ตอนที่ 101 ความสัมพันธ์กับครอบครัวปลายฝัน

ตอนที่ 101 ความสัมพันธ์กับครอบครัวปลายฝัน

หลังจากค่ำคืนอันแสนหวานในเรือนหอ ภาคินัยและปลายฝันก็เริ่มต้นชีวิตคู่ในฐานะสามีภรรยาอย่างสมบูรณ์แบบ วันรุ่งขึ้นหลังจากงานแต่งงาน พวกเขาก็เดินทางกลับมายังกรุงเทพฯ เพื่อใช้เวลาอยู่กับครอบครัวของ ปลายฝัน ซึ่งเป็นสิ่งที่ ภาคินัยให้ความสำคัญเป็นอย่างมากเขารู้ดีว่าการได้รับการยอมรับจากคุณแม่ของปลายฝันนั้นสำคัญเพียงใด

เช้าวันแรกของการเป็นสามีภรรยาภาคินัยและปลายฝัน ตื่นขึ้นมาด้วยรอยยิ้มและแววตาที่เปี่ยมสุข พวกเขาช่วยกันจัดเก็บข้าวของเล็กน้อย ก่อนจะขับรถไปยังบ้านของปลายฝันเพื่อร่วมรับประทานอาหารเช้ากับครอบครัว

เมื่อไปถึงบ้านปลายฝันคุณแม่ของเธอเตรียมอาหารเช้าไว้ต้อนรับอย่างอบอุ่น ทั้งข้าวต้มกุ้งร้อนๆ ไข่เจียวหอมๆ และขนมปังปิ้ง คุณพ่อของ ปลายฝัน กำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ที่โต๊ะอาหาร

"มาแล้วเหรอลูกปายคุณภีมด้วยมาๆ นั่งก่อนจ้ะ" คุณแม่ของปลายฝัน กล่าวต้อนรับด้วยรอยยิ้ม

"สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่" ภาคินัยยกมือไหว้ด้วยความเคารพ

"สวัสดีจ้ะตาภีม เมื่อคืนคงเหนื่อยแย่เลยสิ" คุณพ่อของปลายฝัน แซวขึ้นมาเบาๆ ทำให้ภาคินัยและปลายฝันหน้าแดงเล็กน้อย

"ไม่เหนื่อยหรอกครับคุณพ่อ" ภาคินัยตอบยิ้มๆ

"ทานข้าวกันก่อนดีกว่าจ้ะแม่เตรียมของโปรดของปายไว้ให้ด้วยนะ" คุณแม่ของปลายฝันพูดพลางตักข้าวต้มใส่ชามให้ลูกสาว

ภาคินัยเห็นว่าคุณแม่ของปลายฝันดูแลลูกสาวอย่างเอาใจใส่เขาก็รู้สึกอบอุ่นใจและยิ่งรู้สึกอยากที่จะสร้างความประทับใจให้กับท่าน

ตลอดมื้อเช้าภาคินัยพยายามชวนคุณพ่อคุณแม่ของปลายฝัน คุยเรื่องต่างๆ อย่างเป็นธรรมชาติ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องข่าวสารบ้านเมือง เรื่องราวในอดีตของคุณพ่อคุณแม่และเรื่องแผนการในอนาคตของเขาและปลายฝัน เขาสังเกตเห็นว่าคุณแม่ของปลายฝันดูจะเปิดใจมากขึ้ และเริ่มยิ้มแย้มกับเขาบ่อยขึ้น

"ตาภีมนี่ก็ดีนะ ดูแลหนูปายดีเหลือเกิน" คุณแม่ของปลายฝันเอ่ยขึ้นมากลางคันทำให้ภาคินัยยิ้มอย่างเขินอาย

"เป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้วครับคุณแม่" ภาคินัยตอบด้วยความจริงใจ

หลังจากมื้อเช้าอันแสนอบอุ่นภาคินัยและปลายฝัน ใช้เวลาอยู่ที่บ้านของ ปลายฝัน ตลอดทั้งวันภาคินัยพยายามทำตัวให้เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว เขาช่วยคุณพ่อของ ปลายฝันจัดสวนช่วยคุณแม่ของปลายฝันทำความสะอาดบ้านและช่วยปลายฝันเตรียมอาหารเย็น

ในช่วงบ่ายภาคินัยได้มีโอกาสพูดคุยกับคุณแม่ของปลายฝันอย่างเป็นส่วนตัวคุณแม่ของปลายฝันชวนภาคินัยไปนั่งดื่มชาในสวนหลังบ้าน บรรยากาศดูผ่อนคลายและเป็นกันเอง

"ตาภีมจ๊ะ แม่มีเรื่องอยากจะคุยด้วยหน่อย" คุณแม่ของปลายฝันเริ่มบทสนทนา

"ครับคุณแม่ มีอะไรเหรอครับ" ภาคินัยตอบด้วยความตั้งใจฟัง

"แม่รู้ว่าตาภีมรักหนูปายมากนะ แต่แม่ก็ยังเป็นห่วงหนูปายอยู่ดี" คุณแม่ของปลายฝันพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน "ที่ผ่านมาหนูปายเขาก็เจอเรื่องมาเยอะแม่เลยอยากให้ตาภีมดูแลเขาให้ดีที่สุดนะจ๊ะ"

ภาคินัยจับมือคุณแม่ของปลายฝันไว้แน่น "คุณแม่ไม่ต้องห่วงนะครับ ผมสัญญาว่าจะดูแลปลายฝันให้ดีที่สุดจะไม่ทำให้คุณแม่ต้องผิดหวังแน่นอนครับ"

คุณแม่ของปลายฝันมองเข้าไปในดวงตาของภาคินัย เธอเห็นแววตาที่มุ่งมั่นและจริงใจ เธอจึงค่อยๆ ยิ้มออกมา

