แชร์

ตอนที่ 14   ไปอาบน้ำเถอะ

ผู้เขียน: ชาไทยเย็น
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-30 01:02:57

หลิวเว่ยหยางหันมามองหน้านาง ตัวเขาเองก็รู้สึกเริ่มร้อนรุ่มขึ้นมาบ้างแล้ว เมื่อได้ยินนางพูดเช่นนี้ ใบหน้าน้อย ๆ ตรงหน้ามีเลือดฝาดแดงราวกับลูกมะเขือเทศ ทำให้เขารู้สึกคอแห้งขึ้นมาทันที

“เจ้า… พูดก็ถูก เป็นฮูหยินของแม่ทัพ อีกอย่างในค่ายไม่มีสตรีเลยสักคน หากให้เจ้าแยกไปอยู่กระโจมอื่น ข้าเองก็ไม่ไว้ใจเช่นนั้นก็.. พักด้วยกันเสียที่นี่เถอะ”

“เจ้าค่ะ เช่นนั้นข้าจะไปเอาของที่รถม้า”

“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวให้จื่อรั่วจัดการให้”

“เช่นนั้นตอนนี้…”

“เจ้าอยากอาบน้ำหรือไม่”

“เจ้าคะ?”

“เอ่อ ข้าหมายถึงด้านหลังมีน้ำตกอยู่ เจ้าเดินทางมาหลายวันคงรู้สึกเหนียวตัว ที่นี่ไม่มีน้ำอาบ อีกอย่างหากจะให้คนไปตักน้ำมา”

“เช่นนั้นท่านจะไปกับข้าใช่หรือไม่”

“ข้า… จะไปคุ้มกันให้เจ้า”

“เช่นนั้นข้าไปเจ้าค่ะ”

สองสายตาที่หันมาประสานกัน ทำให้เขารู้สึกอยากจะทำอย่างอื่น หลินอิงเริ่มร้อนที่ใบหน้ามากขึ้นเรื่อย ๆ นางจึงรีบเบือนหน้าหนีความเขินอายนี้

“เช่นนั้น… ข้าไปเอาชุดสำหรับเปลี่ยนมาก่อน”

“ดะ ได้สิ รีบไปเถอะ”

นางรีบวิ่งออกไปจากกระโจมทันที แม่ทัพหลิวถึงกับหมดแรงและต้องรีบนั่งลงที่เก้าอี้ตัวเดิม เขารินน้ำมาดื่มเพื่อดับกระหาย แต่ดูเหมือ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ฮูหยินที่รัก ของแม่ทัพคลั่งแค้น   ตอนที่  18 ข้าจะไปกับพวกท่านด้วย

    วันถัดมา“ท่านแม่ทัพ ท่านมั่นใจแล้วหรือที่จะ เอ่อ…”“กุนซือ ท่านคิดว่าแผนการนี้มีอะไรต้องแก้ไขงั้นหรือ หากว่าท่านมีแผนการอื่น ที่ดีกว่าแผนที่ฮูหยินขอข้าเสนอมา ก็พูดออกมาได้เลย”“แม้ว่าจะดูรอบคอบ แต่จะทำอย่างไรถึงจะให้ศัตรูเชื่อว่าเรื่องนี้มิใช่กลลวง”“เรื่องนั้นง่ายมาก เราต้องปล่อยข่าวออกไป และให้พวกเขาปล้นเสบียงไปก่อนครั้งหนึ่ง จากนั้นเขาจะเชื่อข่าวเรื่องนี้ทันที”“อะไรนะ เราต้องเสียเสบียงให้ข้าศึกก่อนงั้นหรือ ท่านแม่ทัพนี่มันจะไม่เสี่ยงไปสักหน่อยหรือ”นางกองหวังพูดขึ้นมา เมื่อรู้ว่าต้องใช้เสบียงจริงในการหลอกล่อ เขาก็เกิดกลัวขึ้นมา แต่กุนซือเผิงอิ้งกลับตบพัด และหันมายิ้มให้กับแม่ทัพหลิวและฮูหยิน“จะตกปลา หากไม่ใช้เหยื่อก็คงไม่ได้ปลาใหญ่ ข้าเข้าใจแผนการของฮูหยินแล้ว นี่ช่างเป็นการพลิกกลยุทธ์ทางการค้ามาใช้กับกองทัพได้อย่างยอดเยี่ยมจริง ๆ”“ขอบคุณท่านกุนซือ เช่นนั้นแผนการที่เหลือเราก็เร่งวางแผนกันได้แล้วสินะ”“แน่นอนขอรับ”“เช่นนั้นข้าออกไปก่อน”“ไม่ต้องหรอก เจ้าเป็นคนคิดแผนนี้ได้ แน่นอนว่าย่อมมีสิทธิ์ที่จะรู้แผนการทั้งหมด มาเถอะ”แม่ทัพหลิวโอบเอวนางมาที่โต๊ะซึ่งมีแผนที่อยู่ พวกเขาใช้เว

