All Chapters of เกิดใหม่ทั้งทีเป็นนางเอก AV ซะงั้น: Chapter 1 - Chapter 9

9 Chapters

ตอนที่1.พลิกผันได้เพียงแค่ชั่วคืน

หญิงสาวยืนตัวสั่นหน้ากระจกเงาตรงหน้า ไม่ว่าจะหยิกตัวเองอีกกี่ครั้งมันก็คือเรื่องจริง! ก่อนหน้านี้ เนี่ยหรานหรานในวัยยี่สิบห้าปี เธอเดินไปตามนัดหมายของเพื่อนร่วมรุ่นสมัยมัธยมปลาย เพื่อพบปะสังสรรคเพื่อนร่วมรุ่นด้วยซึ่งจัดประจำทุกปี เนี่ยหรานหรานเป็นเด็กเรียนดีติดท็อป 5 ของชั้นเรียนเสมอ ไม่เคยต่ำไปกว่านี้ แม้มีใบหน้าเกลี้ยงเกลาแต่หน้าตาเธอดูธรรมดาไร้จุดเด่นมาก เธอไม่ค่อยมีเพื่อนสนิท นอกจากทำรายงานกลุ่มแล้วเธอแทบไม่เคยอยู่ในสายตาเพื่อนร่วมห้อง แต่กระนั้นเมื่อถึงวันเลี้ยงรุ่นพวกเขาก็ไม่ลืมที่จะส่งข้อความให้เธอทราบและเธอมารวมงานทุกครั้ง หลังเรียนจบมหาวิทยาลัย เนี่ยหรานหรานได้ทำงานทันที เธอทำงานที่ฝ่ายวิชาการที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งและวางแผนศึกษาต่อในระดับปริญญาโท ครอบครัวของเธอเป็นสายวิชาการ มารดาเสียตั้งแต่เธออายุสิบสามปี ส่วนบิดาไม่แต่งงานใหม่ มีความห่างเหินระหว่างเธอกับพ่อแต่กระนั้นพ่อก็ไม่ได้ทอดทิ้งหรือละเลย เพียงแค่...เหมือนจะทำใจเรื่องการสูญเสียภรรยาไม่ได้ การเรียนและหน้าที่การงานของเธอเป็นพ่อที่วางแผนให้ซึ่งเธอก็เห็นตามที่พ่อตัดสินใจ เงินเดือนไ
last updateLast Updated : 2025-08-05
Read more

ตอนที่ 2. สวรรค์! นี่มันอะไรกัน!

หญิงสาวจำได้ดีว่า เธอตื่นมาในห้องนอนที่ไม่คุ้นตา คราวแรกคิดว่าเป็นห้องในโรงพยาบาล แต่เมื่อสังเกตรอบข้างกลับพบว่าไม่ใช่ในโรงพยาบาลและที่สำคัญเธอไม่รู้สึกเจ็บอะไรเลยเนี่ยหรานหรานยันกายขึ้นนั่งแล้วยกมือขึ้นเสยเส้นผมที่ยาวสลวยด้วยความประหลาดใจ ผมเธอยาวก็จริงแต่มันไม่สวยอย่างนี้ แต่เธอจำได้ว่ารถแท็กซี่ที่เธอนั่งกลับที่พักถูกรถยนต์ฝ่าไฟแดงพุ่งชนนี่น่า เธอควรจะบาดเจ็บบ้างสิ แต่ทำไม ... สวรรค์! นี่มันอะไรกัน! เนี่ยหรานหรานเบิกตากว้างเมื่อหันไปเจอกระจกเงาในห้องนั้น เธอรีบถลาลงไปส่องกระจก ยกมือขึ้นลูบคลำใบหน้าและเนื้อตัว เป็นไปไม่ได้! นี่ไม่ใช่ร่างกายของเธอ นี่มันใบหน้าและเรือนร่างของจวีหราน! เนี่ยหรานหรานตบแก้มตัวเองเบาๆ ไม่กล้าตบแรง จึงเปลี่ยนมาหยิกแขนตัวเองแล้วก็ร้องทำหน้าเบ้เมื่อมันเจ็บจริง เธอก้มมองตัวเองและจำได้ว่านี่มันชุดที่ใส่ไปงานเลี้ยงรุ่น ทั้งสองนั่งแท็กซี่คันเดียวกันและให้จวีหรานลงที่หน้าโรงแรมหรือว่า...นี่เป็นห้องในโรงแรมที่จวีหรานเข้ามาพัก หญิงสาวกวาดตามองจนหากระเป๋าสะพายของจวีหรานพบแล้วหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาดู มันปลด ล็อกด้วยระบบลายนิ้
last updateLast Updated : 2025-08-05
Read more

