปจับตาดูต่อ โอ้แล้วก็ ไปแจ้งกับเจ้าอารามด้วย"เจ้าอารามเหมือนเคยบอกว่าตระกูลถังสายนั้นอยากจะพบเขา ไม่รู้ว่าจริงหรือเปล่า ถ้าหากเป้าหมายมาเมืองหลวงของถังสืออวิ้นคือหาเจ้าอารามล่ะ?"ขอรับ"ฟู่จาวหนิงหลังจากงานศพผ่านไปก็ขลุกอยู่กับการสกัดยา และกำลังเก็บของของนางเอง บางครั้งก็ออกไปเดินข้างนอก เพื่อให้พวกเจตนาไม่ดีได้เห็นการเคลื่อนไหวของนาง และไม่เอาความสนใจไปอยู่บนตัวคนในบ้านตระกูลฟู่ช่วงนี้ตระกูลฟู่กำลังแบ่งกลุ่มกันออกจากเมืองหลวงเงียบๆ พยายามไม่ให้คนสนใจพวกเขามากที่สุด พวกเขาจะได้มีเวลามากขึ้น เดินทางได้ไกลขึ้นอีกหน่อยและเซียวหลันยวนก็ถึงกับเข้าวังไปดูอาการฝ่าบาท และถือโอกาแหย่ให้เขาโมโห ให้เขาไม่หายขึ้นในเร็ววันพวกสายที่ถูกเสียบเอาไว้ในวัง ก็จับจ้องสนมหมอหญิงแคว้นหมิ่นสองคนนั้นไว้แน่นหนาน่าจะเพราะพวกเนางเริ่มเครียดกับเ

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2225

    ฟู่จิ้นเชินพาคนไปจัดการสายที่หยวนกังวางเอาไว้ และจัดการส่งคนกับสิ่งของออกไปภายนอกในช่วงเวลาที่จัดงานศพไทเฮานี้ผู้เฒ่าฟู่กับฟู่จาวเฟย รวมถึงแม่ลูกเซี่ยซื่อ ก็ออกจากเมืองไปก่อนแล้วและในช่วงเวลานี้เอง องค์จักรพรรดิยังหาโอกาสเล่นงานเซียวหลันยวนอีกหลายครั้ง กระทั่งว่า ตอนที่เขาจัดงานศพไทเฮานี้ก็ยังวางแผนส่งสาวงามไปวางยาเขาด้วยสาวงามคนนั้นถูกชุบเลี้ยงมาเป็นพิเศษ บนตัวซ่อนพิษเสน่ห์เอาไว้ทุกซอกมุม ขอแค่ให้นางเข้าใกล้ ก็สามารถหาโอกาสวางยาพิษได้แล้วถ้าตอนจัดงานศพ อ๋องเจวี้ยนก่อเรื่องอื้อฉาวกับหญิงสาวขึ้นมา องค์จักรพรรดิไม่เพียงแต่คาดโทษเขาได้ แต่ยังทำลายชื่อเสียงเขาได้อีกด้วยกระทั่งว่า ยังสามารถทำให้ความรักของเขากับพระชายาอ๋องเจวี้ยนเกิดรอยร้าวได้อีกถ้าอ๋องเจวี้ยนหาความสุขใส่ตัวกับสาวงามในช่วงงานศพจริงๆ จุ๊ๆ ฟู่จาวหนิงนั่นแค่นึกขึ้นมาก็คงจะขยะแขยงน่าดูจักรพรรดิเดิมทีก็คาดหวังอยู่เต็มประดา แต่เขาคิดไม่ถึงว่า สาวงามคนนั้นยังไม่ทันได้เข้าใกล้อ๋องเจวี้ยน ก็ถูกฟู่จาวหนิงรวบตัวไว้แล้วสาเหตุที่ฟู่จาวหนิงรวบนางไว้ก็ง่ายดายมาก ง่ายจนจักรพรรดิหลังจากที่ได้ยินก็โมโหขึ้นมา"นางบอกว่า เห็นสา