  • ฮูหยินที่รัก ของแม่ทัพคลั่งแค้น   ตอนที่ 17 กลยุทธ์ศึกจากฮูหยิน

    เสียงทุ้มต่ำของหลิวเว่ยหยาง ทำให้นางจำได้ในทันที นางทิ้งกระบอกและมองเขาชัด ๆ อีกครั้ง จื่อรั่วถูกสั่งให้ออกไปรอข้างนอก หลังจากยืนตกตะลึงไปกับน้ำที่สาดออกมาโดนทั้งคู่ “ทะ ท่านแม่ทัพ!”"ข้าเอง"นางโผเข้ากอดเขาในทันที เว่ยหยางได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นแรงของนางก็รู้ว่าที่จริงแล้ว ฮูหยินของเขากลัวมากเพียงใด อีกอย่างตัวนางที่สั่นก็ยิ่งทำให้เขารู้สึกผิด“ข้าเองหลินอิง เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง”“ตะ ตัวท่านเปียกไปหมด ข้าขอโทษ ข้าคิดว่าท่านเป็น…เป็น…”“เจ้าใจเย็นก่อน ข้าไม่เป็นอะไรทั้งนั้นเจ้าอย่าตกใจ เดิมทีแค่คิดจะแวะมาหาเจ้าเท่านั้น แต่ดูท่าตอนนี้คงต้องเปลี่ยนชุดเสียแล้ว”หลินอิงรีบหันไปเตรียมชุดใหม่ให้เขา ระหว่างที่แม่ทัพหลิวเดินไปอาบน้ำที่ห้องด้านหลัง เมื่อเดินออกมาก็เห็นหลินอิงวางชุดใหม่ให้เขา นางกำลังสาละวนทำบางอย่างอยู่ข้างนอก เมื่อเขาเปลี่ยนชุดเสร็จจึงได้เห็นหมั่นโถวที่พึ่งนึ่งออกมาใหม่ ๆ กับหมูแดดเดียวที่แค่เห็นก็รู้สึกน้ำลายสอ“นี่เจ้าเตรียมให้ข้าหรือ”“เจ้าค่ะ ในครัวมีแป้งเหลืออยู่นิดหน่อย ข้าก็เลยรีบไปนึ่งมาให้ ท่านรีบกินก่อนเถอะ”เขานั่งลงและเริ่มกินอีกครั้ง ศึกที่ยืดเยื้อมาหลายวันทำให้เ

