ตอนที่8 ครางเสียงต่ำ

“บ้าชิบ!” เขาสบถเพราะดุนดันเข้าไปได้แค่ปลายหัวบาก  จำใจต้องถอนลำเอ็นออกมา เนี่ยหรานหรานหายใจเฮือกใหญ่เพราะคิดว่าเขาคงถอดใจ ทว่าเขากลับตั้งเข่าเธอขึ้นแล้วลากเก้าอี้มานั่งตรงหว่างขา  เธอผงกศีรษะขึ้นมองอีกครั้งด้วยความงุนงง ทว่าเธอได้คำตอบในทันทีเมื่อลิ้นของเขาแตะต้องกลีบเนื้อบอบบางของเธอ

            “แมร่งงเอ๊ยยย”   ฉู่อี้ผิงสบถด้วยความสะใจ คนอย่างจู้อวี้เหิงไม่ ‘เบิร์น’ให้ใครง่ายๆ  ทำให้เขาเก็บภาพด้วยความตื่นเต้นและตื่นตัวไปด้วย

            “แฮ่กๆ”

            สิ่งที่เคยได้ยิน สิ่งที่เคยรับรู้ ไม่เท่ากับสัมผัสด้วยตัวเอง เนี่ยหรานหรานไม่เคยรู้เลยว่าถูกลิ้นเลียและละเลงที่กลีบเนื้อมันเสียวซ่านขนาดนี้ เธอครวญครางอย่างไม่อาจห้ามได้ ลิ้นเปียกชื้นแหย่เข้าไปสลับกับการดูดกลีบเนื้อของเธอ ความเสียวซ่านถาโถมจนน้ำตาปริ่มขอบตา ปล่อยให้อารมณ์ไหลบากจนเสร็จคาปากเขาไปอีกครั้ง

            “ให้ตายสิ เสร็จง่ายจริงๆ”

จี้อวี้เหิงพึมพำแต่เมื่อเงยหน้าขึ้นเห็นใบหน้าแดงก่ำฉ่ำน้ำตา เขาก็ยกมือขึ้นลูบใบหน้าเธอ “อย่าเอาเปรียบกัน ต่อไปนี้ฉันจะไม่หยุด และไม่ว่าเธอจะร้องไห้ยังไง ฉันก็ไม่สนใจ ฉันจะหยุดก็เมื่อฉันพอใจเท่านั้น”

            มือใหญ่จับเอวคอดไว้มั่นแล้วดุนดันลำเอ็นเข้าในรูดอกไม้อีกหน คราวนี้เขาค่อยขยับเดินหน้าถอยหลังเพิ่มความลึกเข้าไปที่ละน้อย เธอบิดเอวไปมาด้วยความเสียว จี้อวี้เหิงกัดฟันขบกรามแล้วกระทุกลำเอ็นเข้าไปจนสุด

            “อ๊ะ!”

            “เข้าไปหมดแล้ว”  เขาครางเสียงต่ำ “หายใจลึกๆ ฉันจะขยับแล้ว”

            เนี่ยหรานหรานหูอื้อตาลายไปหมด ลำเอ็นใหญ่ยาวนั้นมุดเข้าไปในร่องจนสุดลำ เขาถอยจนเกือบสุดแล้วกระแทกกลับเข้ามาใหม่ ร่างเธอสั่นไหวไปตามแรงกระแทกกระทั้นของเขา มือใหญ่จับเอวไว้ไม่ให้เธอถอยหนีได้ ร่างถูกขึ้นบนโต๊ะอาหาร เธอกลายเป็นอาหารโอชะให้ชายหนุ่มตักตวงความสุข เสียงครางของเขาดังขึ้นในลำคอ

            “ร่องเธอมันรัดลำฉันแน่นมาก”  เขาเอ่ยชมจากใจ ไม่คิดว่านางแบบวาบหวิวที่ไต่เต้าขึ้นามาเป็นนางเอกAVจะมีร่องสวาทที่แน่นกระชับขนาดนี้  “ยิ่งกระแทกยิ่งมัน โหนกเธอมันก็น่าเด้ายิ่งเด้าก็ยิ่งเสียวลำ”

            ถ้อยคำหยาบคายแต่เธอกลับฟังด้วยใจเต้นรัว หากเป็นเวลาปกติเธอได้ยินคำลามกพวกนี้คงได้แต่ก้มหน้ากระดากอาย แต่เวลานี้เธอกลับปรารถนาจะให้เขาขยับโยกบนตัวเธอ

            “อื้อ...ไม่ไหว ไม่ไหวแล้วค่ะ”

            เธอจะเสร็จอีกแล้ว แต่เสร็จเพราะลำเอ็นที่ตอกกระทุ้งมุดเข้าไปชนมดลูกเธอ

            “เรื่องของเธอ แต่ฉันยังไม่เสร็จ” 

