Share

บทที่ 0384

Author: อี้เสี่ยวเหวิน
หลินจืออี้เบิกตาโพลงมองผู้ชายที่อยู่ข้างๆ แล้วชิงพูดก่อน “เขาเป็นอาเล็กของฉัน เป็นญาติห่างๆ น่ะ”

"ญาติห่างๆ ก็ถือว่าเป็นญาตินี่ ไม่นึกเลยว่าคุณชายสามจะเป็น...... “อาเล็กของเธอ?”

เกี๊ยวจานนั้นในมือพี่โจวเกือบจะถือไม่มั่น

หลินจืออี้ยกมือขึ้นรับจาน “ใช่ พอดีเขาไปทางเดียวกันน่ะ ตอนนี้จะไปแล้วล่ะ”

พร้อมกันนั้น เธอก็ใช้แขนดันกงเฉิน ส่งสัญญาณให้เขารีบออกไป

กงเฉินกลับยืนมั่นอย่างกับภูเขา หลุบตามองไปที่เกี๊ยวจานนั้น

พี่โจวตาไว ถามอย่างระมัดระวังว่า “คุณชายสาม คุณอยากทานไหมคะ? ฉันทํามาเยอะแยะเลยนะคะ”

หลินจืออี้รีบตอบ “เขาไม่กินหรอก! เขากินกับคนอื่นมาแล้ว! ฉันจะกินเป็นเพื่อนพี่เองนะ”

“เธอไม่เคยกินกับคนอื่นงั้นเหรอ?” กงเฉินหลุบตากวาดมองหลินจืออี้อย่างเฉยชา

อากาศหยุดชะงักนิ่งทันที

สายตาของพี่โจววนเวียนอยู่ระหว่างคนทั้งสอง นี่เป็นอากับหลานจริงๆ เหรอ?

บทสนทนานี้ทำไมมันฟังดูไร้เดียงสามากซะงั้น?

พี่โจวเห็นว่าบรรยากาศเริ่มแข็งขึ้นเรื่อยๆ จึงพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า “งั้นนั่งลงกินด้วยกันสิ พวกเธอสองคนเข้าไปก่อน ฉันจะไปต้ม”

หลินจืออี้ห้ามไม่ทัน พี่โจวก็รีบกลับไปต้มเกี๊ยวแล้ว

เธอทําได้แค่กัดฟันแ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0385

    “พี่โจว เขาไม่เคยกินจิ๊กโฉ่ว ให้ฉันเถอะ”แต่ก่อนที่มือของเธอจะสัมผัสถ้วย กงเฉินก็เอื้อมมือออกไปรับมัน“ใครบอกว่าฉันไม่กินจิ๊กโฉ่ว?”“……”หลินจืออี้มองกงเฉินจุ่มจิ๊กโฉ่วด้วยความประหลาดใจเธอรู้สึกว่าเขาแปลกๆแต่ก็ไม่ได้สนใจ ก้มหน้าก้มตากินเกี๊ยวไปสองลูกไม่ง่ายเลยกว่าจะรอให้พี่โจวกินหมด หลินจืออี้ก็อยากให้เธอกลับไปก่อน เมื่อลุกขึ้นช่วยเธอทําความสะอาด ปากของเธอที่พักผ่อนอยู่ไม่กี่นาทีก็เริ่มซุบซิบอีกแล้ว“เลิกกันจริงๆ เหรอ?” เธอถามพลางเช็ดโต๊ะ“อืม” หลินจืออี้มองกงเฉินอย่างไม่รู้ตัว แล้วพยักหน้ายังไงก็ไม่เคยอยู่ด้วยกันอยู่แล้วดวงตาของพี่โจวเปล่งประกายและพูดคําพูดที่น่าตกใจออกมา "ฉันจะแนะนําให้เธอเองนะ!"“ฮ้า?”หลินจืออี้ตกใจพี่โจวเงยหน้ามองกงเฉินแล้วรับรองว่า “คุณชายสาม คุณที่เป็นผู้อาวุโสก็วางใจเถิด ด้านคุณธรรมฉันจะควบคุมอย่างเคร่งครัด ไม่ยอมให้หลานสาวคุณเสียเปรียบเด็ดขาดค่ะ”“หลานสาวตัวน้อย เธอว่ายังไงล่ะ?” กงเฉินจ้องมองหลินจืออี้ น้ำเสียงไม่แยแส แต่แผ่ไอเย็นออกมาหลินจืออี้รู้สึกเสียวสันหลังวาบ รีบส่ายหน้า “ไม่ต้องหรอก”พี่โจวคนนี้ดีตรงที่ว่า ขอแค่คุยกับเธอ ถึงจะคุ

