อ้อมกอดจากคนที่พยายามจะเกลียด

อ้อมกอดจากคนที่พยายามจะเกลียด

โรงแรมหรูแหล่งที่อยู่คนมีเงิน สถานที่ที่แพรวาได้แต่แหงนมอง เพราะเธอคงไม่มีโอกาสได้ย่างกรายเข้าไปในสถานที่นั้น เมื่อคนจนหาเช้ากินค่ำได้แต่แหงนคอตั้งบ่าเพื่อมองดูความมั่งมีของพวกเขา ครูสเลี้ยวรถยนต์ไปตามทางที่ทอดยาว ไปหยุดอยู่หน้าโถงโรงแรมชั้นนำชื่อเสียงกระฉ่อน เมื่อราคาต่อคืนแพงจนแพรวาไม่อยากจะคิด ถึงรังสีบางอย่างจากตัวของเขาจะแผ่กระจายออกมา บ่งบอกว่าชายหนุ่มไม่ใช่คนเดินดินธรรมดา เหมือนทุกๆ คน

“คะ...คุณพักอยู่ที่นี่เหรอคะ?”

“อืม...ทำไมกลัวฉันไม่มีเงินจ่ายค่าห้องหรือไง” ครูสเอ่ยเสียงกลั้วหัวเราะ เขาเปิดประตูรถยนต์ลงไปพยักใบหน้าเรียกแพรวา เมื่อมาถึงจุดหมายปลายทาง

“ปะ...เปล่าคะ แพร คือ...มันดูราคาแพงมากเลยนะคะ” แพรวาเงอะๆ งะๆ เธอหมุนซ้ายหมุนขวาตื่นเต้นที่จะได้เดินเข้าไปด้านใน หลังจากที่เคยเฝ้ามองมาตั้งนาน

“ไปเถอะ วันนี้ฉันจะเลี้ยงเธอ อยากทานที่ร้านหรือที่ห้องฉันดีล่ะ ฉันให้เธอเลือก” ขณะก้าวเดินไปตามทาง ครูสเปิดโอกาสให้แพรวาเป็นคนเลือก โดยที่ตัวเขาลุ้นรอคำตอบ และมันก็เป็นไปอย่างที่เขาต้องการ เมื่อคนตัวเล็กด้านหลังเอ่ยตอบออกมาเบาๆ

“ที่ห้องของคุณดีกว่าค่ะ แพรกลัวทำให้คุณขายหน้า แพรใช้ช้อนใช้ส้อมไม่ถูก แพรไม่เคยเข้ามาในที่ ที่มันหรูหราขนาดนี้ อย่างมากก็แค่ร้านข้าวแกงข้างทาง”

“ได้สิ เดี๋ยวฉันสั่งจากภัตตาคารข้างล่างขึ้นไปส่งที่ห้อง ฉันจะสอนวิธีใช้อุปกรณ์บนโต๊ะอาหารให้ ครั้งต่อไปเธอจะได้ชิน เพราะการดื่มด่ำกับรสชาติอาหาร มันต้องออกมาจากเตาร้อนๆ มันถึงจะได้รสชาติที่แน่นอนและแท้จริง”

“ค่ะ!!...” แพรวารับคำเธอเดินตามร่างสูงใหญ่ไปติดๆ กลัวว่าหากผลัดหลงกับเขาเธอจะหาทางกลับบ้านไม่เจอ เมื่อห้องโถงกว้าง ทางเดิน ทุกๆ พื้นที่ลักษณะคล้ายๆ กัน และเธอไม่คุ้นเคย

“อุ้ย!!” ครูสหยุดเดินเมื่อมาถึงหน้าลิฟต์แก้วกลางล็อบบี้ และแพรวาที่กำลังมองไปรอบๆ ตัวด้วยความตื่นเต้น เธอไม่ทันระวังตัวจึงชนแผ่นหลังของเขาเต็มที่และชายหนุ่มก็อารมณ์ดีเกินกว่าที่จะดุว่าเธอ เขาเปิดยิ้มกว้างยักหัวไหล่ ก่อนจะผายมือใหญ่ๆ เมื่อประตูลิฟต์เปิดออก เธอก้าวเดินเข้าไปภายใน แก้มใสขึ้นสีจัดเอียงอายสายตาเอื้อเอ็นดูของอีกฝ่าย มือเล็กๆ กุมชายกระโปรงแน่น เหงื่อชื้นๆ ไหลชุ่มเต็มอุ้งมือ เมื่อลิฟต์แก้วเคลื่อนที่ลอยขึ้นไปด้านบน จนเหมือนกับว่าเธอยืนอยู่กลางอากาศ มันน่าตื่นตาตื่นใจ

