Se connecterShare
บทที่ 27 ทุกอย่างลงตัว
Dernière mise à jour:
2025-04-22 12:35:53
Latest chapter
ฮูหยินอย่างข้าขอลาไปก่อน บทที่ 27 ทุกอย่างลงตัว
เมื่อหมอสาวหลิวซิงเหยียนได้ตั๋วเงินจากพ่อบ้านแล้ว นางก็ตัดสินใจเดินทางจากไปทันที ไม่มีประโยชน์ใดที่นางจะทู่ซี้อยู่ที่จวนแม่ทัพแห่งนี้อีกแล้ว เพราะข้าวของของนางมีไม่มากเก็บเพียงครู่เดียวก็เสร็จ นางไม่แม้แต่จะร่ำลาฮูหยินใหญ่โยว เพราะไม่มีประโยชน์อันใดที่จะเสวนากับนางอีก เพราะไม่มีผลประโยชน์ใดที่จะต้องการพึงพิงสตรีผู้เฒ่านั่นอีก จึงได้ก้าวออกไปจากจวนแม่่ทัพทันทีอย่างไม่เหลียวหลังกลับมามองด้วยซ้ำ ส่วนเสี่ยวหลานเมื่อสาวใช้คนสนิทของนางเข้ามาบอกเรื่องหมอสาวที่จากไปแล้ว และนางได้ยินว่าพ่อบ้านโยวให้เงินนางติดตัวไปด้วย เพราะท่านแม่ทัพเคยสั่งเอาไว้ว่าให้เงินนางไปตั้งตัวเพราะนางเคยมีบุญคุณกับกองทัพในยามศึก เสี่ยวหลานนิ่งคิดว่าหมอสาวนั้นต้องรู้แน่แก่ใจแล้วว่าท่านพี่หยางเล่อ คงไม่อาจจะกลับมาหายดีดังเดิมได้นางจึงได้ตัดสินใจจากไป เช่นนี้แล้วเสี่ยวหลานเองเล่า นางจะอยู่ในจวนแม่ทัพเพื่อทู่ชี้จะเป็นฮูหยินของเขาอีกหรือ นางตอบตนเองได้ว่าไม่ เพราะนางยังสาวยังมีความงดงามอยู่ นางสามารถหาสามีที่ดีกว่านี้ได้ นางก็จะไม่ยอมทิ้งอนาคตของตนเองเอาไว้กับคนพิการเช่นพี่หยางเล่ออย่างแน่นอน ท่านพี่หยางเล่อแม้จะมีเงิน
ฮูหยินอย่างข้าขอลาไปก่อน บทที่ 26 สำเร็จตามและทุกอย่างลงตัว
เมื่อหมอสาวเดินออกมาจากห้องนอนของแม่ทัพหนุ่ม ทุกคนที่นั่งรออยู่ด้านนอก ทั้งฮูหยินใหญ่ เสี่ยวหลาน และบรรดาสาวใช้ทุกคนต่างหันไปจ้องมองนางอย่างมีความหวัง เสี่ยวหลานนั้นถึงกับวางเรื่องทุกอย่างเอาไว้ก่อน นางต้องการรู้ว่าท่านพี่อาการเป็นเช่นไร และจะมีโอกาสหายดีเป็นปกติหรือไม่ หมอสาวส่ายหน้าให้กับทุกคน “ หมายความว่าอย่างไรกันซิงเหยียน ” หมอสาวเดินมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าของฮูหยินใหญ่ “ ข้าตรวจอาการของเขาอย่างละเอียดเท่าที่ความสามารถของข้ามีแล้วเจ้าค่ะ ข้าคิดว่าหมอผู้้นั้นพูดถูก ท่านแม่ทัพนั้น