หน้าหลัก / อื่น ๆ / เกมกาม / เสียงครางกลางดึกกับหัวใจระส่ำของเด็กสาว

แชร์

เกมกาม
เกมกาม
ผู้แต่ง: วรดร/กัญนิชา/วิรัญชนา

เสียงครางกลางดึกกับหัวใจระส่ำของเด็กสาว

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-05-20 15:28:59

เสียงครางกลางดึกกับหัวใจระส่ำของเด็กสาว

ในห้องเล็กๆ ชิดมุมบ้าน สองคนผัวเมีย ชั่งเป็นข้าวใหม่ปลามันจริงๆ ทั้งสองคนกำลังบรรเลงเพลงรักร่วมกันอย่างเมามันตลอดเวลา เสียงครางดังระงม ปากแนบปากแลกลิ้นกันนัวเนีย มือหนาค่อยๆ เอื้อมลูบไล้ที่อกตูมเต่งไซส์ 38 นิ้ว มันช่างเต็มไม้เต็มมือเหลือเกิน เขาค่อยๆ เคลื่อนฝ่ามือไปทางด้านหลัง ปลายนิ้วค่อยๆ สะกิดปลดตระขอยกทรงสีฟ้าสวยออกไปจากร่างอวบอัด เขาปลดออกช้าๆ จนเห็นเต้าทรวงทั้งสองลอยเด่นชัด พันแสงไม่รอช้ารีบก้มใบหน้าลงซุกไซร้ที่เต้าเต่งทั้งสองข้างของเกสรทันที

เสียงครางงัมงำเบาๆ เริ่มดังออกจากปากสาว...

“อู๊ย...” เกสรรู้สึกเสียวซ่าน เธอแอ่นอกให้สามีหนุ่มดูดดึงอย่างเพลิดเพลิน ชายหนุ่มค่อยๆ เลื่อนลำตัวลงมาจากหน้าอกอวบใหญ่ มือใหญ่ค่อยๆ เคลื่อนลงมาตรงเนินเนื้อสาว มันชั่งอวบอูมเต็มฝ่ามือมีเส้นไหมอ่อนนุ่มปกคลุมรำไรบางเบา ชายหนุ่มซุกไซ้ใช้ปลายลิ้นแหวกฝ่าเส้นไหมสีดำลงไปเรียกเสียงครางระรัวจากหญิงสาวให้เริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ

“ซิ๊ด...เสียวจังเลยพี่พันขา”  พันแสงกระดกปลายลิ้นระรัว เขาจมจ่อมอยู่กับกลีบดอกไม้หวานหอมอยู่ซักพักใหญ่ๆ เมื่อร่างกายมันเริ่มจะทนไม่ไหว สาเหตุเพราะเมื่อเจ้ามังกรตัวใหญ่มันผงาดง้ำขึ้นมา เขาจึงดึงมือเล็กๆ ของหญิงสาวให้มาทำความรู้จักกับเจ้ามังกรตัวเขื่อง

เกสรจับมังกรตัวเขื่องของสามีหนุ่มเต็มกำมือ รู้สึกว่ามังกรตัวหนาๆ นี้มันช่างใหญ่โตเสียจริงและมันคงสร้างความซ่านเสียวให้เธอมากกว่านี้หากมันเข้าไปแผลงฤทธิ์อยู่ในร่างกายของเธอ...

เธอค่อยๆ ก้มลงไปหา จรดริมฝีปากบางเบาตรงที่หัวมังกร แล้วจึงอ้าปากกลืนหัวมังกรเข้าไปในอุ้งปากอย่างช้าๆ คราวนี้เป็นพันแสงเองที่ต้องครางเสียงหลง “โอ้ว!...”  เมื่อสุดจะทานทนกักเก็บความเสียวซ่านเอาไว้ได้ มังกรตัวใหญ่มันอยากมุดเข้าคูหาถ้ำ หญิงสาวจึงได้เอนกายนอนตามความยาวของที่นอนหนา พร้อมยกขาตั้งชันไว้เตรียมพร้อมรอความหวามไหวที่กำลังจะสาดเข้าใส่  เจ้ามังกรตัวใหญ่จรดจ่อที่ปากถ้ำ เตรียมพร้อมที่จะเคลื่อนที่เข้าไปในดงดอกไม้งดงาม เริ่มมีเสียงครางครวญจากทั้งสองฝ่าย  เสียงเสียดสีของร่างกายที่ห้ำหันเข้าใส่กันเสียงดังลั่นห้องแคบๆ