ครูสมองเด็กสาวข้างตัว ก่อนจะค่อยๆ ผ่อนลมหายใจ เขาอายุ35ปี แต่เธอพึ่งจะ18ตายห่า!! ห่างกันเกือบ17ปี จนดูเหมือนเธอกับเขาเป็นพ่อเป็นลูกกันได้เลยหากคนอื่นๆ ที่ไม่รู้มองมาที่แพรวากับเขา วัยอันน้อยนิดกับใบหน้าสดใส ทำยังไงเขาก็ลืมไม่ลง จึงคิดจะเลี้ยงดูเธอไว้แบบลับๆ เมื่อยังไงเขาก็เป็นผู้ชายคนแรกที่กระชากพรหมจรรย์ไปจากเธอ ไหนๆ เรื่องก็เลยมาไกลจนเกินกว่าจะแก้ไข เขาจะได้ไม่รู้สึกผิดมากกว่าที่กำลังเป็นอยู่

“ติ้ง!!” เสียงลิฟต์เตือนมามาถึงชั้นที่ต้องการ ห้องชุดสูดหรูเขาเหมาจ่ายไว้เป็นเวลา1เดือน เพื่อใช้ชีวิตหนุ่มโสดให้คุ้ม พักผ่อนร่างกายที่กร่ำงานหนักมาเป็นเวลาหลายปีเพื่อที่จะทำให้ “ดิออน” ผงาดอยู่ในโลกไอทีได้อย่างไม่มีใครเทียบ ผลของความพยายามครั้งนั้น ทำให้ครูสกลายเป็นมหาเศรษฐีด้วยอายุแค่35ปี และที่สำคัญโสดสนิท เขาไร้คนข้างกายเมื่อตั้งหน้าตั้งตาทำงาน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะถือศีลทำตัวเป็นพระซะเมื่อไร ช่วงชีวิตของเขาเต็มไปด้วยสาวๆ มากหน้าหลายตาผลัดเปลี่ยนเข้ามาอุ่นเตียงนอนอันเย็นเฉียบของเขาให้ระอุร้อน

ครูสรูปร่างสูงใหญ่สมกับเป็นเลือดผสมระหว่างกรีกกับอเมริกา มารดาเป็นสาวอเมริกาผมบลอนด์ทอง ทรวดทรงอะร้าอร่าม บิดาเป็นหนุ่มกรีกนัยน์ตาคมดุ มาพบเจอกันระหว่างที่มาทำงานหาเงินเลี้ยงปากท้อง โดยการมาเผชิญโชคที่อเมริกา จนได้พบรักกับแม่ของเขา ทั้งคู่ให้กำเนิดครูส ก่อนจะแยกทางกันเพราะความเลื่อมล้ำทางการดำเนินชีวิต มันทำให้ครูสโตมาแบบขาดแคลนความรัก แต่เขาก็ไม่ได้กระหายอยากได้มัน ครูสเป็นลูกผสมที่ออกมาแบบสมบูรณ์แบบ หนุ่มหล่อผมสีดำสนิท นัยน์ตาสีทองแต่เค้าโครงหน้าคมคาย เขาไม่ได้คิดจะใช้หน้าตาหากิน เพราะสมองอันปราดเปรื่องของเขาคิดไกลกว่านั้น ถึงพ่อแม่จะแยกทางกันเดิน แต่คนทั้งคู่ก็ยังรับผิดชอบส่งเสียเลี้ยงดูเขาจนโต

“เชิญ...อาณาจักรของฉัน เป็นไงบ้าง... เธอชอบไหมล่ะ” ดวงตากลมโตกวาดมองไปรอบๆ ตัวด้วยความตื่นตา เฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นล้วนแต่มีราคาแพงจนเธอไม่กล้าแตะต้อง เธอจึงได้แต่เมียงๆ มองๆ