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2224

    องค์จักรพรรดิพอเห็นเขา ก็มีสีหน้าเย็นชายังดีที่เซียวหลันยวนเองก็ไม่ได้มาเจอวาระสุดท้ายของไทเฮาเหมือนกัน ไม่เช่นนั้นเขาก็อดสงสัยไมม่ได้ว่าไทเฮาจะบอกความลับอะไรกับเซียวหลันยวนอีกตอนนี้พวกเขาล้วนพลาดช่วงสุดท้ายของไทเฮาไปทั้งคู่ ถือว่ายุติธรรมอยู่"อายวน เสด็จแม่ไปพบเสด็จพ่อแล้ว ตอนนี้ ข้าจะยังไม่เอาผิดเรื่องที่องครักษ์ของเจ้าสังหารนักดนตรีของแคว้นหมิ่น" องค์จักรพรรดิเอ่ยเสียงเย็นชากับเซียวหลันยวน"องค์จักรพรรดิในเมื่อรู้ว่านั่นเป็นนักดนตรีของแคว้นหมิ่นคนหนึ่ง เช่นนั้นก็อย่าเอ่ยขึ้นข้างๆ ไทเฮาเลย นางกำลังจะไปพบเสด็จพ่อ ถ้านางไปพูดกับเสด็จพ่อ เดี๋ยวเสด็จพ่อคืนนี้จะมาหาท่าน เดี๋ยวท่านจะนอนไม่หลับเอานะ"เซียวหลันยวนกุมมือฟู่จาวหนิง เอ่ยขึ้นเรียบๆ กับองค์จักรพรรดิคำหนึ่งคำนี้เกือบทำเอาองค์จักรพรรดิโมโหจนลมจับอีกครั้งทำไมพวกเขาสามีภรรยาถึงได้เหมือนกันแบบนี้?เมื่อครู่ฟู่จาวหนิงเพิ่งจะขู่เขาว่าไทเฮาจะมาหา ตอนนี้เซียวหลันยวนก็บอกว่าไท่ซ่างหวงจะมาหาคืนนี้อีก!ได้ๆๆ ขู่เขาแบบนี้กันใช่ไหม?องค์จักรพรรดิหน้าบึ้งไม่คุยกับพวกเขาแล้ว"งานศพของเสด็จแม่ ต้องทำให้ละเอียด ทำให้ดี!"เรื่องที่

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2223

    องค์จักรพรรดิรีบตรงเข้าไป แม้จะคาดโทษใส่ฟู่จาวหนิงไม่ได้ แต่ก็ยังชี้หน้าด่านางไป"ฟู่จาวหนิง! เจ้าเป็นถึงหมอเทวดา กลับมองไม่ออกว่าไทเฮาป่วยหนักร่างกายไม่แข็งแรงรึ?""มองออกแล้ว ดังนั้นข้าจึงประคองไทเฮากลับมาตำหนักบรรทมด้วยตัวเอง" ฟู่จาวหนิงเตรียมใจไว้แล้ว ยังไงก็ต้องมีโอกาสให้จักรพรรดิระบายแน่"มองออกแล้ว แต่เจ้ากลับไม่ช่วยเหลือรึ? เจ้าเป็นหมอเทพดาสมาคมหมอใหญ่อยู่ที่นี่ ทำไมถึงทนมองดูไทเฮานาง..."โทษนี้ฟู่จาวหนิงไม่คิดจะแบกไว้ และแบกไว้ไม่ได้นางเอ่ยเสียงเย็นตัดบทจักรพรรดิทันที"ฝ่าบาท ท่านเองก็คงรู้แล้ว อายุไขมันมีจำกัด นี่ไม่ใช่สิ่งที่แพทย์จะยื้อไว้ได้ ไม่เช่นนั้น หมอคงจะกลายเป็นเทพเซียนไปแล้ว?"จักรพรรดิรู้อยู่แล้ว แต่เขาก็แค่อยากด่าเขาสบถใส่ฟู่จาวหนิงต่ออีกพัก จนกระทั่งฟู่จาวหนิงเอ่ยขึ้นอย่างเย็ฯชา "ไทเฮาจากไปแล้ว บางทีวิญญาณอาจจะยังอยู่ที่นี่ ฝ่าบาทคิดจะเอะอะไปถึงนางหรือ? ไทเฮาก่อนหน้านี้ก็เพิ่งโต้เถียงกับท่านไปยกใหญ่ หรือท่านอยากให้พระองค์...""เจ้าหุบปากซะ!"องค์จักรพรรดิสีหน้าเปลี่ยน มองไปทางไทเฮาด้วยสัญชาตญาณม่านข้างเตียงยังปลิวไสว ราวกับไทเฮากำลังลุกขึ้นนั่งแล้วจ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status