LOGINShare
บทที่ 0384
Latest chapter
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0385
“พี่โจว เขาไม่เคยกินจิ๊กโฉ่ว ให้ฉันเถอะ”แต่ก่อนที่มือของเธอจะสัมผัสถ้วย กงเฉินก็เอื้อมมือออกไปรับมัน“ใครบอกว่าฉันไม่กินจิ๊กโฉ่ว?”“……”หลินจืออี้มองกงเฉินจุ่มจิ๊กโฉ่วด้วยความประหลาดใจเธอรู้สึกว่าเขาแปลกๆแต่ก็ไม่ได้สนใจ ก้มหน้าก้มตากินเกี๊ยวไปสองลูกไม่ง่ายเลยกว่าจะรอให้พี่โจวกินหมด หลินจืออี้ก็อยากให้เธอกลับไปก่อน เมื่อลุกขึ้นช่วยเธอทําความสะอาด ปากของเธอที่พักผ่อนอยู่ไม่กี่นาทีก็เริ่มซุบซิบอีกแล้ว“เลิกกันจริงๆ เหรอ?” เธอถามพลางเช็ดโต๊ะ“อืม” หลินจืออี้มองกงเฉินอย่างไม่รู้ตัว แล้วพยักหน้ายังไงก็ไม่เคยอยู่ด้วยกันอยู่แล้วดวงตาของพี่โจวเปล่งประกายและพูดคําพูดที่น่าตกใจออกมา "ฉันจะแนะนําให้เธอเองนะ!"“ฮ้า?”หลินจืออี้ตกใจพี่โจวเงยหน้ามองกงเฉินแล้วรับรองว่า “คุณชายสาม คุณที่เป็นผู้อาวุโสก็วางใจเถิด ด้านคุณธรรมฉันจะควบคุมอย่างเคร่งครัด ไม่ยอมให้หลานสาวคุณเสียเปรียบเด็ดขาดค่ะ”“หลานสาวตัวน้อย เธอว่ายังไงล่ะ?” กงเฉินจ้องมองหลินจืออี้ น้ำเสียงไม่แยแส แต่แผ่ไอเย็นออกมาหลินจืออี้รู้สึกเสียวสันหลังวาบ รีบส่ายหน้า “ไม่ต้องหรอก”พี่โจวคนนี้ดีตรงที่ว่า ขอแค่คุยกับเธอ ถึงจะคุ
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0384
หลินจืออี้เบิกตาโพลงมองผู้ชายที่อยู่ข้างๆ แล้วชิงพูดก่อน “เขาเป็นอาเล็กของฉัน เป็นญาติห่างๆ น่ะ”"ญาติห่างๆ ก็ถือว่าเป็นญาตินี่ ไม่นึกเลยว่าคุณชายสามจะเป็น...... “อาเล็กของเธอ?”เกี๊ยวจานนั้นในมือพี่โจวเกือบจะถือไม่มั่นหลินจืออี้ยกมือขึ้นรับจาน “ใช่ พอดีเขาไปทางเดียวกันน่ะ ตอนนี้จะไปแล้วล่ะ”พร้อมกันนั้น เธอก็ใช้แขนดันกงเฉิน ส่งสัญญาณให้เขารีบออกไปกงเฉินกลับยืนมั่นอย่างกับภูเขา หลุบตามองไปที่เกี๊ยวจานนั้นพี่โจวตาไว ถามอย่างระมัดระวังว่า “คุณชายสาม คุณอยากทานไหมคะ? ฉันทํามาเยอะแยะเลยนะคะ”หลินจืออี้รีบตอบ “เขาไม่กินหรอก! เขากินกับคนอื่นมาแล้ว! ฉันจะกินเป็นเพื่อนพี่เองนะ”“เธอไม่เคยกินกับคนอื่นงั้นเหรอ?” กงเฉินหลุบตากวาดมองหลินจืออี้อย่างเฉยชาอากาศหยุดชะงักนิ่งทันทีสายตาของพี่โจววนเวียนอยู่ระหว่างคนทั้งสอง นี่เป็นอากับหลานจริงๆ เหรอ?บทสนทนานี้ทำไมมันฟังดูไร้เดียงสามากซะงั้น?พี่โจวเห็นว่าบรรยากาศเริ่มแข็งขึ้นเรื่อยๆ จึงพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า “งั้นนั่งลงกินด้วยกันสิ พวกเธอสองคนเข้าไปก่อน ฉันจะไปต้ม”หลินจืออี้ห้ามไม่ทัน พี่โจวก็รีบกลับไปต้มเกี๊ยวแล้วเธอทําได้แค่กัดฟันแ
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0383