“นั่งซิ ขอเวลานิดเดียวผมจะเนรมิตอาหารค่ำสุดหรูขึ้นมาแบบพริบตาเดียว” ครูสขยิบตาขี้เล่น เขาเดินดุ่มๆ ไปคว้าโทรศัพท์ภายในห้อง พรางกดโทรฯ สั่งอาหาร “เธอจะทานอะไรดีแพร อิตาเลี่ยน อเมริกัน หรือฝรั่งเศสดี?” เสียงทุ้มๆ ตะโกนถามหลังจากเขาพูดกับปลายสายอยู่ชั่วครู่

แพรวาทรุดกายลงนั่งบนโซฟาเนื้อนุ่มนิ่ม เธอวางมือบนผิวผ้าพรางรูปไล้ไปมาเมื่อมันเป็นความเนียนมือที่ไม่เคยพบเจอ เสียงชายหนุ่มเอ่ยถาม แต่เธอไม่รู้จะตอบแบบไหน เมื่อไม่ว่าจะเป็น อิตาเลี่ยน อเมริกัน ฝรั่งเศส หน้าตาเป็นแบบไหนยังไม่เคยแม้แต่จะรู้จักหรือเคยเห็น เมื่อทั้งชีวิตของเธอแค่มีข้าวกิน มีที่หลับที่นอน แค่นี้เธอก็พอใจแล้วข้าวไข่เจียวคือสิ่งที่เธอได้กลืนลงท้องเกือบทุกวัน เมื่อมันเป็นอาหารราคาถูก เหมาะกับคนที่ไม่ค่อยมีสตางค์แบบเธอ

“ตามใจคุณเถอะค่ะ แพรทานอะไรก็ได้”

“อืม...Ok ได้ๆ อิตาเลี่ยนแล้วกัน สะดวกดี” เขาตัดสินใจเอง เมื่ออีกฝ่ายไม่เรื่องมาก เมื่อวางโทรศัพท์ลงแป้น เขาหมุนตัวกลับมา ก่อนจะสะดุดกับชุดฟอร์มนักเรียนบนร่างกายของเธอ “เปลี่ยนชุดหน่อยไหมแพร เดี๋ยวฉันจะให้คนหามาให้”

“ไม่ค่ะ แค่ทานข้าว เสร็จแล้วแพรก็จะกลับ คงไม่ต้องเปลี่ยนหรอกมั่งคะ ไม่มีใครเห็น” เธอส่ายใบหน้าจนพวงผมสะบัด

“แต่มันคงจะเป็นความทรงจำที่แย่ เมื่อเธอยังอยู่ในชุดเห่ยๆ แบบนั้น” นิ้วแข็งแรงชี้ไล่ตั้งแต่เสื้อสีขาวไล่ลงมาถึงกระโปรงสีกรมท่า และเขาเบ้ปาก ทำท่าสุดเอือม เมื่อมันเป็นชุดฟอร์มของเด็กนักเรียน

“ไม่หรอกมั้งคะ ชุดนี้ก็เรียบร้อยดี” เธอรีบก้มตัวลงมองเสื้อสีตุ่นๆ บนตัว ถึงจะเก่าเพราะอายุการใช้งาน แต่เธอก็ดูแลมาอย่างดี ซักทำความสะอาดจนมันยังคงสภาพเกือบเหมือนเดิม ถึงแม้มันจะอยู่กับเธอมาสามปีเต็มๆ

“อีกซักครู่ก่อนที่อาหารจะมาถึง เมดของที่นี่จะพาเธอไปเปลี่ยนชุด เอะๆ!! ห้ามปฏิเสธ เพราะมันเป็นความพอใจของผม” ครูสยักไหล่ เขาเดินเขามานั่งใกล้ๆ ส่งรอยยิ้มทรงเสน่ห์แบบที่เขาไม่เคยยิ้มแบบนี้ให้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อน เมื่อหากเขาอยู่ตามลำพังกับสาวๆ สิ่งที่เขาจะทำคือการโยนพวกเธอขึ้นเตียง แล้วบรรเลงเพลงรักดุเดือดเลือดพล่านกับเธอเหล่านั้น ก่อนจะจบด้วยความสุขสมทั้งสองฝ่าย แต่...ครั้งนี้เป็นครั้งแรก ที่เขาอยู่กับผู้หญิงที่เขาติดใจ แต่กลับไม่ได้แตะต้องเธอแม้แต่ปลายเล็บ นั่งไกลกันคนละโยชน์ เพราะอีกฝ่ายดูตื่นตระหนก จนเขาไม่สามารถทำอย่างที่ใจคิด ได้แต่เก็บซ่อนความปรารถนาเอาไว้ กักเก็บมันไว้ก้นบึ้งของจิตใจ รอเวลา...รอโอกาสที่จะได้ครอบครองเธออีกครั้ง ด้วยความอดทนและรอคอย...

