เข้าสู่ระบบแชร์
Chapter 3
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-04-04 04:26:52“ไม่รู้สิ ว่าสงสัยไหม แต่เขาเหมือนจับผิดฉัน ยังไงฉันขอไปตั้งตัวก่อนนะแก รีบๆ มารับฉันด่วนนะพวกแก อยู่พารากอนนี้ เร็วๆเลยนะแก โอเค ขอบคุณนะเพื่อน” เอลี่เดินกลับไปที่โต๊ะ หัวใจยังเต้นรัวเร็ว กับสายตาเหมือนจับผิดเธอ ในขณะที่อดิสรรู้สึกประหลาดใจในท่าทางของหญิงสาว แต่เก็บเอาไว้ในใจ
อดิสรมองหญิงสาวตรงหน้านิ่งนาน บรรยากาศที่คุ้นเคยแววตาท่าทางที่กระแทกหัวใจชายหนุ่มอย่างแรง อดิสรเปิดมือถือมองรูปอดีตคนรักขณะที่มองหญิงสาวรับประทานอาหารเงียบๆ เสียงของหัวใจบอกว่า “ใช่” แต่สิ่งที่เห็นภายนอกกลับไม่เหมือนกัน ผู้หญิงสาวสวยตรงหน้าผิวขาวกว่า หน้าตาก็ไม่เหมือนกัน มีเพียงแววตา น้ำเสียงกริยาท่าทางที่บางครั้งกระแทกใจอดิสรอย่างแรง วิธีการรับประทานอาหารเกือบจะเหมือนกัน เอลี่รู้สึกร้อนผ่าวเมื่อรู้สึกกำลังถูกจ้องมองจากอีกฝ่าย “นี่คุณ ไม่มีใครบอกหรือไงว่าอย่ามองผู้หญิงแบบนี้” น้ำเสียงเอลี่ขุ่นเมื่อรู้สึกถูกจ้องนานกว่าสิบนาที เหมือนวัวสันหลังหวะ รู้สึกปฏิกิริยาทุกอย่างของตนเองถูกจับจ้อง “ก็คุณนั่งตรงหน้าผม คุณจะให้ผมไปมองหมู หมา กา ไก่ที่ไหนล่ะ” อดิสรรู้สึกสนุกที่ได้ยั่วอีกฝ่าย ชายหนุ่มรู้สึกคุ้นเคยกับท่าทางแอบโกรธของอีกฝ่ายอย่างบอกไม่ถูก เสียงถอนหายใจของอีกฝ่าย ทำเอาอดิสรแอบยิ้ม ก่อนที่เอลี่ มองเห็นเพื่อนสาวเปิดประตูเข้ามา แววตาแสดงความดีใจ ก่อนยกมือเป็นสัญญาณ หญิงสาวยกผ้าเช็ดปากก่อนจะรวบซ่อม อดิสรขมวดคิ้วก่อนเอื้อมมือไปคว้าข้อมือของหญิงสาวแน่น “จะไปไหนเรายังคุยกันไม่จบ” อดิสรลากเสียงยาว “เออ ดิฉันนัดให้เพื่อนมารับไม่ต้องรบกวนคุณอดิสร นี่ก็เย็นมากแล้วหมดเวลาทำงานของดิฉันตั้งนานแล้วด้วย ไงดิฉันขอตัวก่อนนะคะส่วนเรื่องงานค่อยคุยกันใหม่นะคะ” เอมิกาหรือเอลี่พยายามบิดมือให้พ้นจากการพันธนาการของชายหนุ่มแต่ก็ต้องนิ่วหน้าเมื่ออีกฝ่ายบีบข้อมือแน่น กอหญ้าถึงกับเลิกคิ้วล้อเลียน และหันไปยิ้มกับพัชรา สองสาวยกมือไหว้อดิสร ในขณะที่อดิสรหันมามองหน้าสาวสวยตรงหน้าอย่างรู้สึกสงสัย