คืนฝนพร่ำ

คืนฝนพร่ำ

เสียงฟ้าร้องคลื่นๆ สายฝนโปรยลงมาเป็นละออง แพรวานอนพลิกตัวกระสับกระส่ายบนที่นอนเก่าๆ เมื่อเกสรพี่สะใภ้ยังไม่กลับเข้ามาในบ้าน เวลาที่นาฬิกาข้างฝาบ้านเดินเร็วเหมือนติดปีก อีกไม่กี่นาทีก็จะย่างเข้าสู่วันใหม่ แต่ก็ยังไม่เห็นเงาของพี่สะใภ้จะกลับมาเสียที

เสียงอ้อแอ้ของผู้หญิงขี้เมาคนหนึ่งดังอยู่ด้านหน้าบ้าน เธอมุดออกจากมุ้งเก่าๆ ชะโงกหน้าดูผ่านช่องหน้าต่าง และมองเห็นพี่เกสรกำลังเดินโซซัดโซเซโดยมีคนแปลกหน้าประคองเข้ามาภายในบ้าน

“แพร!! เปิดประตูให้พี่หน่อย”

ร่างสมส่วนรีบวิ่งออกไปเปิดประตูบ้านด้วยความรวดเร็ว จนลืมไปว่าตัวเองแต่งตัวไม่เรียบร้อย มีแค่ชุดนอนเก่าๆ บางๆ บนร่างกายแค่นั้น และแสงไฟนีออนจากข้างถนน สาดส่องเข้ามาถึงจุดที่ยืนอยู่ จนมองเห็นคนแปลกหน้าชัดเจนขึ้น ใคร?!! เธอถามตัวเองในใจ ผู้ชายแปลกหน้าที่ไม่เคยเห็นและไม่เคยพบ ร่างสูงใหญ่กำยำ ใบหน้าคมคายมีเครารำไรที่ปลายคาง จมูกโด่งตาคมดุ เขาประคับประคองพี่เกสรไว้ในวงแขนแบบแนบแน่นและน่าเกลียดสำหรับความรู้สึกของเธอ

“พี่สาวเธอเมา ฉันก็เลยอาสามาส่ง” เสียงทุ้มๆ เอ่ยบอก หลังเขาสำรวจเด็กสาวตรงหน้าแบบละเอียด วงหน้าเล็กๆ จิ้มลิ้มผิวเนียนนวล และน่าปรารถนาเมื่อได้กลิ่นอายบริสุทธิ์โชยออกมาจากร่างเน่งน้อย

“ค่ะ... ส่งพี่สรให้แพรเถอะค่ะ แพรจะดูแลพี่สรเอง คุณ...”

“ไม่ต้องเสือกอีแพร!! เด็กๆ ไปนอนเลยไปกูจะให้คุณครูสเขาดูแลกูเอง” เสียงตวาดจากร่างอ่อนระทวยในอ้อมแขนของชายแปลกหน้าดังขึ้นแบบชัดเจนไม่ได้อ้อแอ้เมามายเหมือนก่อนหน้านั้น

“พี่สร...”

“ไม่ต้องมายุ่งกับกู!! หุบปากให้สนิทด้วย เรื่องนี้ถึงหูพี่พันมึงโดนกูตบล้างน้ำแน่อีแพร” ดวงตายาวรีจ้องใบหน้าของแพรวานิ่งๆ จนเธอเองยังขยาด เมื่อไม่ต้องการความช่วยเหลือจากเธอก็ช่างสิ ไม่อยากจะสนใจซักนิด แค่เป็นห่วงเพราะอยู่ใต้ชายคาเดียวกันแค่นั้น ผู้หญิงหยำฉ่าแบบเกสร ไม่รู้พี่พันแสงไปคว้ามาทำเมียได้อย่างไร?!! เมื่อเธอสำส่อนมั่วผู้ชาย ชื่อเสียงฉาวโฉ่จนใครๆ ก็รู้ มีไม่รู้แค่พี่ชายของเธอเท่านั้น

“ตามใจ...แพรไปนอนก็ได้” เธอสะบัดใบหน้าหนี ถอยหลังกลับเข้าห้องและล็อกกลอนประตูห้องตัวเองอย่างแน่นหนา โดยไม่รู้ว่าสายตาวาววามของครูสมองเธอไปจนลับสายตา

“ไปห้องสรเถอะค่ะคุณ” เสียงแหบกระเส่าเอ่ยชิดแผงอก มือไม้ซุกซนเริ่มคืบคลานตามเนื้อตามตัวของอีกฝ่าย

ครูสเดินตามแรงลากจูงของผู้หญิงแปลกหน้าที่หิ้วเขามาจากบาร์เหล้าในตัวเมือง ชายหนุ่มเบื่อหน่ายชีวิตเพราะรอบตัวมีแต่คนรุมล้อม จึงหนีจากวงล้อมของผู้หญิงที่เข้ามารุมทึ้งเขา เป็นเพราะสมบัติพวงท้ายที่ติดมากับนามสกุลดังของตัวเขาเอง “ดิออน” ใครๆ ก็รู้จักดีเมื่อชายหนุ่มเป็นผู้นำในวงการธุรกิจ เขาสร้างแบรนด์ของตัวเองและมีวางจำหน่ายทั่วโลก เมื่อสินค้าไอทีกำลังเป็นที่ต้องการ ผลิตภัณฑ์ของ “ดิออน” กำลังติดตลาดและสร้างผลกำไรมหาศาล ทำให้เขากลายเป็นมหาเศรษฐีเพียงแค่ชั่วข้ามคืน แต่...มันไม่มีเรื่องอะไรตื่นเต้นเลยซักอย่างในชีวิต ไม่มีสิ่งไหนที่เขาอยากได้แล้วไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นทรัพย์สินเงินทองหรือ ผู้หญิง เพียงแค่ปรายตามองพวกหล่อนก็แทบจะโผเข้าหา มันเลยเกิดความจำเจน่าเบื่อ ครูสจึงเคลียร์งานในความรับผิดชอบของเขาก่อนจะออกตามหาแรงบันดาลใจ เพื่อจะสร้างปรากฏการครั้งใหม่ให้สะเทือนไปทั่วโลกซ้ำอีกครั้ง หลังจากที่เขาเคยทำสำเร็จมาแล้วหนึ่งครั้ง ในการทำให้ ดิออนผงาดอยู่แถวหน้าของวงการไอที