“ก็อกๆ” เสียงเคาะประตูแผ่วๆ ครูสหยัดกายลุกขึ้นยืนเขาเปิดประตูผ่าง และผายมือให้แพรวา เมื่อผู้หญิงสูงวัยคนหนึ่งยืนอยู่บริเวณหน้าห้องชุดอย่างสำรวม “เชิญ เบบี้!! อย่าทำให้ฉันผิดหวังนะ เชิญเธอตามสบาย งบประมาณไม่จำกัด” ฝ่ามือหนาฟาดลงมาบนบั้นท้ายงามงอน ขณะที่เธอเดินเลี่ยงผ่านเขาออกไปนอกห้อง เธอหันขวับกลับไปถลึงตาใส่ แต่ดูเหมือนเขาจะไม่ได้กลัว เมื่อรอยยิ้มเริงร่าแต้มเต็มใบหน้า เธอจึงได้แต่กระแทกเท้าเดินตามคนที่มาพาไปแบบไม่ค่อยพอใจเท่าไร

แพรวาอ้าปากค้าง เธอหมุนตัวอยู่หน้ากระจกเงา หลังถูกจับทึ้ง ทั้งทำผมแต่งหน้า จนไม่อยากเชื่อว่าเวลาแค่30นาที จะเปลี่ยนเด็กกะโปโลคนหนึ่ง ให้เป็นสาวสะพรั่งขึ้นมา เพียงแค่เปลี่ยนเครื่องแต่งกายกับแต้มสีสันบนใบหน้า ริมฝีปากอิ่มเต็มเป็นมันระยับสีชมพู่ระเรื่อ แต่งแต้มดูอ่อนหวานเย้ายวน แก้มใสถูกปัดด้วยบรัชออนบางๆ ดูอิ่มเอิบหน้ามอง ดวงตากลมโตถูกตัดด้วยอายไลน์เนอร์ดูอ่อนหวานลึกซึ้ง แถมชุดที่เขาหามาให้มันสวยงามและถูกใจเธอ ชุดเดรสสีขาวมุขไม่สั้นและไม่ยาว เนื้อผ้าเรียบกริบ แขนตุ๊กตาใส่สบายๆ ทิ้งชายกระโปรงให้พลิ้วคลอเคลียเรียวขา ร้องเท้าสีน้ำตาลอ่อนๆ ส้นสูงไม่น่าจะเกินสามนิ้ว เธอสวมมันเมื่อถูกบังคับกลายๆ จากผู้ควบคุม เพราะว่าเวลาผ่านไปนาน กลัวผู้มีอำนาจที่อยู่บนหอคอยงาช้างจะอารมณ์เสีย

ตึกๆ!! เสียงหัวใจเธอเต้นกระหน่ำเมื่อเข้าใกล้ห้องชุดของครูสเข้าไปทุกที เธออยากรู้ว่าเขาจะพอใจกับภาพลักษณ์ใหม่ของเธอหรือไม่ ถึงจะเปลี่ยนแปลงโดยสิ้นเชิงจากที่เคยเป็น แต่เธอก็ยังเด็กอยู่ดี เมื่อเทียบกับสาวๆ หลายคนที่อยู่ในร้านเสริมสวย

ก็อกๆ สิ้นเสียงเคาะประตู ประตูบานใหญ่ก็เปิดออกมาแบบรวดเร็ว เหมือนกับว่าคนด้านในกำลังรอคอยเธออยู่ด้วยความตั้งใจ ผิวแก้มเธอร้อนวูบขึ้น เมื่อเผลอตัวสบสายตาสีทองคู่นั้น มันเต็มไปด้วยร่องรอยของความพอใจและเมื่อเขากวาดตามองทั่วทั้งตัวเธอ ยิ่งทำให้เธอสะบัดร้อนสะบัดหนาวมากขึ้น