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0384

    หลินจืออี้เบิกตาโพลงมองผู้ชายที่อยู่ข้างๆ แล้วชิงพูดก่อน “เขาเป็นอาเล็กของฉัน เป็นญาติห่างๆ น่ะ”"ญาติห่างๆ ก็ถือว่าเป็นญาตินี่ ไม่นึกเลยว่าคุณชายสามจะเป็น...... “อาเล็กของเธอ?”เกี๊ยวจานนั้นในมือพี่โจวเกือบจะถือไม่มั่นหลินจืออี้ยกมือขึ้นรับจาน “ใช่ พอดีเขาไปทางเดียวกันน่ะ ตอนนี้จะไปแล้วล่ะ”พร้อมกันนั้น เธอก็ใช้แขนดันกงเฉิน ส่งสัญญาณให้เขารีบออกไปกงเฉินกลับยืนมั่นอย่างกับภูเขา หลุบตามองไปที่เกี๊ยวจานนั้นพี่โจวตาไว ถามอย่างระมัดระวังว่า “คุณชายสาม คุณอยากทานไหมคะ? ฉันทํามาเยอะแยะเลยนะคะ”หลินจืออี้รีบตอบ “เขาไม่กินหรอก! เขากินกับคนอื่นมาแล้ว! ฉันจะกินเป็นเพื่อนพี่เองนะ”“เธอไม่เคยกินกับคนอื่นงั้นเหรอ?” กงเฉินหลุบตากวาดมองหลินจืออี้อย่างเฉยชาอากาศหยุดชะงักนิ่งทันทีสายตาของพี่โจววนเวียนอยู่ระหว่างคนทั้งสอง นี่เป็นอากับหลานจริงๆ เหรอ?บทสนทนานี้ทำไมมันฟังดูไร้เดียงสามากซะงั้น?พี่โจวเห็นว่าบรรยากาศเริ่มแข็งขึ้นเรื่อยๆ จึงพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า “งั้นนั่งลงกินด้วยกันสิ พวกเธอสองคนเข้าไปก่อน ฉันจะไปต้ม”หลินจืออี้ห้ามไม่ทัน พี่โจวก็รีบกลับไปต้มเกี๊ยวแล้วเธอทําได้แค่กัดฟันแ