 “กึกๆ!” เสียงตอกอัดสุดพลัง จนเตียงใหญ่ไหวโยกคลอนแคลน บ้านทั้งหลังสั่นกราว เพราะการก่อสร้างเป็นแบบง่ายๆ ไม่ได้แข็งแรงทนทานและเมื่อต้องรองรับพละกำลังมหาศาลมันจึงทานไว้ไม่ไหว

“ อืม...อูย” ริมฝีปากบางเผยออ้า เธอเปล่งเสียงครางลั่น ฝ่ายชายเอ่ยเสียงแหบห้าวท่ามกลางเสียงครางระรัว “เราจะไปสวรรค์พร้อมกันนะสร” เขาเริ่มขยับโยกเป็นจังหวะหนักๆ  สักพักเดียวก็มีเสียงกรีดร้องดังขึ้น

“อ้ายยยย...” พันแสงฟุบตัวลงไปที่หน้าอกอวบๆ ของเกสร จากเมื่อซักครู่ที่มีแต่เสียงครางครวญ ในเวลานี้กลับกลายเป็นเสียงหอบเหนื่อยแทน ทั้งสองนอนกอดกันอย่างมีความสุข เมื่อพายุพิศวาสลูกใหญ่พัดผ่านเลยไปและความสงบก็กลับคืนมา...

แพรวากระทดตัวนั่งลงบนพื้นเตียงหนาๆ สองขาสั่นระริก เมื่อเธอมองเห็นภายในห้องข้างๆ ชัดเต็มสองตา เสียงครางดังๆ ดังขึ้นท่ามกลางความมืดมิดยามกลางคืนเสียงกระเส่าแผ่วพร่า และมันทำให้หัวใจสาว18 สั่นระทึก ช่องเล็กๆ หัวเตียงที่เธอไม่เคยใส่ใจ ในเวลานี้มันสำคัญอย่างยิ่งยวด เมื่อมันทำให้เธอมองเห็นภายในห้องนอนของพี่ชายและพี่สะใภ้อย่างถนัดถนี่

          ไฟพิศวาสแผดเผาคนทั้งคู่ จนหลงลืมว่าในบ้านหลังเล็กๆ หลังนี้ยังมีอีกหนึ่งชีวิตอาศัยอยู่ด้วย กลางดึกสงัดไร้ซึ่งสรรพเสียง เสียงครางกระเส่าจึงปลุกเธอให้ตื่นจากนิทราแสนสุข ลุกขึ้นมาฟังเสียงแปลกๆ แต่ทำให้เลือดลมในตัวร้อนระอุ หัวใจสาวใสเต้นกระหน่ำ เธอวางมือเหนือเนินนางที่ขับน้ำหวานออกมาจนเปียกชุ่มชั้นในตัวเล็กๆ ความหวามไหวแทรกซึมตามผิวเนื้อ และเธออยากรู้ว่าสิ่งที่พี่ชายและพี่สะใภ้ทำร่วมกันมันจะสร้างความสุขสันต์ให้แก่เขาได้ขนาดไหน ฟังจากเสียงหอบเหนื่อยและเสียงครางกระเส่า เด็กสาวอ่อนเยาว์จึงอยากรู้อยากเห็นเป็นพิเศษ

          ภายในตัวเลือดลมวิ่งพล่าน เธอนอนพลิกกลับไปกลับมา เมื่อร่างกายยังซาบซ่านหาทางออกไม่เจอ เด็กสาวลืมตาโพลงท่ามกลางความมืดมิด มีเพียงแสงจันทร์สีนวลๆ ที่สาดส่องผ่านช่องหน้าต่างเข้ามาภายใน ชายมุ้งสีขาวสะบัดโบก ยามที่สายลมเย็นๆ กรูเข้ามากระทบผิวกาย เธอตัวสั่นยะเยือกแต่ภายในหัวใจรุ่มร้อน เธอตะแคงหูฟังเสียงพูดเบาๆ ที่สองหนุ่มสาวยังกระเซ้าเย้าแหย่กันไม่หยุด เสียงหัวเราะกระซิกกระซี้พลิ้วไหว เมื่อฝ่ายชายขยุมขย้ำเต้าทรวงของอีกฝ่าย จนเรียกเสียงครางกระเส่าให้ดังขึ้นอีกครั้ง