            เขารู้ว่าเธอเสร็จเพราะร่องเธอขมิบรัดลำเอ็นเขา ชายหนุ่มซึมซับความเสียวซ่านที่ได้รับแล้วเปลี่ยนท่า เขาลากเธอลงมายืนบนพื้น เนื้อตัวเธอมีเสื้อผ้าที่ถูกเขากระชากจนมันปกปิดอะไรไม่ได้  เขาจับเธอพลิกหันหลังแล้วกดเธอลงแนบกับโต๊ะ สะโพกกลมกลึงที่มีรอยแดงจากฝ่ามือเขาปรากฏเบื้องหน้า เขาแหวกกลีบเนื้อออกแล้วทิ่มลำเอ็ดเข้าไปอีกครั้ง

            “อึก...อึก...” 

ร่างเธอเหมือนถูกผลักไปด้านหน้า เนี่ยหรานหรานต้องเกร็งขาเพื่อรับแรงกระแทกจากด้านหลัง มันลึกเสียจนเธอคิดว่าปลายหัวบากนั้นกระแทกมดลูกเธออยู่  เขาเอื้อมมือมาบีบหน้าอกของเธอ

ความเสียวซ่านจู่โจมทั้งบนและล่าง เสียงครางกระเส่าเคล้ากับเสียงเนื้อกระทบเนื้อ  ดอกไม้สาวหลั่งน้ำสวาทออกมาอาบลำเอ็น  ดวงตาสีน้ำตาลจ้องมองกลีบเนื้อที่ดูดกลืนลำเอ็นของเขา เพราะถูกรูดอกไม้บีบรัดจนเขาแทบจะแตก ท่าทางไม่ประสีประสาแต่รูสวาทเธอมันตรงข้าม เขากัดฟันโยกเอวไม่สนใจเสียงครวญครางแหบหวานนั้น เสียงเธอมันเย้ายวนเป็นธรรมชาติ ไม่ใช่หวีดร้องให้มันจบๆ ไปอย่างที่เขาเคยเจอ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นมัน ‘จริง’ เกินกว่าจะเป็นแค่การ ‘แสดง’

แต่เมื่อนึกได้ว่านี่เป็นส่วนหนึ่งของการแสดง เขาดึงลำเอ็นของตนออกเสียงมันดังโผล๊ะและเห็นรูที่ขยิบอยู่ เขาจับเธอพลิกมาเผชิญหน้า สีหน้าเธอยังเหมือนตกอยู่ในห้วงอารมณ์เสียวซ่าน เขากดไหล่ให้เธอนั่งลง ร่างที่ไร้เรี่ยวแรงทำตามอย่าว่าง่ายราวกับเป็นทาสที่ทำตามคำสั่งเจ้านาย  เขาถอดถุงยางออกแล้วบีบคางให้เธออ้าปากก่อนส่งลำเอ็นเข้าไปในปากสวย

เด็กใหม่อย่างเนี่ยหรานหรานถึงกับเบิกตากว้าง ลำเอ็นใหญ่ยาวเข้ามาในปากไม่ทั้งตั้งตัว เขาบีบคางให้เธออ้าปาก มันใหญ่จนคับแน่นไปหมด แต่เขาก็ขยับเอวซอยลำเอ็นในปากของเธอ

“อ้าปากไว้ อย่าให้ฟันโดนท่อนเอ็น อื้ม แบบนั้นแหละ เลียมันด้วย โอ้ว ดูดแรงๆ”

 จี้อวี้เหิงจับศีรษะเธอแล้วโยกเอวเร่งความเร็วแทงเข้าไปในลำคอของเธอ เธอแทบหายใจไม่ทันนาทีต่อมาน้ำรักอุ่นฉีดออกมา เธอกลืนมันอย่างไม่ตั้งใจมันมากจนเปื้อนมุมปากของเนี่ยหรานหราน

“โอ้ว เยสสส”

ดวงตาคมมองริมฝีปากที่เผยอหายใจแรง น้ำรักของเขาเปื้อนเปรอะไปหมด  เขาลูบใบหน้าเธอราวกับเธอเป็นสัตว์เลี้ยง

ดวงตาของหญิงสาวฉ่ำน้ำตา เธอจ้องมองเขาอย่างมึนงงร่างไร้เรี่ยวแรงนั่งบนพื้นในขณะที่เขาโน้นหน้าลงพูดกับเธอ

“จำไว้ เธอเป็นได้แค่นางบำเรอเท่านั้น”

            ดวงตาของทั้งคู่ประสานกันนิ่ง ราวกับโลกหยุดหมุนไปชั่วขณะ

            “คัท!”