แชร์

บทที่ 2274

ผู้เขียน: จุ้ยหลิงซู
เมื่อครู่ คุณชายน้อยให้เหล่าผู้อาวุโสใหญ่ของเขาได้เห็นใบหน้าแท้จริงไปแล้ว

เพราะอะไรกัน? บางทีในที่สุดเขาก็คิดจนเข้าใจแล้ว สามารถยอมรับสถาพของตนเองได้แล้ว หรือก็คือ อาการป่วยของเขามีความหวังจะรักษาแล้ว ดังนั้น คุณชายน้อยจึงมีความมั่นใจขึ้นมา

จากที่ถังเซิงเห็น ไม่ว่าจะความเป็นไปได้ไหน ก็ล้วนเป็นเรื่องดีทั้งนั้น

ขอแค่คุณชายน้อยยังมีชีวิตต่อไปได้ ใบหน้านั่นจะเป็นอะไรไปเล่า? เขาเองก็ฉลาดมากมาตั้งแต่เด็ก ความสามารถในการลงมือทำก็สูงมาก เป็นคนที่มีพรสวรรค์สุดๆ

กระทั่งคุณชายใหญ่ยังเคยบอก ว่าหลังจากนี้หากเขาชิงถงคิดจะพัฒนา ความสามารถของคุณชายน้อยนั้นสำคัญมาก

แล้วตอนนี้ถังชิ่นเอาตัวตนฐานะอะไร ถึงคิดจะมาขอดูใบหน้าคุณชายน้อยกัน?

น้องสาวคนนี้ ถูกเลี้ยงดูตามใจจนนิสัยเสียไปแล้ว!

"คุณชายน้อย ขอท่านโปรดให้อภัยเสี่ยวชิ่นด้วย นางยังเด็กไม่ประสีประสา ข้าจะพานางกลับไปให้ท่านพ่อท่านแม่สั่งสอนเอง"

ถังเซิงยังพูดไม่ทันจบ ถังชิ่นก็ตัดบทนางขึ้นมา

"พอแล้ว ท่านพี่ นี่ข้าจริงจังนะ ท่านอย่ามาทำให้ข้าเสียเรื่องนักได้ไหม? ท่านไม่รู้อะไรเลยแท้ๆ ไม่มีความคิดเป็นของตัวเองเลย ทั้งวันรู้แต่ว่าต้องประจบคนนั้นคนนี้ อ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2276

    ถูกเขาถามแบบนี้ คำพูดที่เหลือของถังเซิงก็พูดออกมาไม่ได้แล้วนางมองไปทางน้องสาว พบว่านางมีสีหน้าโกรธแค้น หน้าแดงก่ำ สองมือกำหมัด ราวกับถูกคำพูดของคุณชายน้อยทำให้โมโหถังเซิงตกตะลึงขึ้นในใจทันทีเรื่องนี้ถ้าเอาจริงๆ ก็เป็นน้องสาวที่ทำผิดก่อนนะ เรื่องที่นางเข้าไปข้างกายอ๋องเจวี้ยนเมื่อครู่นี้ คิดว่าคุณชายน้อยมองไม่ออกรึไงกัน?น้องสาวควรจะรู้สึกผิดถึงจะถูก ตอนนี้กลับกล้ามาโกรธเสียอย่างนั้นนางเข้าใจขึ้นมาในพริบตาคุณชายน้อยเองก็บอกกับนางอ้อมๆ ว่าถังชิ่นไม่คู่ควรตอนนี้คำพูดก่อนหน้าที่คุณชายน้อยพูดว่าเป็นเพียงคำล้อเล่นของเหล่าผู้อาวุโส ถือเป็นการไว้หน้าถังชิ่นแล้วถ้าคุณชายน้อยพูดออกมาตรงๆ ล่ะก็ หลังจากนี้ถังชิ่นคงไม่มีหน้าพบผู้คนอีกแล้ว"ใช่ ในเมื่อคุณชายน้อยพูดเช่นนี้ เช่นนั้นเรื่องล้อเล่นก่อนหน้านี้พวกเราก็จะลืมมันซะ" ถังเซิงปรับท่าทีทันที โค้งคำนับให้ถังอู๋เยว่ "ข้าขอให้สุขภาพของคุณชายน้อยดีวันดีคืน และหลังจากนี้ได้มีวาสนาพบกับคู่ครอง""อืม ขอบคุณมาก" ถังอู๋เยว่รู้สึกว่าถังเซิงเข้าใจสถานการณ์ได้ดีแต่ถังชิ่นกลับพังทลายลงทันที"ท่านพี่ นี่มันงานแต่งงานของข้า! จะว่าไป ท่านพ่อท