เส้นประสาทของเขาเสียหายหนักมากจนทำให้ตัั้งแต่ช่วงล่างตั้งแต่เอวลงไปถึงปลายเท้านั้นไม่มีความรู้สึกอีก และไม่แน่ใจว่าจะสามารถรักษาให้หายดีเป็นปกติได้หรือไม่ ” ทุกคนอึ้งงันไปอย่างมาก โดยเฉพาะฮูหยินใหญ่และเสี่ยวหลาน “ เจ้าหมายความท่านพี่จะไม่มีโอกาสหายดีเป็นปกติและกลับมาเดินได้อีกครั้งอย่างนั้นหรือ ” เสี่ยวหลานอดไม่ไหว นางต้องการรู้อย่างแน่ชัดว่าท่านพี่หยางเล่อของนางจะหายดีเป็นปกติหรือไม่ “ ข้าบอกตามตรงนะ ว่าโอกาสที่จะกลับมาเป็นปกตินั้นแทบไม่มี แต่หากกระดูกและบาดแผลสมานอาจจะพอนั่งรถเข็นได้ แต่คงจะกลับมาเ
ฮูหยินอย่างข้าขอลาไปก่อน บทที่ 25 แผนการตามหาคนรักจริง
อี้ชิงรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเมื่อยามสายมากแล้ว นางเห็นมีแสงแดดส่องเป็นลำเข้ามาตามรอยแยกของฝาไม้ ทอดลงมาบนพื้นห้อง นางค่อยๆขยับกายลุกขึ้น ทั้งตัวเจ็บระบมไปหมด โดยเฉพาะร่องอวบที่ทั้งเจ็บทั้งแสบ ขณะที่นางกำลังจะหย่อนขาลงจากเตียงนั้น ก็มีเสียงดังขึ้นด้านหลัง “ เมียจ๋า เจ้าอยู่ที่จวนนี้รอพี่ก่อนนะ พี่จะไปจัดการเรื่องในจวนให้แล้วเสร็จ รับรองว่าเจ้ากลับไปคราวนี้จะไม่มีสตรีใดอยู่ในจวนอีก แล้วพี่ขอสัญญากับเจ้าว่าด้วยเกียรติของแม่ทัพใหญ่แคว้นชิง พี่จะไม่ยอมรับสตรีอื่นใดเข้าจวนอีก จะมีเพียงเจ้าตลอดชีวิต เจ้าจะยอมคืนดีและกลับไปเป็นฮูหยินของพี่ตามเดิมได้หรือไม่ พี่รักเพียงเจ้าเท่านั้น และต้องการมีบุตรกับเจ้าเพียงเท่านั้น สตรีอื่นใดพี่ไม่ต้องการ ” อี้ขิงหันไปมองบุรุษที่กำลังลุกขึ้นนั่งบนเตียงด้านหลังของนาง แล้วกระเถิบเข้ามาโอบกอดนางเอาไว้ในอ้อมกอดที่แสนอุ่นของเขา “ ถ้าท่านพี่ทำได้จริงอย่างเช่นที่สัญญากับข้า ข้าก็ยอมคืนดีกับท่านก็ได้เจ้าค่ะ ” นางเอนกายพิงอกแกร่งของเขา ในใจของนางนั้นยังมีเขาอยู่เต็มเปี่ยมแต่เพราะนางรักเขามาก นางจึงเจ็บมากที่เห็นเขาเริงรักกับสตรีอื่น “ แต่หากท่านไม่รักษาสัญญา
ฮูหยินอย่างข้าขอลาไปก่อน บทที่ 24 สัญญาจะมีเพียงเจ้า nc