ตอนที่3. ยังไงก็ต้องถอดอยู่ดี

“ค่ะๆ ฉันต้องทำยังไงคะ” “รีบไปเลย! ขึ้นไปห้องผู้กำกับฉู่เดี๋ยวนี้” “ค่ะๆ ฉันจะรีบไปใส่เสื้อผ้า...” “ไม่ต้อง! ไปทั้งแบบนี้แหละ ยังไงก็ต้องถอดอยู่ดี”หลิวลี่พูดแล้วยื่นหน้าไปทำจมูกดมๆ ตามเนื้อตัวของจวีหราน“โชคดีที่ยังไม่ทาโลชั่นหรือพรมน้ำหอม ผู้กำกับฉู่ชอบกลิ่นสะอาดๆ แบบอาบน้ำใหม่ๆ ไม่ต้องอาบน้ำหอมไป รีบไปเลย ฉันจะไปส่งเอง” เนียหรานหรานสวมรองเท้าสลิปเปอร์ของโรงแรม มือเรียวกระชับสาบเสื้อให้มิดชิดแล้วเดินตามหลิวลี่ไปที่ลิฟต์ ทั้งสองเข้าไปด้านในแล้วหลิวลี่จึงกดชั้นที่สูงขึ้นไปอีก เป็นห้องชุดสุดหรูที่ผู้กำกับฉู่พักอยู่แบบไม่ต้องจ่ายค่าเช่าเพราะเขาคือเจ้าของโรงแรมแห่งนี้ “ขออนุญาตครับ” หลิวลี่ปรับเสียงเป็นโทนเคร่งขรึมแล้วพาจวีหรานเข้าไปด้านใน เนียหรานหรานทั้งเขินทั้งอายที่สวมเสื้อคลุมอย่างนี้ แต่กระนั้นเธอก็อดมอง ‘ผู้กำกับฉู่’ ไม่ได้ เขาดู ‘หนุ่ม’ กว่าที่เธอคิดไว้มาก ฉู่อี้ผิงไม่ได้สนใจคนที่เข้ามาใหม่ เขาก้มหน้าดูหน้าจอแท็ปเล็ตครู่หนึ่งก่อนเงยหน้าขึ้นสบตากับจวีหราน ในวินาทีนั้นเนียหรานหรานรู้สึกว่าสายตาของเขาเหมือนจ
last updateLast Updated : 2025-08-05
Read more

ตอนที่4 กล้าๆกลัวๆ

เขาถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย ดึงข้อมือเธอมาให้เดินตามมาที่โซฟา มือแกร่งกดไหล่ให้เธอนั่งลง ตอนนี้เนี่ยหรานหรานมีเพียงชุดชั้นในลูกไม้ปกปิด ดวงตาคมกริบจ้องมองจนเธอหน้าแดงจัดยกมือขึ้นปิดเนินอกขนาด34นิ้ว เขาเลื่อนมือไปปลดตะขอด้านหลังให้บราหลุดออก “ขอดูหน่อย” เขาพูดหน้านิ่ง “ผมไม่ถือเรื่องทำศัลยกรรม แต่คุณกรอกในใบประวัติว่าไม่เคยทำก็ขอดูว่ามีรอยเย็บหรือเปล่า” เมื่อผู้กำกับพูดแบบนั้น เนี่ยหรานหรานก็ลดมือลง เธอไม่รู้จะวางมือที่ไหนจึงเกาะขอบโซฟากำมะหยี่ที่นั่งอยู่ ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้หน้าอกกลมกลึง ความรู้สึกแปลกประหลาดที่เคยรู้จัดทำให้หญิงสาวทำหน้าไม่ถูก มันหวิวไปถึงปลายนิ้วเท้า ฉู่อี้ผิงเลิกคิ้วประหลาดใจ เธอทำเหมือน ‘ไม่เคย’ ถูกสัมผัส หรือว่าเธอกำลัง ‘แสดง’ บทสาวน้อยไร้เดียงสาที่เขาพูดไปเมื่อครู่ คิดได้ดั่งนั้นเขาก็กระตุกยิ้มมุมปากแล้วออกแรงบีบเคล้น “อื้ม ของจริงไม่รอยเย็บ”เขาโน้มหน้าไปใกล้ ผู้หญิงคนนี้ไม่พรมน้ำหอมที่ทำให้เขารู้สึกฉุนจมูก กลิ่นกายของเธอเป็นกลิ่นสะอาด ใบหน้าแดงก่ำและกัดริมฝีปากอย่างกลั้นเสียงร้อง เธอหลุบตาลงทำให้ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายยิ้มพอใจกับท่าท
last updateLast Updated : 2025-08-05
Read more

