ตอนที่ 44 คำเตือนจากธาม

ตอนที่ 44 คำเตือนจากธาม

ขณะที่ทิชากำลังดำเนินแผนการลับอย่างแนบเนียน โดยใช้ธามเป็นเครื่องมือโดยที่เขาไม่รู้ตัว ความใกล้ชิดที่เพิ่มขึ้นกลับทำให้ธามเริ่มสังเกตเห็นถึงความผิดปกติบางอย่างในตัวทิชา แม้ว่าทิชาจะพยายามแสดงออกถึงความกลับใจและเป็นมิตร แต่สัญชาตญาณของธามก็เริ่มเตือนเขาถึงบางสิ่งที่ไม่ชอบมาพากล ความกังวลเกี่ยวกับภาคินัยและปลายฝันเริ่มก่อตัวขึ้นในใจเขา และในที่สุด ธามก็ตัดสินใจที่จะเตือนภาคินัยอย่างอ้อมๆ แม้จะยังไม่แน่ใจนักว่าทิชากำลังวางแผนอะไรอยู่กันแน่

ธามรู้สึกสบายใจที่ได้อยู่ใกล้ทิชาในช่วงแรก เพราะเขาเชื่อว่าเธอเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ แต่เมื่อเวลาผ่านไป และได้เห็นการกระทำบางอย่างของเธอ รวมถึงท่าทีที่เธอแสดงออกต่อภาคินัยและปลายฝันในบางครั้ง เขาก็เริ่มจับพิรุธได้ ความฉลาดและช่างสังเกตของธามทำให้เขาสัมผัสได้ถึงเจตนาที่ซ่อนเร้นอยู่ภายใต้รอยยิ้มและคำพูดที่อ่อนหวานของทิชา

ธามสังเกตเห็นว่าทิชาชอบสร้างสถานการณ์ที่ทำให้เธอกับภาคินัยได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น โดยมีเขาเป็นตัวกลาง อย่างเช่นการนัดประชุมที่บริษัทของภาคินัยบ่อยครั้ง หรือการใช้โอกาสที่เขากำลังช่วยงานทิชาเรื่องธุรกิจแล้วชวนภาคินัยมาพูดคุยด้วย สิ่งเหล่านี้ทำให้ธามรู้สึกแปลกใจ แต่เขาก็พยายามคิดในแง่ดีว่าทิชาแค่อยากสร้างสัมพันธ์ทางธุรกิจ

แต่แล้ว เหตุการณ์เล็กๆ น้อยๆ ก็เริ่มทำให้ธามสงสัยมากขึ้น วันหนึ่ง ขณะที่ธามกำลังช่วยทิชาจัดเอกสารในออฟฟิศของเธอ เขาบังเอิญเห็นทิชากำลังแอบหยิบผ้าเช็ดหน้าผืนหนึ่งที่มีลายปักคุ้นตาใส่กระเป๋าถือของเธอ ใบหน้าของทิชาในขณะนั้นไม่ได้ดูสำนึกผิด แต่กลับมีรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นชั่วขณะ ธามจำได้ว่าลายปักนั้นเป็นชื่อย่อของภาคินัยและทิชา และเขาเคยเห็นผ้าเช็ดหน้าแบบนี้ที่ห้องทำงานของภาคินัยมาก่อน

“คุณทิชามีผ้าเช็ดหน้าแบบนี้ด้วยเหรอครับ” ธามถามอย่างเป็นธรรมชาติ

ทิชาสะดุ้งเล็กน้อย เธอหันมายิ้มเจื่อนๆ “อ๋อ ค่ะ เป็นของเก่าที่เคยมีอยู่แล้วน่ะค่ะ ไม่ได้ใช้แล้วเลยจะเอาไปทิ้ง”

คำตอบของทิชาฟังดูไม่เป็นธรรมชาติ และรอยยิ้มที่เธอมอบให้ก็ไม่ได้สื่อถึงความจริงใจ ทำให้ความสงสัยในใจของธามเริ่มก่อตัวขึ้น เขาเริ่มคิดย้อนกลับไปถึงพฤติกรรมแปลกๆ ของทิชาในช่วงที่ผ่านมา ทั้งเรื่องการส่งของขวัญโดยใช้ชื่อเขา หรือการสร้างสถานการณ์ให้เกิดความเข้าใจผิด

ธามตัดสินใจที่จะจับตาดูทิชาอย่างเงียบๆ และเริ่มสังเกตพฤติกรรมของเธออย่างละเอียดมากขึ้น

ธามเริ่มใช้เวลาสังเกตการณ์ทิชามากขึ้น เขาแกล้งทำเป็นติดธุระบางครั้ง เพื่อดูว่าทิชาจะทำอะไรเมื่อไม่มีเขาอยู่ด้วย เขาสังเกตเห็นว่าทิชาพยายามหาทางเข้าใกล้ภาคินัยเสมอ ไม่ว่าจะเป็นการโทรศัพท์ไปที่บริษัทบ่อยครั้ง การส่งอีเมลถึงภาคินัยโดยตรง หรือแม้แต่การปรากฏตัวในงานสังคมที่ภาคินัยเข้าร่วม