"อะไรนะ"“ฉันได้ยินมาว่าคุณท่านกงเข้มงวดกับเธอมากขึ้นเรื่อยๆ เธอยังยอมไปกับฉันไหม?” กงเยี่ยนมองเธออย่างลึกซึ้งหลินจืออี้วางแก้วชาลง ดูจากท่าทางของเขาแล้วคงถามอะไรไม่ออกแล้วล่ะ จึงพูดอย่างเกรงอกเกรงใจ “คุณชายใหญ่ ฉันดื่มหมดแล้ว ไปกันเถอะค่ะ”เธอลุกขึ้นเตรียมจะจากไป แต่ข้อมือกลับถูกกงเยี่ยนกําแน่นอย่างกระทันหันเธอจ้องมองเขาด้วยความเจ็บปวด สัมผัสได้ถึงอารมณ์แปลกๆ ที่พลุ่งพล่านในดวงตาของเขา แต่ก็หายวับไปกงเยี่ยนลุกขึ้นถอนหายใจ มองคอเสื้อที่พลิกด้านในเธอ แล้วยิ้มพลางพูดว่า “ฉันแค่อยากเตือนเธอว่าคอเสื้อไม่ได้พลิกเรียบร้อยน่ะ”“อืม”หลินจืออี้มองคอเสื้อที่ถูกเขาจัดให้เรียบร้อย แล้วหันหลังเดินออกไปนอกประตูทันทีอีกด้านหนึ่งประธานอวี๋เท้าคางเล็กน้อย อาหารอร่อยๆ ที่อยู่ตรงหน้ากลายเป็นไม่อยากอาหารเพราะผู้ชายที่ทําลายทิวทัศน์ที่อยู่ตรงข้าม“คุณชายสาม จะไม่ตามไปดูหน่อยเหรอคะ? หลานสาวตัวน้อยของคุณกล้าหาญมากจริงๆ ยังกล้าติดต่อกับกงเยี่ยนอีก”“ฉันได้ยินมาว่าเขาขายเทคโนโลยีช่วยชีวิตของตระกูลเฉินไปแล้ว และขายหุ้นของตระกูลเฉินเป็นการส่วนตัว ดูเหมือนว่าเขาจะวางแผนจะขุดหลุมให้คุณก่อนที่จะหนี
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0382
หลินจืออี้มองคนที่เดินมาอย่างช้าๆ แล้วถอยหลังไปสองก้าวอย่างระแวดระวังเป็นกงเยี่ยนไม่ได้เจอกันนาน เขาผอมลงนิดหน่อยได้ยินหลิ่วเหอบอกว่า เขาถูกตระกูลกงปลดออกจากตําแหน่งในบริษัท แม้แต่หุ้นที่พ่อของเขาทิ้งไว้ให้ก็ถูกคุณท่านกงเก็บกลับไปเขาทําได้เพียงพาเฉินซู่หลานกลับไปที่ตระกูลเฉิน ไม่สิ ตอนนี้ตระกูลเฉินก็ถูกกงเฉินซื้อไปแล้วตอนนี้อย่างมากสุด เขาก็ถือได้แค่ว่าเป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้นเท่านั้นที่จริงหลินจืออี้ก็ไม่เข้าใจว่าทําไมคุณท่านกงถึงใจร้ายกับเขาขนาดนี้หลังจากดึงสติกลับมา เธอก็ยังคงพยักหน้าอย่างสุภาพ “คุณชายใหญ่”กงเยี่ยนยิ้มอย่างขมขื่น “เธอยังโกรธอยู่เหรอ?”หลินจืออี้ไม่ได้พูดอะไรจะไม่โกรธได้ยังไง?เธอเชื่อใจเขามาสองชาติ แต่สุดท้ายเขากลับโกหกเธอมาตลอดกงเยี่ยนมองเธอ พูดอย่างจนใจ “ฉันมาเพื่อขอโทษเธอ ไปกินข้าวเย็นด้วยกันเถอะ วันหลังเกรงว่าจะไม่มีโอกาสแล้ว”หลินจืออี้เงยหน้าขึ้นอย่างสงสัย “คุณ......”“แม่ของฉันได้รับความกระทบกระเทือน อาการป่วยหนักขึ้น ข้าวางแผนที่จะพาท่านไปรักษาที่ต่างประเทศ ต่อไป...... ไม่น่าจะกลับมาแล้ว”“จะไปเมื่อไหร่”“วันคริสต์มาส” กงเยี่ยนยกมุมปาก
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0381