ใครๆ?!! ทั่วโลกต่างก็รู้จักเขาเป็นอย่างดี ชายหนุ่มจึงปลอมตัวหนีมาไกลจากอเมริกาเกือบคนละซีกโลกเพราะไม่อยากเป็นจุดสนใจ “ประเทศไทย” เป้าหมายของเขา และในขณะนี้ครูสกำลังยืนอยู่บนประเทศไทยเพื่อหาแรงบันดาลใจในการสร้างปรากฏการใหม่ให้สนั่นอีกครั้ง

บ้านไม้เก่าๆ กับผู้หญิงแปลกหน้ารูปร่างอวบอัด เขาไม่ได้ปรารถนาเธอเลยซักนิด แค่ทำอะไรแก้เบื่อ เมื่อมันไม่มีอะไรสร้างแรงจูงใจ  แต่...ดวงตากลมโตคู่นั้นเธอมองเขาเหมือนกวางสาวระวังภัย มันปลุกสัญชาตญาณนักล่าให้ตื่นขึ้นมา หลังจากมันนอนสงบนิ่งมาแสนนาน เขาเดินเอื่อยๆ ตามผู้หญิงตรงหน้าไป แต่ก็รอบสำรวจทั่วบ้านตามประสานักล่าฝีมือฉกาจฉกรรจ์ รอยต่อของไม้มีรอยแตกๆ หลายรอย จนแสงไฟในห้องถัดไปแยงออกมาเป็นทางยาว เขารอบอมยิ้มสมใจ มันคงไม่ยากไปหรอกหากจะหลอกล่อกวางสาวให้ติดกับ ความสนุกในตัวเริ่มตื่นเพลิด เนื้อตัวเต้นยุบยับกระหายต้องการจะลิ้มรสชัยชนะอีกซักครั้ง...

เสียงฝนตกกรูลงมาจากฟากฟ้า ครูสยืนมองสายฝนอยู่ขอบหน้าต่าง เกสรมองตาอีกฝ่ายอยู่ครู่หนึ่ง แล้วเธอจึงพยักใบหน้าเชิญชวนอีกฝ่าย เธอค่อยปลดกระดุมเสื้อออกจากกันช้าๆ โดยที่มองสบสายตาชายหนุ่มหล่อล่ำตลอด เขาที่เธอบังเอิญโชคดี ได้คว้าเอาออกมาจากอกของผีเสื้อราตรีได้ทันเวลา ก่อนที่เจ้าหล่อนนั้นจะเป็นผู้โชคดีได้เขาไปครองในค่ำคืนนี้ เสื้อผ้าบางๆ หลุดล่วงออกไปจากร่างกายของสาวอวบอัด แต่มันไม่ได้สร้างอารมณ์ปรารถนาให้กับครูสสักนิด เขามองความอวบอัดตรงหน้าด้วยสายตาเฉยเมย แต่...ไฟในห้องข้างๆ ที่ดับลงต่างหาก ที่ทำให้เขาตื่นเพลิดขึ้นมาอีกครั้ง เขารู้ว่ามีอีกหนึ่งสายตากำลังแอบดูอยู่เงียบๆ เจ้าสิ่งนั้นต่างหากที่ทำให้เขารู้สึกสนุก

เกสรทิ้งเสื้อในมือลงบนพื้น ก่อนจะเดินเยื้องย่างเข้าไปหาอีกฝ่ายช้าๆ เต้าทรวงขนาดใหญ่ไหวกระเพื่อมเมื่อเธอขยับตัวก้าวเดิน ชั้นในโอบอุ้มความอวบใหญ่ไว้แทบไม่มิด แต่เธอหาได้สนใจเมื่อสิ่งที่ต้องการยืนอยู่ตรงหน้า และจะไม่มีทางพลาดหวังจากสิ่งที่ต้องการอย่างแน่นอน พันแสงหนุ่มแน่นและแข็งแรงก็จริงอยู่ แต่เขามีเวลาน้อยนิดให้กับเธอ เพราะฉะนั้นรสสวาทที่เธอต้องการจึงไม่เคยเพียงพอ ยามเมื่อเขาไม่อยู่บ้าน เธอก็มักจะหาเศษหาเลยเป็นประจำ จะให้ทนแห้งเหี่ยวรอสามีกลับมาจากประจำการ เธอคงต้องขาดใจตายเพราะรสกระสันซ่านที่วิ่งพล่านอยู่ในเส้นเลือดทิ่มแทงจนเนื้อตัวคันยุบยับ

 เธอเขย่งปลายเท้า ยื่นใบหน้าประกบปากกับอีกฝ่ายที่ยังคงยืนนิ่งๆ แต่เธอหาได้สนใจเมื่อตัวเองกำลังพลุ่งพล่านจากอารมณ์ที่อัดแน่นอยู่ในร่างกาย เกสรเบียดส่ายเรือนกายแนบลำตัวแข็งตัน มือซุกซนลูบไล้ไปมาบนแผงหนาอกหนาๆ อย่างสนุกสนาน ริมฝีปากเบียดบดและพยายามสอดแทรกปลายลิ้นเข้าไปในอุ้งปากของอีกฝ่าย เมื่อเขาแย้มริมฝีปากออกจากกันเธอจึงสอดลิ้นเข้าไปภายใน มือไม้ไม่อยู่นิ่งเริ่มปฏิบัติการถอดเสื้อผ้าให้กับเขา เริ่มต้นด้วยเสื้อเชิ้ตผ้าหนาๆ และเข็มขัดเส้นโต เธอใช้เวลาไม่กี่อึดใจทั้งสองคนก็อยู่ในสภาพเปลือยเปล่าทั้งคู่ ครูสเดินตามเกมส์ของตัวเอง เขาเริ่มซอกไซ้ที่ซอกหูของเกสร ได้ยินเสียงครางงึมงำพึงพอใจของฝ่ายหญิงดังเล็ดรอดออกมาจากริมฝีปาก มือใหญ่ๆ เคล้าคลึงกอบกุมทั้งสองเต้าอย่างเมามัน

