ตอนที่ 109 คุณแม่ท้องโตนัดเจอกัน

ตอนที่ 109 คุณแม่ท้องโตนัดเจอกัน

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ปลายฝันและน้ำหวานเข้าสู่ช่วงท้ายของการตั้งครรภ์อย่างเต็มตัว หน้าท้องของพวกเธอใหญ่ขึ้นอย่างเห็นได้ชัด การเคลื่อนไหวเริ่มเป็นไปอย่างเชื่องช้า แต่ใบหน้าของทั้งคู่กลับเปล่งประกายด้วยความสุขและความตื่นเต้นที่จะได้พบหน้าลูกน้อยในอีกไม่กี่อึดใจนี้ ด้วยความเป็นว่าที่คุณแม่พร้อมกัน พวกเธอนัดเจอกันเพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์และให้กำลังใจกันในโค้งสุดท้ายของการตั้งครรภ์

บ่ายวันหนึ่ง ปลายฝันและน้ำหวานนัดเจอกันที่คาเฟ่บรรยากาศอบอุ่นใจกลางเมือง ซึ่งเป็นสถานที่ที่พวกเธอเคยมาบ่อยครั้งก่อนที่จะตั้งครรภ์ วันนี้ต่างออกไป พวกเธอไม่ได้มาด้วยท่าทางคล่องแคล่วเหมือนเดิม แต่มาพร้อมกับหน้าท้องที่กลมมนและรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความสุข

ปลายฝันมาถึงก่อนเล็กน้อย เธอเดินเข้าไปนั่งที่โต๊ะประจำมุมหนึ่งของร้าน พลางลูบท้องตัวเองเบาๆ เมื่อน้ำหวานเดินเข้ามาในร้าน ทั้งสองต่างมองหน้ากันและยิ้มกว้างด้วยความเข้าใจ

"หวาน! ท้องโตขึ้นเยอะเลยนะแก" ปลายฝันทักทายพลางยิ้มอย่างอบอุ่น

"ปายก็เหมือนกัน! ดูแข็งแรงขึ้นเยอะเลยนะ" น้ำหวานตอบพลางเดินมานั่งตรงข้าม

ทั้งคู่สั่งเครื่องดื่มและขนมที่เหมาะสำหรับคนท้องอย่างระมัดระวัง พลางเริ่มต้นบทสนทนาที่เต็มไปด้วยเรื่องราวของการตั้งครรภ์

"ช่วงนี้ปายเป็นไงบ้าง ยังมีอาการแพ้ท้องอยู่ไหม" น้ำหวานถามด้วยความเป็นห่วง

ปลายฝันส่ายหน้าเบาๆ "ไม่มีแล้วแก แต่จะปวดหลังกับปวดขาบ่อยขึ้นน่ะ แล้วก็รู้สึกเหนื่อยง่ายกว่าเดิมเยอะเลย"

"หวานก็เป็นเลยปาย โดยเฉพาะตอนกลางคืน จะนอนไม่ค่อยหลับเพราะลูกดิ้นเก่งมาก" น้ำหวานพยักหน้าเห็นด้วย

"ใช่เลยแก บางทีลูกดิ้นแรงจนปายสะดุ้งเลยนะ! แต่ก็มีความสุขแหละที่รู้ว่าเขาแข็งแรง" ปลายฝันลูบท้องตัวเองด้วยรอยยิ้ม

บทสนทนาของพวกเธอดำเนินไปอย่างออกรส ทั้งเรื่องอาการต่างๆ ที่ต้องเจอในช่วงใกล้คลอด การเตรียมตัวสำหรับการคลอด การเลือกโรงพยาบาล และการเตรียมของใช้สำหรับลูกน้อย พวกเธอต่างแลกเปลี่ยนประสบการณ์และให้คำแนะนำซึ่งกันและกันอย่างเป็นธรรมชาติ

"ปายเตรียมของใช้เด็กอ่อนครบหรือยัง" น้ำหวานถาม

"ครบเกือบหมดแล้วแก เหลือแค่บางอย่างที่ต้องรอให้คลอดก่อนถึงจะซื้อได้" ปลายฝันตอบ "แล้วหวานล่ะ เตรียมไปถึงไหนแล้ว"

"หวานก็ครบเกือบหมดแล้วเหมือนกันแก คุณธามนี่เห่อลูกมากเลยนะ ซื้อของจุกจิกมาเต็มไปหมดเลย" น้ำหวานหัวเราะเบาๆ

"คุณภีมก็เป็น! เขาเตรียมห้องให้ลูกไว้ตั้งนานแล้ว" ปลายฝันยิ้ม

แม้จะเต็มไปด้วยความสุข แต่ความกังวลเล็กๆ น้อยๆ ก็ยังคงมีอยู่ในใจของว่าที่คุณแม่ทั้งสอง ปลายฝันกังวลเรื่องการคลอดว่าจะเจ็บมากแค่ไหน ส่วนน้ำหวานกังวลว่าจะสามารถเลี้ยงลูกได้ดีพอหรือไม่

"หวาน... ปายกังวลเรื่องการคลอดจังเลยแก ปายกลัวจะเจ็บมาก" ปลายฝันเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่แสดงออกถึงความกังวล

น้ำหวานยื่นมือไปกุมมือปลายฝันเบาๆ "ไม่ต้องกังวลนะปาย ใครๆ เขาก็คลอดกันได้แหละแก หวานเชื่อว่าปายทำได้แน่นอน"