  • ฮูหยินที่รัก ของแม่ทัพคลั่งแค้น   ตอนที่  16  เจ้าคงโกรธสินะ

    “รอบ ๆ ค่ายหรือ แล้วจะไม่เป็นอันตรายหรือเจ้าคะ”“ไม่หรอก รอบ ๆ บริเวณนี้มีทหารอารักขา อีกอย่างที่นี่เป็นเขตของเยี่ยนตู ไปกันเถอะ”“เจ้าค่ะ”นางเดินตามเขาไปอย่างว่าง่าย เมื่อเดินออกมาจื่อรั่วก็ถูกสั่งให้เตรียมม้า เขาก็เตรียมมาสองตัว แม่ทัพหลิวจึงหันมาบอกเขาอีกครั้ง“แค่ตัวเดียวก็พอ ไม่ต้องตามข้าไปหรอก สั่งให้คนเฝ้าที่นี่ดี ๆ ก็พอ”“ขอรับ”จื่อรั่วแอบยิ้ม เมื่อเห็นท่านแม่ทัพและฮูหยิน ที่เอาแต่เดินก้มหน้าเพราะเขาบอกว่าจะใช้ม้าแค่ตัวเดียว นางถูกเขาจูงมือไปที่ม้าตัวโปรดของเขาเอง ก่อนจะอุ้มนางขึ้นไปนั่งและตามขึ้นไปอย่างชำนาญ“จับเอาไว้ให้แน่น แต่อย่าไปดึงแผงคอมันแรงเล่า หากมันเจ็บเดี๋ยวจะวุ่นวาย”“เจ้าค่ะ”เสียงที่กระซิบอยู่ข้างกกหู ยิ่งทำให้หลินอิงรู้สึกวูบวาบจนหมดแรง เขาพานางขี่ม้าออกจากค่าย ตรงไปยังเชิงเขาข้าง ๆ ค่าย ซึ่งแต่เดิมค่ายทหารก็อยู่บนเนินเขาอยู่แล้ว เพื่อมองเห็นศัตรูได้ในระยะไกล เมื่อขึ้นเขาไปอีกไม่นานก็ถึงยอดเขาที่มีต้นไม้ใหญ่และต้นน้ำที่ไหลผ่านด้านหลังค่ายทหาร “สวยมากเลย”“คิดอยู่แล้วว่าเจ้าต้องชอบที่นี่ ข้าเองก็ชอบมาที่นี่เวลาที่ต้องการคิดอะไรบางอย่าง”“ท่านมีอะไรที่คิดไม่ต

  • ฮูหยินที่รัก ของแม่ทัพคลั่งแค้น   ตอนที่ 15  เจ้าโกรธข้าหรือ

    “ท่านอย่าโทษคนอื่น เรื่องนี้ข้าคิดเอาไว้ตั้งแต่ที่มาแล้ว เหตุใดท่านจึงต้องห้ามด้วย”“แม้ว่าก่อนหน้านี้ที่เจ้าเดินทางมา จะไม่มีผู้ใดล่วงรู้ว่าเจ้าขนส่งเสบียง แต่ขากลับไปเจ้าคิดหรือว่าข่าวจะไม่เล็ดลอดออกไป”“ข้า… ไม่ทันคิดเรื่องนี้ แต่ข้ามีอาวุธ มีคนคุ้มกันข้าขี่ม้าเป็นแล้วก็…”“เหลวไหล! คิดว่าเพียงเท่านี้จะรักษาชีวิตเจ้าได้อย่างนั้นหรือ ช่างโง่เขลายิ่งนัก”หลินอิงนิ่งไปเมื่อเขาพูดเช่นนี้ แม้จะรู้ว่าเขาพูดออกมาก็มีความจริงที่นางคิดไม่ถึง แต่ที่สุดแล้วเขามีทางเลือกจะใช้วิธีพูดที่ดีกว่านี้ได้ แต่กลับไม่ทำ“หลินอิง ข้า…ไม่ได้ตั้งใจ”“ไม่เป็นไร ข้าเข้าใจที่ท่านพูดแล้ว หากเป็นเช่นนั้นก็แล้วแต่ท่านจะสั่งการเถิดเจ้าค่ะ ข้าหิวแล้ว”“เอ่อ ถ้าอย่างนั้นก็ไปกินข้าวก่อน เสร็จแล้วจะได้มานอนพักผ่อน เจ้าเหนื่อยมาหลายวันแล้ว”นางลุกขึ้นทันที เขาจะเดินมาจับตัวนาง แต่หลินอิงเดินเลี่ยงออกมาทันที เป็นครั้งแรกที่เว่ยหยางรู้สึกเจ็บปวดเมื่อถูกนางเมินเฉย แต่พอนึกย้อนกลับไปก็พอจะเข้าใจที่นางโกรธ“วันนี้มีเนื้อกินแล้ว เจ้ากินมาก ๆ หน่อยร่างกายจะได้อบอุ่น”“ไม่ต้องเจ้าค่ะ ระหว่างทางข้าเองก็ไม่ได้อดถึงขนาดขาดแคลนอา