“ขอบใจ” ครูสกระแอ้มแก้เก้อ เมื่อเขาเผลอตัวมองความเย้ายวนที่โชยกลิ่นสะอาดสะอ้านเบื้องหน้า จนลืมแม้กระทั่งปิดงับประตู หลังจากที่แพรวาเดินเข้ามาภายใน เสียงประตูปิดงับลงพร้อมกับที่เธอรู้สึกร้อนวูบวาบตลอดแผ่นหลังเพราะกระแสสายตาของครูสที่อ้อยอิ่งอยู่บนร่างกายของเธอ

“อาหารพร้อมแล้ว เราลงมือกันดีกว่า” เสียงกังวานก้องและร่างสูงใหญ่เดินเฉียดเธอไปด้วยระยะเผาขน จนแขนของทั้งคู่เสียดสีกัน หมดกัน!! ครูสครางลั่นในอก ความอดทนขาดผึ่ง เมื่อได้สัมผัสผิวเนื้อเนียนนุ่มด้วยความไม่ตั้งใจ พอกันที่เขาจะไม่ทนเป็นคนดี เมื่อในสายตาแพรวาเขาก็เป็นผู้ร้ายบ้ากามอยู่แล้ว เพราะฉะนั้นทำๆ ให้มันเสร็จๆ ไป เพื่อที่ความร้อนรุ่มในตัวจะได้ลดองศาเดือดๆ ลงมาเสียที

แพรวากำลังจะอ้าปากห้ามปราม แต่ปากหนาหยักที่รุ่มร้อนก็ฉกวูบลงมาบนริมฝีปากเธอเสียก่อน จูบที่หนักหน่วงตามแรงคิดถึงของชายหนุ่ม ครูสบดริมฝีปากเคล้ากลีบปากบางแสนหวานอย่างเร่าร้อน เมื่อความปรารถนาก่อกวนเขามาตั้งแต่พบหน้าเธอที่หน้าประตูห้อง หลังจากเปลี่ยนชุดทุเรศๆ ออกไปจากตัวของแพรวา  ตัวเขาร้อนวูบวาบไปหมด แค่ได้จูบปากจิ้มลิ้ม อะไรต่อมิอะไรในร่างกายก็เริงร่ามันแข็งชันจนปวดร้าว นรก!!เขาไม่ใช่ไก่อ่อนสอนขันเพียงแค่แตะต้องนิดหน่อยจะได้ควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ ประวัติของครูสโชกโชน ไม่ว่าสาวน้อยสาวใหญ่ ผู้หญิงทั่วโลก ไม่ว่าจะผมบลอนด์ ผมทอง ผมดำเขาเคยลิ้มรสมาแทบทุกเชื้อชาติ แต่...แต่ทำไม! กับแพรวา เด็กสาวอายุแค่18 เขาอยากจะจับเธอโยนขึ้นไปบนเตียง ก่อนจะสะบึมเธอทั้งคืน ทั้งๆ ที่ไม่มีสตรีคนไหนเคยทำได้แบบนี้มาก่อน เพราะครูสเบื่อรสชาติซ้ำๆ บนร่างกายผู้หญิงคนเดิม

มันเกิดขึ้นแล้ว!! ครูสคิดในหัวสมองระหว่างที่มือใหญ่ๆ ลูบไล้แผ่นหลังก่อนจะกอบกุมบั้นท้ายงามงอนไว้ในอุ้งมือและขยำขยี้ด้วยความสนิทเสน่หา ในเวลานี้ในหัวของเขามีแต่ผู้หญิงคนนี้คนเดียว แพรวาๆ ส่งเสียงร้องเรียกชื่อเธอดังก้อง เมื่อค่อยๆ ดันเธอจนแผ่นหลังแนบพนังห้อง ให้ตายเถอะ!! ในเวลานี้เขาอยากจะฝังตัวในร่างกายของเธอ ด้วยความแรงดังพายุทอร์นาโด อยากเปลี่ยนกำแพงเย็นเฉียบเป็นเตียงนอนหนานุ่ม แต่มันคงไม่ทันเวลา เมื่อร่างกายเขาพร้อมออกรบจนถึงขีดสุด เพราะเขาไม่คิดจะแตะใครอีก!! นอกจากผู้หญิงคนนี้ ชายหนุ่มกดจูบลงมาอย่างเอาแต่ใจ เขาระบายความคิดถึง ความปรารถนาทั้งหมด จนคนเบื้องล่างหายใจไม่ทัน พอเขาถอยริมฝีปากออกมาห่างๆ แพรวาก็รีบสูดลมหายใจเข้าปอด เธออ้าปากงับเอาอากาศเข้าไปภายในปอด เปิดโอกาสให้คนเจ้าเล่ห์ที่จงใจปล่อยเธอได้ที ครูสฉกริมฝีปากลงมาอีกครั้ง แต่คราวนี้เขาสอดเรียวลิ้นสากๆ เข้าไปในโพรงปากหวานฉ่ำของหญิงสาวด้วยความจงใจ