เกสรค่อยๆ เอื้อมมือไปคว้าเจ้าโลกของครูส เธอเบิกตาโตกับขนาดของมัน ความอวบใหญ่และร้อนระอุเต็มอุ้งมือของเธอเหลือเกิน เธอจับแบบคุ้นเคยและสนิทแนบแน่นเป็นอย่างดี จากนั้นเธอจึงได้ผลักเขาลงไปบนพื้นที่นอนหนาสังเวียนรักในค่ำคืนนี้ เธอเริ่มต้นเป็นฝ่ายลุกไล่ ปลายจมูกซุกไซ้แผงหน้าอกกำยำถูกเธอลูบคำอย่างเสน่หา ลำตัวอ่อนบางค่อยๆ เคลื่อนที่ต่ำลงมาที่สัดส่วนความเป็นชาย มันชั่งยิ่งใหญ่อลังการและน่าชื่นชม

ครูสสำรวจรอบๆ ตัวเขามองรอยแตกใหญ่พอดูฝังตรงข้ามกับที่นอนหนาที่เขานอนอยู่ และน่าจะเป็นจุดที่เด็กผู้หญิงคนนั้นใช้แอบมองดูภายในห้องนอน เขาขยับตัวอำนวยความสะดวกให้กับเกสร เธออ้าปากงับแก่นกายของเขาและเริ่มดูดดื่มอย่างชื่นมื่น เสียงจ๊วบจ๊าบดังขึ้นสนั่น เพราะเธอชื่นชมเหลือแสนที่ได้ดื่มชิมความอลังการแบบที่ไม่เคยพบเจอและสายตาอีกคู่ก็มองเขม็งไปยังสิ่งที่เกสรกำลังชื่นชมมันอยู่ ขนาดอันน่าเกรงกลัวและมันสร้างความระทึกขวัญให้กับแพรวาเป็นที่สุด เธอไม่เคยเห็นสัดส่วนความเป็นชายของใครเลย จนกระทั่งแอบเห็นพี่พันแสงกับเกสรสมสู่กัน จึงค่อยทำความรู้จักกับเจ้าสิ่งนั้น แต่... ที่เธอเห็นอยู่ตอนนี้มันน่าตื่นตาตื่นใจ!! ตระหนกอกสั่นระรัว

ครูสยกยิ้มมุมปาก เขามั่นใจว่าเด็กสาวกำลังตื่นตะลึงกับขนาดความเป็นชายของเขาอยู่ ชายหนุ่มแอ่นลำตัวขึ้น เขาขยับสะโพกสอบช้าๆ ให้สัดส่วนความเป็นชายผลุบเข้าผลุบออกในอุ้งปากที่โอบล้อมเอาไว้ เกสรสรเกือบน้ำตาเล็ด เมื่อขนาดความยาวเกือบถึงคอหอย เธอทั้งดูดและอม ลืมพันแสงไปจนหมดใจ เมื่อความกระสันซ่านวิ่งพล่านอยู่ตามเส้นเลือด และสิ่งที่จะสร้างความซ่านเสียวให้เธออยู่ตรงหน้านี่เอง...

เธอถอนริมฝีปากออกมาอย่างแสนเสียดาย แต่ความหฤหรรษ์มากกว่ากำลังรออยู่ จึงปัดความสนใจทิ้งตวัดปลายขาขึ้นค่อมร่างใหญ่ๆ เอาไว้ ไม่นานนักเธอจับความอวบใหญ่จรดจ่อให้ตรงกลีบดอกไม้ชุ่มน้ำ แล้วค่อยๆ ทิ้งตัวทับลงไปอย่างช้าๆ เป็นจังหวะหนักๆ แพรวาเบิกตาโตเธอมองภาพตรงหน้าตาเขม็ง ขนาดใหญ่โตถูกโอบรัดด้วยเนินนางของเกสรและส่วนนั้นโป่งพองขึ้นมาอย่างชัดเจน

“อู้ยยย...” เสียงครางกระเส่าของสาวอวบ เธอซ่านเสียวเกินจะทน ร่างกายสั่นกระตุกกระหายความเมามันตรงหน้า ตอนนี้เธอเปรียบเหมือนจ๊อกกี้สาว เพราะขึ้นไปอยู่บนหลังอาชาตัวใหญ่ และกำลังโยกขยับเพื่อควบคุมเจ้าอาชาอย่างเมามัน เสียงขยับตัวหนักๆ แหวกความเงียบสงบ มันทำให้แพรวาหัวใจเต้นระส่ำ เธอกุมขยำความโหนกนูนของตัวเอง เพราะน้ำเหนียวๆ ไหลซึมเต็มง่ามขา ร่างอวบอัดของเกสรสั่นสะท้าน เมื่อฝ่ายด้านล่างยกสะโพกรับอย่างหนักหน่วง เขาจับเอวบางกระชากเข้าหาตัว และส่งตัวตนใหญ่ยาวแนบสนิทกับความโหนกนูนนั่น

เสียงตอกอัดดังก้องอยู่เต็มสองหู เธออยากจะกระทดตัวหนีภาพที่ทำให้หัวใจไหวระทึก แต่กลับแนบใบหน้ากับรอยแยกนั้นให้แน่นขึ้น เพื่อจะได้เห็นแทบทุกบททุกตอนแบบตาไม่กระพริบ ไม่นานนักเสียงร้องโหยหวนก็ออกจากปากของเกสร เธอกรีดร้องดังลั่นไม่แคร์ว่าใครจะได้ยิน เพราะประตูสวรรค์เปิดอ้าจนเธอรีบกระโจนขึ้นไปแบบไม่คิดชีวิต

“อ้ายยย...” ร่างอวบทรุดฮวบร่างกายกระตุกสั่น ทอดกายทาบทับร่างใหญ่กำยำ และอ้าปากงับลมหายใจ เมื่อเหนื่อยหนักที่สุดเท่าที่เคยหลับนอนกับใครๆ

