ตอนที่ 43 แผนการของทิชา

ตอนที่ 43 แผนการของทิชา

หลังจากที่ได้ใช้เวลาทบทวนตัวเองและคิดว่าได้ค้นพบคำตอบในใจแล้ว ทิชาตัดสินใจที่จะกลับมาเผชิญหน้ากับชีวิตจริง แต่ทว่า ความสับสนและความรู้สึกที่แท้จริงในใจของเธอกลับไม่ได้คลี่คลายอย่างที่เธอคิดไว้เลยแม้แต่น้อย ความพ่ายแพ้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าในศึกชิงหัวใจภาคินัย ทำให้ทิชายิ่งหมกมุ่นอยู่กับความต้องการเอาชนะมากขึ้นเรื่อยๆ ความคิดที่จะแยกภาคินัยออกจากปลายฝันยังคงฝังลึกอยู่ในจิตใจของเธอ และในครั้งนี้ เธอกลับมีแผนการที่ซับซ้อนและแนบเนียนยิ่งกว่าเดิม โดยที่ธาม ซึ่งเป็นคนที่เธอเคยบอกว่ารู้สึกดีด้วย กำลังจะกลายเป็นเครื่องมือสำคัญในแผนการร้ายของเธอโดยไม่รู้ตัว

ทิชากลับมายังกรุงเทพฯ ด้วยท่าทีที่ดูสงบขึ้น แต่ภายใต้ความสงบนั้น ซ่อนเร้นด้วยความมุ่งมั่นและแผนการที่ถูกบ่มเพาะมาอย่างดิบดี เธอได้ยินข่าวการแต่งงานของภาคินัยและปลายฝัน รวมถึงความสัมพันธ์ที่งดงามระหว่างธามและน้ำหวาน สิ่งเหล่านี้ยิ่งตอกย้ำความเจ็บปวดและความรู้สึกถูกทอดทิ้งในใจของทิชา เธอไม่สามารถยอมรับได้ว่าทุกคนจะมีความสุขกันหมดในขณะที่เธอต้องจมปลักอยู่กับความพ่ายแพ้

เธอเริ่มเปลี่ยนกลยุทธ์ แทนที่จะโจมตีตรงๆ เหมือนที่เคยทำ เธอจะใช้ความสัมพันธ์ที่ดูเหมือนจะดีขึ้นกับธามเป็นช่องทางในการเข้าใกล้ภาคินัยและสร้างความสั่นคลอนให้กับปลายฝัน

ทิชาเริ่มติดต่อธามบ่อยขึ้น เธอแสดงท่าทีที่อ่อนโยนขึ้น มีเหตุผลมากขึ้น และดูเหมือนจะกลับใจจากการกระทำในอดีต ธามเองที่ยังคงรู้สึกดีกับทิชาและหวังว่าเธอจะกลับมาเป็นคนเดิม ก็ตอบรับการติดต่อของเธอด้วยความยินดี

วันหนึ่ง ทิชาชวนธามไปทานอาหารกลางวัน เธอเลือกที่จะพูดคุยเรื่องราวธุรกิจและปรึกษาหารือเกี่ยวกับปัญหาต่างๆ ที่บริษัทของเธอกำลังเผชิญอยู่

“คุณธามคะ ดิฉันรู้สึกแย่มากเลยค่ะที่ช่วงที่ผ่านมาดิฉันเอาแต่สนใจเรื่องส่วนตัว จนทำให้ธุรกิจของครอบครัวต้องเสียหาย” ทิชาพูดด้วยน้ำเสียงสำนึกผิด “ดิฉันอยากจะแก้ไขทุกอย่าง แต่บางครั้งก็รู้สึกท้อแท้”

ธามมองทิชาด้วยแววตาเห็นใจ “ไม่เป็นไรครับคุณทิชา ใครๆ ก็เคยผิดพลาดได้ครับ สำคัญที่สุดคือการที่คุณคิดที่จะแก้ไขมัน”