วันหนึ่ง ธามตามไปที่งานเลี้ยงธุรกิจที่ภาคินัยและปลายฝันเข้าร่วม โดยที่ทิชาก็มาด้วยเช่นกัน เขาเห็นทิชาพยายามเข้ามาพูดคุยกับภาคินัยอย่างใกล้ชิด และพยายามแตะต้องตัวภาคินัยเล็กๆ น้อยๆ อย่างจงใจ สายตาของทิชาจะเหลือบมองไปที่ปลายฝันเสมอ เหมือนต้องการจะยั่วโมโห

ในขณะที่ธามกำลังยืนสังเกตการณ์อยู่ เขาบังเอิญได้ยินบทสนทนาแผ่วๆ ระหว่างทิชาและคุณหญิงรัญจวน

“แม่คะ แผนการของทิชากำลังไปได้สวยเลยค่ะ” ทิชาพูดด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ “ยัยปลายฝันเริ่มระแวงแล้วค่ะ”

คุณหญิงรัญจวนถอนหายใจเล็กน้อย “ระวังตัวด้วยนะลูก อย่าให้ธามจับได้ล่ะ”

คำพูดของคุณหญิงรัญจวนทำให้ธามถึงกับตกใจ เขารู้สึกเหมือนถูกสายฟ้าฟาดลงกลางใจ “แผนการ” “ยัยปลายฝันเริ่มระแวง” และ “อย่าให้ธามจับได้” คำพูดเหล่านี้ตอกย้ำความสงสัยของธามให้กลายเป็นความจริงอันเจ็บปวด ทิชาไม่ได้เปลี่ยนไปเลย เธอยังคงเป็นทิชาคนเดิมที่เต็มไปด้วยความแค้น และเขากำลังถูกใช้เป็นเครื่องมือในแผนการร้ายของเธอโดยไม่รู้ตัว

ความรู้สึกผิดหวังและโกรธปะปนกันอยู่ในใจของธาม เขาไม่คิดว่าทิชาจะทำแบบนี้กับเขาได้อีกครั้ง เขาพยายามที่จะช่วยเหลือเธอ หวังว่าเธอจะกลับมาเป็นคนที่ดีขึ้น แต่สุดท้ายเธอก็ยังคงจมปลักอยู่กับความแค้น

หลังจากที่ได้ยินบทสนทนาของทิชาและคุณหญิงรัญจวน ธามก็ตัดสินใจที่จะเตือนภาคินัยอย่างอ้อมๆ เขาไม่สามารถบอกทุกอย่างได้อย่างตรงไปตรงมา เพราะเขายังไม่มีหลักฐานที่ชัดเจนพอ และไม่อยากให้ภาคินัยกังวลมากเกินไป โดยเฉพาะเมื่อภาคินัยและปลายฝันกำลังจะแต่งงานกัน

วันถัดมา ธามชวนภาคินัยมาทานอาหารกลางวันด้วยกัน

“ภีม แกดูมีความสุขมากเลยนะช่วงนี้” ธามเอ่ยขึ้น

ภาคินัยยิ้ม “ก็มีความสุขจริงๆ ว่ะธาม ฉันรู้สึกเหมือนทุกอย่างกำลังจะดีขึ้น”

ธามเงียบไปเล็กน้อย เขาคิดหาวิธีที่จะเตือนภาคินัยอย่างแนบเนียน

“แกเคยได้ยินไหมวะภีมว่า บางคนก็ชอบทำลายความสุขของคนอื่น เพียงเพราะตัวเองไม่มีความสุข” ธามเอ่ยขึ้นอย่างลอยๆ “บางทีคนที่ดูเหมือนจะเปลี่ยนไปแล้ว ก็อาจจะไม่ได้เปลี่ยนไปจริงๆ ก็ได้นะ”

ภาคินัยมองธามด้วยความสงสัย “แกหมายถึงใครวะธาม”

ธามส่ายหน้าเบาๆ “เปล่าหรอกแก แค่พูดลอยๆ น่ะ” เขาเว้นจังหวะ “แต่ฉันแค่อยากจะบอกแกว่า ให้ระวังคนรอบข้างไว้บ้างก็ดีนะ บางคนก็ซับซ้อนเกินกว่าที่เราจะเข้าใจได้”

ภาคินัยพยักหน้าช้าๆ เขารู้สึกว่าคำพูดของธามมีความหมายบางอย่าง แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากนัก เพราะช่วงนี้เขากำลังมีความสุขกับปลายฝันมากเกินไป

ธามเห็นว่าภาคินัยยังไม่เข้าใจคำเตือนของเขา แต่เขาก็ไม่สามารถพูดอะไรได้มากกว่านี้ เขาทำได้เพียงแค่เตือนอย่างอ้อมๆ และหวังว่าภาคินัยจะระวังตัวมากขึ้น