"หวานไม่กังวลเหรอ" ปลายฝันถามกลับ

"กังวลสิแก แต่หวานกังวลเรื่องการเลี้ยงลูกมากกว่านะ หวานกลัวจะดูแลลูกได้ไม่ดี" น้ำหวานสารภาพ

"ไม่เป็นไรหรอกหวาน เราเรียนรู้ไปพร้อมกันนะแก คุณภีมกับคุณธามก็พร้อมจะช่วยเราเต็มที่อยู่แล้ว" ปลายฝันปลอบใจ

บทสนทนาที่จริงใจและเปิดเผยทำให้ทั้งสองรู้สึกโล่งใจมากขึ้น การได้ระบายความรู้สึกและได้รับกำลังใจจากคนที่มีประสบการณ์คล้ายๆ กันนั้นเป็นสิ่งที่มีค่าอย่างยิ่ง

ทั้งปลายฝันและน้ำหวานต่างก็พูดถึงความโชคดีที่มีสามีและครอบครัวที่น่ารักคอยดูแลและสนับสนุนอย่างเต็มที่

"คุณภีมดูแลปายดีมากเลยแก เขาไม่เคยบ่นเลยเวลาที่ปายอารมณ์แปรปรวน" ปลายฝันเล่าด้วยรอยยิ้ม "แล้วเขาก็ขยันหาข้อมูลเรื่องการเลี้ยงลูกมากๆ เลย"

"คุณธามก็เหมือนกันแก เขาจะคอยนวดให้หวานทุกคืนเลยเวลาที่หวานปวดหลัง" น้ำหวานเสริม "แล้วเขาก็เห่อลูกมากเลยนะ คอยพูดคุยกับลูกในท้องทุกวัน"

ไม่เพียงแค่สามี แต่ครอบครัวของพวกเธอก็ให้การสนับสนุนอย่างเต็มที่ คุณแม่ของปลายฝันและน้ำหวานมักจะโทรมาถามไถ่อาการและให้คำแนะนำต่างๆ อยู่เสมอ รวมถึงคุณพ่อของพวกเธอก็ดูจะตื่นเต้นกับการเป็นคุณตาคุณปู่เช่นกัน

"คุณแม่ของปายก็เตรียมของใช้เด็กอ่อนไว้ให้เยอะแยะเลยนะ ท่านบอกว่าดีใจมากที่จะได้มีหลาน" ปลายฝันกล่าว

"คุณแม่ของหวานก็เหมือนกันแก ท่านบอกว่าถ้าคลอดแล้วจะมาช่วยเลี้ยงด้วย" น้ำหวานเล่าด้วยความสุข

การตั้งครรภ์พร้อมกันของปลายฝันและน้ำหวานไม่เพียงแต่ทำให้ความสัมพันธ์ของพวกเธอแน่นแฟ้นขึ้นเท่านั้น แต่ยังส่งผลให้ความผูกพันระหว่างสองครอบครัวก็แข็งแกร่งยิ่งขึ้นด้วย ภาคินัยและธามเองก็สนิทสนมกันมากขึ้นจากการที่ต้องมาดูแลภรรยาของตนเองไปพร้อมๆ กัน ทำให้พวกเขามีเรื่องให้พูดคุยและแลกเปลี่ยนประสบการณ์กันอยู่เสมอ

"คุณภีมกับคุณธามก็ดูเป็นเพื่อนสนิทกันไปแล้วนะ" ปลายฝันกล่าวพลางยิ้ม

"ใช่เลยแก เห็นพวกเขาสองคนคุยกันเรื่องการทำธุรกิจและการเลี้ยงลูกแล้วก็น่ารักดี" น้ำหวานเสริม

พวกเขาทั้งสี่มักจะนัดทานอาหารเย็นด้วยกัน หรือไปเที่ยวพักผ่อนใกล้ๆ กัน เพื่อใช้เวลาอยู่ร่วมกันให้มากที่สุด การได้เห็นความสุขและรอยยิ้มของกันและกัน ทำให้พวกเขารู้สึกอบอุ่นใจ และมั่นใจว่าครอบครัวของพวกเขากำลังจะเติบโตอย่างมั่นคง

เมื่อแสงตะวันเริ่มลับขอบฟ้า ปลายฝันและน้ำหวานก็ร่ำลาและแยกย้ายกันกลับบ้าน พวกเธอจากกันด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความสุขและความหวัง

การเป็นคุณแม่พร้อมกันทำให้พวกเธอไม่รู้สึกโดดเดี่ยวในการเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในชีวิต พวกเธอมีกันและกันคอยเป็นกำลังใจและแบ่งปันประสบการณ์เสมอ

ไม่ว่าลูกน้อยของพวกเธอจะเป็นเพศอะไร จะหน้าตาเป็นอย่างไร สิ่งเดียวที่ทั้งปลายฝันและน้ำหวานปรารถนาคือขอให้ลูกแข็งแรงสมบูรณ์ และเติบโตขึ้นมาเป็นคนดีของสังคม

การรอคอยใกล้จะสิ้นสุดลงแล้ว และบทบาทใหม่ของการเป็นคุณแม่ก็กำลังจะเริ่มต้นขึ้นอย่างสมบูรณ์ พวกเธอพร้อมแล้วที่จะโอบกอดลูกน้อยของพวกเธอไว้ในอ้อมแขน และเริ่มต้นชีวิตครอบครัวที่เต็มไปด้วยความรัก ความอบอุ่น และความสุขไปตลอดกาล