ครูสแอบอมยิ้ม เขาได้ยินเสียงของหนักๆ ตกหล่นในห้องข้างๆ จึงมันใจว่าเวลานี้เด็กสาวคนนั้นกำลังกระสันซ่านและต้องการปลดปล่อยเหมือนกับเขา มือใหญ่ๆ ดันร่างอวบชื่นเหงื่อบนร่างกายของเขาให้ลงไปอยู่ด้านข้าง เธอคงหลับแทบจะทันทีที่สุขสมอารมณ์หมาย นอนแผ่อ้าซ่าไม่ได้ชวนมองซักนิด แต่ที่เขามีอารมณ์ร่วมเพราะต้องการจากเด็กสาวในตาสุกสกาวคนนั้นต่างหาก เสียงกรนเบาๆ แสดงว่าเธอหลับสนิท เขาจรดปลายเท้าแผ่วๆ หยัดกายขึ้นยืนทั้งที่ยังเปล่าเปลือย ครูสมองหาตัวช่วยเมื่อก่อนเข้ามาในห้องนี้สายตาปานนกเหยี่ยวมองลูกบิดประตูห้องข้างๆ ตาเป็นมัน กุญแจพวงใหญ่ที่โต๊ะเครื่องแป้งน่าจะช่วยเขาได้เป็นอย่างดี เขาคว้ามันขึ้นมาก่อนจะแทรกกายออกจากห้องของเกสรด้วยฝีเท้าเบากริบ

แพรวานอนหัวใจระทึก เธอคิดถึงขนาดอวบใหญ่นั้น มันติดตาและยากที่จะสลัดให้หลุด มือเล็กๆ ขยับวางบนเนินนางของตัวเองเหมือนเดิม โดยที่จินตนาการว่าผู้ชายแปลกหน้าคนนั้นกำลังปรนเปรอความสุขล้ำให้กับเธอ ริมฝีปากอิ่มเผยออ้า เธออ้าปากงับอากาศเมื่อใกล้จะแตะขอบสวรรค์มะลอมมะล่อ

“ให้ช่วยไหมเด็กน้อย!!” เสียงทุ้มๆ เอ่ยถาม เธอรีบเปิดเปลือกตาขึ้นมองดู ด้วยความตกใจสุดขีด!!

“คะ...คุณเข้ามาได้ยังไง แพรปิดล็อกประตูแล้วนี่คะ ออกไปนะ ออกไป!!” เธอรีบหุบขาลง ตลบชายเสื้อปิดฐานอกที่เปิดอ้าหลังจากหายจากอาการตื่นตกใจ

“แกร็กๆ” ครูสยกพวงกุญแจในมือของเขาขึ้นโชว์ ก่อนจะวางไว้หัวเตียงของอีกฝ่าย แสงสลัวๆ สาดส่องเข้ามาแพรวาจึงรู้ว่าอีกฝ่ายไม่มีเสื้อผ้าติดกายซักชิ้นเดียว

“ยะ...อย่าเข้ามานะ!! แพรจะร้องให้พี่สรช่วย หากคุณจะทำอะไรแพร” เธอรีบร้อนพูดจนปากสั่น

“งั้นรึ!!” ครูสเอ่ยเสียงพร่า เขาก้าวขึ้นเตียงของแพรวาช้าๆ คุกเข่าลงและคืบคลานเข้าหาเธอ แพรวากระทดตัวหนี เธอชักขาเรียวยาวแนบลำตัวจ้องมองอีกฝ่ายด้วยสายตาตื่นตระหนก กำลังจะอ้าปากกรีดเสียงร้อง ร่างหนาหนักก็กระชากร่างบอบบางเข้าหาตัวก่อนจะฉกริมฝีปากหนาทาบทับปิดปากของเธอไว้จนแน่น

“จูบ?!” เธอถูกใครที่ไหนก็ไม่รู้จูบ ริมฝีปากหนาๆ นั้นบดกระแทกปากอิ่มของเธออย่างเมามัน เขาพยายามแทรกปลายลิ้นร้อนระอุเข้ามาในอุ้งปากของเธอ แต่แพรวาเม้มริมฝีปากแน่น เธอหวาดกลัวและตื่นตกใจจนลืมกระทั่งดิ้นรนขัดขืน

มือเล็กๆ ยันแผงอกหนาสุดแรงเกิด แต่มันเหมือนผลักกำแพงหินที่หนักและหนาจนไม่สามารถขยับเขยื้อนเคลื่อนที่ได้ด้วยเรี่ยวแรงอันน้อยนิดของเธอเอง ดวงตากลมโตตื่นตระหนก ลมหายใจหอบโยนเมื่อเธอต้องออกแรงผลักดันลำตัวเปล่าเปลือยที่โถมเข้ามาใกล้ ครูสยกยิ้มเขาไม่ได้สนใจแรงมดซักนิด ริมฝีปากหนาหยักประกบปิดปากเด็กสาวที่เขาหมายตาไว้ พร้อมทั้งสอดมือใหญ่ๆ เข้าไปกอบกุมอกอวบๆ ใต้เสื้อชุดนอนผ้ายืด พร้อมทั้งขยำขยี้ใช้ปลายนิ้วเขี่ยวนบนยอดอกที่หดเกร็ง แพราวาผวาเยือก ความรุ่มร้อนสาดใส่จนกายสาวสั่นกระตุก ความรู้สึกแปลกๆ ยามถูกฝ่ามือร้อนระอุแตะต้องมันเสียดเสียวกระสันจนขนลุกขนชัน

ฝ่ามือใหญ่จิกลงไปที่สะโพกหนั่นแน่นเขาขยับอุ้งมือกุมบั้นท้ายงามงอนและแทรกหัวเข่าลงกลางเรียวขาของเธอป้องกันเธอจะหุบขาชิดกัน ปลายลิ้นสากระคายตวัดเลียผิวกายหวานๆ ตรงลำคอระหง และแพรวาก็หลงมึนเมาเธอเอียงคอให้คนแปลกหน้าแต่โดยดี ลมหายใจร้อนชื้นเป่ารดผิวกายของเธอ แต่ว่าหูของแพรวาอื้ออึงเธอไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย ได้ยินแต่เสียงลมหายใจหอบโยนของตัวเองเท่านั้น!!