"แม่เชื่อใจตาภีมนะ" คุณแม่ของปลายฝันกล่าวด้วยความรู้สึกโล่งใจ "หนูปายเขาโชคดีจริงๆ ที่ได้ตาภีมมาเป็นสามี"

คำพูดของคุณแม่ของปลายฝันทำให้ภาคินัยรู้สึกดีใจเป็นอย่างมากเขารู้สึกเหมือนยกภูเขาออกจากอกการที่ได้รับการยอมรับจากคุณแม่ของปลายฝัน นั้นเป็นสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับเขาในตอนนี้

เมื่อถึงเวลาอาหารเย็นทุกคนมารวมตัวกันที่โต๊ะอาหารอีกครั้ง คุณแม่ของ ปลายฝันเตรียมอาหารโปรดของทุกคนไว้เต็มโต๊ะ ภาคินัยช่วยตักอาหารให้คุณพ่อคุณแม่ของปลายฝันและดูแลปลายฝันอย่างดี

"วันนี้ผมมีความสุขมากเลยครับ ที่ได้มาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากับครอบครัวของปลายฝันแบบนี้" ภาคินัยกล่าวขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม

"แม่ก็เหมือนกันจ้ะตาภีม" คุณแม่ของปลายฝันตอบกลับด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่น "ต่อไปนี้ก็มาทานข้าวที่บ้านบ่อยๆ นะจ๊ะ"

ภาคินัยพยักหน้าด้วยความยินดี "แน่นอนครับคุณแม่"

หลังจากทานอาหารเย็นเสร็จพวกเขาก็มานั่งดูโทรทัศน์ด้วยกันคุณพ่อของ ปลายฝันชวนภาคินัยคุยเรื่องฟุตบอล ส่วนคุณแม่ของปลายฝันก็ชวน ปลายฝันคุยเรื่องงานแต่งงานที่ผ่านมา

ภาคินัยสังเกตเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของปลายฝันตลอดเวลาที่อยู่กับครอบครัว เขาเองก็รู้สึกมีความสุขและอบอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก การได้อยู่กับครอบครัวที่เต็มไปด้วยความรักเช่นนี้ ทำให้เขารู้สึกเหมือนได้เติมเต็มสิ่งที่ขาดหายไปในชีวิต

ก่อนที่ภาคินัยและปลายฝันจะเดินทางกลับคอนโดคุณแม่ของปลายฝัน เดินมาส่งพวกเขาที่หน้าประตูและกอดปลายฝั แน่น

"ดูแลตัวเองดีๆ นะลูก แล้วก็ดูแลคุณภีมด้วย" คุณแม่ของปลายฝันกำชับ

"ค่ะคุณแม่" ปลายฝันตอบรับ

คุณแม่ของปลายฝันหันมาหาภาคินัยแล้วยิ้มให้เขาอย่างอ่อนโยน "ดูแลหนูปายดีๆ นะตาภีม"

ภาคินัยยกมือไหว้คุณแม่ของปลายฝันอีกครั้ง "ครับคุณแม่ผมสัญญาครับ"

เมื่อขับรถออกมาจากบ้านของปลายฝันปลายฝันก็หันมามองภาคินัยด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความรัก

"คุณภีมคะปายดีใจมากเลยค่ะที่เห็นคุณแม่เปิดใจยอมรับคุณภีม" ปาย กล่าวด้วยน้ำเสียงซาบซึ้งใจ

ภาคินัยยื่นมือไปกุมมือของปลายฝัน ไว้แน่น "ผมก็ดีใจเหมือนกันครับปาย ผมรู้ว่าการได้รับความเชื่อใจจากคุณแม่ของคุณนั้นสำคัญกับผมมาก"

"ขอบคุณนะคะคุณภีม ที่รักและดูแลปายกับครอบครัวของปายดีขนาดนี้" ปลายฝันซบหน้าลงกับไหล่ของภาคินัย

ภาคินัยลูบผมของปลายฝันอย่างอ่อนโยน "ไม่ต้องขอบคุณหรอกครับ ปายคือครอบครัวของผมแล้ว"

ค่ำคืนนี้เต็มไปด้วยความสุขและความอบอุ่นภาคินัย รู้สึกว่าเขาก้าวผ่านกำแพงที่เคยกั้นขวางความสัมพันธ์ระหว่างเขากับคุณแม่ของปลายฝันได้สำเร็จแล้ว ความผูกพันระหว่างเขากับครอบครัวของปลายฝันเริ่มแน่นแฟ้นขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เขาจะได้รับในชีวิตคู่

วันแรกของการเป็นสามีภรรยาจบลงด้วยความประทับใจและความสุขที่เอ่อล้น ภาคินัยได้พิสูจน์ให้คุณแม่ของปลายฝันเห็นแล้วว่าเขารักและพร้อมที่จะดูแลลูกสาวของท่านอย่างดีที่สุดการได้รับการยอมรับจากครอบครัวของปลายฝันทำให้เขารู้สึกมั่นคงและสมบูรณ์แบบมากยิ่งขึ้น

ชีวิตคู่ของภาคินัยและปลายฝันได้เริ่มต้นขึ้นอย่างแท้จริงแล้ว พวกเขาพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับทุกสิ่งทุกอย่างที่เข้ามาในชีวิต ไม่ว่าจะเป็นความสุข ความทุกข์ หรือความท้าทายต่างๆ ด้วยความรัก ความเข้าใจและการสนับสนุนซึ่งกันและกัน พวกเขาทั้งสองคนเชื่อมั่นว่าความรักจะนำพาพวกเขาไปสู่การสร้างครอบครัวที่อบอุ่นและมีความสุขไปตลอดกาล