แพรวาเบิกตากว้าง ลิ้นอุ่นๆ สากๆ ที่กระหวัดตามไล่ลิ้นเธออย่างอุกอาจ และลมหายใจร้อนที่รินรดใบหน้า กลิ่นของเขา รสชาติของเขา ทำให้หญิงสาวที่อ่อนด้อยประสบการณ์ทำอะไรไม่ถูก เนื้อตัวเธอสั่นเทา หน้าท้องร้อนวูบโหวง คล้ายคนที่ยืนอยู่บนที่สูงค่อยๆ ทิ้งตัวลงที่ต่ำ และหัวใจก็เต้นรัวราวกลองรัวเร็ว

ครูสเหมือนคนที่อดน้ำมานาน เขากระหายจนดื่มชิมความชุ่มฉ่ำอย่างตะกรุมตะกราม พอได้ดื่มกินความสดชื่นก็ตะกละตะกราม ผู้หญิงคนนี้ทำเอาเขาแทบคลั่งเพราะเธอ ชายหนุ่มซอกซอนดูดซึมความหวานจากหญิงสาวอย่างดุดัน มือที่ลูบไล้สะโพกพร้อมกับร่นชายกระโปรงขึ้นมาเรื่อยๆ นั้น นวดเฟ้นเนื้อตัวของหญิงสาวอย่างพออกพอใจในสัมผัสเนียนนุ่มและเต่งตึงของทรวดทรงสาว เขาขยับกายแกร่งบดเบียดบนเนื้อตัวนุ่มนิ่มไปทุกสัดส่วนอย่างเร่าร้อน ความต้องการในร่างกายพลุ่งพล่าน บวกกับการร่ำร้องต้องการในตัวของหญิงสาวทำให้ครูสแทบจะระเบิดออกมาเป็นเสี่ยงๆ ด้วยไฟรักไฟสวาทที่อัดอั้นอยู่ในอก อกกว้างบดเบียดบนทรวงอกสาวที่เขาเคยได้ชื่นชมมาแล้วหลายครั้งในค่ำคืนนั้น ริมฝีปากร้อนระอุเคลื่อนลงมาตามลำคอเรียว ก่อนจะไต่ซุกไซ้ลงต่ำๆ มุ่งสู่เป้าหมายที่น่าสนใจมากกว่า หอม...กลิ่นหอมๆ ที่เขาชื่นชม กลิ่นแป้งกระป๋องจางๆ ผสมกับกลิ่นสาปสาว เช่นที่เขาเคยได้สูดดมกลิ่นนี้เมื่อครั้งนั้น

“ยะ... อย่า!!” เสียงสั่นๆ ร้องห้าม พร้อมทั้งหดลำคอเบี่ยงกายหลบฝ่ามือร้อนๆ ที่โรมลูบไม่ยอมห่าง เสียงห้ามที่ดังเหมือนเสียงกระซิบ เพราะมันสั่นพร่าเบาหวิว ทำให้ริมฝีปากหยักที่แนบชิดผิวเนียน ชายหนุ่มแย้มยิ้มก่อนจะกดจูบลงมาที่เนินอกใต้เสื้อสีขาวมุข เขาอ้าปากใช้ฟันกัดผืนผ้าจนเปียกชุ่มและอยากจะลิ้มรสของมัน ครูสจึงกดจูบไล่ระดับตามลงมาเรื่อยๆ ทรวงอกสาวขนาดเท่าดอกบัวตูมที่ซ่อนไว้ใต้ปราการผ้ามันเรียบกริบ ...ให้ตายเถอะ!!... แพรวาช่างทำให้เขาพลุ่งพล่านได้ดีแท้ ครั้งแรกที่พบกัน เธอทำให้เขาตัวสั่นด้วยความกระหายเพราะรูปลักษณ์ใต้แสงสลัวๆ  มันชวนให้เขากระสันอยากครอบครองเธอ แต่ครั้งนี้ เธอทำให้เขาตัวสั่นด้วยความปรารถนา!!

