บทที่ 2293

จูเฉียนเฉี่ยนสุดท้ายก็งงงันไป

นางแจ้นจากเมืองเจ้อมาที่เมืองหลวง จากเมืองหลวงแจ้นต่อมาเขาชิงถง ก็ยังมาเจอคนที่มีความสัมพันธ์กับนางอยู่อีก

ตอนแรกก็พวกฟู่จาวหนิง จากนั้นก็พี่ชายญาติอะไรนี่อีก!

นางต้องซวยขนาดนี้เลยหรือ?

นางก็แค่มีชื่อเรื่องดวงกินผัวเท่านั้นเอง

ยิ่งไปกว่านั้น แม่ของนางยังเคยคิดจะยกนางให้กับพี่ชายญาติคนนี้ด้วย?

จูเฉียนเฉี่ยนคิดอยู่นาน ในที่สุดก็คิดออกว่า เหมือนเมื่อสองปีก่อน ท่านแม่เคยเอ่ยขึ้นมาแล้วจริงๆ บอกว่ามีญาติอยู่คนหนึ่ง ก่อนหน้านี้ความสัมพันธ์ไม่ค่อยจะดีนัก แต่ถ้านางไปก้มหัวให้ อย่างน้อยก็ยังมีความสัมพันธ์อยู่บ้างระดับหนึ่ง จะยังไงก็ยังดีกว่าคนแปลกหน้าอยู่นิดหน่อย

ญาติคนนั้นมีลูกอยู่คนหนึ่ง อายุเองก็ใกล้เคียงกับนาง ถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็ทำความรู้จักกับเขาเสียหน่อย แล้วก็แต่งงานออกไปก็พอ

แต่นางได้ยินแล้วก็ไม่ได้ใส่ใจเลย ต่อมาพ่อแม่นางจึงไม่เคยเอ่ยถึงอีก

หรือว่าจะเป็นพี่ชายญาติคนนี้?

"ก็จริง แม่เจ้าคิดจะทำร้ายคนของตนเอง เลยรู้สึกผิดน่ะสิ จะกล้าพูดออกมาได้อย่างไร?" ซ่งหวายพิจารณาตัวนาง "แต่ว่า ข้าก็คิดไม่ถึงจริงๆ ว่าเจ้าจะเติบโตมาได้งดงามแบบนี้"

พอได้ยินคำนี้ ในใจ