เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 809
บทล่าสุด
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2296
ลัทธิเทพทำลายล้าง เป็นเหมือนวิญญาณหลอกหลอนอยู่รอบตัวพวกฟู่จาวหนิงมาตลอดตอนที่ฟู่จาวหนิงรู้สึกว่าพักเรื่องพวกเขาไว้ก่อนชั่วคราว พวกเขาก็หนีออกมาแล้ว ลบล้างการคงอยู่ออกไปยิ่งไปกว่านั้น พอผ่านไปนานเข้า ก็ยิ่งพบว่า ลัทธิเทพทำลายล้างแทรกซึมมาอยู่ข้างกายพวกเขานานแล้วเหมือนกับฉินถังฟู่จาวหนิงก่อนหน้านี้ก็คิดไม่ถึง ว่าตนเองอาจจะรู้จักอาเล็กของถังอู๋เจวี้ยนจริงๆ เขาอาจจะเป็นอาจารย์ที่พานางเข้าสู่วงการคนนั้นจริงๆและคิดไม่ถึงว่า ฉินถังจะถูกคนของลัทธิเทพทำลายล้างทำร้ายในตอนนี้ นางยิ่งรู้สึกเคียดแค้นลัทธิเทพทำลายล้างเข้าไปอีกแต่นางเองก็เป็นห่วงเซียวหลันยวน วิธีการที่ลัทธิเทพทำลายล้างใช้นางเองก็เคยประสบเจอมาแล้ว พิษที่คนพวกนั้นสกัดขึ้นก็ไม่มีหลักการอะไรเลย จะวางยังไงจะมายังไงถ้าจะสู้กันอย่างยุติธรรม นางก็ไม่กังเวลเลย แต่ที่กลัวคืออีกฝ่ายใช้กลโกงนี่ล่ะ"อันตรายรึ จะมากน้อยก็ต้องมีบ้างล่ะ ข้าส่งองครักษ์ที่ยอดเยี่ยมสุดให้อ๋องเจวี้ยนไปแล้ว" ถังอู๋เจวี้ยนท่วงท่าเดิมทีที่ดูสง่างามเหมือนจันทร์กระจ่างก็มีความเฉียบคมขึ้น "เพราะคนผู้นี้ปลิ้นปล้อนอย่างมาก ข้าตรวจสอบเขามานานมากแล้ว จับร่องรอยขอ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2295
"จริงด้วย อายวนล่ะ?" ฟู่จาวหนิงมองถังอู๋เจวี้ยนตอนที่นางเข้ามากับผู้อาวุโสจี้ เสี่ยวเยว่บอกว่าเซียวหลันยวนถูกถังอู๋เจวี้ยนเชิญไป ผลคือตอนนี้ถังอู๋เจวี้ยนเข้ามา แต่เซียวหลันยวนไปไหนแล้ว?"อ๋องเจวี้ยนรับคำไหว้วานจากข้า ให้ไปช่วยทำเรื่องนึงให้น่ะ"ถังอู๋เจวี้ยนยิ้มแบบภูมิใจหน่อยๆ รอยยิ้มนี้ไม่เข้ากับท่วงท่าเหมือนเซียนของเขาเลย แต่พอเขาทำออกมาแล้ว กลับดูน่าลุ่มหลงขึ้นไปอีก"สามารถทำให้อ๋องเจวี้ยนช่วยข้าได้นี่ ข้าก็หน้าใหญ่พอตัวนะ ดังนั้น ศิษย์น้องหญิง เจ้าว่า อ๋องเจวี้ยนคงไม่หึงข้าใช่ไหม? ยิ่งไปกว่านั้น แล้วยังดูออกแลลทำนองรักฉันแล้วก็รักสุนัขของฉันด้วยหน่อยไหมนะ? เพราะความสัมพันธ์ของเรา เขาเลยมาช่วยข้า"ฟู่จาวหนิงได้ยินถังอู๋เจวี้ยนพูดแบบนี้ ก็อดคิดถึงเรื่องเมื่อคืนไม่ได้หลังจากนางดื่มสร่างเมาคงจะพูดความสัมพันธ์ของนางกับถังอู๋เจวี้ยนออกมาอย่างชัดเจนแน่ไม่เช่นนั้น เซียวหลันยวนวันนี้จะเปลี่ยนไปแบบนี้ได้ยังไง?ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ ถังอู๋เจวี้ยนคิดจะให้เขาช่วย เขาคงจะแค่หัวเราะเย็นชาใส่แต่ว่าตอนนี้ กลับรับปากอย่างนั้นหรือ?ฟู่จาวหนิงรู้สึกแปลกใจ "ดังนั้น เจ้าให้เขาช่วยอะไรกันแน่?"