และมันต้องจบแบบที่เขาและเธออิ่มเอมเต็มอิ่มทั้งคู่ 

อาหารเย็นนะหรือ?!! ช่างหัวมันก่อนสิ!! ตอนนี้เขาต้องการละเลียดชิมผิวกายหอมหวานของคนตรงหน้าเสียก่อน เพราะฉะนั้นเขาจะไม่รีรอเมื่อเรือนกายตรงหน้าช่างหอมหวานและเย้ายวน ครูสช้อนอุ้มแพรวา ทอดร่างของเธอวางบนเบาะนุ่มๆ ของโซฟาตัวใหญ่ และเธอก็หลงวนเวียนอยู่ในกระแสธารพิศวาสจนลืมที่จะห้ามปรามอีกฝ่าย ได้แต่ครางเสียงต่ำๆ เมื่อพายุใหญ่โหมซัดจนมึนมัว

สวรรค์มีอยู่ในทุกที่ แล้วแต่ใครจะสรรสร้าง และครูสกำลังสร้างวิมานฉิมพลีบนโซฟาบุนวมเนื้อนุ่ม เรือนกายอวบอุ่นบิดเป็นเกลียว กระโปรงชุดเดรสตัวสวยถูกมือหนาถลกร่นจนไปกองอยู่ที่ใต้ฐานอก แพนตี้สีดำสนิทถูกกระชากแรงๆ จนขาดหลุดติดมือใหญ่ๆ ไปเปิดเผยเนินนางอวบอัดที่ปกคลุมด้วยเส้นไหมสีดำสนิท เรียงตัวสวยงามเป็นระเบียบ ก่อนที่มันจะยุ่งเหยิงด้วยมือใหญ่ๆ ที่เข้าไปกอบกุม ฝ่ามือร้อนผ่าวขยำเนินนางเต็มอุ้งมือ เขาเคล้นคลึงความอวบใหญ่ เร่งอารมณ์ฝ่ายต่ำให้คุโชนขึ้นมาจนถึงขีดสุด

“อะ...อ๊าๆ” เสียงครางระรัว เร่งให้ครูสเร่งมือให้หนักหน่วงมากขึ้น เขาร่นชุดเดรสให้สูงขึ้น จนสามารถปลดมันออกไปจากตัวแพรวาได้สำเร็จ หน้าอกอวบอัดดีดผึ่งมันเต้นระริกยั่วน้ำลายของชายหนุ่ม เขาจึงฝังใบหน้าเกลือกกลั้วกับความอวบอัดนั้น ดูดดึงจะงอยถันสีระเรื่อ ขย้ำเข้าไปในอุ้งปากดูดซึมความหวานหอม โดยที่ฝ่ามือร้อนผ่าวก็ยังวนเวียนอยู่ที่เนินเนื้อสาว จนแพรวากระสันเสียว เธออยากไปถึงเส้นชัยเร็ว แต่คนร่างใหญ่ก็ยังชักช้าและงุ่มง่ามไม่ทันใจเธอซักนิด

มือเล็กๆ กระตุกชายเสื้ออีกฝ่ายแน่น เธอครางเสียงกระเส่าและแอ่นกายเบียดบดกับอีกฝ่าย เมื่อความร้อนในร่างกายพลุ่งพล่านเกินกว่าจะควบคุม

“อื้อๆ...” ครูสยกยิ้มมุมปาก เขาปลดกระดุมกางเกง ควักความร้อนระอุที่ขยายตัวเต็มที่ให้ออกมาชมโลกภายนอก และมันก็พรั่งพร้อมที่จะให้ความสำราญบวกกับความกระสันซ่านเสียวกับอีกฝ่าย ปลายยอดมีน้ำไหลชุ่มฉ่ำเยิ้มและพร้อมจะปฏิบัติหน้าที่ด้วยความแข็งขัน

เขายกเรียวขาเพรียวโอบรอบสะโพกแกร่ง ก่อนจะเสือกเสยแก่นกายประจำตัว หายลับไปกลางกลีบดอกไม้ฉ่ำน้ำค้าง “อ๊ะ!!” แพรวาเปล่งเสียงกรีดร้องออกมาด้วยความลืมตัว เธอรู้สึกเต็มตื้อ เมื่อร่างกายถูกสิ่งแปลกปลอมบุกทะลุทะลวง ครูสกัดฟันแน่น เขาเริ่มขยับสะโพกสอบ เริ่มต้นช้าๆ แต่หนักหน่วงทุกการเคลื่อนไหว เรียกเสียงครางกระเส่าจากแพรวาได้อีกระลอก