เพื่อนที่อีกฝ่ายบอกก็คือ น้องสาวสนิททีรู้จักกันมาตั้งแต่เด็กๆ แถมอีกฝ่ายยังเป็นเพื่อนสนิทกับอดีตคนรัก อดิสรมองหน้าสามสาวนิ่ง กอหญ้า พัชรา เอมิกา “แหม บังเอิญจังค่ะพี่สร ญ่ามารับเพื่อนไม่นึกว่าลูกค้าของเพื่อนญ่าคือพี่สร นี่เอง บังเอิญจัง” กอหญ้าทำเนียนชวนคุยพี่ชายคนสนิท เมื่อเห็นแววตาที่เต็มไปด้วยคำถาม “นั่นสิ บังเอิญจัง” อดิสรพูดน้ำเสียงเคร่งขรึม เอลี่หรือเอมิกา ดึงมือให้หลุดจากการมือของชายหนุ่ม อดิสรเลิกคิ้วก่อนจ้องมองหญิงสาวนิ่ง ริมฝีปากยิ้มนิดๆ มีแววเหมือนจะรู้ทัน ทำให้เอลี่รู้สึกเสียวสันหลังก่อนจะฝืนยิ้ม ก่อนยกมือไหว้ “ดิฉันลาค่ะ ไปญ่า พัช” “เดี๋ยว...พรุ่งนี้ไปหาผมที่บริษัทด้วยนะครับคุณเอลี่...เอ้ย เอมิกา” อดิสรแกล้งเรียกชื่อผิดเพื่อดูปฏิกิริยาของสามสาว แล้วรู้สึกจุกเมื่อสามสาวทำตาโต แล้วมองหน้ากันอย่างมีพิรุธ “ดิฉันชื่อเล่น ว่า เอมี่ค่ะ ไม่ใช่ เอลี่ เรียกให้ถูกด้วยนะคะคุณอดิสร กรณ์วิภาค” อดิสรยักไหล่รู้สึกสนุกที่ได้กวนอารมณ์ของหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้า แล้วนึกเปรียบเทียบระหว่างอดีตคนรักที่หนีหายไป กับหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้า มองเผินๆ ไม่มีอะไรเหมือนกันในรูปลักษณ์ แต่ท่าทางเหมือนกันราวกับคนๆเดียวกัน แถมอาหารที่ชอบก็ดันเหมือนกัน อดิสรเลือกสั่งอาหารที่เขาและอดีตคนรักเคยชอบรับประทาน ตอนอาหารมาเสิร์ฟชายหนุ่มเฝ้ามองปฏิกิริยาอีกฝ่าย แทบทุกวินาทีที่อยู่ใกล้กัน สามสาวกลับไปนานแล้ว อดิสรนั่งนิ่ง ก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมา “คุณเจน ช่วยติดต่อคุณพิษณุให้ผม บอกว่าผมให้สืบประวัติของคุณ เอมิกา โทมัสให้ละเอียดทุกซอกมุมเร็วที่สุด ผมต้องการด่วน” “พรุ่งนี้ช่วยเลื่อนนัดอื่นออกไป ผมมีนัดกับคุณเอมิกาตอนเก้าโมงเช้า อ้ออีกอย่างช่วยสืบให้ผมที ว่าเขาพักที่ไหน กับใครหรือเปล่า เท่านั้นล่ะ” อดิสรวางโทรศัพท์ ก่อนจะกดหาน้องชายฝาแฝด “อืม ศวรเหรอ นายลาพักร้อนไปเลยสามเดือนนะ โปรเจคนี้เราดูแลเอง ชักมีอะไรสนุกๆในชีวิตแล้วสิ เออ มีเรื่องจะเล่าให้ฟังน่าแปลกไหม มัณฑนากรคนใหม่ของเราเป็นเพื่อนสนิทของคุณพัชกับยัยกอหญ้า นายว่ามันแปลกๆไหมล่ะ” อีกชั่วโมงต่อมา อดิสรเดินวนที่บนดาดฟ้าที่บ้านพักของตนเอง “ใช่คุณหรือเปล่า เอลี่ ความรู้สึกผมมันบอกว่าใช่ แต่ทำไม...