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0383

    "อะไรนะ"“ฉันได้ยินมาว่าคุณท่านกงเข้มงวดกับเธอมากขึ้นเรื่อยๆ เธอยังยอมไปกับฉันไหม?” กงเยี่ยนมองเธออย่างลึกซึ้งหลินจืออี้วางแก้วชาลง ดูจากท่าทางของเขาแล้วคงถามอะไรไม่ออกแล้วล่ะ จึงพูดอย่างเกรงอกเกรงใจ “คุณชายใหญ่ ฉันดื่มหมดแล้ว ไปกันเถอะค่ะ”เธอลุกขึ้นเตรียมจะจากไป แต่ข้อมือกลับถูกกงเยี่ยนกําแน่นอย่างกระทันหันเธอจ้องมองเขาด้วยความเจ็บปวด สัมผัสได้ถึงอารมณ์แปลกๆ ที่พลุ่งพล่านในดวงตาของเขา แต่ก็หายวับไปกงเยี่ยนลุกขึ้นถอนหายใจ มองคอเสื้อที่พลิกด้านในเธอ แล้วยิ้มพลางพูดว่า “ฉันแค่อยากเตือนเธอว่าคอเสื้อไม่ได้พลิกเรียบร้อยน่ะ”“อืม”หลินจืออี้มองคอเสื้อที่ถูกเขาจัดให้เรียบร้อย แล้วหันหลังเดินออกไปนอกประตูทันทีอีกด้านหนึ่งประธานอวี๋เท้าคางเล็กน้อย อาหารอร่อยๆ ที่อยู่ตรงหน้ากลายเป็นไม่อยากอาหารเพราะผู้ชายที่ทําลายทิวทัศน์ที่อยู่ตรงข้าม“คุณชายสาม จะไม่ตามไปดูหน่อยเหรอคะ? หลานสาวตัวน้อยของคุณกล้าหาญมากจริงๆ ยังกล้าติดต่อกับกงเยี่ยนอีก”“ฉันได้ยินมาว่าเขาขายเทคโนโลยีช่วยชีวิตของตระกูลเฉินไปแล้ว และขายหุ้นของตระกูลเฉินเป็นการส่วนตัว ดูเหมือนว่าเขาจะวางแผนจะขุดหลุมให้คุณก่อนที่จะหนี

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0382

    หลินจืออี้มองคนที่เดินมาอย่างช้าๆ แล้วถอยหลังไปสองก้าวอย่างระแวดระวังเป็นกงเยี่ยนไม่ได้เจอกันนาน เขาผอมลงนิดหน่อยได้ยินหลิ่วเหอบอกว่า เขาถูกตระกูลกงปลดออกจากตําแหน่งในบริษัท แม้แต่หุ้นที่พ่อของเขาทิ้งไว้ให้ก็ถูกคุณท่านกงเก็บกลับไปเขาทําได้เพียงพาเฉินซู่หลานกลับไปที่ตระกูลเฉิน ไม่สิ ตอนนี้ตระกูลเฉินก็ถูกกงเฉินซื้อไปแล้วตอนนี้อย่างมากสุด เขาก็ถือได้แค่ว่าเป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้นเท่านั้นที่จริงหลินจืออี้ก็ไม่เข้าใจว่าทําไมคุณท่านกงถึงใจร้ายกับเขาขนาดนี้หลังจากดึงสติกลับมา เธอก็ยังคงพยักหน้าอย่างสุภาพ “คุณชายใหญ่”กงเยี่ยนยิ้มอย่างขมขื่น “เธอยังโกรธอยู่เหรอ?”หลินจืออี้ไม่ได้พูดอะไรจะไม่โกรธได้ยังไง?เธอเชื่อใจเขามาสองชาติ แต่สุดท้ายเขากลับโกหกเธอมาตลอดกงเยี่ยนมองเธอ พูดอย่างจนใจ “ฉันมาเพื่อขอโทษเธอ ไปกินข้าวเย็นด้วยกันเถอะ วันหลังเกรงว่าจะไม่มีโอกาสแล้ว”หลินจืออี้เงยหน้าขึ้นอย่างสงสัย “คุณ......”“แม่ของฉันได้รับความกระทบกระเทือน อาการป่วยหนักขึ้น ข้าวางแผนที่จะพาท่านไปรักษาที่ต่างประเทศ ต่อไป...... ไม่น่าจะกลับมาแล้ว”“จะไปเมื่อไหร่”“วันคริสต์มาส” กงเยี่ยนยกมุมปาก