          ปลายนิ้วเล็กๆ สอดหายไปใต้เอวกางเกงยางยืด เธอกดปลายนิ้วจมหายไปตรงรอยเปียกชื้นและเริ่มขยับปลายนิ้วถูไถตุ่มไตนุ่มนิ่มไปๆ มาๆ มันทำให้ร่างกายเกิดอาการร้อนวูบวาบ ร่างกายสั่นกระตุกรู้สึกแปลกๆ ริมฝีปากอิ่มเผยออ้า แต่ต้องรีบเม้มไว้ให้แน่นๆ กลัวเสียงแปลกๆ จะหลุดไปเข้าหูทั้งพี่ชายและพี่สะใภ้ เธอรีบกดใบหน้าของตัวเองแนบหมอนนุ่ม อ้าปากงับผ้าและเร่งขยับปลายนิ้วเล็กๆ ให้เร็วขึ้นอีกนับเท่าตัว น้ำหวานจากในร่างกายไหลเยิ้มเต็มง่ามนิ้ว เธอเกร็งปลายเท้าจิกพื้นที่นอนเก่าๆ แน่น อ้าปากปล่อยลมหายใจหอบๆ เมื่อพายุอารมณ์ใกล้จะแตะขอบสวรรค์ นิ้วเล็กๆ ขยับถี่ๆ เร่งส่งตัวเองขึ้นสวรรค์ชั้นฟ้า เมื่อมีแสงสีทองส่องสว่างมะลังมะเลืองพาดผ่าน แพรวารีบกดใบหน้าแนบหมอนนุ่ม เธอกรีดเสียงร้องออกมาเมื่อความร้อนในร่างกายแตกกระจัดกระจาย

          “อ้ายยยย...” เสียงอู้อี้ดังแผ่วๆ เสียงลมหายใจหอบกระเส่าดังสะท้อนในความมืดมิด เธอกระพริบเปลือกตาปริบๆ ใบหน้าซ่านสีเลือดและหัวใจเต้นแรงๆ

          ในหัวสมองขาวโพลนปราศจากความคิด อารมณ์คุกรุ่นเป็นเช่นนี้เล่าหรือ ผู้หญิงผู้ชายในวัยเจริญพันธุ์ถึงได้ชมชอบกับรสหวานแหลมของบทพิศวาสและเธอพึ่งจะรู้จักกับมันครั้งแรก คงต้องมีครั้งต่อๆ ไป...เมื่อมันสร้างความสุขสันต์และอิ่มเอมให้ตัวเองอย่างยิ่งยวด

          “จะไปโรงเรียนแล้วรึแพร?” เสียงห้าวๆ ของพี่ชายเอ่ยทักทางด้านหลัง แพรวาจึงหมุนตัวกลับมามอง ก่อนจะเสก้มหน้าหลบสายตาของพันแสง เมื่อชายหนุ่มเปลือยท่อนบนเพราะเขาพึ่งจะอาบน้ำชำระร่างกายเสร็จหมาดๆ เขาใส่กางเกงขาสั้นตัวเดียว โชว์แผงอกตึงแน่นทำตัวตามสบายเมื่ออยู่ในบ้านของตัวเอง

          “จ้ะพี่พัน” เธอตอบกลับเสียงแผ่ว รีบหมุนตัวเดินตรงไปที่บันไดบ้านเพราะอายเกินกว่าจะสู้หน้าพี่ชาย เมื่อในหัวมโนภาพเมื่อค่ำคืนขึ้นมาแทนที่ จนเกรงว่าพันแสงจะจับพิรุธได้

          “เด็กคนนี้นี่เป็นยังไงนะ นานๆ จะกลับมาที เดินหนีไปเสียแล้วจะถามสารทุกข์สุกดิบเสียหน่อยก็ไม่ได้” พันแสงบ่นกระปอดกระแปดตามหลังร่างน้องสาวที่กระโจนหนีเขาไปเหมือนเห็นผีร้ายปรากฏขึ้นต่อหน้า เขาเกาศีรษะแกร็กๆ บ่นว่าตามประสา เมื่อหาสาเหตุความผิดปรกติยังไม่เจอ