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2275

    เสียงของถังอู๋เยว่ยังคงดังขึ้นต่อ"แต่ว่า หลายปีนี้ข้าก็พักฟื้นอาการป่วยอยู่ตลอด ไม่เคยออกมาพบแม่นางถังชิ่นเลย และไม่เคยหาข่าวเรื่องตัวนางอีกด้วย ยิ่งไปกว่านั้น ผู้อาวุโสต่อมาก็ไม่ได้เอ่ยเรื่องนี้ขึ้นมาอีก พวกเราทั้งสองครอบครัว ก็ไม่มีการแลกเปลี่ยนใบเกิดและหมั้นหมายกันอ่ย่างเป็นทางการด้วย"สีหน้าของถังชิ่นเปลี่ยนไปมา"คุณชายน้อย พวกเราไปพูดกันแบบส่วนตัวดีไหม?" ถังเซิงเหลือบมองน้องสาวผาดหนึ่ง ในใจรู้สึกไม่ค่อยดีขึ้นมา และอยากให้เรื่องนี้ยังพอมีโอกาสได้คลี่คลายลงอยู่แต่ถังอู๋เยว่ก็ไม่ให้โอกาสกับนาง พูดต่อมาอีกว่า"ดังนั้น เรื่องนี้วันนี้ข้าขออธิบายไว้ที่นี่อย่างเป็นทางการ เรื่องงานแต่งงานของข้ากับแม่นางถังชิ่น เป็นแค่เรื่องล้อเล่นของเหล่าผู้อาวุโสสมัยที่พวกเรายังเด็กเท่านั้น ไม่ใช่เรื่องจริง เป็นจริงขึ้นมาไม่ได้ ข้ากังแม่นางถังชิ่นหลังจากโตแล้วก็ไม่เคยพบกันอีกเลย ไม่มีความรู้สึกใดๆ ทั้งสิ้น และขออธิบายไว้ตรงนี้ เพื่อไม่ให้ส่งผลกระทบกับการแต่งงานของแม่นางถังชิ่นในภายหลัง"ถังอู๋เยว่พูดจบ ก็หมุนตัวมาประสานมือคารวะให้ถังชิ่น"ถังชิ่น หลังจากนี้พวกเราก็เป็นคนของเขาชิงถงด้วยกัน นอกจาก