หลังจากที่ได้เตือนภาคินัยแล้ว ธามก็ยังคงรู้สึกไม่สบายใจ เขารู้ดีว่าทิชาเป็นคนฉลาดและเจ้าเล่ห์ เธออาจจะวางแผนการที่ซับซ้อนกว่าที่เขาคิดไว้ และเขาก็ไม่ต้องการให้เพื่อนรักของเขาต้องเจอกับความเจ็บปวดอีกครั้ง

ธามตัดสินใจที่จะปรึกษาน้ำหวานเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขารู้ว่าน้ำหวานเป็นคนฉลาดและเข้าใจปลายฝันดี เธออาจจะช่วยให้เขาหาวิธีที่จะปกป้องภาคินัยและปลายฝันจากแผนการร้ายของทิชาได้

ธามโทรหาน้ำหวานและชวนเธอมาทานอาหารเย็นด้วยกัน

“คุณน้ำหวานครับ ผมมีเรื่องสำคัญอยากจะปรึกษาคุณ” ธามเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง

น้ำหวานมองธามด้วยความสงสัย “มีอะไรเหรอคะคุณธาม ดูคุณเป็นกังวลจัง”

ธามเล่าเรื่องที่เขาได้ยินบทสนทนาระหว่างทิชาและคุณหญิงรัญจวนให้ฟัง น้ำหวานฟังด้วยความตกใจ ใบหน้าของเธอซีดเผือด

“ไม่จริงใช่ไหมคะคุณธาม” น้ำหวานถามด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ “ทิชาเธอยังไม่หยุดอีกเหรอคะ”

“ผมก็หวังว่าผมจะคิดผิดนะครับคุณน้ำหวาน” ธามตอบด้วยน้ำเสียงที่อ่อนล้า “แต่จากสิ่งที่ผมได้ยินมา ผมคิดว่าเราต้องระวังเธอไว้ให้ดีๆ”

น้ำหวานถอนหายใจเฮือกใหญ่ “ฉันไม่คิดเลยว่าเธอจะยังคงทำแบบนี้อยู่”

“เราต้องหาวิธีที่จะปกป้องคุณภีมกับปลายฝันนะครับ” ธามกล่าว “ผมไม่อยากให้พวกเขาต้องเจอกับเรื่องร้ายๆ อีกแล้ว”

น้ำหวานพยักหน้าช้าๆ “ค่ะคุณธาม เราจะช่วยกันนะคะ”

ความกังวลในใจของธามและน้ำหวานเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว พวกเขารู้ดีว่าทิชาเป็นอันตราย และพวกเขาจะต้องเตรียมพร้อมรับมือกับแผนการร้ายของเธอที่จะเกิดขึ้นในอนาคต

ธามและน้ำหวานเริ่มวางแผนรับมือกับทิชาอย่างรอบคอบ พวกเขาตัดสินใจที่จะจับตาดูทิชาอย่างใกล้ชิด และรวบรวมหลักฐานเกี่ยวกับการกระทำของเธอ หากทิชายังคงพยายามทำลายความสุขของภาคินัยและปลายฝัน พวกเขาก็จะออกมาปกป้องเพื่อนรักของพวกเขาอย่างเต็มที่

ธามรู้ดีว่าการที่เขาจะเผชิญหน้ากับทิชาอย่างตรงไปตรงมาอาจจะไม่ได้ผล เพราะเธอเป็นคนฉลาดและมีเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราว ดังนั้นเขาจึงต้องใช้ความระมัดระวังและวางแผนการอย่างรอบคอบ

ในขณะเดียวกัน ความรู้สึกผิดหวังในตัวทิชาของธามก็เริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ เขาเคยคิดว่าเธอคือคนที่เขาสามารถเริ่มต้นใหม่ด้วยได้ แต่ตอนนี้เขารู้แล้วว่าเธอไม่ได้เปลี่ยนไปเลยแม้แต่น้อย ความรู้สึกดีๆ ที่เขามีให้เธอเริ่มจางหายไป ถูกแทนที่ด้วยความผิดหวังและความเสียใจ

ธามเดินหน้าช่วยภาคินัยในเรื่องงานแต่งงานอย่างเต็มที่ โดยไม่แสดงอาการผิดปกติใดๆ เพื่อไม่ให้ทิชาสงสัยในตัวเขา เขาจะคอยจับตาดูทิชาอยู่ห่างๆ และเตรียมพร้อมที่จะปกป้องเพื่อนรักของเขาจากแผนการร้ายของเธอ

เรื่องราวความรักของภาคินัยและปลายฝันกำลังจะถูกทดสอบอีกครั้ง โดยมีคำเตือนจากธามเป็นสัญญาณเริ่มต้น และธามผู้ที่เคยเป็นเครื่องมือ กำลังจะพลิกบทบาทมาเป็นผู้ปกป้องอย่างเต็มตัว