          “บ่นอะไรจ้ะพี่พัน” เกสรเอ่ยถามเธอขยับชายผ้าถุงให้แนบลำตัวมากขึ้น หลังจากลุกออกมาจากที่นอน

          “ยัยแพรซิ เดินหนีพี่เฉยเลย จะถามอะไรซักหน่อยก็ไม่ได้ กระโจนหนีเหมือนเห็นพี่เป็นปีศาจ”

          “อิๆ...” สาวอวบทรงโตหัวเราะระริกระรี้ เธอพอจะรู้ว่าทำไมแพรวาถึงกระโจนหนีพี่ชาย เมื่อบ้านไม้หลังเล็กๆ พนังห้องบางๆ เต็มไปด้วยรู ทำไมเด็กสาวจะไม่อยากรู้อยากเห็น เมื่อกำลังอยู่ในวัยเจริญพันธุ์ เสียงครางของเธอก็ไม่ใช่เบาๆ มีความเป็นไปได้สูงที่แพรวาจะได้ยินและมองเห็นเต็มสองตา เธอคงยังไม่รู้ว่าจะทำสีหน้าอย่างไรเวลาเจอพันแสง จึงรีบเผ่นหนีไปเพราะความอายตามประสาเด็กสาวที่ยังไม่เคยลิ้มรสสวาทหวามๆ

          “อย่าไปสนยัยแพรเลยพี่พัน ไปอาบน้ำกับสรดีกว่า พลัดกันถูหลัง น่าสนุกกว่าตั้งเยอะ” เธอเปิดยิ้มกว้าง แลบปลายลิ้นไล้เลียริมฝีปากล่าง เอ่ยชวนสามีหนุ่มและโบกมือเรียวเขาไหวๆ

          “พี่อาบน้ำแล้ว แต่ถ้าสรต้องการ พี่ก็ไม่ขัดศรัทธา” ชายหนุ่มหัวเราะเสียงกระหึ่ม เขากระโจนตามติดร่างอวบอัดของภรรยาสาวไปอย่างรวดเร็ว ท่ามกลางอากาศเย็นยามเช้า แต่ในห้องน้ำบ้านไม้หลังเล็กๆ กลับร้อนระอุ เมื่อผัวหนุ่มเมียสาวปฏิบัติภารกิจร้อนรัก จนมีเสียงครางกระเส่าดังรอดออกมาไม่หยุดไม่หย่อน

          พันแสงเป็นทหารเกณฑ์ นานนับเดือนถึงจะกลับมาบ้าน ปล่อยให้เมียสาวอาศัยอยู่กับแพรวาน้องสาว เมื่อทั้งพ่อและแม่จากลาไปเพราะอุบัติเหตุ ทิ้งให้พี่น้อง2คนต่อสู้ปากเหยี่ยวปากกามาเพียงลำพัง แพรวารักเรียนเธอเก็บสตางค์ช่วงปิดเทอม ทำงานพิเศษรับจ้างทุกชนิด แลกกับเศษเงินเพื่อเก็บไว้ใช้สอยยามที่โรงเรียนเปิดเทอม ภาคการเรียนนี้เป็นภาคการเรียนสุดท้าย ก่อนที่เธอจะเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัย และมันเป็นความฝันสูงสุดของตัวเอง

          ความคิดของเด็กสาววนเวียนอยู่แต่ภาพที่เห็นเมื่อคืน รสพิศวาสหอมหวาน มันชวนให้เธออยากรู้อยากเห็น ตามประสาวัยรุ่นเลือดลมสูบฉีด แต่ความกลัวในใจมีมากกว่า เพราะหากเธอถลำลึกลงไป ความฝันทุกอย่างคงพังทลายลง เพราะความลุ่มหลงในรสราคะ เธอจึงพยายามปัดความสนใจในสิ่งที่เธออยากรู้ออกไปจากใจให้สำเร็จ ตั้งใจมั่นว่าจะเดินตามความฝัน แม้มันจะคอยแวบๆ ไปบ้างก็ไม่ได้หนักหนาอะไร เมื่อมันเป็นแค่ความคิดในหัวสมองของเธอเอง

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • เกมกาม   พ่ายรักร้ายเดียงสา บทที่7.

