แชร์

บทที่ 131 ครั้งนี้จ่ายเงินจ้างนาย

ผู้เขียน: ทุกย่างก้าวเกิดบุปผา
“ฮัดเช้ย!”

เจียงหร่านจามออกมา

เจียวคังหันมามอง “หนาวหรือว่าแพ้เกสรดอกไม้?”

“มีคนกำลังนินทาฉัน” เจียงหร่านนั่งลงใต้ร่มกันแดดแล้วดื่มน้ำอัดลม ในหัวมีแต่รูปในอินสตาแกรมของฉินเจิงโผล่มาไม่หยุด “นายว่าถ้าการฆ่าคนผิดกฎหมาย แล้วการทารุณสัตว์ผิดกฎหมายไหม?”

เจียวคังเหลือบมองเนื้ออมน้ำมันบนเตาย่าง “ไม่เคยได้ยินว่ากินเนื้อสัตว์ผิดกฎหมายนะ”

เขาไม่เข้าใจความหมายของเจียงหร่าน เธอก็ไม่ได้อธิบายอะไรต่อ เพียงพูดว่า “ทำไมทำได้ลงคอ?”

“กุ้งก็มีชีวิตของกุ้ง ปลาก็มีชีวิตของปลา ภารกิจของพวกมันคือการสละชีวิตมาเป็นอาหารอันโอชะ” เจียวคังพูดไปคนละทางกับเจียงหร่าน

เจียงหร่านสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ บังคับให้ตัวเองสลัดภาพที่ไม่ควรใส่ใจออกไปจากหัว หันมาถามเรื่องที่ตัวเองสนใจแทน “เรื่องสร้อยคอว่ายังไงบ้าง?”

“มันเป็นของตระกูลโจว ถ้าจะพูดให้ถูกคือเป็นของโจวฉือ” เจียวคังพลิกเนื้อบนเตาพลางเหลือบมองเจียงหร่าน “วันนั้นเขาเล่นเกมเก่งมาก ถ่ายแล้วรีบลบออกทันที”

เจียงหร่านมองข้ามความสอดรู้สอดเห็นในดวงตาของเจียวคัง “แล้วตอนนี้สร้อยคออยู่ที่ไหน?”

“เท่าที่ได้ยินมาเหมือนจะไม่ได้อยู่ในมือของโจวฉือตั้งแต่คืนนั้น ส่วนอยู่ที่ไห
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว   บทที่ 448 ตอนอวสาน

    สามปีต่อมา ในงานประชุมประจำปีของกลุ่มบริษัทเฮ่อกรุป ขณะที่เจียงหร่านกำลังเตรียมบทกล่าวสุนทรพจน์อยู่ด้านหลังเวที ประตูห้องแต่งหน้าก็ถูกผลักเปิดออกทันที“คุณแม่!” เจ้าก้อนโมจิสองก้อนพุ่งเข้ามาเหมือนลูกปืนใหญ่โอบกอดขาของเธอคนละข้างเสี่ยวจือหลันชูอมยิ้มขึ้นมา “คุณลุงให้มาครับ!”เสี่ยวจืออี้ฟ้องด้วยเสียงเด็กน้อย “คุณพ่อบอกว่าห้ามกินค่ะ!”เฮ่อจื่ออวี๋ใช้ไม้เท้าพยุงตัวเดินตามมาอย่างไม่เร่งรีบ ลูบศีรษะของเด็ก ๆ ด้วยรอยยิ้ม“ไม่เป็นไรหรอก กินแค่นิดหน่อย อย่าเอาไปบอกพ่อนะ”หลังจากเข้ารับการบำบัดฟื้นฟูเป็นเวลาสองปี ความจำและสติปัญญาของเขาได้ฟื้นตัวกลับมาเกือบทั้งหมดแล้ว แม้ว่าการเดินเหินยังคงไม่สะดวกบ้าง แต่คุณหมอบอกว่าเพียงแค่รอเวลาเท่านั้นก็สามารถฟื้นตัวเต็มที่ได้แล้ว“พี่ใหญ่ พี่อย่าตามใจพวกเขามากนักสิคะ เฮ่อเฉินโจวล่ะ?” ขณะที่พูดเจียงหร่านก็ไม่ลืมที่จะย่อตัวไปเช็ดคราบน้ำตาลที่มุมปากของลูกสาวออกให้“ถูกโจวฉือกักตัวไว้ที่โถงทางเดิน ได้ยินมาว่าเฉิงเหวินซานกลับมาแล้ว”เจียงหร่านถึงกับมือไม้สั่น เล็บเกือบจะไปทิ่มโดนหน้าลูกสาวแล้วบริเวณทางเดินในโรงแรม โจวฉือยันมือข้างหนึ่งกับผนังขังเฮ่อ

  • เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว   บทที่ 447 มอบของขวัญชิ้นใหญ่ให้เขา

    หลังจากเลิกงาน เจียงหร่านไม่ได้ไปร่วมงานเลี้ยงสังสรรค์จริง ๆ เพราะ...เธอถูกเฮ่อเฉินโจว ‘ลักพาตัว’ กลับบ้านทันทีทันทีที่ก้าวเข้าประตู เธอถูกผลักติดกำแพงโดนจูบจนสติล่องลอยจูบของเฮ่อเฉินโจวเต็มไปด้วยความรู้สึกอยากครอบครองที่รุนแรง ราวกับต้องการชดเชยการห่างกันตลอดหลายวันที่ผ่านมาตอนที่กำลังจะเข้าช่วงที่เป็นจุดสำคัญ เจียงหร่านหายใจกระหืดกระหอบผลักเขาออก “เฮ่อเฉินโจว ฉันมีของขวัญจะให้คุณ”“ของขวัญอะไร? เอาไว้เสร็จเรื่องนี้ก่อนค่อยคุยกัน...” ระหว่างที่พูด เขาก็กำลังจะโน้มตัวเข้ามาอีกเจียงหร่านผลักเขาออกอย่างไร้เยื่อใยอีกครั้ง หยิบกล่องของขวัญออกมาจากกระเป๋า “ลองเปิดดูสิ”เฮ่อเฉินโจวจ้องใบรายงานผลการตรวจครรภ์ ดวงตาของเขาเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย น้ำเสียงที่สุขุมมาตลอด กลับสั่นเครืออย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน “ฝาแฝด?”เจียงหร่านซบอยู่ในอ้อมกอดของเขา พร้อมใช้นิ้วมือแตะเบา ๆ ไปที่จุดวงกลมเล็ก ๆ ที่มองเห็นไม่ชัดสองจุดบนภาพอัลตราซาวด์“คุณหมอบอกว่าอายุครรภ์แปดสัปดาห์แล้ว แข็งแรงดีมาก”ฝ่ามือของเฮ่อเฉินโจวสัมผัสไปที่หน้าท้องน้อยที่ยังแบนราบอย่างแผ่วเบาและระมัดระวัง“รู้ตัวตั้งแต่เมื่อไหร่?”

  • เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว   บทที่ 446 ย้อนรอยเยือนสถานที่ที่เคยไปเมื่อวันวาน

    ตรงทางเข้าศาล เหล่าผู้สื่อข่าวกำลังยกกล้องถ่ายภาพ แสงแฟลชสาดส่องจนทำให้คนแทบจะลืมตาไม่ขึ้นเจียงหร่านยืนอยู่รอบนอกฝูงชน มองดูเซี่ยงเยว่เทียนที่ถูกตำรวจศาลควบคุมตัวขึ้นรถตำรวจเขาสวมชุดนักโทษ ไม่ได้ดูผยองผาดโผนเหมือนก่อนแล้ว“เซี่ยงเยว่เทียน ถูกตัดสินประหารชีวิตในข้อหาเจตนาฆ่า เผยแพร่ข้อมูลเท็จ ก่อให้เกิดความตื่นตระหนกในสังคม...”เจียงหร่านยืนฟังคำพิพากษาของศาลอย่างเงียบ ๆ เธอเคยคิดว่าการที่เห็นเซี่ยงเยว่เทียนถูกลงโทษตามกฎหมาย จะทำให้เธอรู้สึกดีใจที่แก้แค้นได้สำเร็จทว่าเมื่อถึงวันนี้จริง ๆ เธอกลับไม่รู้สึกดีใจแม้แต่น้อย กระทั่งรู้สึกโหวงเหวงในใจเสียด้วยซ้ำ“จบแล้วล่ะ” ไม่รู้ว่าเฮ่อเฉินโจวยืนอยู่ด้านหลังเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ เขาโอบไหล่ของเธอไว้อย่างเบามือเจียงหร่านพยักหน้า แล้วหันกลับไปเอนตัวซบในอ้อมกอดของเขา “อืม ครั้งนี้มันจบลงจริง ๆ แล้วล่ะ”เฮ่อเฉินโจวก้มศีรษะลงไปจุมพิตบนผมของเธอเบา ๆ “ไปกันเถอะ ผมจะพาคุณไปที่ที่หนึ่ง”เจียงหร่านยืนอยู่ในโถงผู้โดยสารของสนามบิน มองดูสถานที่จุดหมายบนตั๋วเครื่องบินด้วยความงุนงงเล็กน้อย “ปารีส?”เฮ่อเฉินโจวจูงมือเธอ ยกยิ้มมุมปากเล็กน้อย “ใช่ ไป

  • เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว   บทที่ 445 ยินดีที่จะอยู่ต่อเพื่อเขาไหม

    อันหรงมองเธออย่างตะลึงงัน ในดวงตาของเฉิงเหวินซานมองไม่เห็นความถ่อมตัวใด ๆ มีแต่ความนิ่งสงบเท่านั้นเธอพลันตระหนักได้ว่า เด็กสาวที่เคยหยิ่งผยองและเอาแต่ใจคนนี้ได้เติบโตเป็นผู้ใหญ่แล้วจริง ๆ “ถ้างั้นเธอ... วางแผนว่าจะไปที่ไหนต่อ?”“ยังไม่ได้ตัดสินใจเลยค่ะ น่าจะออกเดินทางท่องเที่ยวมั้งคะ” เธอหยุดไปครู่หนึ่ง หันไปมองทางห้องผู้ป่วย “ส่วนจื่ออวี๋...ฝากคุณแม่ด้วยนะคะ”อันหรงขอบตาแดงก่ำพยักหน้า “เธอวางใจเถอะ”เฉิงเหวินซานเหลือบมองประตูห้องพักผู้ป่วยเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่จะหันหลังเดินจากไปบริเวณทางเข้าโรงพยาบาล เจียงหร่านได้ทราบข่าวมาก่อนแล้วจึงมาคอยเธออยู่ที่นี่เมื่อเห็นเฉิงเหวินซานเดินออกมา เจียงหร่านรีบก้าวเข้าไปหา สายตาของเธอจับจ้องไปที่บาดแผลบนหน้าผากของเฉิงเหวินซาน คิ้วของเธอพลันขมวดเข้าหากันแน่น “เจ็บไหม?”เฉิงเหวินซานส่ายหน้า แสร้งทำเป็นยิ้มอย่างผ่อนคลาย “แผลนิดเดียวเอง ไม่เป็นไรหรอก”เจียงหร่านจ้องมองเฉิงเหวินซานอยู่ครู่หนึ่ง ทันใดนั้นก็เข้าไปกอดเธอไว้ “อย่าฝืนทำเป็นเข้มแข็งสิ”ร่างกายของเฉิงเหวินซานแข็งเกร็งไปชั่วขณะ จากนั้นก็ผ่อนคลายลงโอบกอดเธอกลับ “ไม่เป็นไรจริง ๆ...”

  • เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว   บทที่ 444 ซานซาน หย่าเถอะนะ

    หนึ่งเดือนต่อมา ในห้องประชุมกู้กรุป เจียงหร่านนั่งอยู่ในตำแหน่งประธาน พร้อมกับเอกสารฉบับหนึ่งวางอยู่บนโต๊ะเบื้องหน้า“ตามพินัยกรรมของประธานกู้ ฉันจะเป็นผู้ควบคุมดูแลกลุ่มบริษัทกู้กรุปชั่วคราว จนกว่าจะหาผู้รับตำแหน่งต่อที่คู่ควรได้ ทุกท่านที่นั่งอยู่ตรงนี้หากมีข้อสงสัยหรือคัดค้านก็สามารถเสนอมาได้เลยค่ะ”เมื่อกล่าวจบ เจียงหร่านกวาดสายตามองไปทั่วห้องประชุม ด้วยแววตาที่เฉียบคมบรรดาคณะกรรมการบริษัทมองหน้ากันไปมา ท้ายที่สุดก็พากันส่ายหน้าตั้งแต่เกิดเรื่องกับกู้เฉิงเหยียน การดำเนินงานของกลุ่มบริษัทกู้กรุปก็ตกต่ำลงอย่างมาก จวนเจียนจะล้มละลายอยู่แล้วเมื่อผู้รับผิดชอบกลายเป็นเจียงหร่านก็เท่ากับว่ากู้กรุปได้เข้าเป็นส่วนหนึ่งของเฮ่อกรุป ด้วยความช่วยเหลือจากเฮ่อกรุป ต่อให้กู้กรุปจะกลับสู่ช่วงรุ่งเรืองที่สุดเหมือนดังเดิมไม่ได้ คิดดูแล้วก็ไม่ได้ย่ำแย่นัก“ดีมาก” เมื่อเห็นว่าไม่มีใครโต้แย้ง เจียงหร่านปิดเอกสาร ลุกขึ้นยืน“ดังนั้นนับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป กู้กรุปจะผนวกเข้ากับเฮ่อกรุป กลายเป็นบริษัทในเครือของเฮ่อกรุป และจะดำเนินการตามข้อตกลงความร่วมมือเชิงยุทธศาสตร์เพื่อร่วมกันเดินหน้าโครงการ

  • เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว   บทที่ 443 เตรียมตัวไว้พร้อมนานแล้ว

    เมื่อได้ทราบข่าว เฮ่อเฉินโจวทิ้งการประชุมแล้วรีบรุดมาทันที เมื่อเห็นใบหน้าซีดเผือดของเธอ จึงดึงเธอเข้าไปกอดด้วยความเห็นใจ “ไม่เป็นไรแล้วนะ ผมอยู่ตรงนี้”เจียงหร่านซบไหล่เขา น้ำเสียงแผ่วเบาจนแทบไม่ได้ยิน “เขา...ทำไปเพื่อช่วยชีวิตฉัน”เฮ่อเฉินโจวกระชับแขนให้แน่นขึ้นไม่ได้พูดอะไรเขารู้ดีว่าในตอนนี้คำปลอบโยนใด ๆ ก็ล้วนแต่ไร้ความหมายรุ่งขึ้น ข่าวพาดหัวหน้าหนึ่งก็เป็นที่โจษจันไปทั่ว...‘ประธานบริษัทกู้กรุปพาภรรยากระโดดตึกฆ่าตัวตาย คาดว่าเกิดจากความบาดหมางในความสัมพันธ์’‘ราคาหุ้นของกู้กรุปดิ่งฮวบ คณะกรรมการบริษัทเรียกประชุมเร่งด่วน’‘อดีตแฟนสาวเจียงหร่านอาจจะกลายเป็นคนได้ผลประโยชน์สูงสุด?’ท่ามกลางข่าวที่โหมกระหน่ำไปทั่ว เจียงหร่านกำลังเปิดดูเอกสารกู้เฉิงเหยียนให้ไว้ด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์สัญญาโอนหุ้น หนังสือมอบอำนาจ พินัยกรรม...เอกสารทุกอย่างถูกเขียนไว้อย่างชัดเจนและเข้าใจได้ง่ายเขาเตรียมพร้อมทุกอย่างไว้ตั้งนานแล้วที่บ้านเก่าตระกูลกู้ ตอนที่พ่อบ้านตัวสั่นนำข่าวร้ายมาบอกคุณแม่กู้ เธอกำลังจัดดอกไม้อยู่ “คุณผู้หญิง...คุณชายเขา...”เสียงกรรไกรหล่นตกพื้นดัง “แกร๊ง” คุณแม่กู้อึ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status