ไม่ใช่หรอกไอ้บ้าสงสัยผมจะคิดถึงคุณมากไป จนมองเขาไปเหมือนคุณเอลี่ คุณอยู่ทีไหน เมื่อไหร่คุณจะยกโทษให้ผมแล้วกลับมาหาผมบ้าง” อดิสรพูดกับตัวเองน้ำเสียงเศร้า
บทล่าสุด
เกมส์ล่าท้าหัวใจรัก Chapter 20
“น่า ...เดี๋ยวเรามีวิธีจัดการเอง คุณกริชนะ อ้อนๆหน่อย ไม่มีปัญหา” กอหญ้าตอบ พลางยิ้มเมื่อนึกถึงว่าตอนนี้ ชายหนุ่มคงโกรธที่ตื่นมาไม่เจอตนเอง “งั้น ลุยเลยเรา ไปช้อปปิ้งกันก่อน แล้วค่อยไปฉลองกันร้านเดิม” พัชราเอ่ยอย่างนึกสนุก เธอก็ไม่มีห่วง เพราะต้นตาลไปประชุมที่สิงคโปร์ ดังนั้นเธอจึงว่างที่พร้อมจะลุยกับเพื่อนๆ อีกสองคน ระหว่างทางที่อดิสร เดินทางไปวิภาคกรณ์ ชายหนุ่มนึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมา เมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้า แล้วนึกสงสัยอะไรบางอย่าง “ทำไมถึงเหมือนกันขนาดนี้ เพียงแต่หน้าตาเท่านั้นที่ไม่เหมือนกัน มีเพื่อนกลุ่มเดียวกัน ชอบทำอาหารเหมือนกัน พูดยังเหมือนกันอีก มันจะเหมือนกันเกินไปหรือเปล่า แล้วถ้าเป็นคนๆ เดียวกันล่ะ เป็นไปไม่ได้มันต่างกันเกินไป” อดิสรพึมพำกับตนเองอย่างหงุดหงิด “ไม่รู้ล่ะ ผมต้องรู้ให้ได้ว่า คุณคือใครกันแน่ คุณเอมิกา โทมัส” บ้านพิพัฒนพงค์ กริชชัยตื่นขึ้นมาตอนบ่ายๆ เพราะเมื่อคืนกลับดึกมาก หลังจากลุยงานที่โรงแรมอย่างหนักทั้งอาทิตย์ ตื่นขึ้นมา แล้วไม่เจอภรรยา ชายหนุ่มเดินตามหาภรรยาสาว เกือบรอบบ้าน “พี่หวานครับ พี่หวาน มีใครอยู่บ้าง” น้ำเสียงกริชชัยเริ่มหงุดหง
เกมส์ล่าท้าหัวใจรัก Chapter 19