เสื้อนอนผ้ายืดถูกรูดออกไปทางศีรษะ ตามด้วยกางเกงผ้าชนิดเดียวกัน ไฟพิศวาสร้อนแรงกำลังแผดเผาคนทั้งคู่ และเด็กสาวไม่ประสีประสาก็กำลังตกอยู่ในวังวนเสน่หาเช่นกัน เธอแอ่นลำตัวบิดเป็นเกลียว ความเสียวกระสันสาดซัดเข้าใส่ อยากจะผลักไสเขาออกไป พอๆ กับการกระชากดึงเขาให้ชิดใกล้ยิ่งกว่าเดิม อุ้งปากร้อนระอุฝังแน่นที่เนินหน้าอกตูมเต่ง เขาขบเม้มดูดดึงจนเธอสะท้านซ่านทรวง ริมฝีปากบางเผยออ้า เธอพ่นลมหายใจออกมาเพื่อระบายความเสียวกระสัน มันเป็นเช่นนี้เองหรือ ความรู้สึกที่เกิดขึ้นตอนที่พันแสงคลุกเคล้าอยู่บนตัวของพี่เกสร และมันกำลังเกิดขึ้นกับเธอ ใจหนึ่งเธอกลัว!! แต่อีกใจหนึ่งเธอก็อยากรู้ อยากรู้ว่าบั้นปลายจะไปจบที่ไหน และมันจะแสนซ่านสุขเพียงใด...

ยอดอกเปียกชื้นเย็นวาบ เมื่อความร้อนระอุที่ครอบครองอยู่ห่างหายไป ปลายยอดอกสั่นระริกและมันกระหายอยากให้เขาครอบครองมันซ้ำอีกครั้ง ครูสมองความงามพิสุทธิ์กลางแสงสลัวด้วยสายตาวาววาม กลิ่นกายเธอยั่วน้ำลายของเขาให้แตกซ่านและเขาสามารถดื่มด่ำกับมันได้ทั้งคืนหากเธอจะสู้ไหว มือใหญ่ๆ ลูบไล้ตามแนวสีข้าง ปลายนิ้วเกลี่ยผิวเนียนๆ เล่นด้วยความพึงพอใจ เนินนางเบียดชิดกันแนบแน่น มีกลุ่มไหมดำสนิทปกคลุมจนทึบ สามเหลี่ยมมหัศจรรย์ที่ชวนให้เขาค้นหา ศีรษะได้รูปซุกลงไปยังเป้าหมายที่เขาปรารถนาตั้งแต่พบเจอหน้าเธอครั้งแรก

แพรวาผวากายเยือก เธอแบะหน้าขาออกกว้างอย่างที่ไม่รู้ตัวเองเลย ยามปลายลิ้นเปียกชื้นแตะต้องสัดส่วนสงวนของเธอ เหมือนมีประจุไฟฟ้าวิ่งพล่าน ตั้งแต่กึ่งกลางร่างกายแผ่กระจายไปจนทั่วทุกตารางนิ้ว ครูสยกยิ้มสมใจเขาฟังเสียงครางแผ่วๆ ของเธอด้วยความลำพอง กลิ่นสาปสาวสะอาดหอมยั่วน้ำลาย เขาจึงเกลือกกลั้วอยู่ที่แอ่งน้ำธรรมชาติด้วยความหฤหรรษ์ เขากระดกปลายลิ้นเร็วยิ่งกว่าจังหวะเข็มนาฬิกา และเอวบางส่ายไหวดั่งปีกผีเสื้อโบกบิน เสียงครางกระเส่าจากคนใต้ร่างและร่างกายของเธอขับน้ำหวานออกมาจนฉ่ำเยิ้ม เขากระดกปลายลิ้นดูดดื่มหยาดน้ำค้างหวานจนพอใจ ก่อนจะค่อยๆ สอดปลายนิ้วลงไปตามรอยแยกฉ่ำน้ำนั้น

“อ๊ะ!” เจ็บ ความรู้สึกตึงๆ ตรงกึ่งกลางร่างกาย ก่อนที่ความรู้สึกแปลกๆ จะตามมา มันเป็นความซ่านเสียวแปลกๆ ที่เธอเองก็บรรยายออกมาเป็นคำพูดไม่ถูก รู้แต่ว่าเธอชอบ และยินดีที่จะรับรู้ ครูสขยับนิ้วเข้าออกช้าๆ เพื่อให้คนตัวเล็กปรับตัว เนื้อนุ่มๆ โอบรัดอยู่รอบปลายนิ้วแข็งๆ และมันทำให้เขากระหายในตัวเธอเพิ่มมากขึ้น ชายหนุ่มหยัดลำตัวขึ้น เขาเบียดเรือนกายร้อนระอุกับผิวเนื้ออ่อนนุ่มนวลเนียน เขาครอบครองยอดอกตูมเต่งนั้นซ้ำอีกครั้ง โดยที่ยังฝากฝังนิ้วแข็งๆ ในแอ่งคูหาสวรรค์เหมือนเดิม เขาปรับจังหวะให้เร็วขึ้น เมื่อร่างกายของเธอพร้อมพลั่ก เนื่องจากน้ำค้างฉ่ำหวานไหลออกมาชโลมนิ้วของเขาจนเปียกโชก

แพรวาบิดตัวเป็นเกลียวคลื่น ความกระสันซ่านสาดใส่จนร่างกายแทบจะปริแตก เธออ้าปากครางเสียงแผ่วๆ เกร็งปลายนิ้วขยุ้มศีรษะทุยได้รูปที่กำลังคลุกเคล้าอกอวบๆ ของเธอ

“ได้โปรด! ช่วยแพรด้วย” เสียงเครือสะอื้นวอนขอเสียงแผ่วๆ เธอไม่รู้ว่ากำลังวิงวอนขออะไร รู้แต่ว่าร่างกายกระหายอยากได้บางสิ่งมาเติมเต็ม

“ได้สิจ้ะเบบี๋! ใจเย็นๆ ประตูสวรรค์กำลังเปิดรอเธออยู่ ฉันจะเป็นคนไปส่งเธอด้วยตัวเอง” ครูสปล่อยความหวานฉ่ำออกจากอุ้งปากด้วยความเสียดาย เขากระซิบบอกสาวน้อยแสนหวานเสียงแหบกระเส่า ก่อนจะฝังปลายจมูกลงไปตรงซอกคอและยกเรียวขาโอบกระชับรอบสะโพกสอบของตัวเอง