ตอนที่5 ฉันทำไม่เป็น

“อะ...อะไรคะ...” “ไม่ต้องกลัว อุปกรณ์เซ็กส์ทอยที่ลูกค้าให้เอามาใช้ในหนังของผม” ฉู่อี้ผิงพูดขณะที่ดุนดันไข่สั่นเข้าไปในร่องสาว “มันเป็นซิลิโคนอย่างดีไม่เจ็บหรอก” ฉู่อี้ผิงดันอุปกรณ์เข้าไปจนมั่นใจว่าเจอจุดจีสปอตแล้วกดระบบสั่นทำงาน “อ๊ะ อ๊า อร๊ายยยย” เสียงครวญครางดังขึ้น เธอยื่นมือไปหมายจะผลักออกแต่ไร้เรี่ยวแรง มันเสียวซ่านจนเธอน้ำตาคลอ เขาปล่อยไข่สั่นทำงานแล้วขยับออกมายืนดูผลงานของตัวเอง “คุณช่วยตัวเองก็ได้นะ ผมไม่ว่าหรอก” เขาชอบสีหน้าและท่าทางเป็นธรรมชาติของเธอ เธอเสียวจริง ครางจริง เขารู้ได้ แต่จวีหรานกลับส่ายหน้าไปมา น้ำตาคลอเบ้าดูน่าสงสารและน่ารังแกไปพร้อมกัน “ฉัน...ฉันทำ...ทำไม่เป็น...” เธอสะอึกสะอื้นร่างกายสั่นระริกไปหมด “คุณ...ผู้กำกับฉู่...ชะ...ช่วยฉัน...ช่วยฉันนะคะ ได้โปรด” ฉู่อี้ผิงเลิกคิ้ว เธอไม่ใช่นักแสดงคนแรกที่ขอให้เขาช่วย แต่คนอื่นๆ เสนอตัวเพราะต้องการแลกเปลี่ยนอะไรบางอย่าง แต่กับจวีหราน หากเธอกำลังแสดงอยู่ นับว่าทำให้เขาประทับใจกับบทเด็กสาวไร้เดียงสาจริงๆ “หวังว่าตอนแสดงจริ
last updateLast Updated : 2025-08-05
Read more