“ดิฉันดีใจมากเลยค่ะที่คุณธามเข้าใจดิฉัน” ทิชาส่งยิ้มบางๆ ให้ธาม “คุณธามเป็นคนดีจริงๆ ค่ะ”

ตลอดการสนทนา ทิชาพยายามสร้างภาพลักษณ์ของหญิงสาวที่กลับใจ หันมาสนใจธุรกิจ และต้องการคำแนะนำจากธาม เธอใช้คำพูดที่แสดงถึงความอ่อนแอและความต้องการการปกป้อง ซึ่งทำให้ธามรู้สึกอยากจะช่วยเหลือเธอมากขึ้น

ธามเริ่มแนะนำทิชาในเรื่องธุรกิจ ให้คำปรึกษา และบางครั้งก็ช่วยเธอประสานงานกับบุคคลภายนอกโดยไม่รู้ตัวว่ากำลังถูกใช้เป็นบันไดให้ทิชาปีนป่ายเข้าสู่โลกของภาคินัยอีกครั้ง

ขณะที่ธามกำลังทุ่มเทช่วยเหลือทิชา ทิชาก็เริ่มเดินหน้าแผนการของเธออย่างเงียบๆ เธอใช้ข้ออ้างในการขอคำปรึกษาเรื่องธุรกิจ เพื่อที่จะได้มีโอกาสพบปะกับภาคินัยในวงสังคม หรือแม้แต่ที่บริษัทของภาคินัยเอง โดยมีธามเป็นคนกลางที่เชื่อมโยงให้

ครั้งหนึ่ง ทิชาขอให้ธามช่วยจัดการประชุมธุรกิจสำคัญกับกลุ่มนักลงทุนบางราย ซึ่งบังเอิญเป็นกลุ่มนักลงทุนที่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับบริษัทของภาคินัย ธามผู้ไม่ระแวงก็จัดการนัดหมายให้ โดยมีภาคินัยเข้าร่วมการประชุมด้วยในฐานะผู้มีอิทธิพลในวงการ

ในการประชุมครั้งนั้น ทิชาใช้โอกาสนี้แสดงความสามารถด้านธุรกิจของเธอ เธอพูดจาฉลาดหลักแหลม มีวิสัยทัศน์ และแสดงความเป็นมืออาชีพอย่างน่าประทับใจ ซึ่งสร้างความประหลาดใจให้กับภาคินัยไม่น้อย เขายอมรับว่าทิชาเป็นผู้หญิงที่มีความสามารถ

“คุณภีมคะ ดิฉันต้องขอบคุณคุณธามมากเลยค่ะที่ช่วยดิฉันประสานงานและให้คำแนะนำที่ดีมาตลอด” ทิชาเอ่ยขึ้นในวงสนทนา “ถ้าไม่มีคุณธาม ดิฉันคงไม่สามารถมาถึงจุดนี้ได้”

ภาคินัยพยักหน้าช้าๆ “ธามเป็นคนเก่งอยู่แล้วครับ”

ทิชาแอบเหลือบมองภาคินัย เธอเห็นประกายบางอย่างในดวงตาของเขา แววตาที่บ่งบอกถึงความประทับใจเล็กๆ น้อยๆ ซึ่งเป็นสิ่งที่เธอต้องการ

แผนการของทิชาไม่ได้มีเพียงแค่การเข้าใกล้ภาคินัย แต่ยังรวมไปถึงการสร้างความเข้าใจผิดและความไม่สบายใจให้กับปลายฝันด้วย เธอจะใช้ธามเป็นเครื่องมือในการส่งข่าวสารที่ไม่ถูกต้อง หรือทำให้เกิดสถานการณ์ที่ชวนให้ปลายฝันรู้สึกระแวง

ปลายฝันสังเกตเห็นถึงการเปลี่ยนแปลงในตัวทิชา และการที่ธามเข้ามาเกี่ยวข้องกับทิชามากขึ้น เธอไว้ใจธามและรู้ว่าธามเป็นคนดี แต่เธอก็อดกังวลไม่ได้ เธอเคยเจอฤทธิ์ของทิชามาแล้วหลายครั้ง