แก่นกายแข็งชันจรดจ่อแอ่งน้ำหวาน เขาถอนปลายนิ้วออกมาและเตรียมสอดใส่สิ่งที่ทรงพลังยิ่งกว่า เขาค่อยๆ กดสะโพกสอบส่งสัดส่วนอลังการลงไป และสิ่งที่เขาคิดว่าไม่ควรเจอเขากลับเจอในตัวของสาวน้อยที่กำลังนอนหลับตาปี๋ หายใจหอบระรัวด้านล่าง “กรี้ด!” ครูสรีบตะครุบริมฝีปากบางไว้แน่น เมื่อเขาฝากฝังตัวตนลงไปในร่างกายของเธอ ความแน่นหนึบที่ทำให้ขยับตัวได้อย่างลำบาก ยังไม่แปลกใจเท่าสิ่งที่เขากำลังผ่านพ้นมันไป...คือเยื้อพรหมจรรย์บางๆ

“อ่อยๆ อ่อยอะ อ่อยแอ” เสียงอู้อี้กับปฏิกิริยาต่อต้าน ครูสหัวหมุนเขาจะถอยหลังกลับก็ใช่ที่ เมื่อตัวเองก็กำลังแย่ ชายหนุ่มกดสะโพกสอบสุดแรงเกิด ฝ่าปราการอันน่าตื่นตะลึงและหยุดแช่ตัวเองนิ่งๆ ปล่อยให้เวลาเคลื่อนผ่านไปช้าๆและให้ร่างกายสาวปรับตัวจนคุ้นชินกับสิ่งแปลกปลอม

แพรวาอ้าปากงับอากาศหลังมือใหญ่ๆ ปล่อยเธอเป็นอิสระ ดวงตากลมโตเอ่อคลอด้วยน้ำตาร้อนๆ แห่งความเสียใจ เป็นเพราะตัณหาราคะที่เธออยากรู้ มันทำให้เธอสูญเสียสิ่งมีค่าในตัวเองให้กับคนแปลกหน้าที่บังเอิญมากับเกสร

ส่วนอ่อนนุ่มโอบรัดแก่นกายขนาดใหญ่ที่ฝากฝังอยู่ในตัวของเธอ ร่างกายปรับได้เองตามธรรมชาติและในขณะนี้มันคุ้นชินกับสิ่งแปลกปลอมในเวลานี้เธอกระหายอยากรู้ว่าหากมันเคลื่อนที่เหมือนที่เห็นพี่ชายและพี่สรสาดใส่กัน มันจะสร้างความหฤหรรษ์แบบไหนกันแน่...

สะโพกสอบเริ่มขยับเคลื่อนที่ และมันสร้างอารมณ์ปั่นป่วนให้กับเธอที่สุดจนร่างกายไม่สามารถอยู่เฉยๆ ได้มันขยับตามอีกฝ่ายและซ่านเสียวสุดจะทานทน

“อ๊ะ!ๆ” ทุกจังหวะสั่นสะเทือนจะมีเสียงครางเร่งเร้าอยู่ตลอด เรียวขาเพรียวยาวโอบรอบสะโพกหนา เธอเกร็งตัวแน่นแอ่นเรือนกายรองรับการจู่โจมสุดตัว ปลายนิ้วกลมกลึงจิกแผ่นหลังกว้าง และส่ายสะบัดใบหน้ากับหมอนนุ่ม ครางเสียงแผ่วๆ แข่งกับเสียงร่างกายที่ตอกอัดแรงๆ เสียงเตียงไม้เก่าๆ สั่นกราวเมื่อต้องรองรับน้ำหนักที่มากขึ้น ครูสครางเสียงแหบพร่า ประตูสวรรค์เปิดอ้า รอเวลาให้ทั้งสองคนกระโจนขึ้นไปเยี่ยมชม เขาเร่งขยับตัวถี่รัวขึ้น มวลความร้อนในอากาศไหลมารวมอยู่ที่จุดเดียวกึ่งกลางร่างกาย

“กึกๆ กักๆ” เสียงสะท้อนดังก้องห้องนอนแคบๆ แต่สองคนที่กำลังดื่มด่ำกับรสชาติแผดร้อนของไฟเสน่หาไม่ได้สนใจจะฟัง สองแรงแข็งขันช่วยกันออกแรงเพื่อที่จะได้ไปเที่ยวชมวิมานฉิมพลีพร้อมกันทั้งคู่

ครูสรวบเอวบางไว้มั่น เขาคู้เข่าปักหลักแน่นกับที่นอนเก่าๆ พรางกระชากเรือนกายอวบอุ่นเข้าหาตัวตนสุดแรง และมันทำให้แพรวาสั่นกระตุก เธออ้าปากงับลมหายใจแทบไม่ทัน มันจุกเสียดและเสียวซ่าน ผิวกายสั่นยะเยือก

“เธอชื่ออะไรแม่เด็กน้อยแสนหวาน” เสียงแหบห้าวเอ่ยถามเบาๆ แต่จังหวะรักที่เขามอบให้กับหนักหน่วงและเธอก็ชื่นชอบมันยิ่งนัก

“อะๆ แพร แพรชื่อแพรวา” เสียงกระท่อนกระแท่นเอ่ยตอบ เธอหลับตาปี๋เพราะชายหนุ่มด้านบนลำตัวส่ายสะโพกเป็นวงกลม พร้อมทั้งถอนตัวออกไปอย่างแช่มช้า แต่กลับกระแทกแก่นกายลงมาอีกครั้งแบบหนักหน่วง

