บทที่ 2335

องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นพอลงจากเขาชิงถงก็ถูกองครักษ์ลับของต้าชื่อพาตัวไปทันที

พวกเขากลัวว่าเจ้าอารามโยวชิงจะไล่ตามมาทัน ดันั้นหลังจากจับคนได้ ก็รีบควบม้าไปต้าชื่อทันที

จนตอนที่เจ้าอารามโยวชิงกับคนของเขาชิงถงได้ข่าว ก็ตามไม่ทันแล้ว

คนที่ฝ่าบาทต้าชื่อส่งมาพอตรวจสอบพบว่าองค์หญิงใหญ่ติดตามเจ้าอารามโยวชิงขึ้นเขาชิงถงไปแล้ว แต่พวกเขาก็เข้าไปไม่ได้เสียที ดังนั้นจึงทำได้แค่วนอยู่รอบนอกเพื่อหาทางเข้ามาตลอด

ถ้าองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นไม่ลงเขามา พวกเขาอันที่จริงก็ไม่มีโอกาสเลย

แต่ใครจะรู้ ว่าองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นกลับลงเขามาเสียอย่างนั้น? ยิ่งไปกว่านั้นยังไม่พาใครมาด้วย แอบหนีมาคนเดียว

องครักษ์ลับเหล่านี้รู้สึกเหมือนสวรรค์โปรดเลยทีเดียว ที่ให้พวกเขาสำเร็จภารกิจของฝ่าบาทได้อย่างราบรื่น

ดังนั้น ต่อให้ต้องเหนื่อยตายพวกเขาก็ไม่กล้าจะหยุดพักหายใจหายคอเลย ใช้ความเร็วสูงสุดพาองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นกลับไป

องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นระหว่างทางถูกวางยา ทุกวันล้วนสลึมสลือแล้วถูกป้อนน้ำกับของกินลงไป แต่กลับไม่มีสติตื่นตัว

จนตอนที่นางตื่นขึ้นมาจริงๆ ก็มาอยู่ในวังจักรพรรดิต้าชื่อแล้ว

พอนางลืมตาก็สัมผัสได้ถึงผ้าห่มที่หอมอ่อนน