กงเฉินกําลังนั่งอ่านเอกสารอยู่บนโซฟา เงยหน้าขึ้นมองเธอ"ตื่นแล้วเหรอ? พอดีตัวดีนี้”“อืม”เธอพยักหน้าและรู้สึกว่าคําพูดนี้มีบางอย่างผิดปกติในเวลานี้ เฉินจิ่นก็ออกมาจากห้องครัว“คุณชายสาม คุณหลิน ทานอาหารเช้าได้แล้วครับ”กงเฉินปิดเอกสาร ลุกขึ้นเดินไปตรงหน้าหลินจืออี้ ดึงเธอมานั่งที่โต๊ะอาหาร“เดี๋ยวให้คนขับรถไปส่งเธอที่สตูดิโอ”หลินจืออี้มองเวลาแล้วก็ไม่ปฏิเสธ “ค่ะ”ตอนที่ใกล้จะกินเสร็จ เธอแอบมองเขาแวบหนึ่ง ถามด้วยความหวังดี “อาเล็ก เมื่อวานอาทานยาแล้ว วันนี้รู้สึกเป็นยังไงบ้างคะ?”สีหน้าของกงเฉินขรึมลงเล็กน้อย “ไม่เป็นไรแล้ว”หลินจืออี้เตือนว่า “อย่าลืมทานยาอีกครั้งหลังกินอาหารเช้าเสร็จนะคะ”“อืม”กงเฉินวางชามและตะเกียบลง จ้องมองคนที่อยู่ตรงข้ามหลินจืออี้รู้สึกถึงสายตาเขา รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย “อาเล็กมองฉันทําไมคะ?”ชายคนนั้นเช็ดมือแล้วกระซิบว่า “หายากนะที่เธอจะเป็นห่วงฉัน”หลินจืออี้กําลังจะเถียงกลับ ก็มีบอดี้การ์ดคนหนึ่งเคาะประตูแล้วเดินเข้ามา“คุณชายสาม ตามหาคุณซ่งเจอแล้วครับ เขาไม่เป็นไร ตอนนี้......”“แค่ก!” เฉินจิ่นรีบไออย่างหนักและจ้องมองบอดี้การ์ดด้วยความโกรธ
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0380
ณ โรงแรมเล็กๆ นอกเมืองซ่งหว่านชิวมองผ้าปูที่นอนที่มีสีเหลืองและมีรูบุหรี่ รู้สึกคลื่นไส้ขึ้นมา"ที่เน่าๆ แบบนี้ให้คนอยู่จริงๆ เหรอเนี่ย?"หลี่เฮ่อกอดเธอไว้ ไม่ได้โกรธกลับหัวเราะ “หว่านชิว ในที่สุดคุณก็เป็นเพียงของผมคนเดียวแล้ว”ซ่งหว่านชิวกลับไม่มีความสุขเลยสักนิด เธอผลักเขาออกอย่างแรง “หุบปาก! ฉันถามนายหน่อย! ทําไมต้องพาฉันมาที่เส็งเคร็งแบบนี้ด้วย!”“ในเมืองมีแต่คนของตระกูลกงที่มาตามตัวคุณ คุณรอหน่อยนะ รอผมซื้อตั๋วเครื่องบินแล้ว ผมจะพาคุณไปต่างประเทศ”หลี่เฮ่อพิงโต๊ะที่ขรุขระ จุดบุหรี่มวนหนึ่ง และมองไปที่ซ่งหว่านชิวอย่างใจจดใจจ่อแม้ว่าตอนนี้ซ่งหวั่นชิวจะค่อนข้างสะบักสะบอม แต่รูปลักษณ์แกในชุดแต่งงานยังคงสวยงามในสายตาของเขาเขาเอื้อมมือไปเช็ดฝุ่นบนใบหน้าแก บีบคอเธอและดึงเธอมาข้างหน้าและจูบเธออย่างแรงซ่งหว่านชิวจ้องมองเขาด้วยความโกรธ ยกมือขึ้นตบหน้าเขา"พอแล้ว! ฉันไม่มีอารมณ์”หลี่เฮ่อใช้ปลายลิ้นกระพุ้งแก้ม ปล่อยให้เธอระบายอารมณ์หลังจากนั้นไม่นาน ซ่งหว่านชิวก็สงบลงและเอื้อมมือไปทางหลี่เฮ่อ “เอาโทรศัพท์มาให้ฉัน ฉันต้องถามแม่ฉันถึงสถานการณ์ที่บ้านหน่อย”หลี่เฮ่อโยนโทรศัพท์
You may also like
ชายายอดเสน่หา
อักษรามณี17.3K viewsพิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
เจ้าหน่อไม้น้อยแห่งตระกูลกู่228.4K viewsคลั่งรักสุดใจของนายCEO
นครแสงจันทร์74.3K viewsคืนรัก ลิขิตหัวใจ
พิมพ์ธนภัส / เวณิตา24202 viewsดวงใจอสูร
baiboau-เนื้อนวล335 viewsเมื่อบอสสุดหล่อกลายร่างเป็นแมว
เพลิงนารา/zabzeed/Smeraldo_k314 viewsดอกไม้ป่าของรามัญ
จินต์พิชา148 views