    บทที่7.สามีหนุ่มแต่เมียเด็กๆ“อาเสือ! อาเสือจะบอกแด๊ดดี้ยังไงคะ?”“ใจร้อนตามเคยนะราร่า อาเสือบอกแล้วไงว่าอาจะเป็นคุยกับพี่ปีเตอร์เอง ขออาเสือไปฝ่ายแสดงความรับผิดชอบราร่าเองได้ไหมครับ!”“นานอะ อาเสือชักช้า เดี๋ยวแด๊ดดี้ก็พาราร่ากลับอังกฤษ ราร่าไม่อยากกลับนี่คะ” เธอตวัดเสียงฉุนๆ ขัดใจที่ชายหนุ่มทำอะไรชักช้าไม่ทันใจ“อ้าว! อาเสือเป็นผู้ใหญ่แล้วนี่ครับ อาเสือก็ต้องคิดก่อนที่จะทำ ไม่อย่างนั้นอาเสือจะเสียผู้ใหญ่” ปราณเอ่ยเสียงกลั้วหัวเราะ เขามองใบหน้าหงิกงอของภรรยาทางพฤตินัยด้วยความเอ็นดู“จริงเหรอคะ แล้วๆ ...” กมลธาราใบหน้าร้อนซู่เมื่อเธอคิดถึงช่วงเวลาวาบหวามระหว่างกัน เธออยากรู้ว่าปราณทำไปเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์หรือว่าเพราะอะไร?“คิดทะลึ่งอีกล่ะสิ...หน้าแดงแปร๊ดเลย”“เปล่านะคะ แค่...แค่...” เธอรีบแก้ตัวเสียงสั่น“แค่อะไร? อยากรู้ใช่ไหมล่ะ ว่าอารักราร่าจริงๆ หรือแค่เพราะความรับผิดชอบ”“ค่ะ&rdq

  • เกมกาม   พ่ายรักร้ายเดียงสา บทที่6.

    บทที่6.คุณพี่พ่อตา“จิ้บๆ ...” เสียงนกตัวเล็กๆ ร้องเรียกกันในเวลาเช้าตรู่ พวกมันเกาะกิ่งไม้ใช้เรียวปากแหลมๆ ไซ้ขนนุ่มๆ หลังจากหาอาหารมื้อเช้ากินจนอิ่มหนำสำราญแต่...สองร่างที่กอดก่ายกันบนเตียงนอนหนาๆ ยังไม่ตื่นขึ้นมารับแสงสีทองของยามเช้า เมื่อในค่ำคืนแสนหวานทั้งเขาและเธอใช้แรงงานหนัก กว่าจะได้หลับได้นอนก็เกือบๆ แสงพระอาทิตย์จะโผล่พ้นขอบฟ้า“ป้า...พ่อเลี้ยงยังไม่ตื่นอีกรึ!”“ยัง...มึงจะทำไมอีแวว?”“แล้วยัยเด็กนั่นล่ะป้า!” แววตาเอ่ยถามเสียงตื่นตระหนก เมื่อเธอและป้าเอิบมาทำงานในเวลาเช้า พบเจอกับสภาพรถยนต์ที่จอดเกยๆ กระถางต้นไม้ จนกระถางแตกเศษดินเกลื่อนกระจายเต็มพื้นบริเวณหน้าบ้านพัก“ยังเหมือนกัน แล้วมึงยุ่งอะไรกับเขาด้วย กูบอกแล้วใช่ไหมอีแวว...ให้เรียกคุณหนูเขาดีๆ หน่อย ยังไงเขาก็เป็นหลานพ่อเลี้ยง” ป้าเอิบกระซิบเตือนหลานสาว เธอเริ่มลงมือทำงานในหน้าที่ไม่สนใจแววตาที่ยืนหน้าเคร่ง“ป้า! ป้าว่าเมื่อคืนคุณเสือเมาไหม? ดูจากวิธีการจอดรถ

  • เกมกาม   พ่ายรักร้ายเดียงสา บทที่5.