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0381

    กงเฉินกําลังนั่งอ่านเอกสารอยู่บนโซฟา เงยหน้าขึ้นมองเธอ"ตื่นแล้วเหรอ? พอดีตัวดีนี้”“อืม”เธอพยักหน้าและรู้สึกว่าคําพูดนี้มีบางอย่างผิดปกติในเวลานี้ เฉินจิ่นก็ออกมาจากห้องครัว“คุณชายสาม คุณหลิน ทานอาหารเช้าได้แล้วครับ”กงเฉินปิดเอกสาร ลุกขึ้นเดินไปตรงหน้าหลินจืออี้ ดึงเธอมานั่งที่โต๊ะอาหาร“เดี๋ยวให้คนขับรถไปส่งเธอที่สตูดิโอ”หลินจืออี้มองเวลาแล้วก็ไม่ปฏิเสธ “ค่ะ”ตอนที่ใกล้จะกินเสร็จ เธอแอบมองเขาแวบหนึ่ง ถามด้วยความหวังดี “อาเล็ก เมื่อวานอาทานยาแล้ว วันนี้รู้สึกเป็นยังไงบ้างคะ?”สีหน้าของกงเฉินขรึมลงเล็กน้อย “ไม่เป็นไรแล้ว”หลินจืออี้เตือนว่า “อย่าลืมทานยาอีกครั้งหลังกินอาหารเช้าเสร็จนะคะ”“อืม”กงเฉินวางชามและตะเกียบลง จ้องมองคนที่อยู่ตรงข้ามหลินจืออี้รู้สึกถึงสายตาเขา รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย “อาเล็กมองฉันทําไมคะ?”ชายคนนั้นเช็ดมือแล้วกระซิบว่า “หายากนะที่เธอจะเป็นห่วงฉัน”หลินจืออี้กําลังจะเถียงกลับ ก็มีบอดี้การ์ดคนหนึ่งเคาะประตูแล้วเดินเข้ามา“คุณชายสาม ตามหาคุณซ่งเจอแล้วครับ เขาไม่เป็นไร ตอนนี้......”“แค่ก!” เฉินจิ่นรีบไออย่างหนักและจ้องมองบอดี้การ์ดด้วยความโกรธ

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0380

    ณ โรงแรมเล็กๆ นอกเมืองซ่งหว่านชิวมองผ้าปูที่นอนที่มีสีเหลืองและมีรูบุหรี่ รู้สึกคลื่นไส้ขึ้นมา"ที่เน่าๆ แบบนี้ให้คนอยู่จริงๆ เหรอเนี่ย?"หลี่เฮ่อกอดเธอไว้ ไม่ได้โกรธกลับหัวเราะ “หว่านชิว ในที่สุดคุณก็เป็นเพียงของผมคนเดียวแล้ว”ซ่งหว่านชิวกลับไม่มีความสุขเลยสักนิด เธอผลักเขาออกอย่างแรง “หุบปาก! ฉันถามนายหน่อย! ทําไมต้องพาฉันมาที่เส็งเคร็งแบบนี้ด้วย!”“ในเมืองมีแต่คนของตระกูลกงที่มาตามตัวคุณ คุณรอหน่อยนะ รอผมซื้อตั๋วเครื่องบินแล้ว ผมจะพาคุณไปต่างประเทศ”หลี่เฮ่อพิงโต๊ะที่ขรุขระ จุดบุหรี่มวนหนึ่ง และมองไปที่ซ่งหว่านชิวอย่างใจจดใจจ่อแม้ว่าตอนนี้ซ่งหวั่นชิวจะค่อนข้างสะบักสะบอม แต่รูปลักษณ์แกในชุดแต่งงานยังคงสวยงามในสายตาของเขาเขาเอื้อมมือไปเช็ดฝุ่นบนใบหน้าแก บีบคอเธอและดึงเธอมาข้างหน้าและจูบเธออย่างแรงซ่งหว่านชิวจ้องมองเขาด้วยความโกรธ ยกมือขึ้นตบหน้าเขา"พอแล้ว! ฉันไม่มีอารมณ์”หลี่เฮ่อใช้ปลายลิ้นกระพุ้งแก้ม ปล่อยให้เธอระบายอารมณ์หลังจากนั้นไม่นาน ซ่งหว่านชิวก็สงบลงและเอื้อมมือไปทางหลี่เฮ่อ “เอาโทรศัพท์มาให้ฉัน ฉันต้องถามแม่ฉันถึงสถานการณ์ที่บ้านหน่อย”หลี่เฮ่อโยนโทรศัพท์

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status