ตอนที่6 แค่เทสนิดๆหน่อยๆ

จี้อวี้เหิงนึกถึงหญิงสาวที่เปลือยกายบนโซฟาเมื่อครู่ แน่นอนว่าเขาจำเธอได้ เธอคือจวีหราน นางแบบวาบหวิวที่ส่งใบสมัครมาเล่นเป็นนางเอกหนังอิโรติกของเขา และหลังจากเจรจาผ่านผู้จัดการ จวีหรานยินดีเล่นหนังเร็ตเอ็กซ์ให้บริษัทของเขา เขาต้องการนางเอกที่สดใหม่แต่ไม่ไร้เดียงสาขนาดต้องมาฝึกงานให้ แต่ละปีปั้นดาราสำหรับหนังผู้ใหญ่ขึ้นมาได้ก็ถูกค่ายอื่นขโมยซื้อตัวไป ทั้งเขาและฉู่อี้ผิงไม่ต้องการให้นางเอกของเขาหน้าช้ำเล่นหนังซ้ำกับของบริษัทอื่น จึงทำสัญญาว่าจ้างกันสามปี เล่นหนังให้บริษัทของเขาเพียงบริษัทเดียว และเพื่อความสะดวก ฉู่อี้ผิงให้จวีหรานพักในโรงแรมของตนเองแม้จะเป็นห้องธรรมดาแต่ความเป็นอยู่นับว่าไม่เลวนัก“นี่แต่งตัวไม่เป็นต้องตามผู้จัดการมาแต่งตัวให้หรือไง” จี้อวี้เหิงบ่นแล้วเปิดขวดวิสกี้รินใส่แก้วของตัวเอง“ก็นายบอกให้เธอไปอาบน้ำ แต่ความจริงฉันยังไม่ได้ทำอะไรเธอเลยนะ แค่เทสนิดๆหน่อยๆ” ฉู่อี้ผิงแย่งแก้วเหล้าของเพื่อนมาดื่ม ทำให้จี้อวี้เหิงต้องรินเหล้าให้ตัวเองใหม่อีกครั้ง “ฉันไม่ได้หวงเรื่องนั้น” จี้อวี้เหิงเทเหล้าลงคอ “แค่ไม่ชอบอะไรที่มันเหนอะหนะ”ผู้กำกับฉู่หัวเราะร่า “แต่เวลาแบบนั
last updateLast Updated : 2025-08-08
Read more

ตอนที่7 ไร้การเสแสร้ง

เนี่ยหรานสะดุ้งเฮือกหน้าตาตื่นตกใจไร้การเสแสร้ง จี้อวี้เหิงเดินเข้ามาสีหน้าดุดันเหมือนโกรธกันมานาน จนเนี่ยหรานหรานลืมไปจริงๆ ว่านี่เป็นการแสดง อาจเพราะเขาทำให้เธอรู้สึกเหมือนทำอะไรก็ไม่ถูกใจ ร่างเล็กถอยหนีอย่างไม่รู้ตัว เจ้าของดวงตาสีน้ำตาลหรี่มองแล้วสาวเท้ามากระชากแขนเธออย่างแรง “ว้าย!” “ฉันเตือนแล้วใช่ไหมห้ามเข้าห้องของฉัน!” “ฉัน...ฉัน...” ท่าทางของเขาทำให้เธอกลัว เนี่ยหรานหรานหมุนตัวจะวิ่งหนีแต่ถูกรวบเอวไว้ได้ทัน ร่างเล็กถูกยกจนตัวลอยและกดลงบนโต๊ะอาหาร ดวงตากลมเบิกกว้างสองมือพยายามผลักไสเขาออกแต่ไม่เป็นผลเลยสักนิด “ได้! เห็นแก่ที่เธอพยายามเข้าหาฉัน ฉันจะสนองให้เอง!” “ไม่นะ!” เนี่ยหรานหรานส่ายหน้าไปมาจนผมยาวสลาย เธอหวีดร้องเมื่อมือใหญ่กระชากเสื้อผ้าของเธอหลุดออกมากลายเป็นเศษผ้า หน้าอกกลมกลึงปรากฏเบื้องหน้าเธอไม่รู้ว่าเพราะเธอหรือเพราะเขากำลังโกรธแววตาของจึงเหมือนเป็นลูกไฟ ฝ่ามือใหญ่บีบเคล้นทรวงอกอย่างไร้ความปรานี “อึก...อึก” เสียงสะอึกสะอื้นครางน่าสงสาร แต่จี้อวี้เหิงก็ไม่ลดแรงลง หน้าอกนุ่มหยุ่
last updateLast Updated : 2025-08-08
Read more