“แพรวา เธอแน่นมากเลยที่รัก” เสียงแหบๆ เอ่ยชมมันทำให้เธอรู้สึกภูมิใจ

ครูสรวบรวมกำลังที่เหลือ เขาขยับตัวเร็วรี่ เหงื่อเม็ดเล็กๆ ไหลเต็มแผ่นหลังกว้าง ประหนึ่งเหมือนกับว่าเขาพึ่งจะอาบน้ำเสร็จมาหมาดๆ จนลำตักเปียกปอน รสพิศวาสแผดเผาจนแพรวาแทบจะมอดไหม้ เธอหูอื้อตาลายและอยากจะไปถึงเส้นชัยโดยไว เอวอ่อนส่ายไหวยกรับจังหวะร้อนแรง ครางเสียงแผ่วๆ เกร็งลำตัวแน่น กรีดเสียงร้องอู้อี้กับไหล่หนาๆ เมื่อจุดหมายปลายทางที่ปรารถนาเธอสามารถไปถึงได้สำเร็จ ครูสเร่งความเร็วของตัวเอง เขาพยายามจะตามคนใต้ร่างให้ทัน เมื่อเธอโอบรัดแก่นกายของเขาพร้อมทั้งดูดตอดถี่ๆ เขาถอดถอนแก่นกายออกมาก่อนจะกระแทกสวนใส่เต็มแรง คายพิษร้ายแรงสาดใส่คนตัวเล็กทุกหยาดหยด

หลังพายุพิศวาสสงบลง ชายหนุ่มมองหัวไหล่กลมกลึงที่สั่นไหว ด้วยความไม่เข้าใจ เธอสะบัดตัวออกไปจากอ้อมกอดแทบจะทันที ที่สติสัมปชัญญะกลับมาเต็มร้อย เรือนกายเปลือยเปล่าคู้เข่าขึ้นสองมือกอดลำตัวแน่น มองเหมือนเด็กทารกยามที่อยู่ในครรภ์ของมารดา เขารู้สึกอิ่มเอิบและซาบซ่านยามได้รับรสรักหวานหอมจากเรือนกายสะอาดบริสุทธิ์ของเธอ

“เธอเป็นอะไรแพรวา ฉันทำให้เธอเจ็บตัวรึ?!!” ริมฝีปากหนาหยักเอ่ยถาม และเขาหยุดรอคำตอบ

หัวไหล่สั่นๆ กับร่างกายที่สั่นระริกเป็นคำตอบที่เขาไม่เข้าใจซักนิด มันเกิดอะไรขึ้น!!

แพรวาอยากจะหันไปทำร้ายคนด้านหลังที่ยังคงนอนนิ่งแนบแผ่นหลังของเธอ ริมฝีปากอิ่มบวมช้ำเพราะฤทธิ์จูบร้อนๆ ของเขา เธอเม้มแน่นกลั้นเสียงสะอื้นของความเสียใจที่หลงตกลงไปในหลุมของดำกฤษณา รสชาติหวามซ่านทรวง แต่มันก็คือความสูญเสียยิ่งใหญ่ที่เธอไม่สามารถเรียกคืนได้ ความสาวที่รักษาไว้ขาดกระจุยกระจายหลังเขาเข้ามาในห้องนอนของเธอ

“คุณ...กลับออกไปเถอะ!! เดี๋ยวพี่สรตื่นขึ้นมาไม่เจอคุณจะเป็นเรื่อง” เธอกัดฟันเอ่ยไล่เขา แค้นแทบกระอักออกมาเป็นลิ่มเลือด แต่ไม่สามารถแก้ไขอะไรได้อีก จึงต้องป้องกันการโดนด่าทอจากพี่สะใภ้ปากจัด หากเธอตื่นขึ้นมาไม่เห็นคู่นอน เธออาจจะโดนด่าฟรีๆ

“ครูส ฉันชื่อครูส”

“จะชื่ออะไรก็ช่างคุณเถอะ ออกไป! ออกไปจากห้องแพร” เสียงตวาดสั่นเครือเมื่อเธอกำลังจะร้องไห้ แต่ไม่อยากให้เขาเห็นน้ำตาของความพ่ายแพ้

“อ้าว! เธอเป็นอะไรแพร เกิดอะไรขึ้นอีกล่ะ”

“เอะ!! พูดภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไง แพรบอกว่าให้คุณออกไป!” เธอสะบัดใบหน้าหันกลับมาตะคอกใส่เขาเสียงดัง ดวงตากลมโตแดงก่ำ มีรอยแค้นเต็มสายตา เธอถลาเข้าไปทุบแผ่นอกกว้าง ระบายความแค้นเคืองแบบไม่ยั้งมือ

“คนบ้าคนใจร้าย อื้อ!! ทำแบบนี้กับแพรทำไม?”

“หึๆ...” ครูสหลุดเสียงหัวเราะออกมาเขากำลังงงกับปฏิกิริยาของเธอ

“เธอจะเอาค่าความสาวเธอเท่าไรล่ะ เด็กน้อย!! ฉันเต็มใจจ่ายให้ไม่อั้น เพราะเธอทำให้ฉันรู้สึกเหมือนขึ้นสวรรค์ทั้งที่ยังมีลมหายใจ” เขาจับมือเล็กๆ ไว้จนแน่น เอ่ยเสียงเย็นๆ เมื่อมองสบนัยน์ตานองน้ำตา

“ปะ ปล่อย!! อย่าเอามือสกปรกมาแตะตัวแพรนะ ไอ้คนชาติชั่ว!! หน้าตัวเมียรังแกคนไม่มีทางสู้” เธอกัดฟันแน่น เอ่ยเสียงสั่นๆ ด่ากราดแบบไม่ไว้หน้า

“ชาติชั่ว สกปรก หน้าตัวเมีย... แต่เธอก็มีความสุขดีนี่ ตอนที่ฉันฝังแน่นอยู่ในตัวของเธอ” ครูสตอกกลับแบบไม่ไว้หน้าเช่นกัน ดวงตาสีทองเปล่งประกายแรงร้อน ยัยเด็กหน้าอ่อนผ่านร้อนผ่านหนาวมาไม่กี่ปี เธอไม่มีสิทธิ์มาต่อว่าเขาเลยซักนิด เมื่อที่เขาทำไปก็เพื่อสนองความอยากของเธอแทบทั้งสิ้น เพราะเขารู้ดีว่าร่างอวบอัดตรงหน้ากระสันอยากมีเพศสัมพันธ์ขนาดไหน เขาแค่สนองให้เธอแบบถึงใจ แถมใจดีจะแถมเงินรางวัลให้เธอด้วยซ้ำ

“ป่าเถื่อน คุณเลวชาติจนแพรไม่รู้ว่าจะสรรหาคำไหนมาเปรียบเทียบ ปล่อยแพร!! แล้วคุณจะไปตายที่ไหนก็ไป”