วันหนึ่ง น้ำหวานเห็นปลายฝันดูไม่สบายใจ จึงเข้ามาสอบถาม

“แกเป็นอะไรหรือเปล่าปลายฝัน” น้ำหวานถามด้วยความเป็นห่วง

ปลายฝันถอนหายใจเล็กน้อย “ฉันไม่สบายใจเลยแก เรื่องทิชา”

“ทำไมเหรอ” น้ำหวานถาม

“ก็เธอดูเปลี่ยนไปมากเลยนะแก แถมยังเข้ามาเกี่ยวข้องกับคุณภีมผ่านคุณธามอีก” ปลายฝันพูดด้วยความกังวล “ฉันกลัวว่าเธอจะวางแผนอะไรอีก”

น้ำหวานพยายามปลอบใจเพื่อน “อย่าคิดมากเลยปลายฝัน คุณธามเป็นคนดีนะ เขาคงไม่ยอมให้ทิชาทำอะไรไม่ดีหรอก”

แม้จะได้รับคำปลอบใจจากน้ำหวาน แต่ความกังวลของปลายฝันก็ยังคงอยู่ เธอเลือกที่จะไม่บอกภาคินัยเรื่องความกังวลของเธอ เพราะไม่อยากให้เขากังวลไปด้วย และไม่อยากให้เขารู้สึกว่าเธอไม่ไว้ใจธาม

ทิชาเริ่มแผนการขั้นต่อไป เธอเริ่มส่งของขวัญเล็กๆ น้อยๆ ไปให้ภาคินัย โดยใช้ชื่อของธามในการส่ง เพื่อให้ดูเหมือนว่าธามเป็นคนส่งให้ หรือบางครั้งก็ใช้โอกาสที่ธามมาปรึกษาเรื่องงานที่บริษัทภาคินัย แล้วแกล้งทำของส่วนตัวบางอย่างตกไว้ในห้องทำงานของภาคินัย ซึ่งเป็นของที่มีความหมายส่วนตัวระหว่างเธอกับภาคินัยในอดีต

ครั้งหนึ่ง ภาคินัยเจอผ้าเช็ดหน้าปักลายชื่อย่อของเขาและทิชาตกอยู่ในห้องทำงาน เขานึกสงสัยว่ามาได้อย่างไร แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากนัก เพียงแต่เก็บไว้ในลิ้นชัก

แต่ปลายฝันที่บังเอิญเห็นผ้าเช็ดหน้าผืนนั้นเข้า ก็รู้สึกไม่สบายใจ เธอนึกถึงเรื่องราวในอดีต และภาพความทรงจำเก่าๆ ก็ย้อนกลับมาในหัว

“คุณภีมคะ นี่ผ้าเช็ดหน้าใครคะ” ปลายฝันถามภาคินัยด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา

ภาคินัยหันมามองปลายฝัน “อ๋อ ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกันครับ เห็นตกอยู่ในห้องทำงาน”

ปลายฝันพยายามทำเป็นไม่คิดอะไร แต่ในใจกลับรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย เธอรู้ว่าผ้าเช็ดหน้านั้นเป็นของทิชา เพราะมันมีชื่อย่อของภาคินัยและลายปักที่เป็นเอกลักษณ์

ทิชาได้ผลลัพธ์ตามที่ต้องการ เธอไม่ได้ต้องการให้ภาคินัยกลับมารักเธอ แต่เธอต้องการที่จะสร้างความร้าวฉานระหว่างภาคินัยและปลายฝัน เธอต้องการให้ปลายฝันรู้สึกไม่สบายใจ และทำให้ความสัมพันธ์ของพวกเขามีรอยร้าว