ตอนที่8 ครางเสียงต่ำ

“บ้าชิบ!” เขาสบถเพราะดุนดันเข้าไปได้แค่ปลายหัวบาก จำใจต้องถอนลำเอ็นออกมา เนี่ยหรานหรานหายใจเฮือกใหญ่เพราะคิดว่าเขาคงถอดใจ ทว่าเขากลับตั้งเข่าเธอขึ้นแล้วลากเก้าอี้มานั่งตรงหว่างขา เธอผงกศีรษะขึ้นมองอีกครั้งด้วยความงุนงง ทว่าเธอได้คำตอบในทันทีเมื่อลิ้นของเขาแตะต้องกลีบเนื้อบอบบางของเธอ “แมร่งงเอ๊ยยย” ฉู่อี้ผิงสบถด้วยความสะใจ คนอย่างจู้อวี้เหิงไม่ ‘เบิร์น’ให้ใครง่ายๆ ทำให้เขาเก็บภาพด้วยความตื่นเต้นและตื่นตัวไปด้วย “แฮ่กๆ” สิ่งที่เคยได้ยิน สิ่งที่เคยรับรู้ ไม่เท่ากับสัมผัสด้วยตัวเอง เนี่ยหรานหรานไม่เคยรู้เลยว่าถูกลิ้นเลียและละเลงที่กลีบเนื้อมันเสียวซ่านขนาดนี้ เธอครวญครางอย่างไม่อาจห้ามได้ ลิ้นเปียกชื้นแหย่เข้าไปสลับกับการดูดกลีบเนื้อของเธอ ความเสียวซ่านถาโถมจนน้ำตาปริ่มขอบตา ปล่อยให้อารมณ์ไหลบากจนเสร็จคาปากเขาไปอีกครั้ง “ให้ตายสิ เสร็จง่ายจริงๆ”จี้อวี้เหิงพึมพำแต่เมื่อเงยหน้าขึ้นเห็นใบหน้าแดงก่ำฉ่ำน้ำตา เขาก็ยกมือขึ้นลูบใบหน้าเธอ “อย่าเอาเปรียบกัน ต่อไปนี้ฉันจะไม่หยุด และไม่ว่าเธอจะร้องไห้ยังไง ฉันก็ไม่สนใจ ฉันจะหยุดก็เมื่อฉันพอใจเท่า
last updateLast Updated : 2025-08-08
Read more

ตอนที่9 สรุปว่าดีหรือไม่ดี

“โอเค. สวยมาก” “ขอบคุณค่ะ” เนี่ยหรานหรานยิ้มขอบคุณทีมงานแล้วรับเสื้อคลุมจากหลิวลี่-ผู้จัดการมาสวมทับชุดนอนวาบหวิวที่สวมอยู่ วันนี้มีถ่ายแบบชุดนอนเซ็กซี่ เธอประหม่าแต่ก็ผ่านมาได้ด้วยดี “รู้สึกว่าถ่ายแบบครั้งนี้จวีหรานเปลี่ยนไปนะ” ช่างภาพอดพูดกับหลิวลี่ไม่ได้ “เธอมีคนรักเหรอ” “ไม่มีๆ” หลิวลี่รีบตอบทันที “จวีหรานของเราทำงานเต็มที่เสมอ คุณว่าเธอถ่ายแบบไม่ดีเหรอ หรืออยากถ่ายใหม่” “ไม่ใช่แบบนั้น” ช่างภาพโคลงศีรษะไปมา “ผมถ่ายแบบให้เธอมาหลายครั้ง รู้สึกว่าวันนี้เปลี่ยนไป ท่าทางขี้อาย น่ารักน่าทะนุถนอม” “สรุปว่าดีหรือไม่ดี” “ดีสิ ดีอยู่แล้ว ได้ความรู้สึกแปลกใหม่ดี” เนี่ยหรานหรานดื่มหยิบขวดน้ำมาพยายามจะเปิดฝาออก เธอลองบิดอยู่สองสามครั้งแต่ไม่สำเร็จกำลังจะมองหาคนช่วยก็มีมือใหญ่เอื้อมมาหยิบขวดน้ำไปเปิดให้เสียก่อน “ขอบคุณค่ะ” เธอพูดอย่างจริงใจและเมื่อเห็นว่าคนใจดีเป็นใคร รอยยิ้มก็เจือนลงไปทันที แม้เขาสวมแว่นตากันแดดอยู่แต่เธอก็จำเขาได้ทันที “ทำไม” จี้อวี้เหิงกระตุ
last updateLast Updated : 2025-08-08
Read more
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status