“ อ๊าาา อ๊าางง อ๊าางงง อ๊าาา อ๊าาา อ๊าากก ” ทั้งสองร้องครวญครางผสานกันอย่างเสียวซ่าน แม่ทัพหนุ่มทนต่อไปไม่ไหวแล้ว เพราะบัดนี้เจ้าลูกชายตาเดียวของเขาที่มันโหยหานางเต็มที่ มันคับแน่นจนตึงแทบปริแตก หัวบานของมันมีน้ำรักไหลออกมาอย่างมากมายเพราะความเสียวที่มากจนเกินจะทนได้เขาถอดนิ้วแกร่งของตนเองออก แล้วมือหนาก็เลื่อนลงมาดึงเอวกางเกงหูรูดของตนเองลงจนพ้นสะโพกหนาของตนเอง เพื่อปลดปล่อยเจ้าลูกรักออกมาเป็นอิสระ ทันทีที่มันพ้นออกมาจากขอบเอวกางเกงของเขา มันก็ผงาดง้ำและพรักพร้อมอย่างเต็มที่แล้วอี้ชิงก้มลงมองลำกายอวบใหญ่ที่ผงาดง้ำและกำลังทิ่มแทงที่ท้องน้อยของนางอยู่อย่างตื่นตระหนก “ ท่านพี่เจ้าคะ ท่านพี่ ข้ากลัว อย่า…..ไม่นะ….ปล่อยข้า…….” อี้ชิงพยายามอ้อนวอนเพราะนางหวาดหวั่นเหลือเกิน“ เจ้าจะมีความสุข เชื่อพี่…...” เขากระซิบนางเสียงกระเส่า เขาไม่คิดจะรั้งรออะไรอีกแล้ว และไม่อาจจะปล่อยโอกาสให้นางเปลี่ยนใจ มือหนาของเขาจับเจ้าลูกชายตาเดียวของเขา เอาส่วนหัวถูไถเข้ากับเมล็ดดอกไม้ของนางด้วยจังหวะที่ถี่ระรัว“ อ๊าาาา อ๊าางง อู๊ยยยย อู๊ยยยยย อู๊ยยยย ” อี้ชิงครางออกมาอีกครั้งด้วยเสียงกระเส่า ปากจิ้มลิ้
ฮูหยินอย่างข้าขอลาไปก่อน บทที่ 23 คืนดีกันเถอะนะ nc
แม่ทัพหนุ่มเฝ้าจูบฮูหยินร่างอวบที่เขาดึงนางขึ้นมานั่งอยู่บนตักแกร่งอย่างเร่าร้อน เขาจูบนางยาวนานจนแทบจะสูบวิญญาณ จนร่างของอี้ชิงอ่อนระทวยซบลงที่อกแกร่งของเขา มือบางของหล่อนลูบไล้อยู่ที่อกแกร่งหนั่นแน่นนั้นอย่างลืมตัวเขาจูบจนพอใจแล้วจึงได้เลื่อนใบหน้าหล่อเหลาซุกไซร้ไปจนทั่วซอกคอขาวผ่องของหล่อนและขบเม้มทำรอยรักเอาไว้อย่างรุนแรง เขาซุกไซร้ไม่หยุด ทั้งขบเม้ม ทั้งไล้เลียจนผิวสาวเปียกชุ่มไปหมด “ หอมจัง ” เขากระซิบเบาๆ เสียงทุ้มของเขาคำรามอยู่ใกล้ๆ ใบหูขาวผ่องของนาง “ อา….ท่านแม่ทัพ….ท่าน..อย่านะ อย่า ….อ๊าาาา " ตอนนี้เขาไม่ได้แค่ซุกไซร้ลำคอขาวผ่องของนางเพียงเท่านั้น แต่มือหนาของเขายังลูบไล้ไปทั่วร่างบางขาวผ่องที่บัดนี้อาภรณ์นั้นถูกเลิกขึ้นมาสูงจนแทบจะเปลือยทั้งร่างให้เขาเห็นอยู่แล้ว สายรัดเอวหายไปตอนไหนนางก็ไม่อาจจะรู้ได้ มือของเขาซุกซนเหลือเกิน ตอนนี้มันกำลังฟอนเฟ้นอกอวบใหญ่ที่บัดนี้อาภรณ์ที่ปกปิดมันนั้นหลุดลุ่ย ทำให้เห็นทั้งสองเต้าที่อวบใหญ่เหลือเกินเพราะสาปเสื้อนั้นหลุดลุ่ยหลุดจากไหล่มนไปแล้วมือหนานั้นทั้งฟอนเฟ้นอกอวบจนโนมเนื้อของนางปลิ้นออกมาตามง่ามนิ้วของเขา และนิ้วแกร่งนั้นก็สะก