โซฟากว้างยุบแล้วพอง พองแล้วยุบเมื่อร่างหนาหนักขย่มขยับสุดแรงเกิด เสียงตอกอัดทรงพลังดังสะท้อนทั่วห้องกว้าง กลิ่นไอพิศวาสลอยคละคลุ้งผสมกับกลิ่นเหงื่อเค็มๆ จนเสื้อเชิ้ตสีขาวของครูสเปียกชุ่มด้วยความร้อนในร่างกายที่เดือดระอุ จนขับออกมาเป็นเหงื่อเม็ดเล็กๆ แต่ผุดซึมเต็มร่างกาย เสียงครางแหบห้าวดังคลอเคล้าไปกับเสียงครางระโหย แพรวากลายเป็นสาวสะพรั่งเมื่อครั้งก่อน เพราะฝีมือชายหนุ่มล้วนๆ เธอได้รับรู้ความกระสันเสียวที่แผ่กระจายตามผิวเนื้อ และได้บรรลุถึงขีดสุดเหมือนดั่งถูกโยนออกไปลอยอยู่นอกโลก ก่อนจะตกวูบลงมาบนพื้นโลกรับรู้ความจริงว่ามันเป็นเพราะฝีมือของครูสล้วนๆ

ครั้งนี้ก็เหมือนกัน เธอเสียวกระสันตั้งแต่ศีรษะจรดปลายนิ้วเท้า อ้อมกอดร้อนระอุกับฝ่ามือร้อนชื้นกำลังจะทำให้เธอใจขาดตายอีกครั้ง ในครั้งนี้เธอยอมรับอย่างไม่อายเลยว่าเพียงแค่ถูกเนื้อถูกตัวกันแค่เพียงผิวเผิน เธอก็อยากจะนอนทอดร่างให้ครูสกระแทกกระทั้นสาดซัดความรัญจวนใส่เธอ

“อะ...อ้ายยย” เสียงครางยาวเหยียด ร่างกายภายในโอบรัดและดูดตอดอีกฝ่ายถี่ๆ แอ่นตัวจนโค้งงอ เบียดสัดส่วนยวนตาแนบชิดแก่นกายที่ฝังแน่น เนื้อตัวสั่นกระตุก สูดลมหายใจหอบๆ ก่อนจะทรุดฮวบเมื่อไปถึงฝั่งฝันที่มีแต่ความสวยงามและละอองของความสุข

ครูสกัดฟันแน่น เขาขยับตัวถี่ๆ เร่งตามแพรวาไปติดๆ เมื่อเขาก็เกินจะต้านทานพายุใหญ่ที่โหมเข้าใส่เหมือนดังเช่นแพรวา ร่างกายเธอดูดตอดถี่ยิบ แถมแน่นหนึบจนยากที่จะขยับตัว เขากัดฟันเกร็งตัวถอดถอนแก่นกายออกมาเกือบจะพ้น ก่อนจะเสือกเสยลงไปที่ตำแหน่งเดิม ด้วยความรุนแรงจนร่างอวบอัดไหวสะเทือน จังหวะรักที่หวานมัน ทั้งเสียวกระสัน ซาบซ่าน และมันทำให้ครูสถึงฝั่งฝัน เขาแตกกระจายสาดใส่สายธารพิศวาส ทุกหยาดทุกหยดใส่แพรวาเพียงคนเดียว

“พรูว์!” ชายหนุ่มถอดถอนแก่นกายร้อนระอุออกจากกลีบดอกไม้ชุ่มน้ำ เขากลัดกระดุมกางเกงด้วยท่าทีนิ่งสงบ ก่อนจะปรายสายตามองแพรวา ที่ยังนอนหายใจหอบกระเส่า ด้วยสายตาดำมืด มันมีความสับสน ปนเปไปกับความไม่แน่ใจ? เกิดอะไรขึ้นกับเขากันนะทำไมเขาถึงได้เกิดความปรารถนากับเธอผู้นี้ แค่ได้กลิ่นกายเธอ องคาพยพของเขาก่อเกิดอาการ มันอยากจะฝากฝังในร่างกายของอีกฝ่ายท่าเดียว