คอนโดริเวอร์ไซด์ เอลี่ยืนมองเหม่อวิวนอกหน้าต่าง แล้วรู้สึกเศร้า ห้าวันที่ผ่านมาหญิงสาวปฏิเสธตัวเองไม่ว่าตนเองมีความสุขมากแค่ไหน แม้จะพยายามย้ำกับตัวเองว่า ชายหนุ่มมีเจ้าของแล้ว แต่เอลี่ก็ปฏิเสธตัวเองไม่ได้ว่า มีความสุขแค่ไหนที่ได้ใช้เวลาร่วมกับชายหนุ่ม และลูกๆของเขา เสียงกริ่งที่ประตูหน้าบ้านทำให้เอลี่รู้สึกตัว หญิงสาวเดินไปเปิด แล้วก็ต้องตกใจ เมื่อเพื่อนสาวสองคนมาพร้อมกับลูกโป่งและเค้กก้อนโต “เซอร์ไพร์ส แฮปปี้เบิร์ดเดย์เอลี่” กอหญ้าและพัชราพูดพร้อมกันๆ เอลี่ยิ้มกว้าง หญิงสาวลืมไปว่าวันนี้เป็นวันเกิดของตัวเอง จนกระทั่งเห็นหน้าเพื่อนสาวทั้งสอง “ขอบคุณมาก เอลี่ลืมไปเลย” สาวประเภทสองในร่างสาวสวยน้ำตาซึม ก่อนจะสวมกอดเพื่อนสาวทั้งสอง “รีบเป่าสิ เทียนจะไหม้ถึงเค้กแล้ว” กอหญ้าเตือนเสียงใส “อธิษฐานก่อนนะ”พัชรากล่าวเตือนอีกคน เอลี่หลับตาพร้อมอธิษฐาน ก่อนจะเป่าเทียน สามสาวช่วยกันวางเค้ก และลูกโป่งลงบนโต๊ะ ในห้องนั่งเล่น “ของคุณญ่ากับพัชมากนะ ว่าแต่ญ่ามาได้ไงวันนี้วันครอบครัวนี่ คุณกริชยอมได้ไง” เอลี่ถาม เพราะกริชชัยขึ้นชื่อเรื่องติดเมียมาก นานๆ ครั้งถึงจะปล่อยให้หญิงสาวไปเที่ยวกับ
เกมส์ล่าท้าหัวใจรัก Chapter 18
เอลี่ เข้าครัวทำอาหารเช้าง่าย ๆ ให้เด็ก ๆ รับประทาน อดิสรตื่นสายมากวันนี้ อาจเป็นเพราะเมื่อคืนชายหนุ่มคิดเรื่องหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้ากับอดีตคนรักจนทำให้นอนไม่หลับว้าวุ่นใจ ใจหนึ่งก็ยังรักอดีตคนรักมาก แต่อีกใจหนึ่งก็นึกชอบมัณฑนากรหญิงที่อยู่ตรงหน้า ชายหนุ่มเฝ้าถามตัวเองตลอดทั้งคืนว่าเป็นเพราะตนเองคิดถึงอดีตคนรักมาก จนทำให้มองสิ่งที่หญิงสาว มีอะไรหรือทำอะไรก็คล้ายกับอดีตคนรักไปเสียหมด อดิสรกลุ้มใจ จนรู้สึกกดดันมากอย่างบอกไม่ถูก“ขอโทษครับที่ตื่นสาย คุณกำลังทำอะไร”“กำลังจะเตรียมทำขนมหวานไว้ทานหลังอาหารค่ะ เด็กๆ ขอช่วยด้วย” เอลี่อุ้มน้องแพร นั่งที่เค้าเตอร์ข้างๆ ในขณะที่ อั๋นและอ้น ยืนอยู่บนเก้าอี้ที่ทำให้ร่างของเด็กชายตัวน้อย สูงเท่ากับมัณฑนากรสาว“กำลังจะทำอะไรเด็กๆ” อดิสร หอมแก้มหลานสาว อย่างรู้สึกมันเขี้ยว“บลูเบอรี่คัพ ชีสเค้ก ครับ ค่ะ” เด็กๆ พูดประสานเสียงกัน“บลูเบอรี่คัพ ชีสเค้กงั้นเหรอ” อดิสร นึกย้อนไปในอดีตที่ภูเก็ต ภาพของอดีตคนรักที่ทำของหวานแบบง่ายๆ ใช้เวลาไม่ถึงชั่วโมง ยังจำได้ดีว่าเป็นของหวานที่อร่อยและยังเป็นความทรงจำดีๆ ของตนเองและอดีตคนรักอดิสรเกือบจำทุกขึ้นตอนได้ เพรา