ฮูหยินอย่างข้าขอลาไปก่อน บทที่ 22 ข้าคือสามีของเจ้าตลอดไป nc
บัดนี้อาภรณ์ของนางแทบจะหลุดลุ่ยเพราะมือหนาที่ไม่อยู่สุกเลยนั้น ตราบจนม้าคู่กายของแม่ทัพหนุ่มตะบึงห้อมาจนถึงหน้าประตูจวนเล็กของเขาที่อยู่นอกเมือง จวนหลังนี้เขาปลูกเอาไว้เพื่อหลีกหนีความวุ่นวายในจวนใหญ่ของเขาตั้งแต่เขายังไม่ได้แต่งงาน และเขามักจะปลีกตัวมาพำนักที่นี่ เพื่อฝึกฝนวรยุทธ์และเมื่อต้องการวางแผนการรบที่ต้องใช้สมาธิ เขาก็มักจะควบม้ามาอยู่ที่นี่กับองครักษ์และคนสนิทเพียงไม่กี่คน แต่ที่นี่ก็มีสาวใช้และคนดูแลอยู่หลายคน เมื่อแม่ทัพหนุ่มควบม้ามาถึง รอเพียงครู่ซีห้าวก็ควบม้าตะบึงตามหลังมาหยุดลงที่ด้านหลังของแม่ทัพหนุ่ม แล้วเขาก็โหนตัวลงจากรถม้าเดินไปใช้ที่เคาะทองเหลืองหน้าประตูเคาะประตูใหญ่สามสี่ครั้ง ครู่หนึ่งก็มีชายคนหนึ่งเปิดประตูออก แล้วเยี่ยมหน้าออกมาเมียงมอง“ ท่านแม่ทัพมาหรือขอรับ ” แล้วเขาก็เปิดประตูใหญ่นั้นออกกว้าง แม่ทัพหนุ่มบังคับม้าให้เดินเข้าไปในประตูจวน ส่วนซีห้าวก็อุ้มตัวของชุ่ยเอ๋อลงมายืนข้างตัวม้า แล้วเขาก็จูงม้าคู่กายของตนเองเดินตามท่านแม่ทัพเข้าไปในจวน โดยมีชุ่ยเอ๋อหอบห่อผ้าของตนเองและนายหญิงเข้าไปในจวนด้วยเมื่อขี่ม้ามาอยู่ลงที่หน้าเรือนหลักของตนเองแล้ว แม่ทัพหนุ่ม
Vous vous intéresseriez aussi à
ข้ามเวลามาเป็นไทเฮาสุดแกร่ง
ลิ่วเยว่72.2K Vuesข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี
หิมะที่ปลิดปลิว34.8K Vuesคุณหนูบอบบางเยี่ยงข้าจะสังหารผู้ใดได้
ไห่ถาง15.6K Vuesหมิงอี้ เศรษฐีนีชาวสวน
ฟู่จินเฟย19.4K Vuesข้านะหรือคือลูกศิษย์คนโปรดหรือเปล่า
ป่าดอกท้อ2.9K Vuesนางร้ายต้องได้รัก
moonlight -mini3.1K Vuesนางเอกหลบไป นางร้ายมาแล้ว
หยกขาว3.2K Vuesบุรุษที่ข้าเล็งไว้ไม่ใช่ท่านหรอกพี่ชาย!
ไฉ่เลี่ยงหรง6.0K Vues