“ไม่ต่ออีกสักยกเหรอจ้ะ ฉันยินดีบริการ รู้สึกว่าเธอยังไม่อิ่มดีเท่าไร รับรองได้ครั้งนี้เธอจะจำไปจนตาย” ครูสกระโจนพรวดเดียวก็สามารถเข้าถึงตัวเธอได้อย่างสบายๆ เขากางฝ่ามือขยุ้มหน้าอกอวบและกระชากผืนผ้าที่คลุมร่างกายเปล่าเปลือยออกไปอย่างรวดเร็ว จนแพรวาเองยังตั้งตัวไม่ทัน ก่อนที่เธอจะกรีดร้องให้เกสรทที่นอนอยู่ห้องข้างๆ เข้ามาช่วย ริมฝีปากหนาๆ ก็ปิดทับพร้อมทั้งบดจูบเธอแบบรุนแรง เขาใช้ฝ่ามือบีบปลายคางของเธอบังคับให้แย้มริมฝีปากออก และปลายลิ้นสากๆ ก็แทรกเข้าไปแทนที่ ปลายลิ้นสากระคายกวาดต้อนเรียวลิ้นอ่อนนุ่ม เขาตักตวงความหวานในอุ้งปาก หลอกล่อจนสาวน้อยด้อยประสบการณ์จนมึนมัว

ทรวงอกอวบอัดแทบจะแหลกคามือใหญ่ เขาขยำขยี้บีบเคล้นไม่ออมแรง ตั้งใจให้คนใต้ร่างจดจำเอาไว้ในใจ ว่าคนอย่าง ครูส ดิออน โหดและเถื่อนได้แค่ไหน เพราะฉะนั้นอย่าได้มาคิดลองดี ครูสแทรกหัวเข่าสกัดเรียวขาของแพรวาเอาไว้ได้ทัน ก่อนที่เธอจะหุบเข่าหนี เขาคลึงเคล้นเนินนางอวบอูมด้วยหัวเข่าแข็งๆ เร่งปฏิกิริยาในร่างกายให้ยอมรับเขาโดยดุษฎี อยากรู้นักว่าเธอจะดิ้นหนีกรงเล็บมัจจุราชอย่างเขาได้พ้นทางไหน ในเมื่อแค่แตะนิดแตะหน่อย ไฟในกายเธอก็ลุกพรึบพร้อมที่จะให้เขาฝังกายลงไปแบบเน้นๆ ถึงเธอจะขัดขืนต่อสู้สุดฤทธิ์ในตอนแรก หลังจากเขาปรนเปรอด้วยปลายลิ้นและปลายนิ้วเธอก็อ่อนยวบยาบเหมือนขี้ผึ้งรนไฟ พร้อมที่จะอ้าขาให้เขาฝังกายลงไปในสัดส่วนยวนตา

ครั้งนี้เขาไม่ออมแรง เขาแทรกตัวลงไปในแอ่งน้ำหวานๆ แนบสนิทภายในครั้งเดียว แพรวาผวาเยือกเมื่อความแข็งตึงแหวกผ่านเข้ามาอีกครั้ง ความเสียวกระสันซัดใส่ จนเธอเผลอตัวครางเสียงระโหย รสสัมผัสหวานแหลมทำให้แพรวาเกือบขาดใจตาย ร่างกายชื้นเหงื่อบิดเป็นเกลียวเธอเสียว เสียวเกินจะทานทน เมื่อร่างหนาหนักระทั้นกระแทกร่างกายแบบไม่ออมแรง “ตั่บๆ” เสียงร่างกายกระทบกันสะท้อนดังทั่วห้องนอนแคบๆ เธอครางเสียงแหบแห้ง กางปลายนิ้วขยุ้มผืนผ้าปูที่นอน แทบจะกระชากให้ขาดคามือ เพราะร่างกายเธอใกล้จะปริแยก เพราะพายุพิศวาสโหมพัดเข้าใส่

ครูสยกเรียวขาเพรียวยาวพาดไว้ที่เหนือบ่า เขากดตัวตนแนบชิดสัดส่วนยวนตามากยิ่งขึ้น เขากัดฟันกรอดๆ ผิวเนื้อนุ่มนิ่มโอบรัดจนแทบขยับตัวไม่ได้ มันร้อนวูบวาบกระสันเสียว ทุกครั้งที่ถอดถอนและสอดใส่เข้าไปซ้ำๆ กว่าการลงทัณฑ์อันแสนป่าเถื่อนจะจบลง ครูสแทบจะสิ้นแรงเมื่อเขาโหมใส่เธอไม่ยั้ง ยิ่งคนใต้ร่างสะท้านสะเทือนมากขึ้น เขาก็ยิ่งออกแรงให้หนักขึ้นเพื่อให้เธอจดจำไปจนวันตาย...

“เธออยากได้อะไรที่สุด ในเวลานี้ แพรวา” เสียงแหบๆ เอ่ยถามพร้อมทั้งโยกลำตัวสุดแรง

“แพรอยากให้คุณตาย ตายตอนนี้เลยยิ่งดี!!” แพรวาเอ่ยตอบเสียงสั่นเครือ แต่ก็ยังร่อนสะโพกรับการจู่โจมของเขาด้วยความกระสันเสียว

“โอ้!! เธออยากให้ฉันตายหรอกรึ พระเจ้า!! เธออยากให้คนที่กำลังขย่มเธอสิ้นใจ ใจร้ายเกินไปแล้วทูนหัว” เขากัดฟันแน่นกระทั้นร่างกายแรงๆ เป็นการเอาคืนคนใต้ร่าง แพรวากดปลายเล็บจิกผิวตึงๆ เหนือหัวไหล่เธอเกร็งตัวและกรีดเสียงร้องก้องเมื่อถูกเหวี่ยงโยนออกไปนอกโลกเพราะพายุพิศวาส ครูสถอนลมหายใจเฮือก เขาเสือกเสยแก่นกายแรงๆ เร่งตามติดเธอไม่คิดชีวิต พร้อมทั้งครางเสียงก้อง เมื่อกระโจนพรวด ก้าวตามไปติดๆ