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2294
จูเฉียนเฉี่ยนรู้สึกว่าซ่งหวายยิ่งถามก็ยิ่งแปลกแต่ว่า นางคิดอย่างละเอียด ก็ยังไม่รู้เลยจริงๆนางเองก็ไม่ได้เกาะติดอยู่ข้างกายอ๋องเจวี้ยนตลอด นางจะรู้ได้ยังไงว่ามีใครให้อะไรเขามาหรือเปล่า!แต่ซ่งหวายถามคำถามนี้มาโดยเฉพาะ เช่นนั้นก็เป็นไปได้อยู่จูเฉียนเฉี่ยนมั่นใจว่าเขากำลังหาของชิ้นนั้นอยู่ถ้าหากซ่งหวายเองก็มาจากตงฉิงด้วย ของชิ้นนั้น จะเกี่ยวข้องกับตงฉิงด้วยไหมนะ?นางหยั่งเชิงถามขึ้นมา "เป็นของแบบไหนล่ะ? หรือจะเป็นสมบัติที่สูญหายไปของตงฉิง?"ซ่งหวายหัวเราะเยาะใส่นาง"เจ้าจะถามมากแบบนี้ไปทำไม? คิดจะเอาไปบอกถังสืออวิ้นรึ?"จูเฉียนเฉี่ยนตกตะลึงขึ้นทันที ทำไมเขารู้จักถังสืออวิ้นด้วย?เขาคอยจับตาดูคนที่เกี่ยวข้องกับตงฉิงหรือ? เช่นนั้นระดับความสนใจต่อตงฉิงของเขาก็สูงมากเลยสิ"ท่านไม่บอก แล้วข้าจะรู้ได้ยังไงว่าของที่คนเขาส่งให้อ๋องเจวี้ยนหน้าตาเป็นยังไง? ท่านบอกแค่ว่าเป็นสิ่งของ มันกว้างเกินไป ข้าไม่รู้จริงๆ แล้วก็ไม่เคยได้ยินอาเขยพูดอะไรมาก่อนด้วย""น้องสาว เจ้าอยากจะทำอะไรแทนถังสืออวิ้นจริงหรือ? เจ้าคิดว่าคนที่ภูมิหลังต่ำต้อยแบบถังสืออวิ้น เขาจะสามารถกลับไปตงฉิงแล้วขึ้นเป็นจักร
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2293
จูเฉียนเฉี่ยนสุดท้ายก็งงงันไปนางแจ้นจากเมืองเจ้อมาที่เมืองหลวง จากเมืองหลวงแจ้นต่อมาเขาชิงถง ก็ยังมาเจอคนที่มีความสัมพันธ์กับนางอยู่อีกตอนแรกก็พวกฟู่จาวหนิง จากนั้นก็พี่ชายญาติอะไรนี่อีก!นางต้องซวยขนาดนี้เลยหรือ?นางก็แค่มีชื่อเรื่องดวงกินผัวเท่านั้นเองยิ่งไปกว่านั้น แม่ของนางยังเคยคิดจะยกนางให้กับพี่ชายญาติคนนี้ด้วย?จูเฉียนเฉี่ยนคิดอยู่นาน ในที่สุดก็คิดออกว่า เหมือนเมื่อสองปีก่อน ท่านแม่เคยเอ่ยขึ้นมาแล้วจริงๆ บอกว่ามีญาติอยู่คนหนึ่ง ก่อนหน้านี้ความสัมพันธ์ไม่ค่อยจะดีนัก แต่ถ้านางไปก้มหัวให้ อย่างน้อยก็ยังมีความสัมพันธ์อยู่บ้างระดับหนึ่ง จะยังไงก็ยังดีกว่าคนแปลกหน้าอยู่นิดหน่อยญาติคนนั้นมีลูกอยู่คนหนึ่ง อายุเองก็ใกล้เคียงกับนาง ถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็ทำความรู้จักกับเขาเสียหน่อย แล้วก็แต่งงานออกไปก็พอแต่นางได้ยินแล้วก็ไม่ได้ใส่ใจเลย ต่อมาพ่อแม่นางจึงไม่เคยเอ่ยถึงอีกหรือว่าจะเป็นพี่ชายญาติคนนี้?"ก็จริง แม่เจ้าคิดจะทำร้ายคนของตนเอง เลยรู้สึกผิดน่ะสิ จะกล้าพูดออกมาได้อย่างไร?" ซ่งหวายพิจารณาตัวนาง "แต่ว่า ข้าก็คิดไม่ถึงจริงๆ ว่าเจ้าจะเติบโตมาได้งดงามแบบนี้"พอได้ยินคำนี้ ในใจ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2292