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2274

    เมื่อครู่ คุณชายน้อยให้เหล่าผู้อาวุโสใหญ่ของเขาได้เห็นใบหน้าแท้จริงไปแล้วเพราะอะไรกัน? บางทีในที่สุดเขาก็คิดจนเข้าใจแล้ว สามารถยอมรับสถาพของตนเองได้แล้ว หรือก็คือ อาการป่วยของเขามีความหวังจะรักษาแล้ว ดังนั้น คุณชายน้อยจึงมีความมั่นใจขึ้นมาจากที่ถังเซิงเห็น ไม่ว่าจะความเป็นไปได้ไหน ก็ล้วนเป็นเรื่องดีทั้งนั้นขอแค่คุณชายน้อยยังมีชีวิตต่อไปได้ ใบหน้านั่นจะเป็นอะไรไปเล่า? เขาเองก็ฉลาดมากมาตั้งแต่เด็ก ความสามารถในการลงมือทำก็สูงมาก เป็นคนที่มีพรสวรรค์สุดๆกระทั่งคุณชายใหญ่ยังเคยบอก ว่าหลังจากนี้หากเขาชิงถงคิดจะพัฒนา ความสามารถของคุณชายน้อยนั้นสำคัญมากแล้วตอนนี้ถังชิ่นเอาตัวตนฐานะอะไร ถึงคิดจะมาขอดูใบหน้าคุณชายน้อยกัน?น้องสาวคนนี้ ถูกเลี้ยงดูตามใจจนนิสัยเสียไปแล้ว!"คุณชายน้อย ขอท่านโปรดให้อภัยเสี่ยวชิ่นด้วย นางยังเด็กไม่ประสีประสา ข้าจะพานางกลับไปให้ท่านพ่อท่านแม่สั่งสอนเอง"ถังเซิงยังพูดไม่ทันจบ ถังชิ่นก็ตัดบทนางขึ้นมา"พอแล้ว ท่านพี่ นี่ข้าจริงจังนะ ท่านอย่ามาทำให้ข้าเสียเรื่องนักได้ไหม? ท่านไม่รู้อะไรเลยแท้ๆ ไม่มีความคิดเป็นของตัวเองเลย ทั้งวันรู้แต่ว่าต้องประจบคนนั้นคนนี้ อ

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2273

    ถังชิ่นพอได้ยินเสียงของถังอู๋เยว่ระยะห่างที่ใกล้แค่นี้ กลับยังฟังออกถึงความชรา ไม่ใช่เสียงของชายหนุ่มที่ยังบริสุทธิ์แบบนั้นต่อให้มีม่านบางกั้นไว้ นางก็ยังเห็นผมขาวเต็มศีรษะของเขาแม้บนหน้าจะยังมองไม่ออก แต่นางก็รู้สึกว่าตนเองเข้าใจชัดเจนแล้วเรื่องที่ลือกันนั้นไม่ผิดเลย และไม่ได้เกินเลยแม้แต่นิด คุณชายน้อยมีหน้าตาเหมือนกับชายชราจริง!ไม่แน่บนหน้าเขาอาจจะยังมีริ้วรอยคนแก่อยู่อีกมากด้วยเหมือนกับผู้อาวุโสใหญ่แบบนั้นนางเป็นสาวน้อยคนหนึ่ง จะมาแต่งงานกับ "คนแก่" แบบนี้ได้ยังไง?พอคิดถึงตรงนี้ นางจึงระงับความรังเกียจในใจไว้ ฝืนยิ้มออกมา "คุร๙ายน้อยยังจำข้าได้ไหม? ข้าคือชิ่นชิ่น""ชิ่นชิ่น?"ถังอู๋เยว่นึกขึ้นมาตอนเด็กๆ ท่านปู่กับเหล่าผู้อาวุโสเคยพูดไว้จริงๆ ว่าตระกูลสายข้างมีเด็กสาวที่ถูกฝากเลี้ยงไว้คนหนึ่ง ตอนที่กำเนิดมามีลางดี ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นช่วงที่ภัยพิบัติของเขาชิงถงคลี่คลายลงด้วย แม่นางคนนั้นเองก็หน้าตาน่ารัก น่าเอ็นดู สู้หมั้นหมายกับเขาไว้เลยน่าจะดีตอนนั้นพวกเขารู้สึกว่า หลังจากนี้ผู้นำตระกูลก็มีพี่ใหญ่เขาอยู่ เขาสามารถทุ่มเทให้กับการเรียนรู้ แล้วใช้ความรู้ความสาม