    บทที่5.เมาดิบบรั่นดีรสร้อนแรงหายวับไปในลำคอหนา เมื่อปราณกระดกแก้วขึ้นดื่มอักๆ เขาดื่มกินแก้วแล้วแก้วเล่าเหมือนกำลังใช้มันอาบร่างกายของเขา แทนการกลืนมันลงไปในท้องเช่นในขณะนี้ รสแผดร้อนบาดคอ แต่ไม่ได้ทำให้เขาหยุดมือที่ยกแก้วขึ้นจ่อปากลงเลยสักนิด ดวงตาคมดุหรี่ปรือ เมื่อฤทธิ์แอลกอฮอล์เขาไปแทนที่ในกระแสเลือด ลมหายใจของปราณมีแต่กลิ่นเหล้าระเหยออกมา ความหนักหน่วงในหัวอกหัวใจทำให้ชายหนุ่มกร่ำสุราเพื่อลดทอนความกลัดกลุ้มที่กำลังทำให้เขาใกล้คลุ้มคลั่ง เกิดอะไรขึ้นกับเขากันแน่? คนที่ควรสนใจกลับไม่สนใจ แต่บุคคลต้องห้ามกลับเข้ามานั่งกลางใจเขาแทน และมันไม่สามารถทำได้อย่างที่ใจนึก เมื่อมันมีตัวแปรหลายๆ อย่างสกัดกั้นเอาไว้ มันทำให้เขาต้องสะดุดกึก หยุดความคิดคำนึงทั้งหมดลง...เมื่อเธอเหมือนผลแอปเปิลต้องห้ามในสวนสวรรค์ ที่ดูได้แต่ห้ามเชยชม เป็นของหวงที่เจ้าของรัก เป็นอะไรหลายๆ อย่างแต่เขาไม่สามารถคว้ามาครองได้กมลธาราพลิกตัวกลับไปกลับมาบนเตียงนอนนุ่ม เธอข่มตาไม่หลับ เปลือกตาไม่ยอมปิดเพราะเป็นห่วงปราณที่

  • เกมกาม   พ่ายรักร้ายเดียงสา บทที่4.

    บทที่4.แมวสาวยั่วสวาทเสียงหัวเราะต่อกระซิกดังก้องสวนกว้าง คนงานในสวนชะเง้อชะแง้มองพ่อเลี้ยงเสือแห่งสวนบางรักตาพริบพราว เมื่อเจ้านายหนุ่มทั้งดุ และโหด เพราะต้องคอยดูแลคนงานที่มาจากต่างถิ่นฐาน คนละพื้นฐานครอบครัว พวกเขามีเรื่องกระทบกระทั่งกันเป็นประจำ กรรมการห้ามมวยก็คือตัวเจ้าของ ปราณจะถลุงคนงานที่ไร้ระเบียบวินัย จัดการพวกมันจนอยู่หมัด จนไม่มีใครกล้าก่อเรื่อง เพราะกลัวมือตีนของพ่อเลี้ยงเสือที่ทั้งหนักและดุดัน แต่วันนี้นายหนุ่มกลับมาแปลกๆ พาสาวน้อยเอวบางแต่งตัวชวนน้ำลายหกมาด้วย เมื่อกางเกงที่เจ้าหล่อนใส่ขาสั้น... สั้นเต่อ มองเห็นเรียวขาเรียวยาวสีขาวจั๋ว ที่สำคัญคนที่ขับรถยนต์พาสาวน้อยคนนั้นชมสวนลำไย คือตัวพ่อเลี้ยงเอง!! มันจึงทำให้คนงานทั้งสวนจับตาดู เมื่อเรื่องเช่นนี้มันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน นับตั้งแต่พวกเขาทั้งหมดมาทำงานในสวนบางรัก“พ่อเลี้ยงพาละอ่อนที่ไหนมาแอ่วสวนกันว่ะ อินางงามขนาด”“ไม่รู้สิ เห็นอีแววมันบอกว่าเป็นหลานน่ะ แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่พอใจอยู่นา”“เห้ย! พ่อเลี้ยง บ

  • เกมกาม   พ่ายรักร้ายเดียงสา บทที่3.