"เป็นอย่างไรบ้าง? สำเร็จไหม?"ที่มาขวางติงเซียงไว้เป็นชายหนุ่มคนหนึ่ง หน้าตาดูหล่อเหลาอยู่ รูปร่างสูงโปร่ง ในกลุ่มคนน่าจะค่อนข้างดึงดูดสายตาพอสมควรติงเซียงพอเห็นก็รีบเดินมาตรงหน้าเขาทันที มองดูเขา ใจก็เต้นตึกตัก หน้าแดงก่ำไปหมด"พี่ซ่ง พวกเขาเกินไปจริงๆ แต่ละคนพูดด้วยยากมาก!" ติงเซียงตอนที่พูดกับเขาก็ใช้เสียงกระเง้ากระงอดขึ้นมาด้วยสัญชาตญาณอยากจะได้รับการปลอบโยนจากชายหนุ่มคนนี้แต่ชายหนุ่มสกุลซ่งพอได้ยินก็หน้าขรึมลงมา"เจ้าหมายความว่า ทำไม่สำเร็จสินะ?""พี่ซ่ง ไม่เกี่ยวกับข้าเสียหน่อย ข้าเองก็พยายามอ้อนวอนพวกเขาแล้ว พวกเขาน่าจะไม่อยากรับศิษย์แล้วจริงๆ และอาจจะขี้งกมากด้วย ไม่อยากให้ข้าได้เรียนวิชาแพทย์กับวัตถุดิบยา"ติงเซียงมองดูหน้าเขา รู้สึกทำอะไรไม่ค่อยถูก "ข้าพยายามเต็มที่แล้วจริงๆ นะ"ซ่งหวายดูท่าทางของนาง"เจ้าไม่ได้ปลอบง้อถังอู๋เยว่ดีดีหรือ?"จากที่เขาเห็น หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูอย่างติงเซียง น่าจะดึงดูดความสนใจของถังอู๋เยว่ได้นี่นาแค่ปลอบง้อเขาดีดีหน่อย ออดอ้อนให้เป็น การยั่วยวนบริสุทธิ์แฝงด้วยเสน่ห์เย้ายวนแบบนี้ ถังอู๋เยว่ที่ไม่ค่อยได้เจอกับหญิงสาวเท่าไรนักไม่มีทา
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2291
ติงเซียงพอได้ยินคำพูดของฟู่จาวหนิง ก็เผยรอยยิ้มเชิงขอโทษและเอาใจหน่อยๆ ออกมา"พระชายาอ๋องเจวี้ยน ไม่ใช่ว่าข้าไม่อยากตามท่านไป แต่พ่อกับแม่ข้าก็มีลูกสาวแค่คนเดียว ถ้าข้าตามท่านออกไป พวกเขาหลังจากนี้ก็จะไม่มีที่พึ่ง ดังนั้น ข้าต้องอยู่ข้างกายพวกเขาเพื่อแทนคุณ""โอ้" ฟู่จาวหนิงพยักหน้าผู้อาวุโสจี้ก็พูดขึ้นมา "เจ้ายังเป็นเด็กน้อยแต่ก็จัดวางทุกอย่างไว้ดิบดีหมดแล้วสินะ""ข้าเป็นพวกมีเป้าหมายมีแผนการณ์ ดังนั้นอย่าเห็นว่าข้าอายุยังน้อย ข้าเก่งพอตัวอยู่นะ แต่เป็นศิษย์แค่วันเดียว ก็เหมือนเป็นพ่อแม่ตลอดชีวิตนี่นา?"ติงเซียงมองฟู่จาวหนิง ชูสามนิ้วขึ้นมา "จริงนะ พระชายาอ๋องเจวี้ยน ท่านต้องเชื่อข้า ไม่เชื่อข้าสาบานให้ก้ได้ ข้าเป็นพวกพูดจริงทำจริง"แม้ว่านางจะหน้าตาน่ารัก แต่ว่าฟู่จาวหนิงฟังคำพูดนางแล้วก็ไม่ค่อยจะชอบนักนางมักจะตัดสินคนจากสัญชาตญาณเสมอความน่ารักของติงเซียง ส่วนใหญ่แล้วเป็นการเสแสร้งในความเป็นจรง ก็ไม่รู้ว่าเป็นแม่นางแบบไหน แม้ว่านางจะไม่อยากคิดในแง่ลบสุดๆ ตั้งแต่แรก แต่พอมาถึงระดับนางแล้ว นางก็ไม่มีความจำเป็นต้องบีบให้ตัวเองต้องยอมรับคนที่ไม่ชอบดังนั้น นางจึงส่ายหัวปฏิเ
บางทีคุณอาจจะชอบ
ยาจกยอดมารดา
ไห่ถาง31.5K viewsท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ
หลันซานอวี่126.6K viewsชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก!
ซีไซต์24.4K viewsหวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นพระชายาที่โง่เขลา Ver.02
ชาไทยเย็น12.7K viewsพยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ
LiHong3.5K viewsสยบรักยอดบัณฑิต
ฝ้ายสีคราม4.3K viewsสตรีเช่นข้าไม่มีหรอกสามีเดียว
เฟยฮวา1.8K viewsคณิกาที่รักของชิงอ๋อง
ชาไทยเย็น989 views