เกมส์ล่าท้าหัวใจรัก Chapter 17
อดิสรจ้องมองร่างของหญิงสาวที่ยืนกอดอกยืนมองพระจันทร์ที่ริมระเบียงของบ้านพักตากอากาศที่เขาย้ายพามาเมื่อเช้า ชายหนุ่มพาหลานๆ และหญิงสาวไปพักที่โรงแรมในเมืองสองสามวัน แต่มีคนแนะนำให้มาพักที่บ้านพักนี้เพราะมีความเป็นส่วนตัวที่สำคัญสามารถทำอาหารรับประทานได้แถมติดทะเล ทำให้อดิสรตกลงเช่าทันที แม้ว่าจะเหลือเวลาแค่สองวันก็ตาม สามวันที่ใช้ชีวิตร่วมกันทำให้อดิสรรู้สึกผูกพันแบบประหลาดกับมัณฑนากรสาวอาจเป็นเพราะกริยาที่แสนคุ้นเคย อดิสรปฏิเสธไม่ได้ว่าหญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าช่างน่ารักแม้บุคลิกภายนอกจะเปรี้ยวเป็นเวิร์กกิ้งวูแมน แต่จริงๆกลับเป็นแม่บ้าน เธอเข้ากับหลานๆ ของตนเองได้เป็นอย่างดี อดิสรรู้สึกประหลาดใจ ทำไมตนเองถึงมีความรู้สึกพิเศษๆกับผู้หญิงตรงหน้า ทั้งที่ก่อนหน้านี้รสนิยมของตนเอง ไปอีกแบบหนึ่ง คิดแล้วชายหนุ่มรู้สึกว้าวุ่นใจ“ยังไม่นอนอีกเหรอคุณ” อดิสรถามเมื่อเดินเข้ามาเกือบจะยืนซ้อนหลัง เอลี่สะดุ้งแล้วเหลียวไปมอง ริมฝีปากเฉียดกันจนเอลี่รีบถอยออก“ยังไม่ง่วงค่ะ แล้วคุณล่ะ ขับรถออกมาตั้งไกลไม่เหนื่อยเหรอคะ”“ไม่ อยู่กับเด็กๆ กับคุณแล้วมีความสุขมากกว่า”“พรุ่งนี้เราไปจ่ายตลาดกัน บ่ายๆ ทำบาบีค
เกมส์ล่าท้าหัวใจรัก Chapter 16
“จะห้องใคร ก็ห้องผม” อดิสรตอบ พลางขยับตัวอีกนิด ทำให้เสื้อคลุมเตะที่แขนราวกับตั้งใจ เอลี่ขยับออกจนชิดติดพนักโซฟา “ห้องคุณ....” “ใช่ ทำไม คุณคิดว่าคุณมีห้องที่คอนโดฯ นี้ได้คนเดียวหรือไง อีกอย่างไม่มีคนบอกคุณหรือไง ว่า เดอะริวเวอร์ไซด์ เป็นโครงการของกรณ์วิภาค ไอ้การที่ผมจะมีเพนส์เฮ้าส์ที่นี้ก็ไม่แปลก” “ก็บ้านคุณอยู่ถัดจากนี้ไปสองซอยเอง” เอลี่ตอบเร็ว แต่ทำให้อดิสรเหลียวกลับมามองหญิงสาวที่ตรงหน้าราวกับตกตะลึงในคำตอบ “คุณรู้ได้ยังไง ว่าผมมีบ้านอีกหลังใกล้ๆ นี้” อดิสรชะโงกใบหน้าจนเกือบไปชิดกับใบหน้าของหญิงสาวอย่างทั้งประหลาดใจ ตกใจ หัวใจอดิสรเต้นแรงและเร็ว บ้านหลังที่ว่าเป็นบ้านหลังเดียวที่เกือบเหมือนถูกปิดตายตั้งแต่อดีตคนรักหนีไปต่างประเทศ อดิสรเวลาคิดถึงก็จะแวะไปดูบ้าง นานๆครั้งไปนอน ผ้าปูที่นอน ปลอกหมอนก็ยังใส่เหมือนเดิม ผ่านมาสี่ปีก็ยังมีคนเข้าไปทำความสะอาด แต่นี่เกือบสี่ห้าเดือนนี้ไม่ได้แวะไปดูอีกเลย อาจเป็นเพราะงานยุ่ง ประจวบเหมาะกับว่างเมื่อไหร่ก็จะหาเวลาไปขลุกอยู่กับหลานๆ ทำให้อดิสรเกือบจะลืมบ้านที่เคยอยู่ร่วมอดีตคนรักร่วมปี จนกระทั่งหญิงสาวตรงหน้ามาสะกิดต่อม ทำให้อดิสรรู้สึก
เกมส์ล่าท้าหัวใจรัก Chapter 15
กรุงเทพฯ ชั้น 61 โรงแรมบันยันทรี ร้านอาหาร vertigo grill and moon bar ร้านอาหารติดท๊อปไฟล์ร้านอาหารที่ดีและโรแมนติก สำหรับคู่รักที่สามารถเห็นบรรยากาศสามร้อยหกสิบองศาของกรุงเทพฯ เอลี่หรือชื่อใหม่ เอมิการู้สึกแปลกใจที่เจ้านายหนุ่มเลือกสถานที่นี้เป็นที่นัดรับประทานอาหาร ตอนแรกหญิงสาวก็ลังเลว่าจะมาหรือไม่ แต่ในเมื่อตกปากรับคำว่าจะรับเดท ทำให้เอลี่ตัดสินใจที่จะมารับประทานอาหารกับเจ้านายชาวต่างประเทศตามลำพัง แต่ยิ่งแปลกใจยิ่งกว่าเมื่อมิสเตอร์ฟิลิปเลือกสถานที่สุดแสนโรแมนติค ระหว่างรอเจ้านายที่ออกไปคุยโทรศัพท์ ทำให้หญิงสาวมองบรรยากาศรอบๆ แล้วคิดอะไรเพลิน ๆ วันนี้เอลี่แต่งชุดเดรสสีขาว ทำให้ขับผิวสีน้ำผึ้งให้ดูอ่อนหวาน ผมรวบไปข้างบนแต่ปล่อยย้อยระย้า ทำให้ดูอ่อนหวานปนๆ เซ็กซี่ เจ้านายหนุ่มไปรับเธอมาจากคอนโดฯ ที่เค้าเช่าให้เธอ ตอนเซ็นต์สัญญาว่าจ้าง เดอะริเวอร์ไซด์ถือว่าเป็นคอนโดฯ ที่หรูพอสมควรสำหรับตำแหน่งหน้าที่ของเธอ แต่อาจเป็นเพราะว่าเจ้านายหนุ่มมีความรู้สึกพิเศษกับเธอ ซึ่งเอลี่หรือเอมิการู้สึกเริ่มอึดอัดกับความสัมพันธ์แบบนี้ เธอจะบอกเขาว่ายังไงว่าเธอไม่สามารถรักใครได้อีกเพราะทั้งตัวและหั
บางทีคุณอาจจะชอบ
พาลินโดรม
จินต์พิชา368 viewsอุบัติรักฟีโรโมน [Omagaverse]
Gukak1.9K viewsพี่เขยเถื่อนสวาท
กาสะลอง432 viewsหวานใจนายสีหราช
One of สายหมอก615 viewsแอบซ่อนอารมณ์เจ็บ
ต๋อง น่ะ453 viewsคนของมาเฟียตัวร้าย
otata1.3K viewsเสี่ยหลงเด็ก ดื้อมากนักโดนเสี่ยจับทำเมีย
หย่งฟู่698 viewsปลาซิวเด็กเสี่ยเข้
นรกสร้าง128 views