    บทที่3.วิมานรักกลางพงไพรแก้วกาแฟในมือของปราณเกือบจะพลัดหลุดมือ โอแม่เจ้า! หัวใจเขาทำงานหนักมากขึ้นกว่าเดิมเกือบสิบเท่าตั้งแต่มีหลานสาวคนสวยมาอยู่ใกล้ๆกมลธาราอาบน้ำแต่งตัวตามคำสั่งของเขา แต่...แต่เธอทำเกินคำสั่งไปนิด เมื่อเจ้าของร่างอวบอัดอยู่ในชุดเสื้อผ้าคับติ้ว! เสื้อยืดสีสดบนลำตัวแนบกระชับไปทุกสัดส่วน อวดสัดส่วนสงวนให้เห็นเด่นชัด ของที่ควรมีไม่ว่าจะเป็นหน้าอกหน้าใจอันเกินตัว เอวคอดกิ่ว สะโพกผายตึงแน่น กางเกงยีนขาสั้นเต่อ สั้นมาก สั้นมากๆ เพราะมันเกือบจะปิดแก้มก้นเอาไว้ไม่มิด ผมยาวสลวยถูกมัดไว้เหนือต้นคอขาวๆ ปล่อยลูกผมรุ่ยร่ายละลำคอเรียวบางมองดูแล้วซ่านทรวง วัยแรกแย้มสดใสและมันกำลังทำให้ปราณคิดหนัก เอาไงดีว่ะ! จะอยู่ในสภาพนี้ต่อ หรือหาทางเอาตัวรอดจากสิ่งล่อตา ที่ยิ่งมองก็ยิ่งเพลิดเพลินกันแน่“แดดมันร้อนนะราร่า อาว่าหาเสื้อหนาๆ ใส่เพิ่มอีกตัวดีไหม?” กว่าชายหนุ่มจะควานหาคำพูดตัวเองเจอ เขาต้องทำใจอยู่นาน เป็นเพราะไม่อาจชักสายตาออกมาจากความอวบอิ่มตรงหน้าได้ ทั้งๆ ที่ในใจเขามีแต่เสียงคัดค

  • เกมกาม   พ่ายรักร้ายเดียงสา บทที่2.

    บทที่2.ยั่วยวนฉบับอนุบาลแต่คุณอาหนุ่มเกือบแข็งตายเช้าวันใหม่ภายในสวนบางรัก บ้านปีกไม้หลังขนาดย่อมๆ ตั้งอยู่ใจกลางสวนลำไยกว่าพันไร่ เป็นที่อยู่อาศัยปัจจุบันของกมลธาราสาวน้อยวัยรุ่นที่เหินฟ้า ผ่านน่านน้ำนานาประเทศมาจากแดนไกลเพราะความประพฤติของตัวเองเสียงคนงานส่งเสียงโวยวายกันตั้งแต่เช้าตรู่ เมื่อมันเป็นหน้าที่ปฏิบัติที่บังคับให้ทำ พวกเขาเหล่านั้นต้องแหกตาตื่นขึ้นมาทำหน้าที่ของตัวเองตามหน้าที่ กมลธารายืนอิงตัวกับระเบียงกว้าง เธอทอดสายตาไปไกลๆ จุดโฟกัสของสายตาอยู่ที่ทุ่งหญ้าสีเขียวขจี กับร่างองอาจผึ่งผายบนหลังอาชาสีน้ำตาลเข้ม แม้จะเห็นเป็นแค่จุดเล็กๆ แต่เธอก็จำปราณได้ในทันทีที่มองเห็นเรียวขาเพรียวแนบอยู่ที่สีข้างของม้าหนุ่ม เขาพามันวิ่งเหยาะๆ ออกกำลังกายแต่เช้าตรู่รับแสงสีทองของพระอาทิตย์ยามเช้าที่เริ่มสาดแสงแรงกล้าลงมาบนพื้นโลกกมลธาราอยู่ในชุดนอนสีขาวสะอาด ตัวผ้าโปร่งบางพัดปลิวตามแรงของสายลมจนลู่ลีบแนบไปกับลำตัว และบนร่างกายของเธอไร้ชุดอื่นใด ยกเว้นแพนตี้ตัวน้อยที่เกาะเกี่ยวสะโพกผายตึงแน่นไว

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status