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2272

    สีหน้าถังอู๋เยว่ดูแน่วแน่ขึ้นมา"ถอยออกไปให้หมด" เขาตะโกนใส่พวกนักระบำพวกนั้นตอนนี้ถังอู๋เยว่เองก็ดูมีความน่าเกรงขามขึ้นบ้างแล้วนักระบำเหล่านั้นล้วนงงงัน จากนั้นก็มองไปทางผู้นำตระกูลเหล่าผู้อาวุโสล้วนกำลังล้อมผู้นำตระกูลกับผู้อาวุโสใหญ่อยู่ตอนนี้เอง ถังชิ่นก็รีบเดินเข้ามา"เสี่ยวชิ่น!" ถังเซิงดึงนางไว้ไม่ทัน รีบร้อนลุกขึ้น พอคิดๆ ก็รีบตามเข้ามาด้วยจูเฉียนเฉี่ยนมองอยู่ด้านหลัง รู้สึกว่าสถานการณ์เริ่มวุ่นวายขึ้นมาแล้วเขาชิงถงกำลังจะเริ่มขัดแย้งภายในหรือเปล่านะ? แบบนี้นางควรส่งข่าวไปให้ถังสืออวิ้นหรือเปล่า? บางทีสายของฝั่งถังสืออวิ้น อาจจะได้เวลากลับเขาชิงถงแล้วไหมนางตัดสินใจจะสังเกตต่ออีกหน่อย อย่างน้อยก็ช่วยดูว่ามีใครบ้างที่จะหันไปหาพวกถังสืออวิ้นได้ถึงยังไงพวกเขาก็เป็นคนตระกูลถังจูเฉียนเฉี่ยนช่วงนี้อยู่ในเขาชิงถง ก็พบเรื่องอีกเรื่องหนึ่งเข้า ก็คือบนเขาชิงถงยังมีคนส่วนน้อย ที่น่าจะพึ่งพาเขาชิงถงแค่ชั่วคราว ปกติพวกเขาจะมีนิสัยกับขอบเขตกิจวัตรของตนเองอยู่ รวมกันเป็นกลุ่มก้อนขึ้นมาคนเหล่านั้นดูเหมือนไม่ใช่ตระกูลเดียวกัน เหมือนจะเป็นตระกูลเล็กๆ ที่มาเกาะกลุ่่มก้อนกันชั

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2271

    ท่านปู่ที่นั่งอยู่ข้างๆ ยื่นมือคว้าข้อมือเขาไว้ถังอู๋เจวี้ยนก้มหน้ามองเขา"ท่านปู่?"หรือท่านปู่จะไม่อยากให้เขาไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นกัน?หรือก็คือ ท่านปู่เองก็พบว่าคนเหล่านี้ดูแปลกไป?"อู๋เจวี้ยน เคารพเหล่าผู้อาวุโสหน่อย" ผู้อาวุโสใหญ่เอ่ยขึ้นช้าๆ จากนั้นก็ลุกขึ้นยืนตอนที่คนในตระกูลยังไม่ทันได้ภูมิใจกับการที่เขามาปกป้อง เขาก็เอ่ยต่อว่า "พวกเจ้ามีเรื่องอะไรอยากพูด ก็มาพูดกับข้าก่อนเถอะ อู๋เจวี้ยนถึงแม้จะรับช่วงผู้นำตระกูลแล้ว แต่ตอนนี้สำหรับเขา ชีวิตของอู๋เยว่ก็ยังสำคัญที่สุดอยู่ดี"น้ำเสียงของเขาขรึมลงมา "ข้ายังอยู่ที่นี่ พวกเจ้าก็เริ่มคิดจะเอาภาระหนักอึ้งของเขาชิงถงมาผูกมัดอู๋เจวี้ยนแล้วรึ? ข้ามอบเขาชิงถงให้เขา เพราะอยากให้เขาปกป้องเขาชิงถงจริงๆ แต่ไม่ได้ต้องการให้เขามาเจอกับความทุกข์และความไม่เป็นธรรมในเขาชิงถง"เขาพูดพลาง คลายมือของถังอู๋เจวี้ยนออก "อู๋เจวี้ยน เจ้าไปซะ ข้าจะดูว่าพวกเขาคนไหนกล้าขวาง"คิดจะไม่ไว้หน้าพวกเขา?ถังอู๋เจวี้ยนเม้มปาก "ท่านปู่ ท่านอย่าเพิ่งโกระเคืองไป ระวังสุขภาพด้วย""ไปดูอู่เยว่เถอะ"ผู้อาวุโสใหญ่ส่งสายตาให้เขาเขามองไปยังคนที่ขวางทางตรงหน้าถั

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status