  • ฮูหยินที่รัก ของแม่ทัพคลั่งแค้น   ตอนที่ 14   ไปอาบน้ำเถอะ

    หลิวเว่ยหยางหันมามองหน้านาง ตัวเขาเองก็รู้สึกเริ่มร้อนรุ่มขึ้นมาบ้างแล้ว เมื่อได้ยินนางพูดเช่นนี้ ใบหน้าน้อย ๆ ตรงหน้ามีเลือดฝาดแดงราวกับลูกมะเขือเทศ ทำให้เขารู้สึกคอแห้งขึ้นมาทันที“เจ้า… พูดก็ถูก เป็นฮูหยินของแม่ทัพ อีกอย่างในค่ายไม่มีสตรีเลยสักคน หากให้เจ้าแยกไปอยู่กระโจมอื่น ข้าเองก็ไม่ไว้ใจเช่นนั้นก็.. พักด้วยกันเสียที่นี่เถอะ”“เจ้าค่ะ เช่นนั้นข้าจะไปเอาของที่รถม้า”“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวให้จื่อรั่วจัดการให้”“เช่นนั้นตอนนี้…”“เจ้าอยากอาบน้ำหรือไม่”“เจ้าคะ?”“เอ่อ ข้าหมายถึงด้านหลังมีน้ำตกอยู่ เจ้าเดินทางมาหลายวันคงรู้สึกเหนียวตัว ที่นี่ไม่มีน้ำอาบ อีกอย่างหากจะให้คนไปตักน้ำมา”“เช่นนั้นท่านจะไปกับข้าใช่หรือไม่”“ข้า… จะไปคุ้มกันให้เจ้า”“เช่นนั้นข้าไปเจ้าค่ะ”สองสายตาที่หันมาประสานกัน ทำให้เขารู้สึกอยากจะทำอย่างอื่น หลินอิงเริ่มร้อนที่ใบหน้ามากขึ้นเรื่อย ๆ นางจึงรีบเบือนหน้าหนีความเขินอายนี้“เช่นนั้น… ข้าไปเอาชุดสำหรับเปลี่ยนมาก่อน”“ดะ ได้สิ รีบไปเถอะ”นางรีบวิ่งออกไปจากกระโจมทันที แม่ทัพหลิวถึงกับหมดแรงและต้องรีบนั่งลงที่เก้าอี้ตัวเดิม เขารินน้ำมาดื่มเพื่อดับกระหาย แต่ดูเหมือ

  • ฮูหยินที่รัก ของแม่ทัพคลั่งแค้น   ตอนที่  13 ฮูหยินท่านแม่ทัพ

    “ทะ ท่านแม่ทัพ ปล่อยข้าก่อนเถิดเจ้าค่ะ คนมองกันใหญ่แล้ว”แม่ทัพหลิวหันไปมองเหล่าทหารที่ยืนอ้าปากค้าง บางคนก็ขยี้ตามองเขา เพราะไม่คิดว่าจู่ ๆ ท่านแม่ทัพจะวิ่งเข้ามากอดพ่อค้าที่มาส่งเสบียง ทุกคนไม่มีผู้ใดมองออกเลยว่านางเป็นสตรี แต่เขาก็ยอมที่จะคลายอ้อมกอดนั้นออกและจับมือนางเดินมาที่กระโจมแม่ทัพทันที“นะ นั่นคือ…ฮูหยินหรอกหรือ ให้ตายเถอะนางใจกล้าเกินไปแล้ว สมกับเป็นฮูหยินของท่านแม่ทัพยิ่งนัก”“เจ้าบอกว่านั่นคือ…”“ใช่ขอรับนายกองจาง นางก็คือฮูหยินของท่านแม่ทัพ”“นี่หรือว่า… นางจะเป็นบุตรสาวของสกุลเมิ่ง พ่อค้าร่ำรวยแต่หน้าเลือดผู้นั้น”“นายกองจาง พ่อก็ส่วนพ่อลูกก็ส่วนลูกสิขอรับ มิใช่ฮูหยินของข้าหรือ ที่ดั้นด้นนำเสบียงมาให้พวกเราถึงที่นี่”“จริงของเจ้า แต่งกายเช่นนั้นคงปลอมเป็นบุรุษ เพื่อมิให้ใครสงสัยสินะ ฮูหยินช่างฉลาดเฉลียวยิ่งนัก”“เป็นความคิดที่ยอดเยี่ยมไปเลย”ในกระโจมแม่ทัพเมื่อหลิวเว่ยหยางดึงนางเข้ามาในกระโจมได้ ก็รีบสำรวจตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนที่จะบีบแขนสองข้างของนางแน่น“เหตุใดเจ้าจึงมาถึงที่นี่ได้ แล้วทำไมถึงได้เสบียงมา แล้วตลอดทางมานี้เจ้า…”“ท่านใจเย็นลงหน่อยเถิด อีกอย่างข้าเจ็บ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status