ธามผู้ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ยังคงทำหน้าที่เป็นเพื่อนที่ดี และคอยช่วยเหลือทิชาในเรื่องธุรกิจ เขาไม่รู้เลยว่ากำลังเป็นเครื่องมือสำคัญในแผนการร้ายของทิชา ที่กำลังจะนำพาความวุ่นวายมาสู่ความสัมพันธ์ของเพื่อนรักของเขาอีกครั้ง

ทิชาเริ่มใช้โอกาสที่ได้ใกล้ชิดกับธาม เพื่อที่จะสร้างความเข้าใจผิดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเธอกับธาม เธอจะทำทีเป็นสนิทสนมกับธามมากเกินปกติเมื่ออยู่ต่อหน้าคนอื่น โดยเฉพาะเมื่อมีปลายฝันอยู่ในบริเวณนั้น เพื่อให้ดูเหมือนว่าพวกเขามีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกว่าแค่เพื่อนร่วมงาน หรือเพื่อนสนิท

ครั้งหนึ่ง ในงานเลี้ยงธุรกิจ ภาคินัยและปลายฝันเข้าร่วมงานพร้อมกับธามและน้ำหวาน ทิชามาในงานด้วยเช่นกัน เธอเดินเข้ามาทักทายธามด้วยรอยยิ้มที่สดใส และพูดคุยกับเขาอย่างใกล้ชิดเกินควร โดยไม่สนใจว่าน้ำหวานจะยืนอยู่ข้างๆ

“คุณธามคะ ดิฉันดีใจมากเลยนะคะที่คุณมางานนี้” ทิชาพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนหวาน “ดิฉันมีเรื่องอยากจะปรึกษาคุณธามอีกเยอะเลยค่ะ”

ธามยิ้มตอบอย่างเป็นกันเอง “ได้สิครับคุณทิชา ถ้าผมช่วยอะไรได้ก็บอกนะครับ”

น้ำหวานที่ยืนอยู่ข้างๆ สังเกตเห็นถึงท่าทีของทิชา เธอเริ่มรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย แต่ก็พยายามเก็บอาการไว้

ปลายฝันที่ยืนอยู่ไม่ไกล ก็เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดเช่นกัน เธอรู้สึกว่าทิชากำลังเล่นเกมอะไรบางอย่างอีกแล้ว แต่ก็ไม่รู้ว่าจะจัดการกับมันอย่างไร

ทิชาแอบเหลือบมองปลายฝัน เธอเห็นแววตาที่ไม่สบายใจของปลายฝัน และยิ้มในใจ แผนการของเธอกำลังดำเนินไปได้ด้วยดี เธอจะใช้ธามเป็นเครื่องมือในการแยกภาคินัยออกจากปลายฝันอย่างช้าๆ และแนบเนียน

ในขณะที่ทุกคนกำลังเต้นรำกันอย่างสนุกสนาน ทิชาก็ขอธามเต้นรำด้วย ธามผู้ไม่คิดอะไรมาก ก็ตกลง ทั้งคู่เต้นรำกันอย่างสนุกสนาน ทิชาพยายามที่จะใกล้ชิดกับธามมากที่สุด และแอบเหลือบมองภาคินัยและปลายฝันเป็นระยะๆ เพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขากำลังจับตามองอยู่

ภาคินัยเห็นธามเต้นรำกับทิชา เขามองด้วยสายตาที่ปกติ ไม่ได้รู้สึกอะไร แต่ปลายฝันกลับรู้สึกไม่สบายใจ เธอเห็นรอยยิ้มของทิชาที่ดูมีความหมายบางอย่าง และเริ่มกังวลว่าทิชากำลังจะทำอะไรบางอย่างอีกแล้ว

เรื่องราวความรักของภาคินัยและปลายฝันกำลังจะถูกทดสอบอีกครั้ง โดยมีแผนการร้ายของทิชาเป็นตัวขับเคลื่อน และธามผู้ไม่รู้ตัว กำลังจะกลายเป็นหมากตัวสำคัญในเกมที่ทิชากำลังเล่น